Με ποσοστό 41,35% ο Κώστας Μπακογιάννης στον πρώτο γύρο και 14,20% ο νυν δήμαρχος, οι ΝΔτες πήγαν ήσυχοι για μπάνιο τη δεύτερη Κυριακή, αφού μια διαφορά 27,15 μονάδων… «δεν ανατρέπεται». Να όμως που ανετράπη!
Και ανετράπη αφενός γιατί η σιγουριά των ΝΔτών τους απέτρεψε από την κάλπη, αφετέρου γιατί ο Κώστας Ζαχαριάδης με το 13,36% των ψήφων και διαφορά μόνο 1.174 ψήφων από τον Δούκα (18.668 έναντι 19.842) έριξε επισήμως το βάρος του υπέρ του υποψηφίου του ΠΑΣΟΚ, με το βλέμμα σε μελλοντικές συνεργασίες...
Μαζί συντάχθηκαν και διάφορες οργανώσεις («γκρουπούσκουλα» εις την οικεία διάλεκτο) όπως π.χ. η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά και ακροδεξιοί που μια ήττα Μπακογιάννη την προσωποποιούσαν ως ήττα Μητσοτάκη.
Ατυχώς την ίδια ανάλυση έκανε και ο ίδιος. Δεν κατανόησε τα αίτια της νίκης του που είχαν στοιχεία τυχαιότητας, και εφαντασιώθη εαυτόν ως επίδοξο νικητή του Μητσοτάκη. Αυτό που συνέβη στον εκπρόσωπο του Μητσοτάκη στον Δήμο, θα ήταν εύκολο μεταφερθεί και στην κεντρική πολιτική σκηνή, με τη βοήθεια της Αριστεράς.
Γι’ αυτό υιοθέτησε συριζαίικη ρητορική, θα τα έπαιρνε από τους πλούσιους να τα δώσει στους φτωχούς, γι’ αυτό ακύρωσε την ανάπλαση του Στρέφη, επειδή δεν το ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι αντιεξουσιαστές της περιοχής.
Γι’ αυτό πήγε χαμένο και το ένα εκατομμύριο ευρώ της εταιρίας («PRODEA Investments») που τα χρηματοδοτούσε, ενώ ο Δήμος θα συνέβαλε με λιγότερα (με 800 χιλιάδες).
Στην συνέχεια δεν του άρεσαν και οι λαμαρίνες στο μετρό των Εξαρχείων γιατί «δεν μπορούν να ξυπνούν οι κάτοικοι και να βλέπουν μπροστά τους λαμαρίνες»!
Μα φυσικά. Είναι γνωστό ότι τα εργοτάξια - και ειδικά του μετρό που έχουν μεγάλες τρύπες μέσα στη γη - πρέπει να είναι… ελεύθεροι χώροι, και κυρίως προσβάσιμοι στα παιδιά για… να παίζουν κρυφτό στις τρύπες...
Τώρα με το μέγεθος που του έδωσε η βάση του ΠΑΣΟΚ (40% δεν είναι λίγο) αποφάσισε να συνδιοικήσει το κόμμα. Μπορεί η Αθήνα να βρωμάει γιατί ο δήμαρχος είναι αριστερός και δεν μπορεί να συνεργαστεί με τον ιδιωτικό τομέα και να την καθαρίσει, αλλά την αριστεροσύνη του πρέπει να την κατοχυρώσει και στα πασοκικά όργανα.
Γι’ αυτό χθες, την ημέρα που ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε το οργανόγραμμα του κόμματος, ο Δήμαρχος έσπευσε να εγγράψει μετοχές αρχηγού αριστερής αντιπολίτευσης.
«Μέσω συνεργατών του» ήσκησε κριτική για το οργανόγραμμα του κόμματος και της Κ.Ο., θεώρησε ότι οι επιλογές Ανδρουλάκη «δυστυχώς δεν αποπνέουν το αίσθημα ενότητας και δεν προωθούν τις απαραίτητες συνθέσεις και υπερβάσεις».
Στην αντιπαλότητα με τον Ανδρουλάκη χρησιμοποίησε ως όχημα την Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία ανέλαβε Υπεύθυνη Πολιτικού Σχεδιασμού, και τους δύο υποψήφιους του πρώτου γύρου Κατρίνη και Γιαννακοπούλου.
Υποστηρίζοντας ότι «ο στρατηγικός και πολιτικός σχεδιασμός δεν μπορεί να είναι μονοπρόσωπο όργανο και προς μια πολιτική κατεύθυνση». Η Άννα Διαμαντοπούλου θεωρείται «δεξιά». Άρα δεν εκπροσωπεί το όλον ΠΑΣΟΚ και κυρίως την αριστερή ψυχούλα του κόμματος, την οποία ο Δούκας φιλοδοξεί να εκφράσει.
Έτσι τίναξε στον αέρα το φυσιολογικό μεθεόρτιο ενωτικό κλίμα - που σίγουρα δεν θα κρατούσε επ’ αόριστον, αλλά αυτό δεν εμπίπτει του παρόντος.
Όσο για τους άλλους δύο υποψήφιους του πρώτου γύρου, Κατρίνη και Γιαννακοπούλου, παρουσιάστηκε ως προστάτης τους, χωρίς να καταλαβαίνει ότι τους υποτιμά. Οι συνεργάτες του καυτηρίαζαν δηκτικά ότι οι έμειναν εκτός του Πολιτικού Κέντρου.
Λέμε τους υποτιμά γιατί οι ίδιοι είναι αυτόνομα πολιτικά πρόσωπα, δεν αναγκαιούνται, ούτε του ανέθεσαν την προστασία τους.
Ο Κατρίνης υπήρξε αντ’ αυτού όταν ο Ανδρουλάκης εξελέγη αρχηγός και ήταν ακόμη ευρωβουλευτής. Η δε Γιαννακοπούλου, έδειξε ότι έχει τα κότσια να αντιπαρατεθεί στα ίσα με τον Ανδρουλάκη (χαρακτηριστικό παράδειγμα, πέραν του ντιμπέϊτ, η έντονη αντίδρασή της στο θέμα των μη κρατικών πανεπιστημίων).
Και οι δύο έχουν δείξει ότι δεν χρειάζονται προσχηματικό προστάτη. Βέβαια, χρειάζεται η Αριστερά. Και ο Δούκας ανταποκρίνεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου