Ο Αλέξης Τσίπρας εφευρίσκει «υποστυλώματα» σε σκηνοθετημένες αυτοψίες που συνοδεύονται από το στοιχείο του εντυπωσιασμού της δήθεν εφόδου. Από την αυλαία του πρώτου γύρου της κοινοβουλευτικής συζήτησης και η σύγκριση ανάμεσα στα στοιχεία Σπίρτζη και στα ντοκουμέντα Καραμανλή είναι σαφές ότι αντηχεί ο ήχος του τριγμού στο έωλο αφήγημα της Κουμουνδούρου. Υπό αυτό το πρίσμα εξηγείται και η σπουδή της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, να στείλει ανήμερα της συνεδρίασης της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας να ετοιμάσει για τον αρχηγό του κόμματος την ειδική... αποστολή να επιθεωρήσει τις υποδομές στη Λάρισα.
Αυτή η μικροπολιτική έμπνευση εξέθεσε τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος συνελήφθη ψευδόμενος εις διπλούν με αφορμή το ταξίδι στην πρωτεύουσα της Θεσσαλίας. Η επίσκεψη του στο κέντρο τηλεδιοίκησης της Λάρισας που έχει κατεβάσει ρολά από το 2015 είναι η απόδειξη ότι κ. Τσίπρας που κυβέρνησε με μουσαμάδες, επιλέγει να αντιπολιτεύεται με γιαπιά. Διότι αυτός είναι ο τόπος που το ρεπεράζ του ΣΥΡΙΖΑ υπέδειξε ως τον κατάλληλο για την επικοινωνιακή αναζωογόνηση της κομματικής προπαγάνδας που προσέκρουσε στο τοίχος της αλήθειας, των αριθμών και των στοιχείων. Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετούσε και η κατάλληλη συνοδεία του Αλέξη Τσίπρα που εύγλωττα υποστήριζε την προσέγγιση ότι το εγκαταλελειμμένο κτίριο είναι το τεκμήριο της κυβερνητικής αναξιοπιστίας.
Αυτά είναι τα αντίβαρα που αναζητήθηκαν γιατί στο ανώτατο κοινοβουλευτικό όργανο κατέρρεαν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα οι ισχυρισμοί στην οποία στηρίχθηκε η αήθης επίθεση σε βάρος της κυβέρνησης, των στελεχών της που ανέλαβαν την πολιτική ευθύνη. Πρωτίστως όμως αποτέλεσε τη βάση πάνω στην οποία οικοδομήθηκε η κατασκευή για να δηλητηριαστεί η κοινή γνώμη. Εξ’ού και αντί ουσιαστικής αντίδρασης στην ανάδειξη των ψεμάτων που αναδείχθηκαν μεταξύ άλλων ότι δεν χρησιμοποιήθηκε, όπως συνέβη έως και στις 22.12 το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου, το τοπικό σύστημα τηλεδιοίκησης, επελέγησαν οι εξαλλοσύνες εντός της επιτροπής.
Δεν έγινε η παραμικρή αναφορά στην αδικαιολόγητη απουσία του δεύτερου και ο τρίτου σταθμάρχη, όπως επίσης οι εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στην επιτροπή δεν ασχολήθηκαν με το γιατί δεν εφαρμόστηκε ο Γενικός Κανονισμός Κινήσεως του ΟΣΕ, ή από την άλλη γιατί δεν έγινε η επικοινωνία για τα δρομολόγια όπως ορίζουν τα πρωτόκολλα ασφαλείας. Ασήμαντο για την εστίαση των «ειδικών» της Κουμουνδούρου κρίθηκε και το γεγονός ότι οι υπεύθυνοι δεν είδαν στον πίνακα ότι επί 12 λεπτά το τρένο βρίσκεται σε λάθος πορεία, αφήνοντας αναξιοποίητη την τεχνική δυνατότητα.
Απορίας άξιο είναι το γεγονός ότι ο Χρήστος Σπίρτζης δεν βρήκε λέξη, έστω υπεράσπισης, για τον μοιραίο σταθμάρχη. Ο κ. Σπίρτζης δεν έκανε την παραμικρή νύξη για τον συγκεκριμένο πρωταγωνιστή και εξάντλησε την πλατιά παρέμβαση του στην επίδειξη του κομματικού κυνισμού και της μυωπικής αντιμετώπισης που η Κουμουνδούρου έχει επιλέξει ως στρατηγική για να αποτινάξει τη ρετσινιά της ουσιαστικής της ευθύνης. Για τη σύμβαση 717 που βάλτωσε επί των ημερών της και παραδόθηκε ως λειτουργικό μόλις το 18% του νευραλγικού, για την ασφάλεια, έργου που προέβλεπε. Ο πρώην υπουργός Υποδομών μάλιστα απέφυγε να μιλήσει για την υποστελέχωση του ΟΣΕ που καταλόγιζε στην κυβέρνηση αλλά και να επαναλάβει τα μυθεύματα για την υποτιθέμενη πρόνοια της διακυβέρνησης Τσίπρα για τους δυο σταθμάρχες ανά βάρδια.
Όλα αυτά συνθέτουν ένα σκηνικό χάους το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ τροφοδοτεί με προφανή επιδίωξη να συσκοτίσει σημαντικές πτυχές αυτής της τραγωδίας. Πτυχές που συνδέονται ευθέως με την κυβερνητική αεργία της «πρώτης φοράς». Υπό αυτό το πρίσμα ενδεχομένως να εξηγείται η κίνηση Τσίπρα να παρέμβει στη Βουλή κατά την επικείμενη συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος που αφορά στην ΕΥΔΑΠ. Η αναζήτηση διεξόδου από μια μικροπολιτική επένδυση που ημέρα με την ημέρα γυρίζει μπούμεραγνκ στον ΣΥΡΙΖΑ δεν μοιάζει απίθανη. Σίγουρα αποτελεί το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της πολιτικής φυσιογνωμίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου