Ακόμα και η χούντα Παπαδόπουλου ήταν ένας στρατοκρατικός μηχανισμός με συνεκτικά δεσμά την εθνικοφροσύνη και τον αντικομουνισμό, χωρίς παραγωγή αυτογενούς φασιστικής ιδεολογίας.
Η Χρυσή Αυγή δημιουργήθηκε από τον Μιχαλολιάκο το 1980 και σχεδόν τρεις δεκαετίες φυτοζωούσε ως σχεδόν ανύπαρκτο ναζιστικό μόρφωμα. Από το 1994 συμμετείχε σε εκλογές χωρίς επιτυχία. Στις ευρωεκλογές του 2009 π.χ. έλαβε μόλις το 0,46% των ψήφων (κάτω ακόμη και από τον «οικολόγο» Δημοσθένη Βεργή - 0,61%)...
Η άνθησή της ήρθε με την άνθηση του αντισυστημισμού στις πλατείες των αγανακτισμένων. Έτσι το 2010 ο Μιχαλολιάκος εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων και από το 2012 έως το 2019 η ΧΑ εκπροσωπούταν στη Βουλή, ενώ από το 2014 μέχρι το 2020 διέθετε εκλεγμένους εκπροσώπους και στο Ευρωκοινοβούλιο.
Και πάλι η επιλογή των ψηφοφόρων στο ναζιστικό μόρφωμα ήταν κυρίως επιλογή τιμωρητικού χαρακτήρα προς το υπάρχον πολιτικό σύστημα που «μας κατέστρεψε» - επιχειρηματολογία που άκουγες και από τους όψιμους οπαδούς του ΣΥΡΙΖΑ, πριν το 2015, χωρίς φυσικά να ταυτίζονται τα κόμματα. Όμως τότε υπήρχε κόσμος που δήλωνε ότι βρίσκεται σε δίλημμα αν θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ ή Χ.Α.
Η διαφαινόμενη είσοδος του κόμματος Κασιδιάρη στη Βουλή, περισσότερο από επικίνδυνο είναι λυπηρό φαινόμενο. Δεν είναι επικίνδυνο με την έννοια ότι δεν υπάρχει ιδεολογικό ναζιστικό κίνημα στην ελληνική κοινωνία, παρότι ο Κασιδιάρης προσπαθεί να προσδώσει και ιδεολογικό έρμα, μη αρκούμενος στον αρχαϊκό μανδύα της εθνικοφροσύνης.
Είναι λυπηρό γιατί το λεγόμενο δημοκρατικό τόξο έχει χάσει την ιδεολογική ακτινοβολία και ελκυστικότητά του, αφήνοντας χάσματα μέσα στα οποία θάλλουν αντιδημοκρατικές ή ψεκασμένες θεωρίες. Σε αυτά τα χάσματα φύεται το κόμμα Κασιδιάρη.
Ενδεχομένως η επιχείρηση αποκλεισμού του, θα τον βοηθήσει να παρουσιάσει εαυτόν με το φωτοστέφανο του διωκόμενου από «το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα». Κατά αυστηρά προσωπική άποψη θεωρούμε αντιπαραγωγικό τον αποκλεισμό του, επειδή η διαδικασία και ο θόρυβος που ακολούθησε, παράλληλα με την αύξηση της πολιτικής αντιπαλότητας για χάρη του (!) θα τον ηρωοποιήσει.
Ούτως ή άλλως όμως τα τρία μεγάλα κόμματα είναι υπέρ του αποκλεισμού. Εξ αυτού παραμένει δευτερεύουσα, προσχηματική, και εκκωφαντικά προεκλογική, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και μην ψηφίσει, εν αντιθέσει με την ώριμη στάση του ΠΑΣΟΚ.
Το ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει να εισαχθεί η υπόθεση αποκλεισμού στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Δεν εισακούστηκε αλλά παραμένει πιστό στον κύριο στόχο. Τον αποκλεισμό του κόμματος. Για τον λόγο αυτό θα στηρίξει την τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών για την υποχρεωτική συμμετοχή της απόφασης της Ολομέλειας του Α1 τμήματος, δηλαδή και τα 10 μέλη (εξαιτίας της παραιτήθηκε ο πρόεδρος του τμήματος Χρ. Τζανερίκος).
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιθέτως βρήκε πρόσχημα να μην ψηφίσει επειδή λέει δεν έγινε δεκτή η δική του πρόταση, βασισμένη σε πρόταση του συνταγματολόγου Αλιβιζάτου, που έθετε όρους για τον αποκλεισμό. Δεν είναι αρμοδιότητά μας να κρίνουμε την πρόταση, αλλά και η πλέον σοφή να ήταν, κρίνεται πολιτικά η προσχηματικότητα της άρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Θα ψήφιζε αποκλεισμό μόνο αν γινόταν το δικό του! (για να λέει μετά ότι έσυρε την κυβέρνηση στην πρότασή του)!
Ουσιαστικά επέλεξε να κάνει μετωπική αντιπολίτευση και σε αυτό που θεωρεί ύψιστο θέμα δημοκρατίας. (ΚΚΕ και το ΜεΡΑ25 αντιθέτως θεωρούν επικίνδυνα τόσο το μέτρο της κυβέρνησης όσο και την τροπολογία του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή θεωρούν ότι ανοίγουν δίοδο γενικότερων απαγορεύσεων)
Βέβαια, αρκετοί μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός, θυμήθηκαν τις «εύνοιες» του παρελθόντος μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Χ.Α. Όπως τότε που επί χρόνια δεν έβρισκαν αίθουσα για τη δίκη της. Όπως τότε που ο Νίκος Βούτσης ως Πρόεδρος της Βουλής, ευελπιστούσε στην ψήφο της Χ.Α για τον εκλογικό νόμο «γιατί δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι». Η όπως τότε που ο υπουργός Παρασκευόπουλος συνιστούσε «Να προτιμήσουμε σύγκλιση με τη Χ.Α. όχι τη ρήξη».
Εικάζεται ότι αρκετοί εκ των «Ελλήνων» του Κασιδιάρη, εφόσον απαγορευθεί, ενδέχεται να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ για να τιμωρήσουν τη ΝΔ που νομοθέτησε τον αποκλεισμό. Εικασία που δεν είναι φαντασία, αλλά εδράζεται στην πραγματικότητα που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Και δεν αποκλείεται η στάση του ΣΥΡΙΖΑ να εκπορεύεται από την προσμονή του να εισπράξει ψήφους «Ελλήνων». Άλλωστε «δεν υπάρχουν ευπρόσδεκτες και μη ευπρόσδεκτες ψήφοι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου