Η λαϊκή ΝΔ και τα φέουδα ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ

Η αποστέωση της πολιτικής από τη συμμετοχή των πολιτών και η αυτό-υποβάθμισή τους απλώς σε «ψηφοφόρους»

θα έπρεπε να απασχολεί
πρωτίστως τα κόμματα του λεγόμενου προοδευτικού χώρου που θεωρητικά βρίσκονται στη φάση αναζήτησης ταυτότητας και προέδρων.
Στο ΚΙΝΑΛ έχουν μπει στη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου έχοντας κάνει skip στο Συνέδριο και τη θεμελιώδη συζήτηση που πρέπει να προηγηθεί για να απαντηθούν ερωτήματα, να παραχθεί πολιτική πρόταση και να χαραχθεί στρατηγική. 

Αν ρωτήσεις τους υποψήφιους προέδρους του ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ γιατί το κόμμα έχασε τα... ερείσματα του στον κόσμο και γιατί τα ιμάτια του κινδυνεύουν να διαμοιραστούν δεξιά και αριστερά, ο καθένας έχει μια διαφορετική εξήγηση. Μια άλλη οπτική. Αλλά η πολιτική ήττα δεν είναι θέμα οπτικής.

Στη Χαριλάου Τρικούπη, απεμπόλησαν την υποχρέωση τους απέναντι στους ψηφοφόρους, να θέσουν σε αντικειμενική βάση το εκλογικό στραπάτσο και την αποδρομή του άλλοτε κυρίαρχου πολιτικού φορέα. Υποβάθμισαν και υποβαθμίζουν έτσι τη σχέση με τους ψηφοφόρους τους, που ενώ δεν αντέχουν ψυχικά να εγκαταλείψουν το «ΠΑΣΟΚ» ήδη με τη λογική τους βρίσκονται κοντά σε αυτό που εκπροσωπεί η διακυβέρνηση της ΝΔ.
Μοιάζει παράδοξο αλλά οι άνθρωποι που δηλώνουν ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ εμπιστεύονται περισσότερο και από τους ψηφοφόρους της ΝΔ, τις πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκη. 

Γιατί; 

Αυτό θα ήταν ένα ακόμη ερώτημα και μια συζήτηση αιχμής για ένα κόμμα που βρίσκεται στο μεταίχμιο και ψάχνει ευκαιρία πολιτικής ανάνηψης μέσα από την εκλογή αρχηγού.
Η υποχώρηση του εσωκομματικού διαλόγου, η ύπνωση των συλλογικών οργάνων, τα συνέδρια που περνάνε και δεν γίνονται, μετατρέπουν τα
κόμματα σε ιμάντες εξυπηρέτησης της πολιτικής προσωπικότητας του αρχηγού και οδηγούν στον αυτοχειριασμό τους.

Η ίδια μεθοδολογία ακολουθείται και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Το συνέδριο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει γίνει ένα «τενεκεδάκι» που ο κ. Τσίπρας κλωτσάει διαρκώς και μακρύτερα. 

Ήταν να γίνει μετά τις εκλογές ώστε να είναι και απολογιστικό της ήττας. 

Λόγω της πανδημίας και στη συνέχεια με πρόσχημα την πανδημία μετατέθηκε για το 2020, τώρα συζητείται για το Δεκέμβριο αλλά εάν και εφόσον. 

Μέχρι τότε στην Κουμουνδούρου τις αποφάσεις λαμβάνει ένα μη νομιμοποιημένο όργανο, το Πολιτικό Κέντρο που όρισε ο πρόεδρος.

Η δυστοκία που εμφανίζεται στο ΚΙΝΑΛ και τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνουν συνέδριο για να συζητηθούν τα πάντα δημόσια, είναι απότοκος της φεουδαρχικής αντίληψης των ηγεσιών τους, της ελλειμματικής εσωκομματικής δημοκρατίας. Του φόβου της κριτικής και της αμφισβήτησης.

Στον αντίποδα η ΝΔ

Στήνει εσωκομματικές κάλπες στις 24 Οκτωβρίου όπου θα εκλεγούν και οι 1000 σύνεδροι που θα συμμετέχουν στο 14 ετήσιο συνέδριο το οποίο θα διεξαχθεί το Δεκέμβριο για να εκλέξει νέα Πολιτική Επιτροπή και νέο γραμματέα. 

Η τήρηση της δέσμευσης Μητσοτάκη για τα ετήσια τακτικά συνέδρια και η πρόσκληση στα μέλη να συμμετέχουν ενεργά στις διαδικασίες ανάδειξης των οργάνων, είναι υποχρέωσή του στην ιστορία της παράταξης. 

Διαχρονικά στην πράξη και αποδεδειγμένα η ΝΔ διαθέτει τη δημοκρατικότερη κομματική δομή, με ανοιχτές διαδικασίες, εκλεγμένα όργανα, ανοιχτά μικρόφωνα απ΄ όπου εκπέμπεται το ίδιο στίγμα.

Το είπε στο 13ο συνέδριο ο Σαμαράς το λέει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο ο πρόεδρος Κυρ. Μητσοτάκης. Και φιλελεύθεροι και πατριώτες.

Αναμπουμπούλες, εσωστρέφειες, έριδες και στρατόπεδα Μητσοτακικών, Καραμανλικών και Σαμαρικών βλέπουν και προ-οικονομούν εκείνοι που
κλωτσάνε στα κόμματά τους την εσωκομματική δημοκρατία σαν να είναι τενεκεδάκι.

Κατερίνα Γαλανού