Τι είπε πάλι ο κ. Πολάκης και διέλυσε κάθε πιθανότητα του κ. Τσίπρα να τον λάβει κανείς σοβαρά υπόψη του ως εναλλακτική στο άμεσο ή στο μακροπρόθεσμο μέλλον;
Ότι τα υπάρχοντα εμβόλια δεν αντιμετωπίζουν την μετάλλαξη «Όμικρον» του covid -19, ό εστί μεθερμηνευόμενο «και που τρέχετε να εμβολιαστείτε το χρόνο σας χάνετε, τίποτε δεν σας προσφέρει το μπόλι».
Καθαρότερη συνηγορία υπέρ των θεωριών των ψεκασμένων αυτής της χώρας και υπέρ των παρανοϊκών απόψεων όλων των αντιεπιστημονικών προσεγγίσεων δεν θα μπορούσε να βρει κανείς, πολύ περισσότερο όσοι ηγούνται αυτών των συσπειρώσεων των αντιεμβολιαστών και αναζητούν με κάθε τρόπο μια πολιτική νομιμοποίηση της ψυχοπάθειας τους.
Στην ακραία της εκδοχή η λογική του κ. Πολάκη δικαιώνει απολύτως τα παραληρήματα των «Θεματοφυλάκων του Συντάγματος», ευνοεί την περαιτέρω εξάπλωση της επιρροής τους, επιτρέπει την άτυπη νομιμοποίηση τους, «υπερασπίζονται το καθαρό, το αγνό ελληνικό αίμα μακριά από το περιεχόμενο των εμβολίων», τους προσφέρει, αντικειμενικά, μια πολιτική βάση για να διεκδικήσουν, τώρα ή στο μέλλον, την πολιτική τους έκφραση (αν δεν προκάνουν πρώτα να ανατρέψουν «τη χουντακούλη» με τα όπλα, να καταλάβουν τη Βουλή, να αλώσουν το Νομισματοκοπείο και να εκτελέσουν τους βουλευτές).
Η απάντηση του κ. Θάνου Πλεύρη στη δήλωση Πολάκη ελάχιστη σημασία έχει, τα κοινά στα οποία απευθύνεται ο καθένας είναι διαφορετικά, δεν τέμνονται οι πορείες τους, κανένας βαστάζος του κ. Πολάκη δεν πρόκειται να ακούσει τις αιτιάσεις του κ. Πλεύρη, άλλωστε αυτός είναι γιος του άλλου Πλεύρη, άρα είναι ακροδεξιός, άρα «φωτιά και τσεκούρι» (πολιτικό εννοείται)…
Το μέγα ζήτημα προκύπτει από το γεγονός πως ο κ. Πολάκης εξακολουθεί, σε πείσμα κάθε κομματικής λογικής, να διαχειρίζεται επικοινωνιακά όπως ο ίδιος εκτιμά την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην πανδημία, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα, ούτε καν στον κ. Τσίπρα, ο οποίος, υποτίθεται, παλεύει υπέρ των εμβολιασμών και με το προσωπικό του παράδειγμα.
Η αφωνία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στις τακτικότατες επινοήσεις του πρώην αναπληρωτή υπουργού υγείας και ηγέτη των απανταχού αντιεμβολιαστών δεν προκύπτει, πλέον, ως προϊόν εσωτερικών κομματικών ισορροπιών, ούτε ως αποτέλεσμα μιας χαλαρής κομματικής λειτουργίας, η οποία αρνείται κάθε κομματικό έλεγχο, συνεπώς και την «ποινικοποίηση» της αντίθετης άποψης.
Αυτό το χαβαλέ στυλ του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ αρκούσε ως δικαιολογία για τις προσωπικές πολιτικές σε περιόδους που οι κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις ήταν ομαλές και η χώρα δεν απειλούνταν από μια εν εξελίξει πανδημία, σκληρή και θανατηφόρα.
Στις συνθήκες που βιώνει η κοινωνία τα δύο τελευταία χρόνια οι αριστερές δοξασίες περί της εσωτερικής δημοκρατίας στο κόμμα μόνο ως φερετζές μπορούν να εισπραχθούν, από την ώρα που το διακύβευμα δεν είναι μια διαδήλωση ή μια ανακοίνωση, αλλά ανθρώπινες ζωές, τις οποίες μόνο η επιστήμη μπορεί να διαφυλάξει.
