Σύσσωμο το συριζοτσιπραίϊκο μόρφωμα βρήκε το χρόνο να απευθυνθεί σε δικηγόρο και... να διασφαλίσει ότι η κατηγορούμενη Αφγανή θα έχει μια «δίκαιη δίκη», όσο ακριβώς «δίκαιη» ήταν η πράξη της να επιχειρεί να πυρπολήσει ένα αστικό άλσος την ώρα που η υπόλοιπη χώρα ήταν παραδομένη σε εκατοντάδες πυρκαγιές.
Μόλις «το ευγενές αριστερό καθήκον» ολοκληρώθηκε κι η Αφγανή είναι βέβαιο ότι θα έχει μια «προοδευτική υπεράσπιση» επανήλθαν στην σκληρή καθημερινότητα να πρέπει να δικαιολογήσουν «τα 0,60 ευρώ η ανάρτηση» εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη με hastags που όμοια τους ποτέ δεν εμφανίστηκαν στην ελληνική πολιτική ιστορία, με αναρτήσεις που ξερνοβολάνε μίσος, εχθρότητα, υπόκοσμο και παρακμή και ιδεολογική αγαλλίαση για τις δυσκολίες που περνάει η χώρα.
Την ίδια ώρα η ηγεσία επέλεξε, για να μην καρφωθεί σε μια εθνική καταστροφή και δικαιολογήσει τις κατηγορίες περί συστηματικής αντεθνικής δράσης, το ρόλο «του καλού μπάτσου»: εκδίδει ανακοινώσεις υπέρ της «εθνικής συνεννόησης», προτρέπει «σε βοήθεια για να διασωθεί η χώρα» και αποφεύγει να ανεβάσει τους αντιπολιτευτικούς τόνους, με αυτούς ασχολούνται οι «από κάτω» και οι επικεφαλής των συνεργείων με τα troll.
Βασικός καημός της Κουμουνδούρου να κρυφτεί πάση θυσία η άμεση διασύνδεση της με όλους τους ξαφνικά ευαίσθητους περί τις φυσικές καταστροφές, που ανακάλυψαν τον αποκλειστικό υπεύθυνο στο πρόσωπο του Μητσοτάκη και αγωνιούν να αποφύγουν τη σύγκριση με την κωμωδία της ξανθιάς σεμνής μαυροφορεμένης ομπρελλοκρατούσας χοντρής δίπλα από τον Τσίπρα που εμφανίστηκε στην τηλεοπτική εικόνα στο Μάτι δακρυρροούσα και κατέληξε ευγνωμονούσα κυβερνητικό στέλεχος στη Βόρεια Ελλάδα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έψαξε να αποφύγει, πάση θυσία, να ταυτιστεί με τις ακροδεξιές ομάδες του διαδικτύου που κινήθηκαν στην ίδια, ακριβώς, λογική με τους Συριζαίους και κατέληξαν στο ίδιο, ακριβώς, συμπέρασμα «να φύγει ο Μητσοτάκης». Φευ, μάταιος κόπος, η σύγκριση είναι αμείλικτη.
Η πλατεία της χρυσής εποχής του αντιμνημονίου αυτή τη φορά μεταφέρθηκε στα social media με την ίδια λογική, τις ίδιες αναρτήσεις, με το ίδιο περιεχόμενο και την ίδια ελπίδα: να διαμορφωθούν συνθήκες πολιτικής κρίσης, ώστε το ευγενές τέκνο της αρ-υστερίας ο μέγιστος Αλ6ς να επανέλθει στην κυβέρνηση πάνω σε άσπρο άλογο για να δικαιώσει τις ονειρώξεις του εγχώριου αριστερο-πολακισμού.
Δεν είναι καθόλου περίεργη η εξέλιξη: είναι δηλωτική της πολιτικής κουλτούρας και των ταξικών προταγμάτων της ελληνικής αριστεράς, στη λογική της οποίας υποκλίνεται ακόμη και ακραίος φιλελευθερισμός του Μίλτον Φρίντμαν, οι συριζαίοι απόγονοι του είναι οι πρώτοι που ομνύουν στην τεράστια αναπτυξιακή δυναμική της φυσικής καταστροφής διανθισμένης με συγκεκριμένες πολιτικές προτεραιότητες.
Τις προτεραιότητες αυτές φαίνεται ότι σπεύδουν να επικροτήσουν και να στηρίξουν και οι εναπομείνασες δυνάμεις των χρυσαυγιτών, που αναζητούν εναγωνίως λόγο και ρόλο απέναντι στη Νέα Δημοκρατία που τους συνέλαβε, τους δίκασε και τους έκλεισε φυλακή, δηλαδή τους διέλυσε, την ώρα, ακριβώς, που είχαν βρει καλή άκρη με τον ΣΥΡΙΖΑ, ψήφιζαν όλα τα νομοσχέδια στη Βουλή και τη Θάνου για Πρόεδρος της Επιτροπής Ανταγωνισμού με αντίτιμο να μην μπορεί το Υπουργείο Δικαιοσύνης να βρει αίθουσα για να ξεκινήσει η δίκη.
Ο τρόμος του ΣΥΡΙΖΑ, μήπως βρει και πάλι ο Μητσοτάκης εθνικό ακροατήριο κι επενδύσει στην υπεροχή του στη διαδικασία διάσωσης των εγκλωβισμένων που οδήγησε σε ελάχιστες, μηδενικές σχεδόν, απώλειες ανθρώπινων ζωών (μία είναι, αυτή του άτυχου δασοπυροσβέστη), είναι ακραίος.
Όντας στη γωνία των εξελίξεων, χωρίς κανένα πολιτικό αφήγημα της προκοπής, με ελάχιστες δυνατότητες αλλαγής της ατζέντας, με την κοινωνία να τους οικτίρει πολιτικά δέχθηκαν σαν θείο δώρο τις φωτιές, επένδυσαν στην καταστροφή, προσευχήθηκαν για νεκρούς, για πολλούς νεκρούς, αλλά το έργο δεν βγήκε.
Η ύπουλη, πολιτικά αλήτικη δραστηριότητα τους στα social media κατέληξε να κινητοποιήσει και πάλι το αντι-σύριζα μέτωπο, να το ενισχύσει, να το καταστήσει κυρίαρχο, να επιβεβαιώσει πως η αντί-σύριζα στάση είναι ζήτημα δημοκρατίας και οδήγησε στην επιβεβαίωση της ιεράρχησης των προτεραιοτήτων στις φυσικές καταστροφές «πρώτα η ανθρώπινη ζωή».
Αν, στο τέλος αυτής της σκοτεινής περιπέτειας (λογικά η ΕΥΠ θα έχει πολύ δουλειά), ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανιστεί στη Βουλή χωρίς άλλο ανθρώπινο θύμα, αν καταθέσει ένα σύγχρονο πρόγραμμα αποκατάστασης των φυσικών καταστροφών με σημαντική την βοήθεια σε όσους υπέστησαν ζημιές και αν επιβεβαιώσει την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής προστασίας, τότε, είναι απολύτως βέβαιο, πως και οι τελευταίες ελπίδες του ΣΥΡΙΖΑ «να δει πολιτική προκοπή» θα γίνουν πολιτικά αποκαϊδια.
Του Χρήστου Υφαντή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου