Η εκτίμηση Ευρωπαίων αναλυτών αποτυπώνει τον κίνδυνο της επόμενης ημέρας, όταν πλέον θεωρείται πιθανό το ένα τέταρτο του Ευρωκοινοβουλίου, το 25% των ευρωβουλευτών δηλαδή, να ελέγχεται από ομάδες, που εκπροσωπούν τις ακραίες φωνές, που ακούγονται όλο και πιο δυνατά... στο εσωτερικό των 27.
Το βράδυ της 9ης Ιουνίου, όταν οι κάλπες θα έχουν κλείσει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε εννέα χώρες -όπως οι Γαλλία, Ιταλία, Βέλγιο, Αυστρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, Σλοβακία και Ολλανδία, όπου η νίκη του Γκερτ Βίλντερς τον περασμένο Νοέμβριο ήταν ενδεικτική του κλίματος- τα λαϊκιστικά κόμματα ή κόμματα της άκρας δεξιάς ενδέχεται να έχουν τερματίσει ακόμη και πρώτα. Αντίστοιχα, στη Γερμανία το εθνικιστικό AfD έχει εδραιωθεί στη δεύτερη θέση των δημοσκοπήσεων, όπως αναμένεται να συμβεί και σε ακόμη οκτώ κράτη-μέλη - Ισπανία, Πορτογαλία, Σουηδία, Φινλανδία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Εσθονία και Λετονία.
Οι συνέπειες της ρωσικής εισβολής και του πολέμου στην Ουκρανία αναζωπύρωσαν το ήδη ενεργό μέτωπο της ακροδεξιάς στο ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό, με τις πληθωριστικές πιέσεις, το ενεργειακό κόστος και την ακρίβεια να έρχονται να προστεθούν στα ζητήματα, που δημιουργούσε η πίεση του μεταναστευτικού στο εσωτερικό των χωρών-μελών, όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η αδυναμία των ευρωπαϊκών ηγεσιών να ανταποκριθούν στις προκλήσεις μετέτρεψαν τη δυσαρέσκεια των πολιτών σε ενίσχυση των ακραίων φωνών.
Η Ελλάδα έχει αναμετρηθεί με το φάντασμα του λαϊκισμού και της ακροδεξιάς τα προηγούμενα χρόνια και φαίνεται να έχει πλέον γυρίσει σελίδα. Ωστόσο, στις διπλές εθνικές εκλογές του ’23, δύο κόμματα με ακραία συντηρητική ρητορική κατόρθωσαν να περάσουν το κατώφλι του κοινοβουλίου. Η ψήφιση του νόμου για την ισότητα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών ενεργοποίησε εκ νέου το τελευταίο διάστημα τα πιο συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και ενδεχομένως εξελίσσεται σε θρυαλλίδα για ανακατατάξεις.
Το ενδιαφέρον στοιχείο των δημοσκοπήσεων ενόψει ευρωεκλογών, είναι η τάση, που καταγράφεται για συγκέντρωση της αντισυστημικής ψήφου προς ένα ή δύο κόμματα. Έτσι, για πρώτη φορά, για παράδειγμα, η μέτρηση της MRB δίνει την Ελληνική Λύση στην τέταρτη θέση με ποσοστό 9,7% να προηγείται του ΚΚΕ, που συγκεντρώνει 9% και τον Κυριάκο Βελόπουλο να προηγείται στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία του Νίκου Ανδρουλάκη με 7,4% έναντι 7,2%!
Από την μέτρηση προκύπτει ότι αν και η συσπείρωση της Νέας Δημοκρατίας αγγίζει το 75%, οι μεγαλύτερες από τις απώλειες που καταγράφει κατευθύνονται προς το κόμμα του κ. Βελόπουλου. Στο κυβερνητικό επιτελείο εκτιμούν ότι οι απώλειες αυτές φαίνονται διαχειρίσιμες, αν υπολογίσει κανείς ότι το θέμα, που προκάλεσε αναταράξεις στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, θεωρείται πλέον λήξαν και το πολιτικό κόστος, που θα μπορούσε να υπομείνει, έχει ήδη κατευθυνθεί προς τα δεξιά της.
Η δημοσκόπηση της MRB έρχεται, σε κάθε περίπτωση, να επιβεβαιώσει την πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας. Παρά το γεγονός ότι περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες χαρακτηρίζουν ως το μεγαλύτερο πρόβλημα την ακρίβεια, με ένα μεγάλο ποσοστό εκτιμά ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να λάβει επιπλέον μέτρα και ακολουθούν η υγεία και η ενίσχυση των εισοδημάτων, η Νέα Δημοκρατία συγκρατεί τα ποσοστά της και στην αναγωγή επί των έγκυρων για την αναμέτρηση των ευρωεκλογών, συγκεντρώνει 36,2%.
Ακολουθεί -χωρίς να «κεφαλαιοποιεί ούτε την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τις μετακινήσεις από τη ΝΔ- το ΠΑΣΟΚ με 12,5%, ο ΣΥΡΙΖΑ στην τρίτη θέση με 11,4%, η Ελληνική Λύση με 9,7%, το ΚΚΕ 9%, η Νίκη 3,9%, η Πλεύση Ελευθερίας 3,6% και η Νέα Αριστερά με 3,1%, ενώ κάτω από το όριο του 3% βρίσκονται πλέον οι Σπαρτιάτες με 2,7%.
Γάμος ομόφυλων, αγροτικές κινητοποιήσεις, Τέμπη, αποτέλεσαν τρία μείζονα θέματα τα οποία κλήθηκε να διαχειριστεί το Μέγαρο Μαξίμου τον τελευταίο μήνα, που θα μπορούσαν να προκαλέσουν τριγμούς στα δημοσκοπικά ποσοστά της κυβέρνησης. Κάτι τέτοιο έως σήμερα, δεν προκύπτει. Στο χθεσινό υπουργικό συμβούλιο ο Κυριάκος Μητσοτάκης «έδειξε» ξεκάθαρα ότι από εδώ και στο εξής η κυβέρνηση επανέρχεται στην ατζέντα της καθημερινότητας και των μεταρρυθμίσεων, στοχεύοντας στο μεσαίο χώρο και το «ευρωπαϊκό» πρόσημο των πολιτικών επιλογών της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου