ΣΚΕΨΕΙΣ και ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ από μια ΚΗΔΕΙΑ...

ΠΟΤΕ δεν υπήρξα υπέρμαχος της Συνταγματικής Μοναρχίας για την Πατρίδα μας και θεωρώ ότι το πολιτειακό θέμα έχει κλείσει αμετάκλητα, δεν μπορώ παρά να διακρίνω τις διδαχές που έλαβαν τα παιδιά του τέως Βασιλέα στη ζωή τους, αυτό που οι απλοί συμπολίτες μας διέκριναν ως "αριστοκρατική στάση".

Ήταν στην ουσία ένδειξη σεβασμού και ταπεινότητας, τόσο προς τον εκλιπόντα πατέρα τους, όσο και προς τους ανθρώπους που έκαναν τον κόπο να πάνε να αποδώσουν τις τελευταίες τιμές προς τη σορό του.

Αυτό που θέλω να πω, είναι πως δεν χρειάζεται απαραίτητα να είσαι "γαλαζοαίματος" για να τηρείς...μια τέτοια στάση ζωής απέναντι στους συνανθρώπους σου και ιδίως όταν είσαι πολιτικός, στους συμπολίτες σου που σε έστειλαν να τους εκπροσωπήσεις στη Βουλή.

Με τη στάση και την εμφάνισή σου, οφείλεις να δείχνεις ότι τους τιμάς σε κάθε έκφανση της ζωής σου και δεν είσαι ένας άξεστος λέτσος που γράφεις στα @@ σου την τιμή που σου απέδωσαν.

Ψιλά γράμματα βέβαια, όλα αυτά, για τους "λαϊκούς αγωνιστές" του γνωστού Τσίρκου.

Κι όμως, "πρίγκηπας" μπορείς να γίνεις, ακόμα και αν ήσουν γιος εργάτη, αγρότη ή βοσκού από το ορεινό Λεκανοπέδιο Κάτω Νευροκοπίου, αρκεί να θέλεις να μάθεις τον τρόπο.

ΣΣ