Συνήθως, ένας πολιτικός αρχηγός κόμματος που διεκδικεί την εξουσία αφήνει να μιλήσει ο λαός και δεν σπεύδει να πάρει το ρίσκο να προκαταλάβει τα μελλούμενα: σε απλά ελληνικά, ουδείς αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο παρελθόν είχε διανοηθεί να αυτοπροσδιοριστεί ως… «αυριανός πρωθυπουργός», όπως... έκανε πριν μερικές ημέρες, σε μία κοινοβουλευτική αντιπαράθεση που είχε με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Αλέξης Τσίπρας.
Κι όμως, ενώ κάτι τέτοιο είναι απ’ τα άγραφα -ειδικά αν ρίξει κανείς μία ματιά στις δημοσκοπήσεις τα τελευταία 2,5 χρόνια- ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε πολλούς λόγους για να το κάνει.
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του δεν κρύβουν σε πολύ έμπιστους συνομιλητές τους την ανησυχία τους για τη στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ και την αδυναμία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης να καρπωθεί έστω... μισό τοις εκατό από την σοβαρή και υπολογίσιμη πλέον φθορά της κυβέρνησης.
Το ερώτημα «τί έχουν τα έρμα και ψοφάνε» έχει αρχίζει να στοιχειώνει τις κλειστές συσκέψεις του 7ου ορόφου της Κουμουνδούρου, καθώς όλα δείχνουν ότι στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι τόσο εύκολο να λειτουργήσουν τα περίφημα «συγκοινωνούντα δοχεία» και, σε συνδυασμό με τη θεωρία του «ώριμου φρούτου», να οδηγήσουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της ΝΔ στις αγκάλες της Κουμουνδούρου.
Όλα τούτα έχουν πυροδοτήσει μία εύλογη ανησυχία στον Τσίπρα και τους «σωματοφύλακές» του για την «επόμενη μέρα»: εντάξει, πέρα από την πλάκα, ουδείς πιστεύει στην Κουμουνδούρου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι νικητής στις εκλογές. Όμως, άλλο πράγμα είναι να καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει έστω 1% παραπάνω από το 32% που πήρε τον Ιούλιο του 2019 και άλλο να καταρρεύσει στο 27 ή στο 25% -ειδικά αν αυτό συνδυαστεί με ένα «γερό» διψήφιο ποσοστό του Κινήματος Αλλαγής.
Επίσης, άλλο πράγμα είναι να χάσει ο Αλέξης Τσίπρας με τρεις ή τέσσερις μονάδες διαφορά και άλλο είναι να παραμείνει «αμετάβλητη» η «οκτάρα» -απλώς το (σχεδόν) 40-32 να γίνει 35-27. Τότε, την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ψάχνει το κόμμα που θα τού δώσει το «άθροισμα» των 151 βουλευτών της «δεδηλωμένης», ενδεχομένως στον ΣΥΡΙΖΑ κάποιοι να ψάχνουν… αρχηγό.
Άλλωστε, εδώ που τα λέμε, τα χτυπήματα θα είναι πολλαπλά -και αυτό αφορά ακόμη και έναν άνθρωπο που, καβαλώντας το κύμα της χρεοκοπίας και της συγκυρίας και το όχημα ενός ακραίου λαϊκισμού, κατάφερε να πάρει ένα κόμμα του 4% και να το κάνει κυβέρνηση. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει χάσει πέντε εκλογικές αναμετρήσεις από το 2019: αυτοδιοικητικές εκλογές, Ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές του Ιουλίου του 2019, αλλά και τις διπλές εκλογές που θα γίνουν οψέποτε αποφασίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αυτή η «πεντάρα», αν συνδυαστεί με ένα ποσοστό της τάξης του 25% και με επανάληψη της «οχτάρας» στην ψαλίδα, τότε θα είναι αρκετή για να δείξει τον δρόμο της εξόδου στον Αλέξη Τσίπρα. Κι αυτό διότι τότε θα έχει καταρρεύσει και το τελευταίο επιχείρημα που τον κάνει να αισθάνεται άνετα στο γραφείο του, στον 7ο όροφο της Κουμουνδούρου: αυτό, δηλαδή, που τού λένε οι διάφοροι αυλοκόλακές του, πως «ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Τσίπρα δεν γίνεται». Ένα βαρύ εκλογικό αποτέλεσμα θα έχει δείξει το αντίθετο: ότι ο πρόεδρος δεν είναι το «άλογο» που σέρνει το κάρο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το βαρίδι που το κρατάει πίσω.
Τούτου δοθέντος, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ανάγκη να πλασάρεται ως «αυριανός πρωθυπουργός» -έστω κι αν ακροβατεί στα όρια του γελοίου. Προσπαθεί, δηλαδή, να δείξει ότι είναι ένας «συστημικός» παίκτης που, απλώς πρέπει να περιμένει τη σειρά του για να κερδίσει εκλογές.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το τελευταίο διάστημα, όταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλάει με μεγαλύτερους σε ηλικία δημοσιογράφους που εμπιστεύεται, τους ζητάει να θυμηθούν πώς πολιτεύτηκε ο Ανδρέας Παπανδρέου την τριετία ’90-93.
Ψάχνει, δηλαδή, να καταλάβει πώς ένας ηττημένος πρώην πρωθυπουργός έθεσε ξανά το κόμμα του σε τροχιά εξουσίας μέσα σε μόλις τρία χρόνια. Επειδή, όμως, δεν υπάρχει καμία αναλογία του τότε με το τώρα και του Τσίπρα με τον Ανδρέα, όσο εκείνος εντρυφά στην ιστορία της δεκαετίας του ’90, τόσο αρκετοί στον ΣΥΡΙΖΑ μειδιούν κρυφά όταν ακούνε τα περί «αυριανού πρωθυπουργού» και ετοιμάζονται να τού κουνήσουν… την «Ομπρέλα» την επαύριο των εκλογών.
Δημοσιεύτηκε στο «Καρφί»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου