Δευτέρα 30 Αυγούστου 2021

Τα ψέματα του πολιτικά ανήμπορου Τσίπρα δεν συγκινούν πλέον κανέναν

Στην αγαπημένη του «ΕΦΣΥΝ» βρήκε πρόσφορο χώρο και την ανάλογη διάθεση να ξετυλίξει το πολιτικό του αφήγημα ο κ. Αλέξιος Τσίπρας, «ο λαοπρόβλητος ηγέτης» της καθ’ ημάς αριστεράς, και «να πει το ποίημα», έτσι όπως το ετοίμασαν τα στελέχη του κι οι λογογράφοι του.
Στο τέλος της ανάγνωσης αυτού του μοναδικού πονήματος που κατάφεραν και ολοκλήρωσαν οι λογογράφοι η αίσθηση που απομένει είναι μια: ψέματα, ψέματα, ψέματα και πάλι ψέματα και ξανά-μανά ψέματα…
Μια ολόκληρη αλληλουχία ψεμάτων που συγκροτούν, υποτίθεται, ένα αριστερό πολιτικό αφήγημα κι επιχειρούν να τραυματίσουν την εικόνα του αντιπάλου, του Κυριάκου Μητσοτάκη, σε ένα περιβάλλον αριστερής εικονολατρικής αποθέωσης των ψεμάτων για τα οποία προβάλλεται η επιθυμία να εισπραχθούν ως αλήθειες, επειδή απλώς τα αναφέρει «ο λαοπρόβλητος ηγέτης».
Φευ, άδικος κόπος, ακόμη και για επαγγελματίες διαχειριστές ερωτήσεων, είναι τέτοιος ο βίος του ερωτώμενου (λέμε τώρα!) που δεν συγκινεί κανένα, κανείς δεν ασχολείται μαζί του σοβαρά, σε κανένα δεν λείπει ο «λόγος του» (αυτός που ο μηχανισμός επικοινωνίας εμφανίζει ως δικό του).

Η εικόνα του αγράμματου, ανήμπορου πολιτικά, καθ’ έξιν ψεύτη και διαστρεβλωτή έχει αγκυρωθεί στην κοινή συνείδηση και καμία ανάλογη συνέντευξη δεν μπορεί να την ανατρέψει ή να την ακυρώσει.
Η συνέντευξη παρουσιάστηκε με αφορμή (και) τις ανακοινώσεις των βάσεων για την εισαγωγή στα ΑΕΙ σε μια περίοδο που η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (ΕΒΕ) της κας Κεραμέως μονοπώλησε το πολιτικό ενδιαφέρον κι ανέβασε το θερμόμετρο στα ύψη.
Πως αντιμετώπισε τις ανακοινώσεις ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; 
Με μια ακραία διάθεση να παραπλανήσει συνειδητά την κοινή γνώμη, να χτίσει αφήγημα πάνω σε ψευδή στοιχεία, να αποθεώσει κατασκευασμένα νούμερα, να σπεκουλάρει στην παραδοσιακή αγωνία γονιών και μαθητών, να βρει χώρο για να επαναφέρει τις δοξασίες του περί αναδρομικής εισαγωγής στα ΑΕΙ όσων κόπηκαν φέτος εξαιτίας του νόμου Κεραμέως.
Ακόμη και σε αυτό το ιστορικό εργοστάσιο κατασκευής ψεμάτων, τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν μπορεί, κάποιος λογικός θα προέκυψε που θα βρήκε το θάρρος να επιχειρήσει σωστή ανάγνωση των αριθμών, όπως αυτοί προέκυψαν μετά την εφαρμογή της ΕΒΕ.
Κάποιος θα βρήκε το θάρρος να ενημερώσει αυτό το κορυφαίο μαθηματικό μυαλό ότι άλλο είναι οι 40.000 και άλλο οι 13.000 «κομμένοι» εξαιτίας της «άσπλαχνης Κεραμέως» ή να θέσει το αυθεντικό ερώτημα «μήπως είναι λάθος να επιμένουμε σε ένα ανύπαρκτο νούμερο;».
Μάταιος ο κόπος του. Ο Τσίπρας και η παρέα του αποφάσισαν,, σχεδίασαν και οργάνωσαν μια συνειδητή προσπάθεια να παραπλανήσουν, να ξεγελάσουν με διάφορα ψέματα, να παραμυθιάσουν την κοινή γνώμη εστιάζοντας σε ένα νούμερο «40.000 κομμένοι» που βολεύει το αφήγημα τους, ενδυναμώνει την άποψη τους και κερδίζει ζωτικό χώρο για την αντιπολίτευση τους.

Την ίδια ώρα καμία απολύτως αναφορά στις εισαγωγές των παρελθόντων ετών με 0,625 της μονάδας, που είχαν καταγγελθεί από όλη την κοινωνία και είχαν ξεφτιλίσει απολύτως την έννοια της εκπαίδευσης τρίτου βαθμού με τις ευλογίες του αστείου Γαβρόγλου.
Πρόκειται για ιστορική πολιτική αλητεία, ανάλογη της οποίας κανένας, όσο αριστερός και να διατείνεται πως είναι, δεν επιχείρησε ποτέ, σεβόμενος, όσο δύσκολο κι αν είναι, την κατάσταση της ελληνικής οικογένειας και την αλήθεια των αριθμών.
Ο Τσίπρας και η παρέα του ξεπέρασαν σε αισχρότητα και αυτό το άτυπο φράγμα που διαχωρίζει την σκληρή, την ακραία, ακόμη την άδικη αντιπολίτευση και πέρασαν στον απαγορευμένο χώρο της «αντιπολιτευτικής αλητείας», απέφυγε να πράξει κάτι ανάλογο ακόμη και ο Βελόπουλος.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ενέδωσε, ηθελημένα, στη γοητεία του «πολιτικού κωλοπαιδισμού», τον ενσωμάτωσε στον αντιπολιτευτικό της λόγο, τον προήγαγε σε πολιτική άποψη, τον καθιέρωσε σε εφαρμοσμένο αφήγημα χωρίς περίσκεψη, χωρίς αιδώ, αρκεί να βρει χώρο να ακουστεί, δηλαδή να υπάρξει.
Άξιος ο μισθός της, είναι ταλέντο να ξέρεις ότι λες ψέματα και στο τέλος να τα πιστεύεις ο ίδιος ανεξάρτητα με το πώς οι υπόλοιποι τα εισπράττουν με εκείνο το γάργαρο γέλιο που σκοτώνει όλες τις γελοίες αριθμητικές προσεγγίσεις κορυφαίων πολιτικών ζητημάτων, όπως είναι η τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα.

Του Χρήστου Υφαντή


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου