Ο στρατός της Ρωσίας βρίσκεται σε καταστροφική κατάσταση: το ηθικό έχει καταρρεύσει, ο εξοπλισμός είναι απαρχαιωμένος, οι αλυσίδες διοίκησης έχουν διαταραχθεί και οι στρατιώτες συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο τη ματαιότητα αυτού του πολέμου. Ο ηγέτης […]
Η Ουκρανία σημειώνει ταχύτερη πρόοδο στη στρατιωτική της αντεπίθεση από ό,τι ανέμενε η συντριπτική πλειοψηφία των εμπειρογνωμόνων, επισημαίνει η Handelsblatt. Ο στρατός της Ρωσίας βρίσκεται σε καταστροφική κατάσταση: το ηθικό έχει καταρρεύσει, ο εξοπλισμός είναι απαρχαιωμένος, οι αλυσίδες διοίκησης έχουν διαταραχθεί και οι στρατιώτες συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο τη ματαιότητα αυτού του πολέμου.
Ο ηγέτης του Κρεμλίνου Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος μέσα σε λίγες ημέρες θέλησε να εκδιώξει την ουκρανική ηγεσία και να εξαφανίσει το μεγαλύτερο εδαφικό κράτος της Ευρώπης από τον χάρτη, βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ερείπια της αυταπάτης του. Έχει πέσει θύμα της ίδιας του της πολιτικής και της προπαγάνδας.
Ο ρωσικός στρατός δεν είναι η ακατανίκητη δύναμη που πολλοί στη Δύση φοβόντουσαν. Αυτή η δύναμη είναι το προϊόν της διακυβέρνησης του Πούτιν: κατατρώγεται από το μαφιόζικο σύστημα διαφθοράς που έχει οικοδομήσει, αιμορραγεί υλικά και ηθικά.
Η Ουκρανία σημειώνει ταχύτερη πρόοδο στη στρατιωτική της αντεπίθεση από ό,τι ανέμενε η συντριπτική πλειοψηφία των εμπειρογνωμόνων, επισημαίνει η Handelsblatt. Ο στρατός της Ρωσίας βρίσκεται σε καταστροφική κατάσταση: το ηθικό έχει καταρρεύσει, ο εξοπλισμός είναι απαρχαιωμένος, οι αλυσίδες διοίκησης έχουν διαταραχθεί και οι στρατιώτες συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο τη ματαιότητα αυτού του πολέμου.
Ο ηγέτης του Κρεμλίνου Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος μέσα σε λίγες ημέρες θέλησε να εκδιώξει την ουκρανική ηγεσία και να εξαφανίσει το μεγαλύτερο εδαφικό κράτος της Ευρώπης από τον χάρτη, βρίσκεται αντιμέτωπος με τα ερείπια της αυταπάτης του. Έχει πέσει θύμα της ίδιας του της πολιτικής και της προπαγάνδας.
Ο ρωσικός στρατός δεν είναι η ακατανίκητη δύναμη που πολλοί στη Δύση φοβόντουσαν. Αυτή η δύναμη είναι το προϊόν της διακυβέρνησης του Πούτιν: κατατρώγεται από το μαφιόζικο σύστημα διαφθοράς που έχει οικοδομήσει, αιμορραγεί υλικά και ηθικά.
Ο μεγάλος κίνδυνος
Αλλά αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Γιατί ο Πούτιν δεν έχει την πολυτέλεια να ηττηθεί στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει. Για να εξασφαλίσει την κυριαρχία του, θα πρέπει τώρα να συγκεντρώσει όλες του τις δυνάμεις. Η Ρωσία απειλείται με γενική κινητοποίηση και η Ουκρανία με μια εκστρατεία καταστροφής στην οποία ο στρατός του Πούτιν θα χρησιμοποιήσει όλα τα οπλοστάσιά του. Το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη χειρότερη καταστροφή στις ουκρανικές πόλεις.
Ο Πούτιν θα κάνει τον χειμώνα κόλαση για την Ουκρανία. Ένα σενάριο: η Ρωσία καταστρέφει κατά συρροή γραμμές ηλεκτροδότησης, αγωγούς φυσικού αερίου και εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για να κάνει τους Ουκρανούς να παγώσουν τόσο πολύ ώστε να καταφύγουν στη Δυτική Ευρώπη εν μέσω της επαπειλούμενης ενεργειακής κρίσης.
Ο Πούτιν πρέπει τώρα να αναλάβει πλήρως το ρίσκο
Για τον Πούτιν, η κλιμάκωση που αναμένεται τώρα σημαίνει πλήρες ρίσκο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι δημοφιλής στη Ρωσία. Οι περισσότεροι Ρώσοι ήταν σε μεγάλο βαθμό αδιάφοροι. Δεν υπήρξε κανένας ενθουσιώδης πατριωτισμός έξω από τη μηχανή προπαγάνδας της ρωσικής τηλεόρασης.
Αλλά δεν υπήρξε, επίσης, σχεδόν καμία αξιόλογη αντίσταση. Όσο ο γιος ή ο σύζυγος του καθενός δεν χρειαζόταν να πάει στο μέτωπο, ο πόλεμος ήταν μακριά. Αυτό θα αλλάξει αν ο Πούτιν κηρύξει γενική κινητοποίηση, δηλαδή επιστρατεύσει τους εφέδρους. Αυτό θα προκαλέσει αντίσταση και τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων άλλων Ρώσων ανδρών. Αυτό, με τη σειρά του, θα επιδείνωνε την έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού στην ήδη προβληματική οικονομία της Ρωσίας.
Η στρατηγική του Πούτιν μέχρι στιγμής έχει αποτύχει πλήρως. Πρώτον, επειδή δεν έχει καταλάβει την Ουκρανία μέχρι σήμερα. Δεν καταλαβαίνει ότι ο λαός εκεί θα κάνει σχεδόν τα πάντα για να αποφύγει να ζήσει κάτω από τον ρωσικό ζυγό. Και δεύτερον, επειδή έχει αποξενωθεί όλο και περισσότερο από τη χώρα του, επειδή δεν μπορεί πλέον να απαλλαγεί από τα φαντάσματα της διαφθοράς, του νεποτισμού και της κακοδιαχείρισης που ο ίδιος έχει αναδείξει. Αλλά ένας στριμωγμένος κυβερνήτης Πούτιν είναι ακόμη πιο επικίνδυνος από ό,τι ήταν ήδη. Πρέπει να βάλει όλα τα αυγά του σε ένα καλάθι, σε αυτό που θεωρεί ως πιθανή νίκη
Αλλά αυτός είναι ο μεγάλος κίνδυνος. Γιατί ο Πούτιν δεν έχει την πολυτέλεια να ηττηθεί στον πόλεμο που έχει εξαπολύσει. Για να εξασφαλίσει την κυριαρχία του, θα πρέπει τώρα να συγκεντρώσει όλες του τις δυνάμεις. Η Ρωσία απειλείται με γενική κινητοποίηση και η Ουκρανία με μια εκστρατεία καταστροφής στην οποία ο στρατός του Πούτιν θα χρησιμοποιήσει όλα τα οπλοστάσιά του. Το αποτέλεσμα θα ήταν ακόμη χειρότερη καταστροφή στις ουκρανικές πόλεις.
Ο Πούτιν θα κάνει τον χειμώνα κόλαση για την Ουκρανία. Ένα σενάριο: η Ρωσία καταστρέφει κατά συρροή γραμμές ηλεκτροδότησης, αγωγούς φυσικού αερίου και εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για να κάνει τους Ουκρανούς να παγώσουν τόσο πολύ ώστε να καταφύγουν στη Δυτική Ευρώπη εν μέσω της επαπειλούμενης ενεργειακής κρίσης.
Ο Πούτιν πρέπει τώρα να αναλάβει πλήρως το ρίσκο
Για τον Πούτιν, η κλιμάκωση που αναμένεται τώρα σημαίνει πλήρες ρίσκο. Ο πόλεμος στην Ουκρανία δεν είναι δημοφιλής στη Ρωσία. Οι περισσότεροι Ρώσοι ήταν σε μεγάλο βαθμό αδιάφοροι. Δεν υπήρξε κανένας ενθουσιώδης πατριωτισμός έξω από τη μηχανή προπαγάνδας της ρωσικής τηλεόρασης.
Αλλά δεν υπήρξε, επίσης, σχεδόν καμία αξιόλογη αντίσταση. Όσο ο γιος ή ο σύζυγος του καθενός δεν χρειαζόταν να πάει στο μέτωπο, ο πόλεμος ήταν μακριά. Αυτό θα αλλάξει αν ο Πούτιν κηρύξει γενική κινητοποίηση, δηλαδή επιστρατεύσει τους εφέδρους. Αυτό θα προκαλέσει αντίσταση και τη φυγή εκατοντάδων χιλιάδων άλλων Ρώσων ανδρών. Αυτό, με τη σειρά του, θα επιδείνωνε την έλλειψη εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού στην ήδη προβληματική οικονομία της Ρωσίας.
Η στρατηγική του Πούτιν μέχρι στιγμής έχει αποτύχει πλήρως. Πρώτον, επειδή δεν έχει καταλάβει την Ουκρανία μέχρι σήμερα. Δεν καταλαβαίνει ότι ο λαός εκεί θα κάνει σχεδόν τα πάντα για να αποφύγει να ζήσει κάτω από τον ρωσικό ζυγό. Και δεύτερον, επειδή έχει αποξενωθεί όλο και περισσότερο από τη χώρα του, επειδή δεν μπορεί πλέον να απαλλαγεί από τα φαντάσματα της διαφθοράς, του νεποτισμού και της κακοδιαχείρισης που ο ίδιος έχει αναδείξει. Αλλά ένας στριμωγμένος κυβερνήτης Πούτιν είναι ακόμη πιο επικίνδυνος από ό,τι ήταν ήδη. Πρέπει να βάλει όλα τα αυγά του σε ένα καλάθι, σε αυτό που θεωρεί ως πιθανή νίκη
. 
Ποιες επιλογές έχει ο Πούτιν;
Δεν έχει πολλές επιλογές: Δεν μπορεί να υποχωρήσει- μια ήττα ορατή σε όλους θα ήταν η προσωπική του πτώση. Αυτό θα οδηγούσε στην πτώση του. Η χρήση πυρηνικών όπλων θα του έφερνε, φυσικά, γρήγορα μεγάλα εδαφικά κέρδη, επειδή ο ουκρανικός πληθυσμός θα έπρεπε να φύγει μαζικά.
Αλλά αυτό θα του κόστιζε πιθανότατα τη συμμαχία του με την Κίνα. Το Πεκίνο δύσκολα θα δεχόταν μια πυρηνική αποστολή.
Πάνω απ’ όλα, όμως, θα υπήρχε τότε η απειλή της άμεσης σύγκρουσης με τη Δύση.
Ωστόσο, η χρήση τακτικών πυρηνικών βομβών από τον ρωσικό στρατό είναι εξίσου απίθανη με έναν στοχευμένο χειρισμό του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας στη Ζαπορίζια, με πυρηνική ακτινοβολία που θα εκτοπίσει τον ουκρανικό πληθυσμό σε μεγάλη ακτίνα γύρω από τον πυρηνικό σταθμό.
Η Δύση πρέπει τώρα να παραμείνει αποφασιστικά στο πλευρό της Ουκρανίας. Αυτή η αποφασιστικότητα είναι η καλύτερη δυνατή εγγύηση ότι ο Πούτιν δεν θα φτάσει στα άκρα στην Ουκρανία. Ο Πούτιν δεν θα μπορούσε να κερδίσει μια ένοπλη σύγκρουση με το ΝΑΤΟ και το γνωρίζει. Αν ο Πούτιν θέλει τώρα να κερδίσει χρόνο για τον στρατό του με μια δηλητηριασμένη προσφορά διαπραγματεύσεων για κατάπαυση του πυρός, η Δύση δεν πρέπει να πέσει σε αυτό το τέχνασμα.
Οι Ουκρανοί υπερασπίζονται τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας μας. Χρησιμοποιούν τα δυτικά όπλα για να δείξουν την αποφασιστικότητά μας να αντισταθούμε σε έναν επιτιθέμενο και να μην αφήσουμε την ευρωπαϊκή μεταπολεμική τάξη να γκρεμιστεί με τη βία των όπλων. Η Ουκρανία χρειάζεται τώρα ακόμη περισσότερα δυτικά όπλα για να νικήσει τον Πούτιν.
Μόνο αν ανακαταληφθούν τα εδάφη που έχει καταλάβει ο ρωσικός στρατός μπορεί να περιοριστεί ένας αυτοκράτορας όπως ο Πούτιν. Η Ρωσία θα έδειχνε ότι οι πόλεμοι δεν αξίζουν τον κόπο. Μόνο αυτό θα επαναφέρει την ασφάλεια στην Ευρώπη. Η υποχώρηση μέσω διαπραγματεύσεων με τον πολεμοκάπηλο θα οδηγούσε μόνο σε περαιτέρω εκστρατείες τα επόμενα χρόνια.
Δεν έχει πολλές επιλογές: Δεν μπορεί να υποχωρήσει- μια ήττα ορατή σε όλους θα ήταν η προσωπική του πτώση. Αυτό θα οδηγούσε στην πτώση του. Η χρήση πυρηνικών όπλων θα του έφερνε, φυσικά, γρήγορα μεγάλα εδαφικά κέρδη, επειδή ο ουκρανικός πληθυσμός θα έπρεπε να φύγει μαζικά.
Αλλά αυτό θα του κόστιζε πιθανότατα τη συμμαχία του με την Κίνα. Το Πεκίνο δύσκολα θα δεχόταν μια πυρηνική αποστολή.
Πάνω απ’ όλα, όμως, θα υπήρχε τότε η απειλή της άμεσης σύγκρουσης με τη Δύση.
Ωστόσο, η χρήση τακτικών πυρηνικών βομβών από τον ρωσικό στρατό είναι εξίσου απίθανη με έναν στοχευμένο χειρισμό του πυρηνικού σταθμού παραγωγής ενέργειας στη Ζαπορίζια, με πυρηνική ακτινοβολία που θα εκτοπίσει τον ουκρανικό πληθυσμό σε μεγάλη ακτίνα γύρω από τον πυρηνικό σταθμό.
Η Δύση πρέπει τώρα να παραμείνει αποφασιστικά στο πλευρό της Ουκρανίας. Αυτή η αποφασιστικότητα είναι η καλύτερη δυνατή εγγύηση ότι ο Πούτιν δεν θα φτάσει στα άκρα στην Ουκρανία. Ο Πούτιν δεν θα μπορούσε να κερδίσει μια ένοπλη σύγκρουση με το ΝΑΤΟ και το γνωρίζει. Αν ο Πούτιν θέλει τώρα να κερδίσει χρόνο για τον στρατό του με μια δηλητηριασμένη προσφορά διαπραγματεύσεων για κατάπαυση του πυρός, η Δύση δεν πρέπει να πέσει σε αυτό το τέχνασμα.
Οι Ουκρανοί υπερασπίζονται τις αξίες της ελευθερίας και της δημοκρατίας μας. Χρησιμοποιούν τα δυτικά όπλα για να δείξουν την αποφασιστικότητά μας να αντισταθούμε σε έναν επιτιθέμενο και να μην αφήσουμε την ευρωπαϊκή μεταπολεμική τάξη να γκρεμιστεί με τη βία των όπλων. Η Ουκρανία χρειάζεται τώρα ακόμη περισσότερα δυτικά όπλα για να νικήσει τον Πούτιν.
Μόνο αν ανακαταληφθούν τα εδάφη που έχει καταλάβει ο ρωσικός στρατός μπορεί να περιοριστεί ένας αυτοκράτορας όπως ο Πούτιν. Η Ρωσία θα έδειχνε ότι οι πόλεμοι δεν αξίζουν τον κόπο. Μόνο αυτό θα επαναφέρει την ασφάλεια στην Ευρώπη. Η υποχώρηση μέσω διαπραγματεύσεων με τον πολεμοκάπηλο θα οδηγούσε μόνο σε περαιτέρω εκστρατείες τα επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου