Στη Δράμα για τη Φρίντα Λιάππα και 211 μικρού μήκους ταινίες

«Ο κινηματογράφος παράγει αναμνήσεις» 

είχε σημειώσει ο Ζαν Λυκ Γκοντάρ.

Αναμνήσεις γεννιούνται – μεταξύ άλλων – και στους χώρους, τα μέρη, το πλαίσιο όπου για πρώτη φορά προβάλλονται οι ταινίες νέων σκηνοθετών, όπως στα φεστιβάλ.

Σε ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο, τα μακροχρόνια φεστιβάλ ενσωματώνονται βαθιά στη συλλογική μνήμη της πόλης και συμβάλουν σημαντικά στη διαμόρφωση της σύγχρονης ταυτότητάς της. Αναφέρομαι στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (DISFF), έναν θεσμό που φέτος μετρά 47 χρόνια «ζωής» – διάστημα κατά το οποίο εκατοντάδες σκηνοθέτες είδαν την πρώτη τους ταινία να προβάλλεται στη μεγάλη οθόνη, αποτελώντας την αρχή μιας κινηματογραφικής πορείας.

Αναμφίβολα, κάθε ταινία μικρού μήκους αποτελεί συμπυκνωμένη αφήγηση... και στην εφετινή διοργάνωση (2-8 Σεπτεμβρίου) προβάλλονται πολλές. Για να μιλήσουμε με αριθμούς, φέτος θα προβληθούν 211 ταινίες από 39 χώρες, και επελέγησαν από τις περισσότερες από 4.000 που συνολικά κατατέθηκαν. Από τις 211 ταινίες, οι 148 μετέχουν στα επτά διαγωνιστικά τμήματα του DISFF (Εθνικό, Εθνικό Σπουδαστικό, Διεθνές Διαγωνιστικό, Διεθνές Σπουδαστικό, Animation, Green και KIDDO), ενώ 63 προβάλλονται στα φετινά αφιερώματα.

Σχετικά με τις ελληνικές ταινίες, θα προβληθούν σε εθνική και παγκόσμια πρεμιέρα, στα διαγωνιστικά του τμήματα, συνολικά 62. Δύο από όσες συμμετέχουν στο Εθνικό Διαγωνιστικό είναι οι «Αλκυονίδες» του Αλέξανδρου Σκούρα και «Τα περιστέρια αρρωσταίνουν όταν η πόλη φλέγεται» του Σταύρου Μαρκουλάκη. Αμφότεροι οι σκηνοθέτες έχουν βραβευθεί σε προηγούμενες διοργανώσεις του DISFF.

Στο σύνολό τους, οι ταινίες άπτονται ψυχολογικών θεμάτων  που αποτυπώνουν τις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές αλλαγές της Ελλάδας παρέχοντας ένα τρόπον τινά αρχείο για τις μελλοντικές γενιές. Έμφαση δίνεται στη μοναχικότητα, την εγκατάλειψη, την κακοποίηση, την τοξική αρρενωπότητα, τις προβληματικές οικογενειακές σχέσεις, την οικονομική κρίση, το χωρισμό και τη διαχείριση του πένθους.

Εκτός από την προβολή στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ, οι ταινίες στη Δράμα έχουν ένα επιπλέον προτέρημα. Από πέρυσι, εκείνες που αποσπούν τις κορυφαίες διακρίσεις στο Εθνικό αλλά και το Διεθνές Διαγωνιστικό του τμήμα κάθε Σεπτέμβριο, εξασφαλίζουν αυτόματα το πολυπόθητο «εισιτήριο» για τη συμμετοχή στη διαδικασία των Όσκαρ.

Πλην των προβολών στα διαγωνιστικά τμήματα και των βραβείων, το φεστιβάλ περιλαμβάνει αφιέρωματα και παράλληλες δράσεις. Εφέτος, στην ενότητα αφιερώματα θα προβληθούν τέσσερις βραβευμένες μικρού μήκους ταινίες που ο Κωνσταντίνος Γιάνναρης γύρισε τη δεκαετία του ’90 («Μια θέση στον ήλιο», 1995, «Τρώες» 1990,  «Caught looking», 1991 και «North of Vortex» 1991), η ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια της ταινίας «Μια ζωή σε θυμάμαι να φεύγεις» (1977) της Φρίντα Λιάππα καθώς και οι υπό αποκατάσταση ταινίες της «Απεταξάμην» (1980) και «Μετά 40 μέρες» (1972). Η αποκατάσταση πραγματοποιείται από την Ταινιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με τον Κυριάκο Αγγελάκο και το Φεστιβάλ Δράμας, με την υποστήριξη της Εταιρείας Κοινωνικού Έργου και Πολιτισμού.

Ανάμεσα στις παράλληλες δράσεις συναντάμε τις ενημερωτικές συναντήσεις «Γνωρίστε το ΕΚΚ / Meet the GFC» όπου στελέχη του ΕΚΚ ενημερώνουν σκηνοθέτες και παραγωγούς για όλα τα επιλεκτικά χρηματοδοτικά προγράμματά του και για τους ορίζοντες τους οποίους αυτά ανοίγουν στην κατεύθυνση της εξωστρέφειας και των διεθνών συνεργασιών. Ακόμη, τα «Meet the Experts», καθημερινές συναντήσεις με τους επαγγελματίες που θα βρεθούν στην Δράμα και θα είναι διαθέσιμοι για one-to-one συναντήσεις με τους σκηνοθέτες, σεναριογράφους, παραγωγούς που θα παρουσιάσουν τις ταινίες τους στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ.

Όσο για το Cinematherapy, σύμφωνα με την επικεφαλής του προγράμματος, ψυχοθεραπεύτρια Ντενίς Νικολάκου, «πρόκειται για ένα καινοτόμο πρόγραμμα που στοχεύει στην ανάδειξη και τη δύναμη του κινηματογράφου ως μέσο θεραπείας και ενδοσκόπησης, προσφέροντας στους θεατές μια βαθιά, συναισθηματική και ψυχολογική εμπειρία».

Χώροι   

Σε φυσικούς χώρους και διαδικτυακά θα διεξαχθεί το 47ο DISFF. Στους φυσικούς χώρους συγκαταλέγονται ο κινηματογράφος «Ολύμπια» και το Δημοτικό Ωδείο Δράμας (Αίθουσα Αντώνης Παπαδόπουλος), ο θερινός κινηματογράφος «Αλέξανδρος», ο κήπος του πολιτιστικού χώρου «Κύκλωψ», το καφέ-πολυχώρος «Ελευθερία» (συμβολή των οδών Βενιζέλου και Κουντουριώτου). Ακόμη, φέτος, το φεστιβάλ εγκαινιάζει έναν ακόμα φεστιβαλικό χώρο: το Γυμνάσιο Αρρένων Δράμας, ένα κτίριο του 1928, στο τέρμα της οδού Μητρ. Χρυσοστόμου, το οποίο αναβαθμίστηκε με την ευγενική χορηγία της εταιρείας Raycap και της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας  ΚΥΚΛΩΨ.

Διαδικτυακά, οι κινηματογραφόφιλοι μπορούν να παρακολουθούν τις ταινίες μέσα από αυτή την πλατφόρμα.

Το Φεστιβάλ Δράμας πραγματοποιείται με τη στήριξη του υπουργείου Πολιτισμού, της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, της Βουλής των Ελλήνων και του Δήμου Δράμας.

Αναλυτικά το ημερήσιο πρόγραμμα προβολών του φεστιβάλ εδώ.

Κεντρική φωτ.: Αφίσα του 47ου DISFF στην πόλη της Δράμας. Πηγή: Facebook/ Drama International Short Film Festival - Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας

Νεκταρία Μαραγιάννη