Το ίδιο έπραξε σε κάθε μορφή αντίδρασης, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι προκαλεί την ένταση.
Αίφνης το θέμα τέθηκε εκ νέου, μέσα από διαρροές άσχετες με αντιδράσεις, δείχνοντας ότι η Κουμουνδούρου σχεδιάζει ήδη τα ναρκοπέδια όπου θα επιδιώξει να αναπαράξει το αφήγημα της... οργής και των νεοαγανακτισμένων.
Η διαρροή που έγινε από την Κουμουνδούρου με αφορμή τον ανασχηματισμό, μετά την υπαναχώρηση Αποστολάκη, πέραν των όσων σχετίζονται με αυτόν, περιελάμβανε μια φράση άσχετη με το αντικείμενο της πολιτικής συζήτησης που είχε ανοίξει, ενδεικτικό για τις προθέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως αυτές αποτυπώθηκαν και από τον Αλέξη Τσίπρα στην τελευταία συζήτηση που έγινε στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών για τις καταστροφικές πυρκαγιές.
Σύμφωνα με τη διαρροή αυτή, όπως μεταδόθηκε σε εισαγωγικά από φίλα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ Μέσα Ενημέρωσης, η Κουμουνδούρου αναφέρει ότι η κυβέρνηση «αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη όχι μόνο των καταστροφικών πυρκαγιών, αλλά και της οξύτατης έντασης στην οποία με συνειδητή επιλογή οδηγεί τόσο την ελληνική κοινωνία όσο και το πολιτικό σκηνικό»
Η αναφορά της οξύτατης έντασης σε μια περίοδο που τα πολιτικά κόμματα ετοιμάζονται για την άνοδο στη Θεσσαλονίκη δεν προκαλεί εντύπωση. Αντιθέτως, δείχνει πως ο Αλέξης Τσίπρας μέσα από τις ύβρεις, τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς και τους υψηλούς τόνους, στοχεύει στη δημιουργία συνθηκών έντασης που όπως και στην περίοδο των φοιτητικών κινητοποιήσεων, ακόμη και αυτών για τον Δημήτρη Κουφοντίνα και την απεργία πείνας που έκανε την Άνοιξη, επιχειρεί να τις αποδώσει στην Κυβέρνηση η οποία… προκαλεί την κοινωνία.
Επιβεβαιώνει όμως και την πολιτική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να επαναφέρει τα πεζοδρόμιο και να επενδύσει σε μια τεχνητή οργή ώστε να επανέλθουν στο προσκήνιο οι πλατείες των αγανακτισμένων.
Στο πλαίσιο αυτό επιχειρεί να δημιουργήσει τρία ναρκοπέδια, με πρώτο αυτό της Παιδείας, δεύτερο του ασφαλιστικού που θα ψηφιστεί στη Βουλή, και φυσικά της Υγείας.
Η διαρροή που έγινε από την Κουμουνδούρου με αφορμή τον ανασχηματισμό, μετά την υπαναχώρηση Αποστολάκη, πέραν των όσων σχετίζονται με αυτόν, περιελάμβανε μια φράση άσχετη με το αντικείμενο της πολιτικής συζήτησης που είχε ανοίξει, ενδεικτικό για τις προθέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως αυτές αποτυπώθηκαν και από τον Αλέξη Τσίπρα στην τελευταία συζήτηση που έγινε στη Βουλή σε επίπεδο αρχηγών για τις καταστροφικές πυρκαγιές.
Σύμφωνα με τη διαρροή αυτή, όπως μεταδόθηκε σε εισαγωγικά από φίλα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ Μέσα Ενημέρωσης, η Κουμουνδούρου αναφέρει ότι η κυβέρνηση «αναλαμβάνει πλήρως την ευθύνη όχι μόνο των καταστροφικών πυρκαγιών, αλλά και της οξύτατης έντασης στην οποία με συνειδητή επιλογή οδηγεί τόσο την ελληνική κοινωνία όσο και το πολιτικό σκηνικό»
Η αναφορά της οξύτατης έντασης σε μια περίοδο που τα πολιτικά κόμματα ετοιμάζονται για την άνοδο στη Θεσσαλονίκη δεν προκαλεί εντύπωση. Αντιθέτως, δείχνει πως ο Αλέξης Τσίπρας μέσα από τις ύβρεις, τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς και τους υψηλούς τόνους, στοχεύει στη δημιουργία συνθηκών έντασης που όπως και στην περίοδο των φοιτητικών κινητοποιήσεων, ακόμη και αυτών για τον Δημήτρη Κουφοντίνα και την απεργία πείνας που έκανε την Άνοιξη, επιχειρεί να τις αποδώσει στην Κυβέρνηση η οποία… προκαλεί την κοινωνία.
Επιβεβαιώνει όμως και την πολιτική επιλογή του Αλέξη Τσίπρα να επαναφέρει τα πεζοδρόμιο και να επενδύσει σε μια τεχνητή οργή ώστε να επανέλθουν στο προσκήνιο οι πλατείες των αγανακτισμένων.
Στο πλαίσιο αυτό επιχειρεί να δημιουργήσει τρία ναρκοπέδια, με πρώτο αυτό της Παιδείας, δεύτερο του ασφαλιστικού που θα ψηφιστεί στη Βουλή, και φυσικά της Υγείας.
Για το πρώτο οι επόμενες κινήσεις είναι δεδομένες, αφού ήδη οι εκπαιδευτικοί, επαναφέροντας μπροστά το θέμα της αξιολόγησης, ετοιμάζονται για κινητοποιήσεις. Ευχής έργον θα είναι για τον ΣΥΡΙΖΑ και η ενεργοποίηση του κατά Μπαλτά «ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος» που δύναται να εκφράσει την «οργή» όπως την αντιλαμβάνονται στην Κουμουνδούρου. Μάλιστα ο αρμόδιος τομεάρχης του κόμματος Νίκος Φίλης έχει ήδη δηλώσει πως η επόμενη μάχη θα δοθεί στο δρόμο.
Το ασφαλιστικό είναι αυτό που θέτει τώρα ως μητέρα των μαχών ο ΣΥΡΙΖΑ. Η προηγούμενη μητέρα ήταν του εργασιακού που ψηφίσθηκε και έχει τεθεί σε ισχύ. Αν και το νέο ασφαλιστικό που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση δίνει λύσει και στους νέους ασφαλισμένους και στα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία, αυτό δείχνει να μην αφορά τη διψασμένη για αγανάκτηση αντιπολίτευση που θυμήθηκε πάλι τη Χιλή και τον Πινοσέτ.
Σε συνδυασμό με το εργασιακό, στην Κουμουνδούρου θεωρούν πως ενδεχομένως θα συμβάλει στο κλίμα οργής και αγανάκτησης που επιχειρεί να δημιουργήσει όλο αυτό το διάστημα μέσα από κινητοποιήσεις που έτσι και αλλιώς θα πραγματοποιήσουν διάφοροι, ειδικά το ΚΚΕ μέσω του ΠΑΜΕ
Το τρίτο ναρκοπέδιο που ο ΣΥΡΙΖΑ γεμίζει είναι αυτό της Υγείας. Η στάση του στο θέμα του εμβολιασμού και το κλείσιμο του ματιού στους ανεμβολίαστους, ακόμη και στους αντιεμβολιαστές, ρίχνει νερό στο μύλο τους και δημιουργεί την αίσθηση της κάλυψης από ένα κόμμα που σήμερα επιτελεί το έργο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το Ναι που φαίνεται να λέει επισήμως στον εμβολιασμό ακυρώνεται από το ΟΧΙ στην υποχρεωτικότητα ακόμη και για ειδικές κατηγορίες. Η πρόσφατη παρέμβαση στη Βουλή διά του Ανδρέα Ξανθού μάλιστα, μέσω της οποίας ζητείται εκ νέου να γίνει η υποχρεωτικότητα… προαιρετική, αποτυπώνει και τις πραγματικές προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο μείζονος σημασίας ζήτημα της πανδημίας και της προστασίας της δημόσιας υγείας.
Άλλωστε και η στάση του ίδιου του αρχηγού του κόμματος (που αποφεύγει μια ανοιχτή σύγκρουση με τον Παύλο Πολάκη) δείχνει την πολιτική επιλογή που έχει κάνει η Κουμουνδούρου. Οι αναφορές στα περί διχασμού των πολιτών και στα περί αυταρχικής κυβέρνησης δεν είναι τίποτα άλλο από το… φιτίλι που ξετυλίγεται και δύναται να οδηγήσει σε έκρηξη, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει με κάθε τρόπο από τον περασμένο Νοέμβριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φυτεύει νάρκες σε τρία ναρκοπέδια και μπαίνει στη θέση του υποκινητή αναμένοντας αυτούς που θα τις πατήσουν. Στόχος να υπάρχουν οι ανάλογες εκρήξεις αγανάκτησης και η εκδήλωση μιας οργής πάνω στην οποία θα πατήσει.
Μέχρι στιγμής αυτό δεν έχει καταστεί δυνατό, αν και σε αυτές τις περιπτώσεις οι μειοψηφίες είναι αρκετές. Κυρίως αν προέρχονται από τους γνωστούς αγνώστους μπάχαλους και τους ψεκασμένους υποστηρικτές της καθαρότητας του dna τους
Το ασφαλιστικό είναι αυτό που θέτει τώρα ως μητέρα των μαχών ο ΣΥΡΙΖΑ. Η προηγούμενη μητέρα ήταν του εργασιακού που ψηφίσθηκε και έχει τεθεί σε ισχύ. Αν και το νέο ασφαλιστικό που έχει ετοιμάσει η κυβέρνηση δίνει λύσει και στους νέους ασφαλισμένους και στα ίδια τα ασφαλιστικά ταμεία, αυτό δείχνει να μην αφορά τη διψασμένη για αγανάκτηση αντιπολίτευση που θυμήθηκε πάλι τη Χιλή και τον Πινοσέτ.
Σε συνδυασμό με το εργασιακό, στην Κουμουνδούρου θεωρούν πως ενδεχομένως θα συμβάλει στο κλίμα οργής και αγανάκτησης που επιχειρεί να δημιουργήσει όλο αυτό το διάστημα μέσα από κινητοποιήσεις που έτσι και αλλιώς θα πραγματοποιήσουν διάφοροι, ειδικά το ΚΚΕ μέσω του ΠΑΜΕ
Το τρίτο ναρκοπέδιο που ο ΣΥΡΙΖΑ γεμίζει είναι αυτό της Υγείας. Η στάση του στο θέμα του εμβολιασμού και το κλείσιμο του ματιού στους ανεμβολίαστους, ακόμη και στους αντιεμβολιαστές, ρίχνει νερό στο μύλο τους και δημιουργεί την αίσθηση της κάλυψης από ένα κόμμα που σήμερα επιτελεί το έργο της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Το Ναι που φαίνεται να λέει επισήμως στον εμβολιασμό ακυρώνεται από το ΟΧΙ στην υποχρεωτικότητα ακόμη και για ειδικές κατηγορίες. Η πρόσφατη παρέμβαση στη Βουλή διά του Ανδρέα Ξανθού μάλιστα, μέσω της οποίας ζητείται εκ νέου να γίνει η υποχρεωτικότητα… προαιρετική, αποτυπώνει και τις πραγματικές προθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο μείζονος σημασίας ζήτημα της πανδημίας και της προστασίας της δημόσιας υγείας.
Άλλωστε και η στάση του ίδιου του αρχηγού του κόμματος (που αποφεύγει μια ανοιχτή σύγκρουση με τον Παύλο Πολάκη) δείχνει την πολιτική επιλογή που έχει κάνει η Κουμουνδούρου. Οι αναφορές στα περί διχασμού των πολιτών και στα περί αυταρχικής κυβέρνησης δεν είναι τίποτα άλλο από το… φιτίλι που ξετυλίγεται και δύναται να οδηγήσει σε έκρηξη, κάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει με κάθε τρόπο από τον περασμένο Νοέμβριο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ φυτεύει νάρκες σε τρία ναρκοπέδια και μπαίνει στη θέση του υποκινητή αναμένοντας αυτούς που θα τις πατήσουν. Στόχος να υπάρχουν οι ανάλογες εκρήξεις αγανάκτησης και η εκδήλωση μιας οργής πάνω στην οποία θα πατήσει.
Μέχρι στιγμής αυτό δεν έχει καταστεί δυνατό, αν και σε αυτές τις περιπτώσεις οι μειοψηφίες είναι αρκετές. Κυρίως αν προέρχονται από τους γνωστούς αγνώστους μπάχαλους και τους ψεκασμένους υποστηρικτές της καθαρότητας του dna τους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου