Το Νόμπελ Οικονομίας διεκδικούν ο Αλ. Τσίπρας και ο "Γιάνης"

"Η αύξηση των μισθών φέρνει την ανάπτυξη και όχι η ανάπτυξη την αύξηση των μισθών"

Το είπε πρόσφατα ο Αλ. Τσίπρας και νομίζω ότι αν με τη βοήθεια του Ευκλείδη Τσακαλώτου, που ξέρει από μαγείρεμα στοιχείων, μπορεί να διατυπώσει μια θεωρία με νούμερα, πίνακες, διαγράμματα και εξισώσεις, σαν του Κατρούγκαλου στο Ασφαλιστικό, μπορεί να βάλει υποψηφιότητα για το βραβείο Νόμπελ στην οικονομία του… χρόνου. Επειδή φέτος νομίζω ότι δεν προλαβαίνει. Έχασε το Νόμπελ Ειρήνης για τη Συμφωνία των Πρεσπών, να μη χάσει και το Νόμπελ Οικονομίας...

Η δήλωση είναι συνέχεια των δηλώσεων "Θα σκίσω τα Μνημόνια" και με την άλλη "Οι Αγορές θα χορεύουν πεντοζάλη" και δείχνει μια οικονομική σκέψη που στο επίπεδο της φαντασίας έχει συνέπεια και συνέχεια. 
Αποτελεί το επιστέγασμα ενός νέου ρεύματος σκέψης, ριζοσπαστικού και επαναστατικού, που ανατρέπει ο,τι έγραψαν και ο,τι δίδαξαν ο Άνταμ Σμιθ, ο Ρικάρντο, ο Καρλ Μαρξ, ο Τζ. Μ. Κέυνς και ο Τομά Πικετί. Πρακτικά αυτό το ρεύμα οικονομικής σκέψης υπάρχει από τότε που ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος. Θεωρητικά ωστόσο διατυπώθηκε την τελευταία δεκαετία της κρίσης από μεγάλους γκουρού της οικονομικής σκέψης. Πρόγονός του ωστόσο υπάρχει και στον 19ο αιώνα, όπως η θεωρία του (ψευτο)Θόδωρου Δηλιγιάννη που υποσχέθηκε: "Θα καταργήσω τους φόρους"!

Ο πρώτος που διατύπωσε τμήμα της νέας θεωρίας είναι ο Γιάννης Παπαθανασίου, υπουργός Οικονομικών του Κώστα Καραμανλή του μικρού, που μας εξήγησε σε άρθρο του ότι για ν' αντιμετωπίσει την κρίση χρέους έσπευσε να δανειστεί ακόμη περισσότερα από τις Τράπεζες. Παραβλέπω προς στιγμήν τον εθνικό πλαστογράφο Γ. Αλογοσκούφη, που ήθελε να πλουτίσει τα Ασφαλιστικά Ταμεία φορτώνοντάς τα με τοξικά και υψηλού ρίσκου παλιόχαρτα, όπως και τον αξιομνημόνευτο "Τσοβόλα, δώσ΄ τα όλα"! Επίσης παραβλέπω τη Λούκα Κατσέλη που εισηγήθηκε τη νομοθεσία του να μην πληρώνεις τα δανεικά μερικών χιλιάδων σε μια Τράπεζα, λέγοντας μονάχα "δεν έχω" κι ας έχεις εκατομμύρια σε άλλη Τράπεζα. Ακόμη παραβλέπω την υφυπουργό Οικονομικών Νάντια Βαλαβάνη που άρχισε την καριέρα της φωνάζοντας "Δεν πληρώνω"…

Ο γκουρού, όμως, της νέας θεωρίας είναι ο γνωστός Γιάνης με τον μόνιμο μορφασμό ή γέλιο αποτυχημένου κλόουν. 
Αυτός διατύπωσε με ενάργεια τη θεωρία ότι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι έπρεπε να πληρώσουν τα δανεικά που πήραν οι ελληνικές κυβερνήσεις για να τριπλασιάσουν τους υπαλλήλους που πλήρωνε το κράτος, με σκοπό να αγοράσουν τις ψήφους τους οικογενειακά. Ήταν μια πολύ ωραία και ευχάριστη θεωρία που δυστυχώς αρνήθηκαν να εφαρμόσουν οι αγράμματοι υπουργοί Οικονομικών της Ευρώπης. Γι΄ αυτό ο Γιάνης συνεχίζει να υποστηρίζει την επιστροφή στη δραχμή, όπως το ζεύγος Παπαδημητρίου και ο Λαφαζάνης. Θα μου πείτε "θύμωσε ο αγάς και έκοψε το πουλί του". Μόνο που ο κουτοπόνηρος Γιάνης δεν εννοούσε το δικό του πουλί, αλλά το δικό μας. Ένας Βαλκάνιος καθηγητής που δίδασκε Ιστορία των Οικονομικών Θεωριών στο Τέξας!

Ένας άλλος σπουδαίος γκουρού της νέας οικονομίας είναι ο Προκόπης Παυλόπουλος, που διατύπωσε την πρωτότυπη κι επαναστατική ιδέα ότι "Τα Μνημόνια έφεραν την κρίση"! Και τα Μνημόνια ποιος τα έφερε, μεγάλε; Επειδή δεν φαντάζομαι ότι ήρθαν από μόνα τους και πεζοπορώντας. Μήπως, λοιπόν, τα έφερε εκείνος ο υπουργός Εσωτερικών του Κωστάκη Καραμανλή που άλλαξε το νόμο του ΑΣΕΠ για να μπορεί να διορίζει ψηφοφόρους της ΝΔ; Δηλαδή εκείνος που με μια υπογραφή μονιμοποίησε 36.000 υπαλλήλους που έληγε η σύμβασή τους, για λόγους ψηφοθηρίας. Επίσης κι άλλη θεωρία, ότι η πολιτική πρέπει να υπερέχει της οικονομίας και όχι να επιβάλλεται η οικονομία στην πολιτική. Δηλαδή επιμένει ότι το ρουσφέτι προηγείται της ανάπτυξης! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

Αλλά ας επιστρέψουμε στον μεγάλο γκουρού της νέας οικονομίας, στον Αλ. Τσίπρα, που συνέθεσε τα μέρη της σ' ένα ενιαίο σύνολο και της έδωσε νόημα και περιεχόμενο. Άραγε κατάλαβε μέχρι σήμερα γιατί δεν μπόρεσε να εφαρμόσει ποτέ εκείνο το καταραμένο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ύψους 10 δισ. ευρώ σχεδόν, που ο ίδιος εξάγγειλε με υπερηφάνεια; Πολύ αμφιβάλλω. Και όμως θα έφερνε ανάπτυξη σύμφωνα με τη θεωρία του. Μήπως λοιπόν δεν το εφάρμοσε επειδή ποτέ δεν βρήκε εκείνα τα 10 δισ., επειδή βύθισε τη χώρα στην ύφεση όταν έκανε υπουργό Οικονομικών τον εξωγήινο Γιάνη. Μήπως επειδή μέσα σε έξι μήνες φόρτωσαν την ελληνική οικονομία με βάρος 200 δισ. ευρώ με τα capital controls και το Τρίτο Μνημόνιο; (Όσο και να προσπαθεί ο Γαβράς να τον εξωραΐσει, δε γίνεται τίποτα. Χάρτινη φιγούρα είναι ο Γιάνης, σαν τον Καραγκιόζη).

Όλα αυτά δείχνουν άγνοια και αμορφωσιά, ασχετοσύνη σε ο,τι αφορά την οικονομία, την ανάπτυξη και την πολιτική. Για να μην ξανακάνουν ο Αλ. Τσίπρας και τα άλλα παιδιά τα ίδια εγκλήματα, ιδού μερικές βασικές αρχές της οικονομίας:

Η αύξηση των μισθών μόνο σε συνθήκες ανάπτυξης της οικονομίας φέρνει ανάπτυξη, καθώς μαζί με την αύξηση της κατανάλωσης των εργαζόμενων φέρνει κέρδη στις επιχειρήσεις κι αύξηση των καταθέσεων και των επενδύσεων
Η αύξηση των μισθών σε συνθήκες ύφεσης και στασιμότητας της οικονομίας φέρνει μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων λόγω πληθωρισμού, ελλείμματα και δανεικά. 
Ο Ανδρέας Παπανδρέου που εφάρμοσε την υπερβολική αύξηση των μισθών δεν κατάφερε να αναπτύξει την οικονομία στην οκταετία 1981 -1989. Το μόνο που κατάφερε ήταν ν' αυξήσει τον πληθωρισμό και να μειώσει την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων.
Επίσης αύξησε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού, του εμπορικού ισοζυγίου και του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών και πολλαπλασίασε το δημόσιο χρέος. Έτσι στη συνέχεια αναγκάστηκε να δηλώσει ότι "Ή η Ελλάδα θα μειώσει το χρέος ή το χρέος θα φάει την Ελλάδα". Δηλαδή, έκανε ομολογία αποτυχίας. 
Όσο για την ανάπτυξη που έφερε αυτή η οικονομική πολιτική στην οκταετία δεν ξεπέρασε το 1% κατά μέσο όρο. Για την ακρίβεια ο μέσος όρος κυμάνθηκε ανάμεσα στο 0,97% - 98%. 
Τα ίδια και χειρότερα έκανε και ο Κωστάκης Καραμανλής στα 5,5 χρόνια που κυβέρνησε τη χώρα. Διπλασίασε το Δημόσιο χρέος και μας οδήγησε με χίλια στη χρεοκοπία, από την οποία μας έσωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση, ξοδεύοντας, εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ για χάρη μας με επιτόκιο 1.5%.

Η ανάπτυξη της Οικονομίας και της κοινωνίας έρχεται μόνο με τις επενδύσεις ξένου κεφαλαίου και τεχνολογίας. 
Παράδειγμα αποτελούν η Λαϊκή Κίνα, το Βιετνάμ, η Καμπότζη κλπ. Η Κίνα από χώρα τρίτου κόσμου μέσα σε 40 χρόνια έγινε μεγάλη δύναμη που ανταγωνίζεται τις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Το Βιετνάμ, η Καμπότζη, η Τουρκία, η Ινδονησία και άλλες χώρες, χάρη στις επενδύσεις ξένου κεφαλαίου και τεχνολογίας, αναπτύσσονται με ρυθμούς 7%. Στην Ελλάδα οι επενδύσεις ξένου κεφαλαίου και τεχνολογίας απαιτούν μεταρρυθμίσεις. Και η πρώτη μεταρρύθμιση που πρέπει να γίνει είναι η ηλεκτρονική διακυβέρνηση, που θα μειώσει τη γραφειοκρατία, τη διαφθορά και το χρόνο ίδρυσης και διάλυσης των επιχειρήσεων. Επίσης απαιτείται μείωση των φορολογικών συντελεστών και του χρόνου εκδίκασης των υποθέσεων.

Μια διαρκής μεταρρύθμιση που χρειάζεται να γίνει είναι η μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού συστήματος, που πρέπει να προσανατολιστεί στις νέες τεχνολογίες. Δεν χρειαζόμαστε άλλες νομικές, φιλολογικές και ιατρικές σχολές στα Πανεπιστήμια. Στην Ελλάδα λείπουν 60.000 τεχνολόγοι υψηλής στάθμης και στην Ευρώπη λείπουν 600.000 συνολικά. Αυτό σημαίνει ότι μερικά τεχνολογικά ιδρύματα υψηλής στάθμης είναι απαραίτητα και για τη μείωση της ανεργίας. Αν, μάλιστα, αποφάσιζε η κυβέρνηση να κάνει μερικά από αυτά αγγλόφωνα, θα έφερναν μερικές εκατοντάδες ή και χιλιάδες ξένους φοιτητές προς όφελος του ισοζυγίου εξωτερικών πληρωμών.

Όλος ο κόσμος πασχίζει να βρει τον δρόμο που οδηγεί στην ανάπτυξη της οικονομίας και την πρόοδο της κοινωνίας. Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ είναι κολλημένη και νοσταλγεί τις οπισθοδρομικές κι αντιδραστικές θεωρίες του κρατισμού, ελπίζοντας να συγκινήσει τις πιο καθυστερημένες μάζες του λαού, για ν' αρπάξει την ψήφο τους πάλι. Αλλά, φευ, ο λαός έχει εμπειρία τώρα και γνωρίζει ότι τα συνθήματα "Η αύξηση των μισθών θα φέρει την ανάπτυξη", "Θα σκίσω τα Μνημόνια", "Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" είναι φρέσκος αέρας και όχι κυβερνητική πολιτική.
Φτάνει πια τα παιχνίδια με τα κουβαδάκια στην άμμο. Ενηλικιωθείτε!
Θάνος Παπαδόπουλος
* Ο Θάνος Παπαδόπουλος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας
protothema.gr