Επί ώρες άκουγε τους εκπροσώπους της μείζονος αντιπολίτευσης, από το… προοδευτικό κομμάτι (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κλπ) μέχρι το αναχρονιστικό (Ελληνική Λύση, Νίκης κλπ) να κινούνται μεταξύ ιδεοληψίας, υποκρισίας, ανυποληψίας και καιροσκοπισμού...
Το στέλεχος που συμβόλισε τον «άξονα» που κινείται η Κουμουνδούρου για την προωθούμενη μεταρρύθμιση ήταν ξανά ο Παύλος Πολάκης.
Για τη Χαριλάου Τρικούπη, ο Γιώργος Παπανδρέου.
Εξήγησε ο καθένας με το ειδικό του βάρος, γιατί ως προοδευτικά κόμματα το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να διατηρηθεί ανέπαφο το σημερινό καθεστώς, της ανέλεγκτης παράπλευρης εκπαίδευσης των κολεγίων και της ιδιωτικής αγοράς πτυχίων.
Ο κύριος Παπανδρέου που υπερασπίστηκε κάποτε με πολύ λογικά επιχειρήματα αυτή τη ζωτική υποχρέωση του κράτους, υποστήριξε χθες ότι δεν είναι πρόβλημα για τη χώρα εάν χαθούν λίγα χρόνια ακόμη μέχρι την επόμενη συνταγματική αναθεώρηση και την αλλαγή του άρθρου 16. Την ώρα όμως που ζητούσε να πατήσουμε φρένο μέχρι να δεήσει να αλλάξει το 16, μετέφερε στην επιτροπή την πολύτιμη εμπειρία του μέσα από τις διεθνείς επαφές του.
Περιέγραψε πως Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν του έλεγε πριν από πολλά χρόνια ότι η βαριά βιομηχανία της χώρας του είναι η εκπαίδευση και πως ένας Ινδός υπουργός του έλεγε, ότι η δική του χώρα δεν μπορεί να απορροφήσει στα πανεπιστήμια τα εκατομμύρια των αποφοίτων.
Διερωτήθηκε ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, γιατί να περιορίσουμε τις φιλοδοξίες μας να γίνει η Ελλάδα περιφερειακό κέντρο εκπαίδευσης και όχι μια βιομηχανία που θα αναμένει τα εκατομμύρια Ινδών φοιτητών αντί να κοιτάζει τις 10 χιλιάδες φοιτητές από την Κύπρο.
Τα είπε όλα αυτά για να συνταχθεί και να ενισχύσει τη θέση Ανδρουλάκη για την καταψήφιση του νομοσχεδίου.
Το ΠΑΣΟΚ, μετακινώντας διαρκώς τα «γκολπόστ» -όπως ανέφερε ο κ. Πιερρακάκης- και μεταβάλλοντας τις αιτιάσεις του, μια προγραμματική θέση του. Χωρίς επαρκή αιτιολόγηση και εξήγηση. Η επίκληση από τον κύριο Ανδρουλάκη του φινλανδικού μοντέλου μεγαλώνει την παγίδα για το κόμμα του.
Το συγκεκριμένο μοντέλο όπως εξήγησε ο κύριος Πιερρακάκης, επιτρέπει την ανώτατη εκπαίδευση μόνο του 1/3 όσων τελειώνουν τα λύκεια. « Αν αυτό θέλουν να το πουν για να γνωρίζουμε και να το γνωρίζουν αυτοί που πρέπει» σχολίασε ο υπουργός.
Ο κύριος Πιερρακάκης ζήτησε στο όνομα του εθνικού συμφέροντος να στηριχθούν τουλάχιστον οι διατάξεις που αφορούν την αναβάθμιση του δημοσίου πανεπιστήμιου, που αποτελούν και την πλειοψηφία του νομοσχεδίου. Που νομοθετούνται στη βάση προτάσεων και εισηγήσεων των ιδίων των πανεπιστημίων.
Ακούγοντας ιδιαίτερα τις τοποθετήσεις των στελεχών της αριστερής αντιπολίτευσης, το συμπέρασμα είναι καθαρό.
Ούτε το δημόσιο ούτε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια τους ενδιαφέρουν. Η διατήρηση της υφιστάμενης κατάστασης που διευκολύνει τη συντήρηση και αναπαραγωγή του κομματικού στελεχιακού δυναμικού και της εκλογικής πελατείας τους είναι το ζητούμενο.
Για το λόγο η αγωνία και η επιμονή τους ήταν να κληθεί η ΟΛΜΕ να διατυπώσει τις απόψεις της, για ένα νομοσχέδιο που αφορά τα μετά του Λυκείου. Όταν έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος της τεράστιας και πανάκριβης παραπαιδείας και της βιομηχανίας των ιδιαίτερων και φροντιστηρίων ώστε να καταφέρει να μπει κάποιος στο πανεπιστήμιο.
Η κοινωνία θέλει να προχωρήσει μπροστά και η αντιπολίτευση στυλώνει τα πόδια για να την κρατήσει πίσω.
Κλείνει τα μάτια σε αυτά που ήδη συμβαίνουν.
Η κυρία Καλιόπη Βέττα βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στην παρέμβασή της δήλωσε ότι το κόμμα θα είναι δίπλα σε όσους διαμαρτύρονται δασκάλους, καθηγητές φοιτητές και πως το νομοσχέδιο εξυπηρετεί την αποδιάρθρωση των περιφερειακών πανεπιστημίων. Αναφέρθηκε ειδικά στο πανεπιστήμιο της εκλογικής της περιφέρειας, στο Πανεπιστήμιο Εκεί που εφτά μέρες πριν ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, Καθηγητής Θεόδωρος Θεοδουλίδης και ο κ. Kartlos Edilashvili, Διευθύνων Σύμβουλος της Intracom Telecom υπέγραψαν μνημόνιο συνεργασίας για την αντιμετώπιση των προκλήσεων που αναδύονται στη νέα εποχή!
Η απελευθέρωση του δημοσίου πανεπιστημίου είναι μια πραγματικότητα που οφείλεται στους νόμους που ψήφισε η κυβέρνηση της ΝΔ. Η περαιτέρω αναβάθμισή του για να παραμείνει ο ισχυρότερος κοινωνικός ανελκυστήρας είναι το ζητούμενο της νέας μεταρρύθμισης. Ποιες πολιτικές δυνάμεις θα συμπράξουν με την ψήφο τους θα καταγραφεί στα πρακτικά της κοινωνίας και της ιστορίας. Οι εύκολοι ψευδοπροοδευτισμοί τελείωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου