Χάθηκε κι αναζητείται η ελληνική αριστερή εξτραβακάντσια, κάπου εδώ γύρω την πήρε το μάτι μας παρέα με τον Πούτιν, όταν χάθηκε φορούσε το αριστερό ηθικό πλεονέκτημα και τραγουδούσε εν χορώ
«τι τα θέλουμε τα όπλα, τα κανόνια, τα σπαθιά να τα κάνουμε εργαλεία, να δουλεύει η εργατιά»...
Του Χρήστου Υφαντή
Δυστυχώς, είναι η μαύρη αλήθεια και αφορά σε μια απολύτως πονεμένη ιστορία: την πολιτική και επικοινωνιακή εξαφάνιση της επίσημης αριστερής διανόησης, καλλιτεχνίζουσας και επιστημονικής, από τα δρώμενα στην Ουκρανία, δηλαδή από την ναζιστικής έμπνευσης και υλοποίησης επίθεση του Πουτινικού πανρωσισμού σε ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος με δικαιολογία «την υπεράσπιση των συμφερόντων της Ρωσίας», όπως ο Πρόεδρος Πούτιν και η ηγετική του ομάδα τα αντιλαμβάνονται.
Με τον πόλεμο, στον οποίο οδήγησε η επίθεση της Ρωσίας, να είναι σε πλήρη εξέλιξη, την ανθρωπότητα, σχεδόν στο σύνολο της, να έχει πάρει θέση απέναντι από τον Πούτιν και τους σχεδιασμούς του, ειδικούς επιστήμονες να αμφισβητούν ευθέως την ψυχική και πνευματική κατάσταση του Ρώσου Προέδρου, την Ευρώπη να ανασυντάσσεται ογδόντα χρόνια μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τις ισορροπίες στον πλανήτη να αναδιατάσσονται, το μόνο που παραμένει παγωμένο, ακίνητο και ακούνητο είναι η μακαριότητα των εν Ελλάδι επαγγελματιών αριστερών ευαισθητούληδων του πολιτισμού και της διανόησης απέναντι σε μια απολύτως καθαρή υπόθεση.
Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία και η παγκόσμια καταδίκη της δεν στάθηκαν ικανές να ταρακουνήσουν τις ευαίσθητες αριστερές ψυχούλες που έτρεμαν, ούρλιαζαν και απειλούσαν το κράτος και την κυβέρνηση για τα δικαιώματα του Κουφοντίνα, έπαιρναν μέρος σε συγκεντρώσεις και πορείες σε ολόκληρη τη χώρα μεσούσης της πανδημίας, υπέγραφαν ψηφίσματα διαμαρτυρίας, επικοινωνούσαν τα συνθήματα που συνέδεαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τη γενετήσια πράξη, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να δικαιωθεί ο κατά συρροή δολοφόνος.
Όλοι αυτοί οι επαγγελματίες της αριστερής διανόησης, η αριστερή επιστημονική πρωτοπορία, η ακαδημαϊκή ιντελιγκένσια, η καλλιτεχνίζουσα αριστεροσύνη, η πολιτιστική αξιοκρατία, όλοι όσοι νομιμοποιήθηκαν (και κονόμησαν αβέρτα) μέσα στην ασφάλεια των αριστερών ιδεοληψιών ειδικά στην μεταπολιτευτική περίοδο, όσοι νομιμοποίησαν «με το πνευματικό τους έργο» (υποτίθεται) το περιβόητο αριστερό ηθικό πλεονέκτημα και τις χειρότερες σταλινικές παραδόσεις επέλεξαν, απέναντι σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, να γυρίσουν πλευρό και να συνεχίσουν να κοιμούνται τον ύπνο του (αριστερού) δικαίου!
Καμία δημόσια παρέμβαση υπέρ του αμυνόμενου ουκρανικού λαού, καμία νύξη υπέρ της διεθνούς νομιμότητας, καμία δήλωση υπέρ της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης της Ουκρανίας, καμία συλλογή υπογραφών σε κείμενο που να καταδικάζει, έστω και ακροθιγώς, τον Πούτιν και τους ολιγάρχες του, πολύ περισσότερο καμία πορεία, καμία συγκέντρωση, ούτε ένα πετάρισμα των βλεφάρων τους δεν αξίζει ένας πόλεμος που ξεκίνησε από την μεγαλομανία ενός δικτάτορα, ο οποίος «συνομιλεί με την ιστορία» και βαυκαλίζεται μια νέα τσαρική Ρωσία.
Περίκλειστοι στην αριστερή μακαριότητα τους, έμπλεοι του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος, πλεονέκτες των τραπεζικών καταθέσεων, τρωκτικά του δημοσίου χρήματος, καταβόθρες των κοινοτικών υπέρ του πολιτισμού κονδυλίων, επαίτες των κρατικών χρηματοδοτήσεων, σφουγγοκωλάριοι και καταγγέλλοντες τα πάντα και τους πάντες (έως και τον Κορρέ στην Ακρόπολη) ως ακροδεξιούς, ναζιστές και φασίστες έχουν μουγγαθεί.
Οι χειρότεροι από αυτούς, οι πιο «συνειδητοποιημένοι» αριστεροί, οι κομματικά εγκάθετοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να στηρίξουν, εμμέσως πλην σαφώς, τις ονειρώξεις του Ρώσου δικτάτορα, τις απειλές του για πυρηνικό ολοκαύτωμα, την αναθεωρητική του πολιτική στην Ευρώπη και να συμπορευτούν με τον Καμμένο και τον Κασιδιάρη αποθεώνοντας τον νεορώσο «πατερούλη» και τον φημολογούμενο τσαμπουκά του.
Δεν είναι τυχαία η εξέλιξη, δεν προκλήθηκε από ατύχημα, δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο: συνιστά μια βάρβαρη, αντιδημοκρατική και φασιστική στάση και συμπεριφορά απέναντι στην αστική δημοκρατία και στον τρόπο ζωής που αυτή παράγει.
Αυτός ο καλλιτεχνίζων σταλινισμός είναι στάση ζωής για την αριστερή διανόηση, οριοθετεί τις αντιδράσεις της και καθορίζει τις δημόσιες παρεμβάσεις της, είναι το αίμα που κυλάει στις φλέβες της, η ανάσα της και… ο τραπεζικός της λογαριασμός μαζί με κάτι ομόλογα της Black Rock και μερικές μετοχές σε διεθνή fund που επενδύουν όπου το χρήμα ρέει και τα κέρδη καθαγιάζονται από το αριστερό πρόθεμα.
Είναι, ταυτόχρονα, η μεγαλύτερη απόδειξη στα τελευταία εβδομήντα χρόνια για την παραδόπιστη, απολύτως αναξιόπιστη και παρακμιακή στάση και συμπεριφορά μιας κοινωνικής ομάδας, της δήθεν αριστερής διανόησης, που «είδε το φως το αληθινό» στις παραδόσεις της «μαμάς Ρωσίας» και την αριστερά ως ευκαιρία, συνδύασε με επιμέλεια και μεγάλη προσοχή την αριστερή καριέρα με την κονόμα και τώρα ανταποδίδει, δια της σιωπής της, ένα μέρος των κερδών της στους φορείς που της επέτρεψαν να τα συγκεντρώσει.
Η αυτοαναπαραγόμενη μακαριότητα των αριστερών διανοητών και η ασφάλεια του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος έχουν και όνομα και πρόσωπο. Όσοι εγκαταβιούν σε αυτή τη συνομοταξία είναι γνωστοί, ακόμη κι εκείνοι που ψάχνουν μονοπάτι να ανεβούν στο βουνό για το τρίτο αντάρτικο, μόλις ανέβει το χρηματιστήριο και διασφαλιστούν οι μετοχές τους. Πήραν το ρίσκο κι έκαναν την επιλογή τους απέναντι σε όλη την ανθρωπότητα.
Η κληρονομιά τους θα ταυτιστεί με τη βαρβαρότητα, τον πόλεμο, τον όλεθρο, την καταστροφή. Τώρα πια έμαθαν όλοι καλλιτέχνης και αριστερός να δηλώνεις τι σημαίνει.
Του Χρήστου Υφαντή
Δυστυχώς, είναι η μαύρη αλήθεια και αφορά σε μια απολύτως πονεμένη ιστορία: την πολιτική και επικοινωνιακή εξαφάνιση της επίσημης αριστερής διανόησης, καλλιτεχνίζουσας και επιστημονικής, από τα δρώμενα στην Ουκρανία, δηλαδή από την ναζιστικής έμπνευσης και υλοποίησης επίθεση του Πουτινικού πανρωσισμού σε ένα ελεύθερο και ανεξάρτητο κράτος με δικαιολογία «την υπεράσπιση των συμφερόντων της Ρωσίας», όπως ο Πρόεδρος Πούτιν και η ηγετική του ομάδα τα αντιλαμβάνονται.
Με τον πόλεμο, στον οποίο οδήγησε η επίθεση της Ρωσίας, να είναι σε πλήρη εξέλιξη, την ανθρωπότητα, σχεδόν στο σύνολο της, να έχει πάρει θέση απέναντι από τον Πούτιν και τους σχεδιασμούς του, ειδικούς επιστήμονες να αμφισβητούν ευθέως την ψυχική και πνευματική κατάσταση του Ρώσου Προέδρου, την Ευρώπη να ανασυντάσσεται ογδόντα χρόνια μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και τις ισορροπίες στον πλανήτη να αναδιατάσσονται, το μόνο που παραμένει παγωμένο, ακίνητο και ακούνητο είναι η μακαριότητα των εν Ελλάδι επαγγελματιών αριστερών ευαισθητούληδων του πολιτισμού και της διανόησης απέναντι σε μια απολύτως καθαρή υπόθεση.
Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία και η παγκόσμια καταδίκη της δεν στάθηκαν ικανές να ταρακουνήσουν τις ευαίσθητες αριστερές ψυχούλες που έτρεμαν, ούρλιαζαν και απειλούσαν το κράτος και την κυβέρνηση για τα δικαιώματα του Κουφοντίνα, έπαιρναν μέρος σε συγκεντρώσεις και πορείες σε ολόκληρη τη χώρα μεσούσης της πανδημίας, υπέγραφαν ψηφίσματα διαμαρτυρίας, επικοινωνούσαν τα συνθήματα που συνέδεαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη με τη γενετήσια πράξη, έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να δικαιωθεί ο κατά συρροή δολοφόνος.
Όλοι αυτοί οι επαγγελματίες της αριστερής διανόησης, η αριστερή επιστημονική πρωτοπορία, η ακαδημαϊκή ιντελιγκένσια, η καλλιτεχνίζουσα αριστεροσύνη, η πολιτιστική αξιοκρατία, όλοι όσοι νομιμοποιήθηκαν (και κονόμησαν αβέρτα) μέσα στην ασφάλεια των αριστερών ιδεοληψιών ειδικά στην μεταπολιτευτική περίοδο, όσοι νομιμοποίησαν «με το πνευματικό τους έργο» (υποτίθεται) το περιβόητο αριστερό ηθικό πλεονέκτημα και τις χειρότερες σταλινικές παραδόσεις επέλεξαν, απέναντι σε ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, να γυρίσουν πλευρό και να συνεχίσουν να κοιμούνται τον ύπνο του (αριστερού) δικαίου!
Καμία δημόσια παρέμβαση υπέρ του αμυνόμενου ουκρανικού λαού, καμία νύξη υπέρ της διεθνούς νομιμότητας, καμία δήλωση υπέρ της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης της Ουκρανίας, καμία συλλογή υπογραφών σε κείμενο που να καταδικάζει, έστω και ακροθιγώς, τον Πούτιν και τους ολιγάρχες του, πολύ περισσότερο καμία πορεία, καμία συγκέντρωση, ούτε ένα πετάρισμα των βλεφάρων τους δεν αξίζει ένας πόλεμος που ξεκίνησε από την μεγαλομανία ενός δικτάτορα, ο οποίος «συνομιλεί με την ιστορία» και βαυκαλίζεται μια νέα τσαρική Ρωσία.
Περίκλειστοι στην αριστερή μακαριότητα τους, έμπλεοι του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος, πλεονέκτες των τραπεζικών καταθέσεων, τρωκτικά του δημοσίου χρήματος, καταβόθρες των κοινοτικών υπέρ του πολιτισμού κονδυλίων, επαίτες των κρατικών χρηματοδοτήσεων, σφουγγοκωλάριοι και καταγγέλλοντες τα πάντα και τους πάντες (έως και τον Κορρέ στην Ακρόπολη) ως ακροδεξιούς, ναζιστές και φασίστες έχουν μουγγαθεί.
Οι χειρότεροι από αυτούς, οι πιο «συνειδητοποιημένοι» αριστεροί, οι κομματικά εγκάθετοι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να στηρίξουν, εμμέσως πλην σαφώς, τις ονειρώξεις του Ρώσου δικτάτορα, τις απειλές του για πυρηνικό ολοκαύτωμα, την αναθεωρητική του πολιτική στην Ευρώπη και να συμπορευτούν με τον Καμμένο και τον Κασιδιάρη αποθεώνοντας τον νεορώσο «πατερούλη» και τον φημολογούμενο τσαμπουκά του.
Δεν είναι τυχαία η εξέλιξη, δεν προκλήθηκε από ατύχημα, δεν είναι συγκυριακό φαινόμενο: συνιστά μια βάρβαρη, αντιδημοκρατική και φασιστική στάση και συμπεριφορά απέναντι στην αστική δημοκρατία και στον τρόπο ζωής που αυτή παράγει.
Αυτός ο καλλιτεχνίζων σταλινισμός είναι στάση ζωής για την αριστερή διανόηση, οριοθετεί τις αντιδράσεις της και καθορίζει τις δημόσιες παρεμβάσεις της, είναι το αίμα που κυλάει στις φλέβες της, η ανάσα της και… ο τραπεζικός της λογαριασμός μαζί με κάτι ομόλογα της Black Rock και μερικές μετοχές σε διεθνή fund που επενδύουν όπου το χρήμα ρέει και τα κέρδη καθαγιάζονται από το αριστερό πρόθεμα.
Είναι, ταυτόχρονα, η μεγαλύτερη απόδειξη στα τελευταία εβδομήντα χρόνια για την παραδόπιστη, απολύτως αναξιόπιστη και παρακμιακή στάση και συμπεριφορά μιας κοινωνικής ομάδας, της δήθεν αριστερής διανόησης, που «είδε το φως το αληθινό» στις παραδόσεις της «μαμάς Ρωσίας» και την αριστερά ως ευκαιρία, συνδύασε με επιμέλεια και μεγάλη προσοχή την αριστερή καριέρα με την κονόμα και τώρα ανταποδίδει, δια της σιωπής της, ένα μέρος των κερδών της στους φορείς που της επέτρεψαν να τα συγκεντρώσει.
Η αυτοαναπαραγόμενη μακαριότητα των αριστερών διανοητών και η ασφάλεια του αριστερού ηθικού πλεονεκτήματος έχουν και όνομα και πρόσωπο. Όσοι εγκαταβιούν σε αυτή τη συνομοταξία είναι γνωστοί, ακόμη κι εκείνοι που ψάχνουν μονοπάτι να ανεβούν στο βουνό για το τρίτο αντάρτικο, μόλις ανέβει το χρηματιστήριο και διασφαλιστούν οι μετοχές τους. Πήραν το ρίσκο κι έκαναν την επιλογή τους απέναντι σε όλη την ανθρωπότητα.
Η κληρονομιά τους θα ταυτιστεί με τη βαρβαρότητα, τον πόλεμο, τον όλεθρο, την καταστροφή. Τώρα πια έμαθαν όλοι καλλιτέχνης και αριστερός να δηλώνεις τι σημαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου