Παθήματα που δεν γίνονται μαθήματα

Του Δημήτρη Καμπουράκη
Συγνώμη, αλλά ο Ερντογάν δεν ξανάλεγε πριν δύο χρόνια ότι αυτός με τον Μητσοτάκη δεν πρόκειται να κάτσει στο ίδιο τραπέζι; 

Και μετά το γύρισε απότομα και τους είδαμε μπροστά στο παράθυρο του παλατιού του στην Πόλη, να δείχνει στον δικό μας τον Βόσπορο; 

Οπότε αυτά τα «δεν υπάρχει Μητσοτάκης για μένα» είναι αρλούμπες. Αυτός αλλάζει στάση και θέση πριν πεις κύμινο. Το ίδιο θα κάνει και τώρα...
Απλώς η οργή Ερντογάν και οι βαριές κουβέντες του εναντίον του Έλληνα πρωθυπουργού, αναδεικνύουν πόσο βλακώδης ήταν η στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ. 

Πόσο κοντόφθαλμη και χαζή ήταν αυτή τσαντίλα που εμφάνισαν τις πρώτες μέρες, πόσο μυωπικά και ανόητα ήταν αυτά τα «δεν είπε το όνομα Τουρκία» που περιέφεραν οι στελεχάρες τους εδώ και εκεί.

Τελικά, αυτό που δεν κατάλαβαν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, το κατάλαβε ο Ερντογάν. Και μάλιστα είναι τόσο βλάκας που πήγε μόνος του και άνοιξε τα μάτια των Αμερικάνων, λέγοντας δημοσίως ότι ο Μητσοτάκης πήγε εκεί και προσπάθησε να τους πείσει να μην πουλήσουν τα F-16 στην Τουρκία. Και έτσι έμαθαν οι Αμερικανοί τι εννοούσε ο Κυριάκος, καθότι ως μπουνταλάδες δεν είχαν πάρει χαμπάρι για ποιους μιλούσε όταν κατάγγελλε τις υπερπτήσεις και όταν τους εφιστούσε την προσοχή στο ποιον εξοπλίζουν.

Όλο αυτό θα μπορούσε να είναι ένα καλό μάθημα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ειδικά όταν πρόκειται για σοβαρά ζητήματα. Πρώτα να βουτάνε τη γλώσσα στο μυαλό τους και μετά να την ξαμολάνε ελεύθερη να λέει ό,τι της κατέβει. Να λειτουργούν όχι με το θυμικό τους, αλλά με πολιτικά κριτήρια. Να μην προσαρμόζουν την πραγματικότητα στις ονειρώξεις τους, αλλά τις θέσεις τους στη σκληρή πραγματικότητα.

Ο μόνος που το κατάλαβε γρήγορα ήταν ο Τσίπρας, θα είδε φαίνεται στις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις ότι η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ ικανοποίησε όλη την Ελλάδα. Οπότε το γύρισε από τη δεύτερη κιόλας μέρα, αναγνωρίζοντας κάποια θετικά στην ομιλία προς το Κογκρέσο. Μετά το γύρισε γρήγορα - γρήγορα στους λογαριασμούς ρεύματος. Αντιθέτως, οι υπόλοιποι συνέχισαν να μιλάνε για «δεδομένους» και για «αποτυχία», να τη βράσω τελικά την ομάδα που έχει γύρω του ο Αλέξης.

Τέλος πάντων, ας κάνουν ό,τι τους φωτίσει ο Θεός. Αν θέλουν ας πάρουν τα μαθήματα που τους προσφέρουν απλόχερα τα διαρκή τους στραβοπατήματα, αν δεν θέλουν ας μην τα πάρουν. Προσωπικά δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον αυτής της ομάδας. 

Όταν ο Τσίπρας έχει γύρω του την παλιά ηγετική ομάδα του Γιώργου που πήρε το ΠΑΣΟΚ στο 45% και το πήγε στα τάρταρα, περιμένει να δει χαΐρι;