- Πόσους μετανάστες αντέχει η ήπειρος μας πριν την κοινωνική έκρηξη; Πώς θα αντιμετωπίσει την εμφανώς οργανωμένη και επιθετική διείσδυση στην ήπειρο του ακραίου πολιτικού Ισλάμ;
- Έχει ακόμη το δικαίωμα η Ευρώπη να ζει σύμφωνα με τις πολιτισμικές αρχές και παραδόσεις της; Έχουν το δικαίωμα οι μετανάστες να επιβάλουν τις δικές τους πολιτισμικές αξίες και θεωρήσεις στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής; Θα είναι αυτό κριτήριο εισόδου τους στην Ευρώπη;
- Ποιους μετανάστες έχει ανάγκη η οικονομία μας που συμπληρώνουν τα εργασιακά μας κενά και δεν θα αυξάνουν την ανεργία των Ευρωπαίων πολιτών;
- Θα συζητήσει, θα οργανώσει, θα χρηματοδοτήσει η Ευρώπη μια κοινή αποτελεσματική φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της με τη συμμετοχή και των βορειο - και κεντρο - ευρωπαίων, ώστε να αποτρέπει τους οικονομικούς και πολιτικούς εκβιασμούς χωρών όπως η Τουρκία ή κάποιες βορειοαφρικανικές χώρες;
- Πώς θα ανταγωνιστεί η Ευρώπη την Αμερική και την Ασία στην προσέλκυση των νέων ταλαντούχων επιστημόνων των τρίτων χωρών και θα τους εντάξει στην τεχνολογική της πρόοδο;
Οι ανεύθυνες πολιτικές της ευρωπαϊκής αριστεράς περί ανοιχτών συνόρων, η εμφανής πλέον συμμαχία της με το πολιτικό και επιθετικό Ισλάμ (γι' αυτήν οι εγκληματίες τρομοκράτες της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, του Αφγανιστάν είναι ήρωες), εμποδίζουν την ανοιχτή συζήτηση των παραπάνω ερωτημάτων. Οδηγούν τους αγωνιούντες Ευρωπαίους πολίτες στην αγκαλιά των άλλων ακραίων, των νοσταλγών των ναζί και της φοβικής και περίκλειστης κοινωνίας τους. Οδηγούν την Ευρώπη στο καταστροφικό παρελθόν της, του μεσοπολέμου.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι στην ήπειρο μας ανεβαίνει ο αντισημιτισμός. Ούτε τυχαίο είναι ότι αυτές οι ακραίες πολιτικές δυνάμεις μέσα στην ήπειρο μας είναι εχθρικές κατά του δημοκρατικού Ισραήλ που προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσα σε θεοκρατικά, απολυταρχικά καθεστώτα της περιοχής που έχουν ορκιστεί στον αφανισμό του.
Αλήθεια ποια ήταν η αντίδραση των ευαίσθητων Ευρωπαίων προοδευτικών μετά την αποτρόπαια σφαγή 1200 ισραηλινών από τη Χαμάς τον προηγούμενο Οκτώβριο; Καμία αντίδραση, αντίθετα γέμισαν οι ευρωπαϊκές πόλεις με διαδηλώσεις κατά του Ισραήλ, όταν αυτό αποφάσισε να υπερασπιστεί την ασφάλεια του κατά των τρομοκρατικών Χαμάς και Χεζμπολάχ που πετούν κάθε μέρα δεκάδες ρουκέτες και πυραύλους στις ισραηλινές πόλεις.
Έχουν ξεχάσει οι Ευρωπαίοι πολίτες το αποτέλεσμα της στήριξης τους στον ακραίο Ιρανό ισλαμιστή Χομεϊνί και τη μετατροπή μιας ιστορικής χώρας σε μια ακραία ισλαμική απολυταρχία που καταδυναστεύει τους πολίτες της (ιδιαίτερα τις γυναίκες) και στηρίζει και προωθεί τη διεθνή αντιδυτική τρομοκρατία.
Καθοριστικό ρόλο στην ανάσχεση των μεταναστευτικών ροών θα παίξουν, επίσης, οι ευρωπαϊκές επενδύσεις στις χώρες των μεταναστών στην κεντρική Ασία και την Αφρική, η στήριξη των οικονομιών τους, η στήριξη δηλαδή της αγοράς εργασίας τους. Ο εκσυγχρονισμός των οικονομιών τους με τη μεταφορά τεχνογνωσίας και τεχνολογίας, την προώθηση της εκπαίδευσης θα συνδράμει καθοριστικά στη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους.
Ιδιαίτερο ρόλο θα έχουν οι ηλεκτρονικές τεχνολογίες για την προώθηση της εξ αποστάσεως εργασίας και αυτές της διαχείρισης των φυσικών πόρων και της αγροτικής και κτηνοτροφικής οικονομίας. Η Ευρώπη οφείλει να επενδύσει κατά προτεραιότητα στις χώρες αυτές των μεταναστών τα αμέσως επόμενα χρόνια. Οφείλει επίσης να συνδράμει ουσιαστικά στη στήριξη της δημοκρατίας στις χώρες αυτές, με την προώθηση πολιτικών συνεργασιών με τα δημοκρατικά κόμματά τους.
Για την Ευρώπη η προώθηση των πολυδιάστατων αυτών πολιτικών μετανάστευσης αποτελεί θέμα ζωής και θανάτου της.
Η δημοκρατική Ευρώπη πρέπει να συζητήσει το μεταναστευτικό δίχως φόβους και αναστολές. Οι αναχρονιστικές δυνάμεις των άκρων έχουν τύχη να επικρατήσουν μόνο σε μια Ευρώπη δίχως κοινωνική συνοχή, παραπαίουσα οικονομικά και πολιτισμικά. Η ήπειρος του διαφωτισμού και της δημοκρατίας δεν πρέπει να το επιτρέψει αυτό.
*Ο Αχιλλέας Γραβάνης είναι καθηγητής Φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης και τακτικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας & Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου