Η τελευταία ζαριά του ΣΥΡΙΖΑ

Βλέποντας τους τελευταίους 18 μήνες τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν μια διαφορά γύρω στο 15% με 17%, με την Τουρκία και τον Ερντογάν στα κόκκινα, με τον ιό στο χειρότερο τρίτο κύμα του και την οικονομία σε τόσο δεινή κατάσταση, η επιλογη του ώριμου φρούτου δεν φαίνεται να δουλεύει για τον Τσίπρα.
Η Κουμουνδούρου βλέπει τις εκλογές να έρχονται σαν τρένο τον Οκτώβριο και καταλαβαίνει ότι ο πολιτικός χρόνος τελειώνει χωρίς δυνατότητα ανάκαμψης από αυτήν τη δυσθεώρητη διαφορά. Καμιά αντιπολίτευση δεν ήταν σε τόσο μεγάλη ανυποληψία και... τέτοια διαφορά, μετά από δύο χρόνια από εκλογές. Ο λόγος βέβαια είναι απλός: Ουσιαστικά ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζήτησε συγγνώμη για τα τόσα χοντρά ψέματα που είπε για να πάρει την εξουσία, για τη γελοία κυβερνητική συμμαχία με τους ΑΝΕΛ και για τον διχασμό που προκάλεσε στους πολίτες.

Έτσι, το μόνο που έχει σαν εναλλακτική είναι να κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα: Να βγάζει τη νεολαία του, αναρχικούς και άλλους μπαχαλάκηδες στον δρόμο, να καίνε και να σπάνε για τον Κουφοντίνα, για τον (ήδη αποπεμφθέντα) αστυνομικό που έδειρε υπέρμετρα και παράνομα, για τα πανεπιστήμια και το άσυλο και για ό,τι άλλο μπορέσει να προσεταιρισθεί. Και όλα αυτά μέσα στην άνιση μάχη με την πανδημία που δίνει όλη η γη. Θεωρεί ότι έτσι θα καταφέρει να συσπειρώσει τον κόσμο του πρωτίστως, αλλά και άλλους αφελείς πολίτες περί του δικαίου αισθήματος, περί ισότητας και περί ισονομίας.

Είναι ένα πολιτικό ALL IN, μια ύστατη προσπάθεια να ανακάμψει. 

Ένας νεκρός σε επεισόδια στον δρόμο, που θα έκανε τον γύρο του κόσμου στα κανάλια, θα ήταν μια μπουνιά στο υπογάστριο της κυβέρνησης, θα ήταν πιθανά μια δημοσκοπική ανάσα, θα ήταν ίσως η σπίθα για την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα.
Όμως η πικρή αλήθεια είναι άλλη. 

Όλοι αυτοί που προσπαθούν υπομονετικά και τηρούν τα μέτρα για τον ιό για να βγούμε από το τούνελ, όλοι αυτοί που περιμένουν να ανοίξουν οι δουλειές τους και να επανέλθουν στην κανονικότητα, όλοι εμείς που έχουμε κουραστεί από τα διχαστικά μηνύματα, όλοι αυτοί που βλέπουν πάλι τις περιουσίες τους να καίγονται στον δρόμο δεν θα "αγοράσουν" το ALL IN του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κόσμος πλέον ξέρει.

Πριν από εκατό και πλέον χρόνια η παγκόσμια κοινότητα έδωσε άλλη μια μεγάλη μάχη με μια ακόμη λοιμώδη νόσο, την ευλογιά, που στοίχισε εκατομμύρια νεκρούς σε όλη τη γη. Οι μεγάλες αναπτυγμένες χώρες όπως η Αμερική, η Αγγλία αλλά και όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές χώρες κατάφεραν να εξαφανίσουν την ευλογιά διαπαντός μέχρι το 1960.
Τρεις ήταν οι κύριοι λόγοι που άλλα κράτη δεν το κατάφεραν μέχρι το 1979 και ο κυριότερος λόγος ήταν οι κοινωνικές αναταραχές, μαζί με την οικονομική ανέχεια και την πυκνή πληθυσμιακή δόμηση. 

Οι κοινωνικές αναταραχές που δημιουργεί στην Ελλάδα η άποψη "η Δημοκρατία πάνω από την Υγεία”, που όπως είπε ο Τσίπρας το δέχεται σαν ένα σωστό αξίωμα, δημιουργούν υπερμεταδότες του ιού και τεράστια προβλήματα στη μάχη εναντίον του.

Οι πολίτες δεν επιθυμούν αναταραχές και υπερμεταδόσεις του ιού, καλέσματα για εφόδους σε αστυνομικούς, μαζώξεις για τον Κουφοντίνα, καταλήψεις σε πανεπιστήμια και διαπομπεύσεις πρυτάνεων. Οι πολίτες δεν θέλουν η Ελλάδα να βγει τελευταία από τη μάχη με τον κορονοϊό λόγω κοινωνικών αναταραχών, για να ικανοποιηθεί το αίτημα της αντιπολίτευσης να ανεβάσει τα δημοσκοπικά ποσοστά της.

Τα ποσοστά αυτά θα ανέβουν μόνο όταν η αντιπολίτευση ζητήσει ανοιχτά και ξάστερα από τους βουλευτές της να μην πηγαίνουν σε καταλήψεις πανεπιστημίων, να μην πηγαίνουν σε συλλαλητήρια για κατάδικους και να μη σηκώνουν τους τόνους της αντιπαράθεσης.

Η σοβαρότητα ανεβάζει τα ποσοστά πλέον στην Ελλάδα.

Του Γιάννη Μανάκου

*Ο Γιάννης Μανάκος είναι Διευθύνων Σύμβουλος του Huts Group