Υπάρχει βάσιμη πιθανότητα ο κ. Τσίπρας να ενστερνίζεται τις απόψεις του κ. Πολάκη, να τις έχει άτυπα υιοθετήσει, να κωλύεται να τις δημοσιοποιήσει ο ίδιος και να έχει αναθέσει στο κατ΄εξοχήν παλιάς κοπής κομματόσκυλο να τις διακινεί και να χρεώνεται ένα κόστος ενώ την ίδια ώρα επιτρέπει στον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να παίζει πολιτικά με όλα τα ακροατήρια μήπως και βρεθεί ψηφαλάκι κι αλλάξουν οι μετρήσεις;
Δεν θα είναι καθόλου περίεργη μια ανάλογη στάση από τον κ. Τσίπρα! Θα εξηγούσε πλήρως τη στάση του απέναντι στις «Πολακίες» και την «αδυναμία του» να αντιμετωπίσει, κομματικά και πολιτικά, τη μυθολογία του πρώην δημάρχου, θα ήταν συμβατή με τη δική του ψυχοπαθολογία, θα εδράζονταν στην προσωπική του μειωμένης έντασης σχέση με την επιστήμη, με δυο λόγια αυτή η σχεδιασμένη στάση θα πήγαινε «ταμάμ» με τη στάση και τη φιλοσοφία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, θα εξέφραζε αυθεντικά τον δικό του ψυχισμό, όπως ο ίδιος τον κατέθεσε τότε με το εμβόλιο που δεν έχει εφευρεθεί ακόμη ή με το ξεστοκάρισμα.
Όσο ο κ. Τσίπρας αναγνωρίζει στη στάση και στις παρεμβάσεις του κ. Πολάκη τον δικό του εαυτό, όσο ο πρώην αναπληρωτής υπουργός υγείας καλύπτει με τις παρεμβάσεις του τις προσωπικές δοξασίες του προέδρου του, όσο, μέσω του κ. Πολάκη, η πανδημία αποκτά χαρακτηριστικά καπιταλιστικής συνομωσίας και ακροδεξιάς επίθεσης στα ατομικά δικαιώματα, τόσο ο κ. Τσίπρας θα ευλογεί κάτω από τα ράσα του τις αναρτήσεις του βασικού του εκφραστή.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια μεταξύ Τσίπρα και Πολάκη και δεν πρόκειται εύκολα να χάσει το αριστερό της άρωμα. Είναι αυτός που λέει ο λαός «βρήκε ο γύφτος τη γενιά του…»
Χρήστος Υφαντής
lykavitos.gr
Καθαρότερη συνηγορία υπέρ των θεωριών των ψεκασμένων αυτής της χώρας και υπέρ των παρανοϊκών απόψεων όλων των αντιεπιστημονικών προσεγγίσεων δεν θα μπορούσε να βρει κανείς, πολύ περισσότερο όσοι ηγούνται αυτών των συσπειρώσεων των αντιεμβολιαστών και αναζητούν με κάθε τρόπο μια πολιτική νομιμοποίηση της ψυχοπάθειας τους.
Στην ακραία της εκδοχή η λογική του κ. Πολάκη δικαιώνει απολύτως τα παραληρήματα των «Θεματοφυλάκων του Συντάγματος», ευνοεί την περαιτέρω εξάπλωση της επιρροής τους, επιτρέπει την άτυπη νομιμοποίηση τους, «υπερασπίζονται το καθαρό, το αγνό ελληνικό αίμα μακριά από το περιεχόμενο των εμβολίων», τους προσφέρει, αντικειμενικά, μια πολιτική βάση για να διεκδικήσουν, τώρα ή στο μέλλον, την πολιτική τους έκφραση (αν δεν προκάνουν πρώτα να ανατρέψουν «τη χουντακούλη» με τα όπλα, να καταλάβουν τη Βουλή, να αλώσουν το Νομισματοκοπείο και να εκτελέσουν τους βουλευτές).
Η απάντηση του κ. Θάνου Πλεύρη στη δήλωση Πολάκη ελάχιστη σημασία έχει, τα κοινά στα οποία απευθύνεται ο καθένας είναι διαφορετικά, δεν τέμνονται οι πορείες τους, κανένας βαστάζος του κ. Πολάκη δεν πρόκειται να ακούσει τις αιτιάσεις του κ. Πλεύρη, άλλωστε αυτός είναι γιος του άλλου Πλεύρη, άρα είναι ακροδεξιός, άρα «φωτιά και τσεκούρι» (πολιτικό εννοείται)…
Το μέγα ζήτημα προκύπτει από το γεγονός πως ο κ. Πολάκης εξακολουθεί, σε πείσμα κάθε κομματικής λογικής, να διαχειρίζεται επικοινωνιακά όπως ο ίδιος εκτιμά την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην πανδημία, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα, ούτε καν στον κ. Τσίπρα, ο οποίος, υποτίθεται, παλεύει υπέρ των εμβολιασμών και με το προσωπικό του παράδειγμα.
Η αφωνία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στις τακτικότατες επινοήσεις του πρώην αναπληρωτή υπουργού υγείας και ηγέτη των απανταχού αντιεμβολιαστών δεν προκύπτει, πλέον, ως προϊόν εσωτερικών κομματικών ισορροπιών, ούτε ως αποτέλεσμα μιας χαλαρής κομματικής λειτουργίας, η οποία αρνείται κάθε κομματικό έλεγχο, συνεπώς και την «ποινικοποίηση» της αντίθετης άποψης.
Αυτό το χαβαλέ στυλ του Συνασπισμού και του ΣΥΡΙΖΑ αρκούσε ως δικαιολογία για τις προσωπικές πολιτικές σε περιόδους που οι κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις ήταν ομαλές και η χώρα δεν απειλούνταν από μια εν εξελίξει πανδημία, σκληρή και θανατηφόρα.
Στις συνθήκες που βιώνει η κοινωνία τα δύο τελευταία χρόνια οι αριστερές δοξασίες περί της εσωτερικής δημοκρατίας στο κόμμα μόνο ως φερετζές μπορούν να εισπραχθούν, από την ώρα που το διακύβευμα δεν είναι μια διαδήλωση ή μια ανακοίνωση, αλλά ανθρώπινες ζωές, τις οποίες μόνο η επιστήμη μπορεί να διαφυλάξει.
Υπάρχει βάσιμη πιθανότητα ο κ. Τσίπρας να ενστερνίζεται τις απόψεις του κ. Πολάκη, να τις έχει άτυπα υιοθετήσει, να κωλύεται να τις δημοσιοποιήσει ο ίδιος και να έχει αναθέσει στο κατ΄εξοχήν παλιάς κοπής κομματόσκυλο να τις διακινεί και να χρεώνεται ένα κόστος ενώ την ίδια ώρα επιτρέπει στον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να παίζει πολιτικά με όλα τα ακροατήρια μήπως και βρεθεί ψηφαλάκι κι αλλάξουν οι μετρήσεις;
Δεν θα είναι καθόλου περίεργη μια ανάλογη στάση από τον κ. Τσίπρα! Θα εξηγούσε πλήρως τη στάση του απέναντι στις «Πολακίες» και την «αδυναμία του» να αντιμετωπίσει, κομματικά και πολιτικά, τη μυθολογία του πρώην δημάρχου, θα ήταν συμβατή με τη δική του ψυχοπαθολογία, θα εδράζονταν στην προσωπική του μειωμένης έντασης σχέση με την επιστήμη, με δυο λόγια αυτή η σχεδιασμένη στάση θα πήγαινε «ταμάμ» με τη στάση και τη φιλοσοφία του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, θα εξέφραζε αυθεντικά τον δικό του ψυχισμό, όπως ο ίδιος τον κατέθεσε τότε με το εμβόλιο που δεν έχει εφευρεθεί ακόμη ή με το ξεστοκάρισμα.
Όσο ο κ. Τσίπρας αναγνωρίζει στη στάση και στις παρεμβάσεις του κ. Πολάκη τον δικό του εαυτό, όσο ο πρώην αναπληρωτής υπουργός υγείας καλύπτει με τις παρεμβάσεις του τις προσωπικές δοξασίες του προέδρου του, όσο, μέσω του κ. Πολάκη, η πανδημία αποκτά χαρακτηριστικά καπιταλιστικής συνομωσίας και ακροδεξιάς επίθεσης στα ατομικά δικαιώματα, τόσο ο κ. Τσίπρας θα ευλογεί κάτω από τα ράσα του τις αναρτήσεις του βασικού του εκφραστή.
Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια μεταξύ Τσίπρα και Πολάκη και δεν πρόκειται εύκολα να χάσει το αριστερό της άρωμα. Είναι αυτός που λέει ο λαός «βρήκε ο γύφτος τη γενιά του…»
Χρήστος Υφαντής
lykavitos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου