Ο Νετανιάχου στηρίζει τους συμμάχους του Ισραήλ

Η αξιοπιστία ενός πολιτικού ηγέτη φαίνεται στην πράξη. 

Στα λόγια όλοι καλοί είναι. Και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός είναι άνθρωπος που πράττει. 

Που διαρκώς εκμεταλλεύεται προς το συμφέρον του Ισραήλ τις ευκαιρίες που του δίνονται ή που δημιουργεί ο ίδιος. 

Αναπροσαρμόζοντας διαρκώς στόχους και τακτική. 

Μέσα σε δύο χρόνια άλλαξε τον χάρτη της περιοχής. Συνέτριψε όχι μόνον τους βραχίονες του Ιράν που απειλούσαν το Ισραήλ, αλλά έδωσε και ένα καλό μάθημα στο ίδιο το Ιράν στον πόλεμο των 12 ημερών.

Τώρα ασχολείται με τη Συρία. Ο Νετανιάχου κατέστησε σαφές, ευθύς εξ αρχής προς πάσα κατεύθυνση, πως οι Δρούζοι στη νότια Συρία και οι Κούρδοι στη βορειοανατολική, βρίσκονται υπό... την προστασία του κράτους του Ισραήλ. Είναι συμμαχικές δυνάμεις. Και χθες απέδειξε εμπράκτως ότι το εννοεί βομβαρδίζοντας τα κτίρια του υπουργείου Άμυνας του συριακού καθεστώτος. Γιατί το έκανε αυτό; Διότι ο συριακός στρατός, μαζί με παρακρατικούς τζιχαντιστές, πρόσβαλε περιοχές των Δρούζων, παρά την αρχική συμφωνία.

Το μήνυμα δεν εστάλη μόνον προς τον Τζολάνι. Εστάλη και προς τον Ερντογάν ο οποίος επιδιώκει την πλήρη εξάλειψη της κουρδικής κρατικής οντότητας στη βορειοανατολική Συρία. Ο πρώην ισλαμιστής τρομοκράτης που «μεταμορφώθηκε» εν μια νυκτί σε κοσμικό ηγέτη, γνωρίζει πως είναι θέμα ωρών για τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις η κατάληψη της Δαμασκού. Σίγουρα θα αντιλήφθηκε πως αν δεν σεβαστεί Δρούζους και Κούρδους το καθεστώς του θα έχει την τύχη της Χαμάς και της Χεζμπολάχ.

Αλλά το μεγάλο πρόβλημα με τα όσα γίνονται τις τελευταίες ώρες στη Συρία το έχει το δίδυμο Ερντογάν—Φιντάν. Δεν περίμεναν την δυναμική απάντηση του Ισραήλ και είχαν μεθοδεύσει με τον Τζολάνι ο επόμενος στόχος, μετά τους Δρούζους, να είναι η κρατική οντότητα των Κούρδων. Τώρα αυτά τα σχέδια έμειναν στα χαρτιά.

Η Τουρκία είναι ένα κράτος που κινείται με βάση όχι τις διεθνείς συνθήκες και το διεθνές δίκαιο, αλλά με βάση την ισχύ. Όμως ακριβώς με τον ίδιο τρόπο κινείται και το Ισραήλ του Νετανιάχου. Το πρώτο δυστύχημα για την Τουρκία είναι πως βρίσκεται όχι στην ίδια πλευρά με το Ισραήλ, αλλά στην απέναντι. Και το δεύτερο πως το παιχνίδι της ισχύος οι Ισραηλινοί το παίζουν πολύ καλύτερα από αυτούς. Κάπου εδώ η στρατηγική της Τουρκίας για τον έλεγχο της Συρίας, μετά την εποχή Άσαντ, φαίνεται πως οδηγείται σε αδιέξοδο. Με το Ισραήλ αντίπαλο και τη Χαμάς νεκρή, ελάχιστα περιθώρια κινήσεων έχει.

Είναι σαφές, ακόμα και για αυτούς που απεχθάνονται τον Νετανιάχου, ότι είναι ένας μεγάλος ηγέτης για την πατρίδα του. Και ένας αξιόπιστος σύμμαχος για αυτούς που στηρίζονται επάνω του. Αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός παίκτης στην παγκόσμια σκακιέρα που έχει μια ξεκάθαρη στρατηγική. Και όχι μόνον αυτό. Μέχρι στιγμής έχει πετύχει όλους τους τακτικούς στόχους που έχει θέσει.

Τούτων δοθέντων, είναι ένας πολύτιμος φίλος για την πατρίδα μας που ακόμα είναι παραζαλισμένη από τη λαίλαπα του αραφατισμού και τις κραυγές της αντισημιτικής ισλαμοαριστεράς.

Σάκης Μουμτζής