Η λέξη αξιοπρέπεια, όπως και η λέξη φιλότιμο, είναι δικές μας λέξεις, δύσκολα μεταφραζόμενες σε άλλες γλώσσες
Οι ρίζες μας κρατάνε βαθιά σε όλη την Μεσόγειο Θαλασσα, ξεκινώντας από τα Ανατολικά παράλια και φθάνοντας στην σημερινή Ισπανία..Παντού, ενώ πέρασαν σχεδόν 3χιλ χρόνια από την πρωτη εξάπλωση των Ελλήνων, τα παντα καταμαρτυρούν Ελλάδα.
Αυτό φυσικά, δεν το γράφω για να διεκδικήσω τίποτα. Μια χαρά ζούμε με τους Ιταλούς, με τους Γάλλους, με τους...
Ισπανούς.Το ίδιο κι αυτοί, με μάς.
Από τα ανατολικά όμως, όπως πάντα ιστορικά, υπάρχει μια πίεση, μια πίεση που ψάχνει χρόνια την κατάλληλη ευκαιρία να μας ισοπεδώσει... Λάθη έγιναν και γίνονται πολλά. Απ όλους μας.
Μετά από δεκετή οικονομική , αλλά και πολιτική κρίση, οι εξ Ανατολών, θεωρουν την στιγμή κατάλληλη για επεκταση σε βάρος μας.
Αυτοί, έτσι θεωρούν, έτσι κάνουν, ή τουλάχιστον έτσι δείχνουν..
Το θέμα όμως, είναι , τι κανουμε εμείς..
Εμείς, προετοιμαζόμαστε για την επέτειο του Γρηγορόπουλου μεθαυριο,μαλώνουμε για το τσιγάρο και τις απαγορεύσεις του και για δευτερεύοντα , τριτεύοντα θέματα, τα οποία θα έπρεπε να μας απασχολούν ελάχιστα.Όλα αυτά, οι σύγχρονες κοινωνίες του πλανήτη γη,τα έχουν λύσει , εδώ και δεκαετίες.
Πουλήσαμε ότι υπήρχε πάνω στην γη μας, ανοίξαμε τα σύνορα-διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις- απέναντι σε κάθε βουλόμενο όπως εισέλθει, ονόμάζοντάς τον μάλιστα και εν ριπη οφθαλμού και άνευ ερεύνης, πρόσφυγα.Και στο τέλος τέλος, ποινικοποιησαμε και την απλή αναφορά στην λογική, αφού ο λαθρομετανάστης, έγινε...παράτυπος μετανάστης
Ζούμε σε μια κοινωνία σφόδρα υποκριτική, σε μια κοινωνία που της φταίνε αυτοί που η ίδια ψηφίζει, σε μια κοινωνία που μας έπεισε ότι δεν υπάρχει Αγιος Βασίλης, αλλά ταυτόχρονα , υπάρχει το Λεφτόδενδρο..
Ζούμε τέλος, σε μια κοινωνία όπου το μπαχτσίσι θεωρείται κινητήριος δύναμη κάθε συναλλαγής, σε μια κοινωνία όπου η προσπάθεια και η αριστεία, είναι περίπου ύβρις, ο έπαινος δίνεται, όταν δινεται σε επαινέσιμους και ...ενέσιμους, έτσι συλήβδην, έτσι χύμα...Λύσαμε τα προβλήματα του Εμφυλίου, δίνοντας παράσημα σε όλους, λύσαμε τα οικονομικα προβλήματα μοιράζοντας εγγυημένα εισοδήματα πείνας, πανηγυρίζοντας μάλιστα για αυτήν την κοινωνία--μερος φυσικά του πολιτικού κόσμου-για την κοινωνία της φτώχιας.Γιατί πολύ απλά , αυτή η φτώχια, ήταν και είναι το μόνιμο ακροατήριό μας, η κάλπη μας.Η πείνα , είναι για πολλους εδώ , το περιβάλλον όπου γενιέται και ζεί το μανητάρι του κόμματός μας.
Αλλά, όλα αυτά, είναι μηδαμινά λάθη μιας κοινωνίας που χάνεται, μπροστά στο τεράστιο λάθος των ψευτοαναλυτών, των τάχα προσγειωμένων σοφών δημοσιογράφων και λοιπών διαμορφωτών της κοινής γνώμης....Μπροστά στην ηττοπάθεια, μπροστά στην δουλικότητα, μπροστά στο βλακώδες...δεν υπάρχει λύση.
Βγαίνουν και μιλάνε για υποχωρήσεις, για παράδοση ιερών και οσίων, όλοι αυτοί που ποτέ τους-οι περισσότεροι-δεν υπηρέτησαν σοβαρά στον στρατό, δεν πρόσφεραν τα ελάχιστα στην χώρα.Απλά, είναι πεπλανημένοι δειλοί, γιατί κρίνουν το αύριο, με τα δεδομένα του σήμερα, τα εδώ δεδομένα...Δειλοί και ριψάσπιδες της πρώτης ευκαιρίας, πολιτικά τέκνα ή τέκνα συνοδοιπόρων, όλων αυτών του πίστεψαν σε μια επανάσταση ουτοπία, αλλά ακόμη και αυτών , των συντηρητικών-στυλ Βαρβιτσιώτης ας πούμε-που θεωρούν την σημαία ένα απλό κομμάτι πανί...
Κυβερνιόμαστε ουσιαστικά από ένα πολιτικό συνοθύλευμα νεοσυντηρητισμού-με τύψεις αλλαγών που δεν έγιναν στην ώρα τους,μαζί με μια εκ γενετής αποτυχημένη μάζα ιδεοληπτικοβαμένων και ιδεοληπτηκοβλαμένων πολιτικών , που έχει για κερασάκι στην τούρτα ,κάθε κομπλεξικό της κοινωνίας, κάθε χωρισμένο , ανένταχτο, φυλετικά ετεροπροσδιοριζόμενο.
Φυσικά δεν είναι ντροπή να χωρίσει κανείς, όπως δεν είναι ντροπή να είσαι Gay,όπως δεν είναι ντροπή να είσαι αλλοεθνής , ετερόδοξος, να είσαι απέναντι, γενικά.
Ντροπή όμως είναι, να προβάλλονται όλα αυτά σαν πρότυπα, όχι γιατί τα πιστευουν αυτοί που τα προβάλουν-νομίζω- αλλά γιατί έτσι θεωρουν ότι επαναστατούν απέναντι στο σύστημα που δεκετίες τώρα-και μάλλον έτσι είναι- τους έθετε σε ένα αυστηρά ελεγχόμενο περιθώριο..
Ξεσηκώνεται ας πούμε, μεγάλη μερίδα διαμορφωτών της κοινής γνώμης, για τον Κρητικό γυμναστή , που παρέταξε τα παιδια του σχολείου του στον Άγνωστο Στρατιώτη, και έδινε παραγγέλματα ..Πιο υποκρισία , δεν έχει...Θεωρούν οι ανίδεοι ούτοι, ότι έτσι εκδικούνται τον Χουντικό βλάκα αξιωματικό, που έδερνε κόσμο στο Εατ Εσα...? Μπορεί...μπορεί ίσως να θεωρούν ότι έτσι, βάζουν τον εαυτό τους στην λίστα των υπερασπιστών της Ελευεθερίας, της Δημοκρατίας....Τωρα , βεβαια, ουσιαστικά προετοιμάζουν τον δωδεκάχρονο μελλοντικό στρατιώτη, να πεί, όταν έλθει η ώρα...Πολεμήστε εσεις...
Αυτά γίνονται λοιπόν, και έτσι φθάνομε σημερα στις βαρύγδουπες αναλύσεις του πεπρωμένου της ήττας...Αναλύσεις , από ανθρώπους που γεννήθηκαν για να στρίβουν τα τιμόνια , συνέχεια, απο ειδικούς ή αυτοχρηζόμενους ειδικούς , που ποτέ τους δεν έμειναν σε ένα κόμμα, μια αρχή, ένα μετερίζι...
Εμείς, προετοιμαζόμαστε για την επέτειο του Γρηγορόπουλου μεθαυριο,μαλώνουμε για το τσιγάρο και τις απαγορεύσεις του και για δευτερεύοντα , τριτεύοντα θέματα, τα οποία θα έπρεπε να μας απασχολούν ελάχιστα.Όλα αυτά, οι σύγχρονες κοινωνίες του πλανήτη γη,τα έχουν λύσει , εδώ και δεκαετίες.
Πουλήσαμε ότι υπήρχε πάνω στην γη μας, ανοίξαμε τα σύνορα-διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις- απέναντι σε κάθε βουλόμενο όπως εισέλθει, ονόμάζοντάς τον μάλιστα και εν ριπη οφθαλμού και άνευ ερεύνης, πρόσφυγα.Και στο τέλος τέλος, ποινικοποιησαμε και την απλή αναφορά στην λογική, αφού ο λαθρομετανάστης, έγινε...παράτυπος μετανάστης
Ζούμε σε μια κοινωνία σφόδρα υποκριτική, σε μια κοινωνία που της φταίνε αυτοί που η ίδια ψηφίζει, σε μια κοινωνία που μας έπεισε ότι δεν υπάρχει Αγιος Βασίλης, αλλά ταυτόχρονα , υπάρχει το Λεφτόδενδρο..
Ζούμε τέλος, σε μια κοινωνία όπου το μπαχτσίσι θεωρείται κινητήριος δύναμη κάθε συναλλαγής, σε μια κοινωνία όπου η προσπάθεια και η αριστεία, είναι περίπου ύβρις, ο έπαινος δίνεται, όταν δινεται σε επαινέσιμους και ...ενέσιμους, έτσι συλήβδην, έτσι χύμα...Λύσαμε τα προβλήματα του Εμφυλίου, δίνοντας παράσημα σε όλους, λύσαμε τα οικονομικα προβλήματα μοιράζοντας εγγυημένα εισοδήματα πείνας, πανηγυρίζοντας μάλιστα για αυτήν την κοινωνία--μερος φυσικά του πολιτικού κόσμου-για την κοινωνία της φτώχιας.Γιατί πολύ απλά , αυτή η φτώχια, ήταν και είναι το μόνιμο ακροατήριό μας, η κάλπη μας.Η πείνα , είναι για πολλους εδώ , το περιβάλλον όπου γενιέται και ζεί το μανητάρι του κόμματός μας.
Αλλά, όλα αυτά, είναι μηδαμινά λάθη μιας κοινωνίας που χάνεται, μπροστά στο τεράστιο λάθος των ψευτοαναλυτών, των τάχα προσγειωμένων σοφών δημοσιογράφων και λοιπών διαμορφωτών της κοινής γνώμης....Μπροστά στην ηττοπάθεια, μπροστά στην δουλικότητα, μπροστά στο βλακώδες...δεν υπάρχει λύση.
Βγαίνουν και μιλάνε για υποχωρήσεις, για παράδοση ιερών και οσίων, όλοι αυτοί που ποτέ τους-οι περισσότεροι-δεν υπηρέτησαν σοβαρά στον στρατό, δεν πρόσφεραν τα ελάχιστα στην χώρα.Απλά, είναι πεπλανημένοι δειλοί, γιατί κρίνουν το αύριο, με τα δεδομένα του σήμερα, τα εδώ δεδομένα...Δειλοί και ριψάσπιδες της πρώτης ευκαιρίας, πολιτικά τέκνα ή τέκνα συνοδοιπόρων, όλων αυτών του πίστεψαν σε μια επανάσταση ουτοπία, αλλά ακόμη και αυτών , των συντηρητικών-στυλ Βαρβιτσιώτης ας πούμε-που θεωρούν την σημαία ένα απλό κομμάτι πανί...
Κυβερνιόμαστε ουσιαστικά από ένα πολιτικό συνοθύλευμα νεοσυντηρητισμού-με τύψεις αλλαγών που δεν έγιναν στην ώρα τους,μαζί με μια εκ γενετής αποτυχημένη μάζα ιδεοληπτικοβαμένων και ιδεοληπτηκοβλαμένων πολιτικών , που έχει για κερασάκι στην τούρτα ,κάθε κομπλεξικό της κοινωνίας, κάθε χωρισμένο , ανένταχτο, φυλετικά ετεροπροσδιοριζόμενο.
Φυσικά δεν είναι ντροπή να χωρίσει κανείς, όπως δεν είναι ντροπή να είσαι Gay,όπως δεν είναι ντροπή να είσαι αλλοεθνής , ετερόδοξος, να είσαι απέναντι, γενικά.
Ντροπή όμως είναι, να προβάλλονται όλα αυτά σαν πρότυπα, όχι γιατί τα πιστευουν αυτοί που τα προβάλουν-νομίζω- αλλά γιατί έτσι θεωρουν ότι επαναστατούν απέναντι στο σύστημα που δεκετίες τώρα-και μάλλον έτσι είναι- τους έθετε σε ένα αυστηρά ελεγχόμενο περιθώριο..
Ξεσηκώνεται ας πούμε, μεγάλη μερίδα διαμορφωτών της κοινής γνώμης, για τον Κρητικό γυμναστή , που παρέταξε τα παιδια του σχολείου του στον Άγνωστο Στρατιώτη, και έδινε παραγγέλματα ..Πιο υποκρισία , δεν έχει...Θεωρούν οι ανίδεοι ούτοι, ότι έτσι εκδικούνται τον Χουντικό βλάκα αξιωματικό, που έδερνε κόσμο στο Εατ Εσα...? Μπορεί...μπορεί ίσως να θεωρούν ότι έτσι, βάζουν τον εαυτό τους στην λίστα των υπερασπιστών της Ελευεθερίας, της Δημοκρατίας....Τωρα , βεβαια, ουσιαστικά προετοιμάζουν τον δωδεκάχρονο μελλοντικό στρατιώτη, να πεί, όταν έλθει η ώρα...Πολεμήστε εσεις...
Αυτά γίνονται λοιπόν, και έτσι φθάνομε σημερα στις βαρύγδουπες αναλύσεις του πεπρωμένου της ήττας...Αναλύσεις , από ανθρώπους που γεννήθηκαν για να στρίβουν τα τιμόνια , συνέχεια, απο ειδικούς ή αυτοχρηζόμενους ειδικούς , που ποτέ τους δεν έμειναν σε ένα κόμμα, μια αρχή, ένα μετερίζι...
Όχι ρε... όχι, μπαγλαμάδες , όχι ρε....Κάνατε την ηρωική φουστανέλλα ...φούστα
Ακούστε το καλά...
Φθάνει η ηττοπάθεια.Είμαστε μόνοι μας, το ξέρουμε... Αλλλά, δώστε τους να καταλάβουν ότι θα κάνουμε μπάχαλο το ΝΑΤΟ και τις συμμαχίες τους..
Δωστε τους να καταλάβουν ότι,όποιος τολμησει να πειράξει Καστελόριζα, θα τυ ξηλώσουμε τις τρίχες από το κεφάλι...αν έχει..
Κι άμα πεθάνουμε, ειναι ένα ενδεχόμενο κι αυτό, θα αφήσουμε μαγιά ψυχής, που λεει και ο Μακρυγιάννης..
Ακούστε το καλά...
Φθάνει η ηττοπάθεια.Είμαστε μόνοι μας, το ξέρουμε... Αλλλά, δώστε τους να καταλάβουν ότι θα κάνουμε μπάχαλο το ΝΑΤΟ και τις συμμαχίες τους..
Δωστε τους να καταλάβουν ότι,όποιος τολμησει να πειράξει Καστελόριζα, θα τυ ξηλώσουμε τις τρίχες από το κεφάλι...αν έχει..
Κι άμα πεθάνουμε, ειναι ένα ενδεχόμενο κι αυτό, θα αφήσουμε μαγιά ψυχής, που λεει και ο Μακρυγιάννης..
Σαν σήμερα 3 Δεκεμβρίου 1912, ο Ναυαρχος Κουντουριώτης, κατετρόπωσε τον Τουρκικό στόλο στα Δαρδανέλια. Στην ναυμαχία της Έλλης...Πολλοί από τους σημερινούς ριψάσπιδες, είχαν συγγενείς τους εκεί....Τιμηστε τους προγόνους σας ρε..
Αξιοπρέπεια ρε, φιλοτιμο ρε...
Σωτηρης Δημηρόπουλος
ΥΓ Η φωτό-2017- είναι από εμπεπηγμένο πυργο αρματος Μ24-Άρμα του 1925, που είχα χρεωμένο στην Σάμο το 1979 και τον καθαριζα κάθε Σαββατο για δύο χρόνια...
Πάω, σχεδόν καθε 4-5χρόνια και ...γρασάρω το κλείστρο...Κι ας σκουριασαν όλα, κι ας εγκαταλείφθηκε επιχειρησιακά εδώ και δεκαετίες...Κάνω ένα ταξίδι 800 χιλ με αυτοκίνητο και άλλων 8 ωρών με πλοίο, για να γρασάρω τον άχρειστο για τους πολλους πυργο, με το αθανατο πυροβόλο των 75 χιλιοστών...Τα γράσα, είναι ακόμη επανω..
Αυτά τα γράσα, είναι ουρλιαχτά...ψυχής.
Πάω, σχεδόν καθε 4-5χρόνια και ...γρασάρω το κλείστρο...Κι ας σκουριασαν όλα, κι ας εγκαταλείφθηκε επιχειρησιακά εδώ και δεκαετίες...Κάνω ένα ταξίδι 800 χιλ με αυτοκίνητο και άλλων 8 ωρών με πλοίο, για να γρασάρω τον άχρειστο για τους πολλους πυργο, με το αθανατο πυροβόλο των 75 χιλιοστών...Τα γράσα, είναι ακόμη επανω..
Αυτά τα γράσα, είναι ουρλιαχτά...ψυχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου