Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2022

Ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπολιτεύεται εκθέτοντας την… Αχίλλειο πτέρνα του

Το γαρ πολύ της θλίψεως…
Έχουν μια μοναδική ικανότητα να ολολύζουν εξαπολύοντας αντιπολιτευτικούς κεραυνούς, αλλά δεν κατανοούν ότι η εριστικότητα που εκφράζουν πληγώνει τη δημοκρατία, ενώ καθιστά και τους ίδιους έκθετους, χωρίς να τους προσφέρει υπεραξία, αναβιώνοντας τη μνήμη των πεπραγμένων τους.
Χθες, ο Α. Τσίπρας κατηγόρησε με έξαλλο τρόπο, ότι επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να δημιουργήσει «όρους και προϋποθέσεις δημιουργίας καθεστώτος». Και κατ’ αυτόν... «τα καθεστώτα συνήθως πέφτουν απότομα και πέφτουν με πάταγο».
Είναι προβληματική έως επικίνδυνη μια τέτοια έκφραση. 
Είναι δυνατόν αρχηγός κοινοβουλευτικής αξιωματικής αντιπολίτευσης, να κατηγορεί την -οποιαδήποτε- εκλεγμένη κυβέρνηση (η οποία άλλωστε θα επανακριθεί στις εκλογές), ότι δημιουργεί καθεστώς που θα πέσει με πάταγο; 
Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία οι κυβερνήσεις πέφτουν με εκλογές και μόνο.

Βέβαια, καμιά δημοκρατία δεν κινδυνεύει. 
Απλώς το πρόβλημά του είναι ότι έχει δυο υπουργούς του ενώπιον της Δικαιοσύνης (Παπαγγελόπουλο, Παππά), και με την στοχευμένη ένταση προσπαθεί να δημιουργήσει χλαπαταγή, ώστε να τεθούν υπό αμφισβήτηση οι όποιες δικαστικές αποφάσεις. Θα τις προπαγανδίσει ως αποφάσεις του «καθεστώτος».

Το πρόβλημά του όμως είναι ότι δεν είμαστε στους καιρούς των αγανακτισμένων, και δεν υπάρχει η πρόθυμη κοινωνική μάζα να συνταχθεί μαζί του και να ρίξει την κυβέρνηση «με πάταγο».

Παράλληλα ο κ. Τσίπρας χτύπησε χθες εκεί που όντως πονάει ο καταναλωτής: Στην τιμή της βενζίνης. 
Εκ μέρους μας όμως θυμόμαστε την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εν έτει 2017 να βάζει φωτιά στην τιμή της βενζίνης αυξάνοντας τους φόρους. Θυμόμαστε επίσης τον τότε υπουργό Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη, εν έτει 2018, να επαίρεται στον ΑΝτ1 ότι «το μνημόνιο έχει τελειώσει. Δεν υπάρχει παράταση ή νέο». Αλλά ενώ το μνημόνιο είχε τελειώσει και δεν υπήρχε «παράταση ή νέο», όταν ρωτήθηκε για την υψηλή φορολογία και τις μεγάλες ανατιμήσεις στα καύσιμα, απάντησε: «Δεν μπορεί να γίνει τώρα αυτό».
Αυτά τότε, χωρίς να υπάρχει πανδημία που καθήλωσε την υφήλιο και έφερε επιπτώσεις στην παραγωγή και την εξόρυξη. 
Τώρα ο συριζαίος πρώην αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας (Χαρίτσης) καταθέτει επίκαιρη ερώτηση ζητώντας «να ληφθούν άμεσα μέτρα για τη αντιμετώπιση του φαινομένου με μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης». Δάσκαλε που δίδασκες…
Ο δε κ. Τσίπρας κατηγόρησε επίσης την κυβέρνηση ότι η έννοια της ήταν να ιδιωτικοποιήσει τη ΔΕΗ. Μαζί του θα ήμασταν! Αλλά τολμάει να το λέει αυτός; Αυτά δικαιούται να τα λέει ο Κουτσούμπας, όχι ο Πρωθυπουργός που έβαλε τη ΔΕΗ στο Υπερταμείο!

Ποιος θα τον ακούσει;
 
Ο λαός συνήθως ξεχνάει πολλά, αλλά δεν ξεχνάει αυτά που αφορούν την τσέπη του. Γιατί η τσέπη έχει «μνήμη», και από τους καιρούς που δεν υπήρχε παγκόσμια εισαγόμενη ακρίβεια.

Και για την οικονομία πάλι λάθος λύσεις απεργάζονται. 
Δεν το λέμε εμείς, το λέει ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου, σχολιάζοντας τις προτάσεις… Πολάκη. Σημειωτέον ότι οι προτάσεις Πολάκη δεν εντάσσονται στη συνήθη αψάδα του. Σε αυτή εντάσσονται οι αντιδράσεις του. Ο Πολάκης στις προτάσεις του έχει τη συναίνεση του Τσίπρα - άλλωστε χθες ο κ. Ηλιόπουλος και πριν λίγες ημέρες η κα Αχτσιόγλου, υπερασπίστηκαν αυτά που λέει ο Πολάκης. Τους εκφράζουν όλους.
Ο Πολάκης λοιπόν τάχθηκε υπέρ της κρατικοποίησης μιας κρατικής τράπεζας από τις τέσσερις μεγάλες, και πρώην ΔΕΚΟ όπως η ΔΕΗ. 
Ο Κούλογλου με την ευρωπαϊκή γνώση, χαρακτήρισε ως «μη σοβαρές» τις προτάσεις, γιατί «δεν περνάει η κρατικοποίηση αυτή τη στιγμή ιδιωτικής τράπεζας στην Ελλάδα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση», τονίζοντας όπως είπε «για να υλοποιηθούν θα πρέπει να βγει η χώρα από την ΕΕ»
Ο Κούλογλου είπε και κάτι άλλο: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει διευκρινίσει τι καλά έκανε την προηγούμενη φορά, τι δεν έκανε καλά».

Μα αυτό ακριβώς αυτό λέμε δυόμισι χρόνια και μεις! Αυτή η οίηση με την έλλειψη αυτοκριτικής, δεν τον βοηθά να προσανατολίσει την κριτική του στην κυβέρνηση σε θέματα που δεν είναι ο ίδιος εκτεθειμένος.

Συνεχώς αντιπολιτεύεται εκεί όπου είναι «ανοιχτός» λόγω προϋπηρεσίας, κάτι που δεν προσθέτει αξιοπιστία στην κριτική του, και συνάμα ακυρώνει την προσπάθεια να πείσει ότι θα επανέλθει καλύτερος. Σαν να εκθέτει συνεχώς την Αχίλλειο πτέρνα του!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου