 |
| Αικατερίνη Αντωνίου, πρόεδρος του ΕΟΦ επί ΣΥΡΙΖΑ |
Πρωταγωνίστρια η κυρία Αντωνίου, πρόεδρος του ΕΟΦ επί κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Η κυρία Αντωνίου, μιλώντας παραστατικά, ζούσε αυτά που έλεγε. Περιέγραφε την κατάσταση που επικρατούσε στον χώρο της Υγείας τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και ήταν τόσο έντονος ο τρόπος που μιλούσε, ώστε άγχωνε και εμάς που την παρακολουθούσαμε στο δίλεπτο της ομιλίας της.
Βέβαια, το πνεύμα της ήταν να δείξει μέσα σε τι δυσκολίες πορεύτηκε τους πρώτους μήνες η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, απαντώντας σε...συντροφικές επικρίσεις πως θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα. Μάλιστα, χαρακτηριστικά είπε: «πήγαμε στα εργοστάσια του Στρατού για φάρμακα».
Δεν γνώριζα πως υπάρχει στρατιωτική βιομηχανία παρασκευής φαρμάκων. Το έμαθα από την κυρία Κατερίνα Αντωνίου. Επίσης, έμαθα πόσο τραγική ήταν τότε, το 2015, η κατάσταση, όπως άλλωστε ομολόγησε και η ίδια. Μόνον που αυτή δεν αναρωτήθηκε γιατί η κατάσταση έγινε τραγική; Γιατί ξαφνικά δε θα υπήρχαν φάρμακα στην αγορά και θα χρειαζόταν να τα παρασκευάσει ο στρατός;
Δεν αναρωτήθηκε γιατί επί Σαμαροβενιζέλων ουδέποτε τέθηκε παρόμοιο ζήτημα. Σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες -όταν ανέλαβαν οι Σαμαροβενιζέλοι η Ελλάδα συντηρούνταν με τις παλέτες με τα ευρώ από την ΕΚΤ- ουδέποτε έγινε η σκέψη να καταφύγουν στον στρατό ούτε για φάρμακα ούτε για την τήρηση της εσωτερικής ασφάλειας, όπως είχε δηλώσει τότε ο συνεταίρος τους.
Η απάντηση είναι απλή. Γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ κολυμπούσε μέσα στις αυταπάτες και στην περισσή ανοησία της. Πίστευαν πως θα άλλαζαν την Ευρώπη, τη στιγμή που δεν είχαν φάρμακα για τους Έλληνες πολίτες. Πίστευαν πως οι τραπεζίτες θα έκαναν ουρές για να μας δανείσουν, τη στιγμή που μετρούσαν μήνα-μήνα τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας. Και τέλος γιατί πήγαν να «πουλήσουν μαγκιά» με νεροπίστολα. Αυτά είναι γνωστά. Η κυρία Αντωνίου, απλώς περιγράφει μια κατάσταση χωρίς να την ερμηνεύει. Γιατί αν το έκανε αυτό θα έπρεπε να πει πολλές πικρές αλήθειες για το κόμμα της και την ηγεσία του.
Η κυρία Αντωνίου, μιλώντας παραστατικά, ζούσε αυτά που έλεγε. Περιέγραφε την κατάσταση που επικρατούσε στον χώρο της Υγείας τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, και ήταν τόσο έντονος ο τρόπος που μιλούσε, ώστε άγχωνε και εμάς που την παρακολουθούσαμε στο δίλεπτο της ομιλίας της.
Βέβαια, το πνεύμα της ήταν να δείξει μέσα σε τι δυσκολίες πορεύτηκε τους πρώτους μήνες η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, απαντώντας σε...συντροφικές επικρίσεις πως θα μπορούσαν να γίνουν περισσότερα. Μάλιστα, χαρακτηριστικά είπε: «πήγαμε στα εργοστάσια του Στρατού για φάρμακα».
Δεν γνώριζα πως υπάρχει στρατιωτική βιομηχανία παρασκευής φαρμάκων. Το έμαθα από την κυρία Κατερίνα Αντωνίου. Επίσης, έμαθα πόσο τραγική ήταν τότε, το 2015, η κατάσταση, όπως άλλωστε ομολόγησε και η ίδια. Μόνον που αυτή δεν αναρωτήθηκε γιατί η κατάσταση έγινε τραγική; Γιατί ξαφνικά δε θα υπήρχαν φάρμακα στην αγορά και θα χρειαζόταν να τα παρασκευάσει ο στρατός;
Δεν αναρωτήθηκε γιατί επί Σαμαροβενιζέλων ουδέποτε τέθηκε παρόμοιο ζήτημα. Σε συνθήκες πολύ πιο δύσκολες -όταν ανέλαβαν οι Σαμαροβενιζέλοι η Ελλάδα συντηρούνταν με τις παλέτες με τα ευρώ από την ΕΚΤ- ουδέποτε έγινε η σκέψη να καταφύγουν στον στρατό ούτε για φάρμακα ούτε για την τήρηση της εσωτερικής ασφάλειας, όπως είχε δηλώσει τότε ο συνεταίρος τους.
Η απάντηση είναι απλή. Γιατί η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ κολυμπούσε μέσα στις αυταπάτες και στην περισσή ανοησία της. Πίστευαν πως θα άλλαζαν την Ευρώπη, τη στιγμή που δεν είχαν φάρμακα για τους Έλληνες πολίτες. Πίστευαν πως οι τραπεζίτες θα έκαναν ουρές για να μας δανείσουν, τη στιγμή που μετρούσαν μήνα-μήνα τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας. Και τέλος γιατί πήγαν να «πουλήσουν μαγκιά» με νεροπίστολα. Αυτά είναι γνωστά. Η κυρία Αντωνίου, απλώς περιγράφει μια κατάσταση χωρίς να την ερμηνεύει. Γιατί αν το έκανε αυτό θα έπρεπε να πει πολλές πικρές αλήθειες για το κόμμα της και την ηγεσία του.
Αυτά τα θέματα λύθηκαν, πολιτικά, με την ψήφο του ελληνικού λαού στις 7 Ιουλίου 2019.
Όμως, επανέρχονται για να μας προβληματίσουν στο πώς θα διαχειριζόταν αυτοί οι ανίδεοι άνθρωποι την κρίση πανδημίας που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση. Δε θέλω να αναφερθώ στο πώς θα αντιμετώπιζαν την κρίση στον Έβρο. Απλώς δε θα υπήρχε κρίση, γιατί θα τους άφηναν όλους να περάσουν.
Είναι γεγονός πως οι ηγέτες δοκιμάζονται στις κρίσεις με δύο τρόπους.
Είναι γεγονός πως οι ηγέτες δοκιμάζονται στις κρίσεις με δύο τρόπους.
Με το πώς τις αποφεύγουν και με το πώς τις διαχειρίζονται όταν δεν μπορούν να τις αποφύγουν.
Υπάρχει και μια κατηγορία ηγετών που διακρίνεται στο να προκαλεί κρίσεις.
Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και παρ' ολίγον οι Έλληνες πολίτες να πλήρωναν ακόμα βαρύτερο τίμημα από αυτό που πλήρωσαν, για τις τυχοδιωκτικές επιλογές τους.
Προφανώς, η κυρία Αντωνίου δεν κατάλαβε το μέγεθος των ευθυνών της παράταξης της για το γεγονός ότι τα «στρατά» θα προμήθευαν στην κυβέρνηση φάρμακα, όμως με αυτά που είπε μας έκανε να ανακράξουμε για μιαν ακόμα φορά πως «άγιο είχαμε!»
Προφανώς, η κυρία Αντωνίου δεν κατάλαβε το μέγεθος των ευθυνών της παράταξης της για το γεγονός ότι τα «στρατά» θα προμήθευαν στην κυβέρνηση φάρμακα, όμως με αυτά που είπε μας έκανε να ανακράξουμε για μιαν ακόμα φορά πως «άγιο είχαμε!»
Δείτε την και ακούστε την στην παρακάτω διεύθυνση:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου