Αναρωτιόμαστε βέβαια κατά πόσο θα είχε μεταμεληθεί για το ψεύδος που κατέληξε σε πανευρωπαϊκό διασυρμό μέσω χαλκευμένων δημοσιευμάτων πρόθυμων αλληλέγγυων «δημοσιογράφων» όπως του... Spiegel ή του Channel4news, εάν: Η δημοσιογράφος βασιλική Σιούτη δεν είχε βρεθεί στο ΚΥΤ Έβρου και δεν είχε δει ότι τα δηλωμένα παιδιά έχαιραν άκρας υγείας. Κυρίως όμως εάν δεν είχε κινηθεί η Δικαιοσύνη μετά από μηνυτήρια αναφορά του των Φαήλου Κρανιδιώτη και Θάνου Τζήμερου.
Η ενέργεια των δύο δείχνει τον δρόμο και στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το οποίο αντιμετωπίζει με ακατανόητη θεσμική αιδημοσύνη τις ΜΚΟ που δρουν εις βάρος της χώρας μας, ως κράτος εν κράτει. Άλλες την υπονομεύουν υπηρετώντας την τουρκική πολιτική (όπως έγινε με τα γεγονότα του Έβρου), άλλες προωθούν τα χρυσοφόρα συμφέροντά τους, και κάποιες - στην πιο αθώα εκδοχή - την ιδεομανία τους.
Ο κ. Φαρμάκης τώρα δηλώνει ότι «Η οργάνωσή μας δεν επιθυμεί, σε καμία περίπτωση, τη δημιουργία συνοριακού ζητήματος μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, ούτε άλλωστε αμφισβητεί τα σύνορα, μεταξύ των δύο χωρών». Ασχέτως τι ισχυρίζεται τώρα, το ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) εξέδωσε προσωρινά μέτρα εις βάρος της Ελλάδας με βάση τη fake πληροφόρηση της οργάνωσής του, ότι οι 38 πρόσφυγες με το ανύπαρκτο «νεκρό κοριτσάκι» ήταν σε έδαφος ελληνικής επικράτειας.
Και φυσικά τσίμπησε και ο πλέρια ανθρωπιστικός ΣΥΡΙΖΑ με πλείστα στελέχη του.
Ενδεικτικά ο Νίκος Φίλης χαρακτήριζε από τηλοψίας «δολοφόνους» την κυβέρνηση για το ψευδές περιστατικό, οι Κατρούγκαλος, Σπίρτζης κ.ά. ισχυρίζονταν ότι η νησίδα του Έβρου βρίσκεται σε ελληνική επικράτεια, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας το απογείωσε: «Ψέματα για τους «καταραμένους του Έβρου», που τους δήλωναν ακόμα και σε θεσμικές ενημερώσεις ανύπαρκτους, ενώ αυτοί αργοπέθαιναν για μέρες σε μια νησίδα του ποταμού. Ψέματα ακόμα και για το νεκρό πεντάχρονο παιδί, που άφησε την τελευταία του πνοή αβοήθητο και θάφτηκε από την αβοήθητη μητέρα του»!
Οι ίδιοι οι πρόσφυγες είχαν δηλώσει ότι εκεί τους οδήγησε η τουρκική στρατοχωροφυλακή, αλλά για τους ιδεοληπτικούς του διεθνισμού αυτό δεν είχε καμιά σημασία. Όπως δεν είχε σημασία το ενδεχόμενο δημιουργίας θερμού επεισοδίου, εάν ελληνικές δυνάμεις έμπαιναν σε τουρκικό έδαφος - και μάλιστα σε τέτοια εκρηκτική εποχή για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Άλλωστε ο Φίλης είχε δείξει προφίλ και παλιότερα, είχε επικρίνει τους συντρόφους του για την παθητικότητά τους κατά προσπάθεια επέλασης στον Έβρο το '20, λέγοντας: «Στον Έβρο κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Δεν υπερασπιστήκαμε τους μετανάστες».
Συγκινητικό το ενδιαφέρον του κ. Φαρμάκη, δεν μας απασχολεί ως πρόσωπο, παρότι είναι ένας υψηλός μάνατζερ της διεθνούς φιλανθρωπίας. Πρώην εκτελεστικός του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, είχε διαχειριστεί ποσό 266,5 εκατομμυρίων για διάθεση σε ΜΚΟ, σύμφωνα με δελτίο τύπου του ιδρύματος. Μετά διευθυντής προγράμματος χρηματοδότησης ΜΚΟ από ίδρυμα Μποδοσάκη, έχοντας διαχειριστεί δωρεές που ξεπερνούσαν το 1,1 δισ. ευρώ με αποδέκτες πάνω από 1.150 ΜΚΟ!
Δεν υπονοούμε κάτι για την ηθική ακεραιότητα του ανθρώπου που δεν γνωρίζουμε, αλλά το μεταναστευτικό εξ αντικειμένου αποδεικνύεται λαμπρή μπίζνα απροσμέτρητων εσόδων. Και κάποιοι φορείς του εξ αντικειμένου διευκολύνουν τη δουλειά των διακινητών. Αν δεν το έκαναν δεν θα υπήρχαν και οι ίδιοι.
Λογικό είναι να περηφανεύεται ο γνωστός διασώστης Ιάσωνας, ο οποίος ποστάρει φωτογραφίες από πρόσφατη συνέλευση διασωστών στη Νάπολη και γράφει: «Το 2019 ο Σαλβίνι έλεγε ότι θα μας βυθίσει σε μια βδομάδα. Τώρα υπάρχουν 14 καράβια στη Μεσόγειο, 3 αεροπλάνα και εκατοντάδες διασώστες: θα σταματήσουμε ποτέ;». Και την απάντηση έδινε ο ίδιος: «ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ό,τι και αν συμβεί»! (τα κεφαλαία δικά του).
Από τα λεγόμενά του συνάγεται ότι το χρήμα που κυκλοφορεί στο κύκλωμα του μεταναστευτικού είναι αμύθητο (14 καράβια και 3 αεροπλάνα στη Μεσόγειο!). Και φυσικά κάπου γίνονται θολά και δυσδιάκριτα τα όρια της διάσωσης με τη διακίνηση. Παράλληλα με τη δράση τους καταργούν τα σύνορα, θέτουν εαυτούς υπεράνω κρατών και κυβερνήσεων, και φέρονται πλήρως αδιάφοροι για τις επιπτώσεις της παράνομης μετανάστευσης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Η περίπτωση των ΜΚΟ θα έπρεπε να αποτελεί πεδίον δόξης λαμπρόν για τις μυστικές υπηρεσίες κάθε χώρας (και της δικής μας ΕΥΠ), καθώς και για τις φορολογικές τους αρχές. Αν ήθελαν θα τις είχαν ξεθεμελιώσει. Και όμως αντί να τις ξετινάξουν διατελούν εν υπνώσει. Και το κάνουν γιατί επικρατεί μια ατμόσφαιρα ανοχής στα υψηλόβαθμα κλιμάκια των ευρωπαϊκών ελίτ, σε σημείο που να δημιουργείται η εντύπωση (που δεν είναι ψεκασμένη) ότι θέλουν την παράνομη μετανάστευση. Την ευνοούν επειδή χρειάζονται εργατικό δυναμικό (το οποίο θα μπορούσαν να επιδιώξουν με νόμιμους τρόπους).
Μόνο που εμείς ως Ελλάδα δεν έχουμε την πολυτέλεια της κεντροευρωπαϊκής επανάπαυσης.
Οι ίδιοι οι πρόσφυγες είχαν δηλώσει ότι εκεί τους οδήγησε η τουρκική στρατοχωροφυλακή, αλλά για τους ιδεοληπτικούς του διεθνισμού αυτό δεν είχε καμιά σημασία. Όπως δεν είχε σημασία το ενδεχόμενο δημιουργίας θερμού επεισοδίου, εάν ελληνικές δυνάμεις έμπαιναν σε τουρκικό έδαφος - και μάλιστα σε τέτοια εκρηκτική εποχή για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Άλλωστε ο Φίλης είχε δείξει προφίλ και παλιότερα, είχε επικρίνει τους συντρόφους του για την παθητικότητά τους κατά προσπάθεια επέλασης στον Έβρο το '20, λέγοντας: «Στον Έβρο κατάπιαμε τη γλώσσα μας. Δεν υπερασπιστήκαμε τους μετανάστες».
Συγκινητικό το ενδιαφέρον του κ. Φαρμάκη, δεν μας απασχολεί ως πρόσωπο, παρότι είναι ένας υψηλός μάνατζερ της διεθνούς φιλανθρωπίας. Πρώην εκτελεστικός του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, είχε διαχειριστεί ποσό 266,5 εκατομμυρίων για διάθεση σε ΜΚΟ, σύμφωνα με δελτίο τύπου του ιδρύματος. Μετά διευθυντής προγράμματος χρηματοδότησης ΜΚΟ από ίδρυμα Μποδοσάκη, έχοντας διαχειριστεί δωρεές που ξεπερνούσαν το 1,1 δισ. ευρώ με αποδέκτες πάνω από 1.150 ΜΚΟ!
Δεν υπονοούμε κάτι για την ηθική ακεραιότητα του ανθρώπου που δεν γνωρίζουμε, αλλά το μεταναστευτικό εξ αντικειμένου αποδεικνύεται λαμπρή μπίζνα απροσμέτρητων εσόδων. Και κάποιοι φορείς του εξ αντικειμένου διευκολύνουν τη δουλειά των διακινητών. Αν δεν το έκαναν δεν θα υπήρχαν και οι ίδιοι.
Λογικό είναι να περηφανεύεται ο γνωστός διασώστης Ιάσωνας, ο οποίος ποστάρει φωτογραφίες από πρόσφατη συνέλευση διασωστών στη Νάπολη και γράφει: «Το 2019 ο Σαλβίνι έλεγε ότι θα μας βυθίσει σε μια βδομάδα. Τώρα υπάρχουν 14 καράβια στη Μεσόγειο, 3 αεροπλάνα και εκατοντάδες διασώστες: θα σταματήσουμε ποτέ;». Και την απάντηση έδινε ο ίδιος: «ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ό,τι και αν συμβεί»! (τα κεφαλαία δικά του).
Από τα λεγόμενά του συνάγεται ότι το χρήμα που κυκλοφορεί στο κύκλωμα του μεταναστευτικού είναι αμύθητο (14 καράβια και 3 αεροπλάνα στη Μεσόγειο!). Και φυσικά κάπου γίνονται θολά και δυσδιάκριτα τα όρια της διάσωσης με τη διακίνηση. Παράλληλα με τη δράση τους καταργούν τα σύνορα, θέτουν εαυτούς υπεράνω κρατών και κυβερνήσεων, και φέρονται πλήρως αδιάφοροι για τις επιπτώσεις της παράνομης μετανάστευσης στις ευρωπαϊκές κοινωνίες.
Η περίπτωση των ΜΚΟ θα έπρεπε να αποτελεί πεδίον δόξης λαμπρόν για τις μυστικές υπηρεσίες κάθε χώρας (και της δικής μας ΕΥΠ), καθώς και για τις φορολογικές τους αρχές. Αν ήθελαν θα τις είχαν ξεθεμελιώσει. Και όμως αντί να τις ξετινάξουν διατελούν εν υπνώσει. Και το κάνουν γιατί επικρατεί μια ατμόσφαιρα ανοχής στα υψηλόβαθμα κλιμάκια των ευρωπαϊκών ελίτ, σε σημείο που να δημιουργείται η εντύπωση (που δεν είναι ψεκασμένη) ότι θέλουν την παράνομη μετανάστευση. Την ευνοούν επειδή χρειάζονται εργατικό δυναμικό (το οποίο θα μπορούσαν να επιδιώξουν με νόμιμους τρόπους).
Μόνο που εμείς ως Ελλάδα δεν έχουμε την πολυτέλεια της κεντροευρωπαϊκής επανάπαυσης.
Είμαστε χώρα συνόρων με ανοιχτά και επικίνδυνα εθνικά θέματα. Εμείς πρέπει να ξεδοντιάσουμε τις παρασιτικές ΜΚΟ που δημιουργούν εν δυνάμει εθνικούς κινδύνους (οι μόνες σεβαστές είναι όσες δρουν επί του πεδίου πολέμων και καταστροφών). Όσο για τον πρόσφατο διασυρμό που υπέστημεν, αυτός δεν μπορεί να τελειώσει με ένα απλό συγγνώμη.
Γιάννης Σιδέρης
Γιάννης Σιδέρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου