Γιατί όμως έκανε αυτή την επιλογή φτάνοντας στο σημείο να κάνει αυτοκριτική για την αφαίμαξη της μεσαίας τάξης, να εμφανίζει ένα κεντροαριστερό προφίλ και να μιλά για επιχειρηματίες του ΣΕΒ ανακαλύπτοντας τον «καλό»... καπιταλισμό;
Μετά τις εκλογές του 2019, ο Αλέξης Τσιπρας είχε εμφανιστεί να επιχειρεί μια στροφή προς την κεντροαριστερά αφήνοντας πίσω την κινηματική λογική του πεζοδρομίου, την κινητήρια δύναμη του στενού πυρήνα του κόμματός. Αυτό κράτησε λίγο, αφού επανήλθε σύντομα στους υψηλούς τόνους στην ακραία διχαστική ρητορική και τις εμφυλιοπολεμικές ιαχές, εκτιμώντας ότι το κενό στον συγκεκριμένο πολιτικό χώρο που πολλοί αναφέρουν ως «μεσαίο» δύσκολα θα καλυφθεί από άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης.
Οι εξελίξεις διέψευσαν τις προσδοκίες του σε βάθος χρόνου.
Η τακτική της πόλωσης και του όχι σε όλα δε βρήκε ευήκοα ώτα ακόμη και μεταξύ των ψηφοφόρων του, η πλειοψηφία των οποίων εμφανίζεται να διαφωνεί με την αντιπολιτευτική ρητορική που ακολουθεί από τις εκλογές και μετά.
Τα δημοσκοπικά του ποσοστά εμφανώς μειωμένα σε σχέση με τα ποσοστά των εκλογών αδυνατούν να ανακάμψουν παρά τη φθορά της κυβέρνησης που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει σειρά κρίσεων διεθνούς επιπέδου, με επιπτώσεις και συνέπειες στην οικονομία ακόμη και στην κοινωνική συνοχή.
Πλέον όμως έχει προστεθεί και ο αστάθμητος παράγοντας ενός τρίτου κόμματος, του ΚΙΝΑΛ, που δείχνει να ψαρεύει ψηφοφόρους στο κεντροαριστερό ακροατήριο του Αλέξη Τσίπρα με μια τακτική ίσως αποστάσεων που καθιστά, στην παρούσα φάση, αποτρεπτική την όποια φθορά του.
Ο ίδιος άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στον ΣΚΑΪ αναφέρθηκε σε αυτό λέγοντας επί λέξει ότι: «Η λογική των ίσων αποστάσεων έχει ένα επικοινωνιακό χάρισμα όσο δεν είμαστε σε προεκλογική περίοδο, όταν όμως φτάσει η ώρα της κρίσης και έρθει η ώρα της κάλπης, δεν μπορείς να κρατάς ίσες αποστάσεις». Δείχνοντας έτσι και την αγωνία του για το ενδεχόμενο να μην καταστεί εφικτή η επαναφορά του ΚΙΝΑΛ στα προ αλλαγής ηγεσίας ποσοστά του μέσα από την πόλωση στο δρόμο προς τις εκλογές που δείχνουν να οδεύουν προς το τέλος της τετραετίας, Εκτός απροόπτου πάντα.
Γιατί επέλεξε να πάει στον ΣΚΑΪ;
Πλέον όμως έχει προστεθεί και ο αστάθμητος παράγοντας ενός τρίτου κόμματος, του ΚΙΝΑΛ, που δείχνει να ψαρεύει ψηφοφόρους στο κεντροαριστερό ακροατήριο του Αλέξη Τσίπρα με μια τακτική ίσως αποστάσεων που καθιστά, στην παρούσα φάση, αποτρεπτική την όποια φθορά του.
Ο ίδιος άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, μιλώντας στον ΣΚΑΪ αναφέρθηκε σε αυτό λέγοντας επί λέξει ότι: «Η λογική των ίσων αποστάσεων έχει ένα επικοινωνιακό χάρισμα όσο δεν είμαστε σε προεκλογική περίοδο, όταν όμως φτάσει η ώρα της κρίσης και έρθει η ώρα της κάλπης, δεν μπορείς να κρατάς ίσες αποστάσεις». Δείχνοντας έτσι και την αγωνία του για το ενδεχόμενο να μην καταστεί εφικτή η επαναφορά του ΚΙΝΑΛ στα προ αλλαγής ηγεσίας ποσοστά του μέσα από την πόλωση στο δρόμο προς τις εκλογές που δείχνουν να οδεύουν προς το τέλος της τετραετίας, Εκτός απροόπτου πάντα.
Γιατί επέλεξε να πάει στον ΣΚΑΪ;
Το 2019 λίγο πριν τις εκλογές εκτιμάται πως η παρουσία του στον τηλεοπτικό σταθμό συνέβαλε στο να αποφύγει μια ακόμη πιο μεγάλη σε διαφορά ποσοστών ήττα. Τώρα επανήλθε με το βλέμμα στο κοινό του τηλεοπτικού σταθμού, που δείχνει να κινεί στο χώρο του κέντρου αλλά και της μεσαίας τάξης, για να απευθυνθεί με ένα πιο κεντροαριστερό προφίλ μακριά από ακραίους χαρακτηρισμούς όπως αυτούς στους οποίους προέβη μόλις την προηγούμενη εβδομάδα από το βήμα της βουλής κατά του πρωθυπουργού και σε προσωπικό επίπεδο.
Ναι μεν μίλησε για την ακρίβεια και την πανδημία μιλώντας για αποτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον οποίο χαρακτήρισε ως «πρωθυπουργό της συμφοράς», όμως με έναν τρόπο που απείχε μακράν της μέχρι τώρα στάσης των υψηλών τόνων.
Αρκεί να σημειωθεί ότι και οι πρόσφατες δηλώσεις του στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2022, μέσω των οποίων καλούσε τους πολίτες να αντισταθούν βάσει του συνταγματικού τους δικαιώματος (θυμίζοντας ολίγον από θεματοφύλακες του Συντάγματος), όπως και τα περί οργής και αγανάκτηση που θα οδηγήσουν σε πτώση του «καθεστώτος» (που ανέφερε την προηγούμενη εβδομάδα), μετατράπηκαν σε ανάγκη να γίνουν εκλογές ώστε «να εκφραστεί εκλογικά η οργή του κόσμου»
Ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να στείλει ένα μήνυμα.
Ναι μεν μίλησε για την ακρίβεια και την πανδημία μιλώντας για αποτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, τον οποίο χαρακτήρισε ως «πρωθυπουργό της συμφοράς», όμως με έναν τρόπο που απείχε μακράν της μέχρι τώρα στάσης των υψηλών τόνων.
Αρκεί να σημειωθεί ότι και οι πρόσφατες δηλώσεις του στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 2022, μέσω των οποίων καλούσε τους πολίτες να αντισταθούν βάσει του συνταγματικού τους δικαιώματος (θυμίζοντας ολίγον από θεματοφύλακες του Συντάγματος), όπως και τα περί οργής και αγανάκτηση που θα οδηγήσουν σε πτώση του «καθεστώτος» (που ανέφερε την προηγούμενη εβδομάδα), μετατράπηκαν σε ανάγκη να γίνουν εκλογές ώστε «να εκφραστεί εκλογικά η οργή του κόσμου»
Ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε να στείλει ένα μήνυμα.
Αφενός ότι αναγνωρίζει την αφαίμαξη που επιφύλαξε η κυβέρνησή του στη μεσαία τάξη που είχε και ανάλογο πολιτικό κόστος που πλήρωσε στις κάλπες του 2019, αφετέρου ότι είναι διατεθειμένος να υποστηρίξει αυτή την κατηγορία πολιτών που πήρε διαζύγιο από τον ΣΥΡΙΖΑ. Μόνο που δεν πείθει πολύ περισσότερο όταν αυτό το έχει επιχειρήσει ξανά σε επικοινωνιακό επίπεδο πριν οδηγήσει την αντιπολιτευτική του τακτική στο πεζοδρόμιο των κινημάτων.
«Εγώ δεν αρνούμαι όμως, και το έχω πει και δημόσια, το έχω πει και καθαρά, το πολιτικό κόστος που πληρώσαμε για την έξοδο της χώρας από την κρίση, για την έξοδο από τα μνημόνια, για τη ρύθμιση του χρέους, ήταν το ότι επιβαρύναμε άδικα και δυσανάλογα ένα κομμάτι του πληθυσμού, κυρίως αυτοί που ονομάστηκαν «μεσαία τάξη» κατά την άποψή μου ήταν μεσαία και ανώτερη, αλλά δεν έχει σημασία τώρα να μπλέξουμε με τις λέξεις. Και το πληρώσαμε αυτό»
«Εγώ δεν αρνούμαι όμως, και το έχω πει και δημόσια, το έχω πει και καθαρά, το πολιτικό κόστος που πληρώσαμε για την έξοδο της χώρας από την κρίση, για την έξοδο από τα μνημόνια, για τη ρύθμιση του χρέους, ήταν το ότι επιβαρύναμε άδικα και δυσανάλογα ένα κομμάτι του πληθυσμού, κυρίως αυτοί που ονομάστηκαν «μεσαία τάξη» κατά την άποψή μου ήταν μεσαία και ανώτερη, αλλά δεν έχει σημασία τώρα να μπλέξουμε με τις λέξεις. Και το πληρώσαμε αυτό»
είπε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογώντας εν μέρει τη στάση της κυβέρνησής του λέγοντας:
«Από την άλλη, όμως, εμείς, την ίδια στιγμή που κάναμε αυτό, βγάζαμε τη χώρα από τα μνημόνια, ρυθμίζαμε το χρέος και στηρίζαμε τους αδύναμους. Εμείς δίναμε ένα δισεκατομμύρια σχεδόν, 800 εκατομμύρια κάθε Χριστούγεννα σε κοινωνικό μέρισμα και μας έλεγαν ότι είναι ψίχουλα. Και ήρθε η σημερινή κυβέρνηση και δίνει 200 εκατομμύρια και πανηγυρίζει. Εμείς είχαμε θεσμοθετήσει την επιπλέον σύνταξη κάθε άνοιξη, και έλεγαν τότε και μας έλεγαν την κριτική ότι είναι ψίχουλα αυτά και ήταν 1 δισεκατομμύριο».
Οι «καλοί» επιχειρηματίες του ΣΕΒ
Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας αποδομεί τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο ως κόμμα και τον ίδιο τρίτο καταλληλότερο πρωθυπουργό, πίσω από τον Κανένα, και τρίτο ως προς την απήχηση στο χώρο του Κέντρου, όπου εξακολουθεί να προπορεύεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης με δεύτερο τον Νίκο Ανδρουλάκη, εμφανίσθηκε να τις παρακολουθεί στενά. Στο πλαίσιο αυτό οι αναφορές του στη μεσαία τάξη, στο ίδιο πλαίσιο και οι αγωνιώδεις προσπάθειες να απευθυνθεί στον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας.
Είναι δεδομένο ότι ο κεντρώος χώρος είναι ο χώρος της επιχειρηματικότητας και ο Αλέξης Τσίπρας χθες έστειλε ένα μήνυμα διαχωρισμούς σε καλούς και κακούς επιχειρηματίες.
«Από την άλλη, όμως, εμείς, την ίδια στιγμή που κάναμε αυτό, βγάζαμε τη χώρα από τα μνημόνια, ρυθμίζαμε το χρέος και στηρίζαμε τους αδύναμους. Εμείς δίναμε ένα δισεκατομμύρια σχεδόν, 800 εκατομμύρια κάθε Χριστούγεννα σε κοινωνικό μέρισμα και μας έλεγαν ότι είναι ψίχουλα. Και ήρθε η σημερινή κυβέρνηση και δίνει 200 εκατομμύρια και πανηγυρίζει. Εμείς είχαμε θεσμοθετήσει την επιπλέον σύνταξη κάθε άνοιξη, και έλεγαν τότε και μας έλεγαν την κριτική ότι είναι ψίχουλα αυτά και ήταν 1 δισεκατομμύριο».
Οι «καλοί» επιχειρηματίες του ΣΕΒ
Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας αποδομεί τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τον ΣΥΡΙΖΑ δεύτερο ως κόμμα και τον ίδιο τρίτο καταλληλότερο πρωθυπουργό, πίσω από τον Κανένα, και τρίτο ως προς την απήχηση στο χώρο του Κέντρου, όπου εξακολουθεί να προπορεύεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης με δεύτερο τον Νίκο Ανδρουλάκη, εμφανίσθηκε να τις παρακολουθεί στενά. Στο πλαίσιο αυτό οι αναφορές του στη μεσαία τάξη, στο ίδιο πλαίσιο και οι αγωνιώδεις προσπάθειες να απευθυνθεί στον επιχειρηματικό κόσμο της χώρας.
Είναι δεδομένο ότι ο κεντρώος χώρος είναι ο χώρος της επιχειρηματικότητας και ο Αλέξης Τσίπρας χθες έστειλε ένα μήνυμα διαχωρισμούς σε καλούς και κακούς επιχειρηματίες.
Με τους πρώτους ο ίδιος συνομιλεί, οι δεύτεροι είναι κατά τις δηλώσεις του αυτοί που πιέζουν την κυβέρνηση να μην προχωρήσει σε αυξήσεις στον κατώτατο μισθό στα όρια που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Τι ακριβώς είπε; ότι δε θέλει την αύξηση του κατώτατου μισθού «ένα μέρος, ένα lobby πολύ ισχυρό μέσα στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων, όχι όλοι...» για να διευκρινίσει απαντώντας σε σχετική ερώτηση πως «Όχι γενικά οι επιχειρηματίες, δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες ίδιοι. Υπάρχουν επιχειρηματίες, υπάρχει η υγιής επιχειρηματικότητα στη χώρα και υπάρχουν επιχειρηματίες οι οποίοι δίνουν πολύ καλούς μισθούς.
Και υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι είναι προσανατολισμένοι στην αισχροκέρδεια και στη μείωση του εργασιακού κόστους. Και αυτοί που έχουν μεγάλες εταιρείες, πλατφόρμες με ένταση εργασίας, με εκατοντάδες εργαζομένους, που παίρνουν κάτω από τον κατώτατο μισθό, ή είναι part time. Αυτοί δε θέλουν, διότι αυτοί θα έχουν πολύ μεγάλο κόστος, είναι προφανές. Δε θέλουν οι Τράπεζες που έχουν τόσους εργαζομένους, δε θέλουν αυτές οι εταιρείες, οι ταχυμεταφορές...»
Ουσιαστικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που βάλει κατά της Ελίτ και των επιχειρηματιών των εχόντων όπως τους αναφέρει επέλεξε χθες να προχωρήσει σε έναν διαχωρισμό ανακαλύπτοντας «καλούς» επιχειρηματίες και έναν «καλό» καπιταλισμό που ενώ λειτουργεί με στόχο το κέρδος αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους με σωστό τρόπο.
Η σχέση με ένα κομμάτι του επιχειρείν δεν είναι πρωτόγνωρη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί κοινό μυστικό πως επιχειρηματικά συμφέροντα συνεπικουρούμενα από πεφωτισμένους ακόμη και της δεξιάς στήριξαν τον πρώην πρωθυπουργό. Και είναι ακριβώς τα ίδια που πλέον γυρνούν την πλάτη κοιτώντας προς την πλευρά του «νέου παιδιού» που κατά τον επικοινωνιολόγο Γ. Λούλη «εμφανίσθηκε στην πόλη».
Η αναφορά του πάντως στους «καλούς» επιχειρηματίες αποτέλεσε και τη βάση της αιχμηρής απάντησης του ΚΚΕ, στο οποίο επίσης ο Αλέξης Τσίπρας έχει τείνει χείρα... συνεργασίας για μετά τις εκλογές.
«Έφτασε στο σημείο να “βγάλει λάδι” ακόμη και τη στάση των επιχειρηματιών στο ζήτημα του κατώτατου μισθού και των συλλογικών συμβάσεων. Λες και δεν είναι αυτοί που, επί μια δεκαετία, αρνούνται την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, που εφαρμόζουν και υπαγορεύουν όλα τα αντεργατικά μέτρα και που επέβαλλαν, μαζί με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, το σημερινό άθλιο μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού, ως επιλογή της εκάστοτε κυβέρνησης», σχολίασε το ΚΚΕ βγαίνοντας από τα αριστερά στον Αλέξης Τσίπρας τη στιγμή που επιχειρούσε να στρίψει για μια ακόμη φορά το τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά προς την κεντροαριστερά. Υπενθυμίζεται πως το καλοκαίρι είχε δηλώσει πως για να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κέντρο πρέπει πρώτα να στρίψει αριστερά...
Αναφορικά με τον ΣΚΑΪ που τόσο ο ίδιος όσο και τα στελέχη του έχουν στοχοποιήσει κατά επανάληψη συμπεριλαμβάνοντας δημοσιογράφους που εργάζονται σε αυτόν ο Αλέξης Τσίπρας επίσης εμφανίσθηκε ιδιαίτερα διαλλακτικός στηλιτεύοντας μάλιστα και όσους κατα καιρούς έχουν προχωρήσει σε επιθέσεις.
«Ο δικός σας τηλεοπτικός σταθμός, γιατί δε θέλω να κρύβω τα λόγια μου, θεωρώ ότι έχει έντονη άποψη. Είναι δικαίωμά του. Κατά την άποψή μου θα κέρδιζε περισσότερο και ο σταθμός εάν ήταν λιγότερο μεροληπτικός και περισσότερο ρεαλιστικός» προσθέτοντας πως «το πρόβλημα δεν είναι ο ΣΚΑΪ, που λέει ότι έχει άποψη και το ξέρει ο τηλεθεατής ότι έχει άποψη, είναι το γεγονός ότι σιγά-σιγά σχεδόν όλοι οι σταθμοί διαμορφώνουν μια μεροληπτική στάση».
Και για τη στοχοποίηση η απάντηση ήταν η εξής:
«Τώρα νομίζω ότι είναι υπερβολικό να μιλάτε για στοχοποίηση, αλλά εν πάση περιπτώσει όταν ένας δημοσιογράφος ασκεί μια κριτική και αυτός πρέπει να έχει την ανοχή να ακούσει και κριτική δημόσια».
Τι ακριβώς είπε; ότι δε θέλει την αύξηση του κατώτατου μισθού «ένα μέρος, ένα lobby πολύ ισχυρό μέσα στον Σύνδεσμο Ελλήνων Βιομηχάνων, όχι όλοι...» για να διευκρινίσει απαντώντας σε σχετική ερώτηση πως «Όχι γενικά οι επιχειρηματίες, δεν είναι όλοι οι επιχειρηματίες ίδιοι. Υπάρχουν επιχειρηματίες, υπάρχει η υγιής επιχειρηματικότητα στη χώρα και υπάρχουν επιχειρηματίες οι οποίοι δίνουν πολύ καλούς μισθούς.
Και υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι είναι προσανατολισμένοι στην αισχροκέρδεια και στη μείωση του εργασιακού κόστους. Και αυτοί που έχουν μεγάλες εταιρείες, πλατφόρμες με ένταση εργασίας, με εκατοντάδες εργαζομένους, που παίρνουν κάτω από τον κατώτατο μισθό, ή είναι part time. Αυτοί δε θέλουν, διότι αυτοί θα έχουν πολύ μεγάλο κόστος, είναι προφανές. Δε θέλουν οι Τράπεζες που έχουν τόσους εργαζομένους, δε θέλουν αυτές οι εταιρείες, οι ταχυμεταφορές...»
Ουσιαστικά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που βάλει κατά της Ελίτ και των επιχειρηματιών των εχόντων όπως τους αναφέρει επέλεξε χθες να προχωρήσει σε έναν διαχωρισμό ανακαλύπτοντας «καλούς» επιχειρηματίες και έναν «καλό» καπιταλισμό που ενώ λειτουργεί με στόχο το κέρδος αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους με σωστό τρόπο.
Η σχέση με ένα κομμάτι του επιχειρείν δεν είναι πρωτόγνωρη για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αποτελεί κοινό μυστικό πως επιχειρηματικά συμφέροντα συνεπικουρούμενα από πεφωτισμένους ακόμη και της δεξιάς στήριξαν τον πρώην πρωθυπουργό. Και είναι ακριβώς τα ίδια που πλέον γυρνούν την πλάτη κοιτώντας προς την πλευρά του «νέου παιδιού» που κατά τον επικοινωνιολόγο Γ. Λούλη «εμφανίσθηκε στην πόλη».
Η αναφορά του πάντως στους «καλούς» επιχειρηματίες αποτέλεσε και τη βάση της αιχμηρής απάντησης του ΚΚΕ, στο οποίο επίσης ο Αλέξης Τσίπρας έχει τείνει χείρα... συνεργασίας για μετά τις εκλογές.
«Έφτασε στο σημείο να “βγάλει λάδι” ακόμη και τη στάση των επιχειρηματιών στο ζήτημα του κατώτατου μισθού και των συλλογικών συμβάσεων. Λες και δεν είναι αυτοί που, επί μια δεκαετία, αρνούνται την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων, που εφαρμόζουν και υπαγορεύουν όλα τα αντεργατικά μέτρα και που επέβαλλαν, μαζί με την ΕΕ και τις κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, το σημερινό άθλιο μηχανισμό διαμόρφωσης του κατώτατου μισθού, ως επιλογή της εκάστοτε κυβέρνησης», σχολίασε το ΚΚΕ βγαίνοντας από τα αριστερά στον Αλέξης Τσίπρας τη στιγμή που επιχειρούσε να στρίψει για μια ακόμη φορά το τιμόνι του ΣΥΡΙΖΑ αυτή τη φορά προς την κεντροαριστερά. Υπενθυμίζεται πως το καλοκαίρι είχε δηλώσει πως για να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στο κέντρο πρέπει πρώτα να στρίψει αριστερά...
Αναφορικά με τον ΣΚΑΪ που τόσο ο ίδιος όσο και τα στελέχη του έχουν στοχοποιήσει κατά επανάληψη συμπεριλαμβάνοντας δημοσιογράφους που εργάζονται σε αυτόν ο Αλέξης Τσίπρας επίσης εμφανίσθηκε ιδιαίτερα διαλλακτικός στηλιτεύοντας μάλιστα και όσους κατα καιρούς έχουν προχωρήσει σε επιθέσεις.
«Ο δικός σας τηλεοπτικός σταθμός, γιατί δε θέλω να κρύβω τα λόγια μου, θεωρώ ότι έχει έντονη άποψη. Είναι δικαίωμά του. Κατά την άποψή μου θα κέρδιζε περισσότερο και ο σταθμός εάν ήταν λιγότερο μεροληπτικός και περισσότερο ρεαλιστικός» προσθέτοντας πως «το πρόβλημα δεν είναι ο ΣΚΑΪ, που λέει ότι έχει άποψη και το ξέρει ο τηλεθεατής ότι έχει άποψη, είναι το γεγονός ότι σιγά-σιγά σχεδόν όλοι οι σταθμοί διαμορφώνουν μια μεροληπτική στάση».
Και για τη στοχοποίηση η απάντηση ήταν η εξής:
«Τώρα νομίζω ότι είναι υπερβολικό να μιλάτε για στοχοποίηση, αλλά εν πάση περιπτώσει όταν ένας δημοσιογράφος ασκεί μια κριτική και αυτός πρέπει να έχει την ανοχή να ακούσει και κριτική δημόσια».
Κατέληξε, δε, λέγοντας πως
«Δεν είναι στοχοποίηση αυτό. Δεν ξέρω σε τι αναφέρεστε, αλλά εν πάση περιπτώσει νομίζω ότι η στοχοποίηση είναι μια υπερβολική έκφραση. Αντιπαράθεση απόψεων σίγουρα θα υπάρχει. Σε κάθε περίπτωση, εάν αυτό έχει συμβεί, να ξέρετε ότι δεν εκφράζει ούτε εμένα προσωπικά, ούτε την αντίληψη που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ για τον ρόλο της δημοσιογραφίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου