Το βασικό ζήτημα είναι η εφαρμογή του νόμου για το άσυλο, από μόνη της η ψήφισή του δεν αρκεί για να αντιμετωπισθεί η βία στα πανεπιστήμια, και οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι υπάρχει η πολιτική βούληση, δηλώνει ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Πειραιά Άγγελος Κότιος, με αφορμή την χθεσινή επιχείρηση της αστυνομίας σε υπό κατάληψη χώρους της ΑΣΟΕΕ που εντόπισε από κοντάρια και κράνη έως κουκούλες και άδεια μπουκάλια.
Σχολιάζοντας την κατάσταση και τα προβλήματα στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, επισημαίνει ότι αυτά δεν πρόκειται να επιλυθούν επειδή... μια φορά παρενέβη η αστυνομία, ωστόσο προσθέτει ότι έγινε μια αρχή, θυμίζοντας με νόημα τις εισηγήσεις της περίφημης επιτροπής Παρασκευόπουλου, ότι θα έπρεπε τα ίδια τα ΑΕΙ, να διαχειρισθούν και να αποδεχθούν ως ένα βαθμό τα κρούσματα ανομίας, τα οποία άλλες κοινωνίες αδυνατούν να κατανοήσουν.
Επικαλείται μάλιστα την προσωπική του εμπειρία, όταν Κινέζοι που επισκέφτηκαν πρόσφατα το Πανεπιστήμιο Πειραιά, έμειναν έκπληκτοι από τους γεμάτους με αφίσες πανεπιστημιακούς χώρους, θέαμα ξένο γι αυτούς, προσθέτοντας με νόημα ότι «τους ξένισαν, ακόμη και τα... σφυροδρέπανα που είδαν στους τοίχους».
Συνέντευξη στον Γιώργο Φιντικάκη:
- Τι μήνυμα στέλνει η χθεσινή επιχείρηση της αστυνομίας σε υπό κατάληψη χώρους του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και τα ευρήματα, όπως κοντάρια, κράνη, κουκούλες και υλικά αμφίεσης;
- Το μήνυμα είναι σαφέστατο. Τα ευρήματα αποτελούν μια πολύ θλιβερή απόδειξη για τα όσα συμβαίνουν σε συγκεκριμένα πανεπιστήμια, ωστόσο είναι προφανές και το μήνυμα ότι το κράτος δεν θα ανεχθεί άλλο αυτή την κατάσταση. Δεν είναι εικόνα αυτή ενός πανεπιστημιακού ιδρύματος, και του ρόλου που καλείται να επιτελέσει. Ευτυχώς στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς δεν έχουμε τέτοια θέματα.
- Ολ' αυτά ωστόσο τα ευρήματα, και η κατάσταση στα ΑΕΙ, προφανώς και δεν τελούσαν εν αγνοία των πρυτανικών αρχών και της Συνόδου των Πρυτάνεων τα προηγούμενα χρόνια, σωστά; Το ρωτώ και με την παλαιότερη σας ιδιότητα, ως πρώην μέλος του Προεδρείου της Συνόδου των Πρυτάνεων…
- Έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές τα παραπάνω ζητήματα, τόσο στις συνόδους, και στις συγκλήτους μας, όσο και σε διάφορες επιτροπές, όπως η επιτροπή Παρασκευόπουλου που εξέδωσε το γνωστό πόρισμα για την αντιμετώπιση της βίας στα πανεπιστήμια. Τα είχαμε συζητήσει κατ’ επανάληψη, πλην όμως τα φαινόμενα ανομίας στα ΑΕΙ δεν εξαλείφονται εύκολα, καθώς σχετίζονται με ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα, ενώ από την άλλη, το πανεπιστήμιο συνεχίζει να θεωρείται ένας χώρος, με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Είναι μια αντίληψη πολύ δημοφιλής και διαδεδομενη στην Ελλάδα, πρέπει να αλλάξει άμεσα αυτό.
- Τι δείχνει επομένως η επέμβαση της αστυνομίας; Είναι μόνο η ψήφιση του νόμου για την κατάργηση του ασύλου ή και η αποφασιστικότητα που δείχνει η κυβέρνηση στο συγκεκριμένο θέμα;
- Ίδιο νομικό πλαίσιο με το σημερινό για το άσυλο, είχαμε και το 2011 με το νόμο Διαμαντοπούλου, δίχως ωστόσο να επιλυθεί το πρόβλημα. Επομένως, από μόνη της η αλλαγή της νομοθεσίας δεν αρκεί για να αντιμετωπιστεί η βία. Ειναι η πολιτική βούληση που αλλάζει την εικόνα. Και σας διαβεβαιώνω ότι κανένα πρύτανης δεν είναι περιχαρής όταν φτάνει να παρέμβει η αστυνομία στο ίδρυμά του. Όταν συμβαίνει αυτό, σημαίνει ότι τα πράγματα έχουν οδηγηθεί εκτός ελέγχου.
Εμείς, ως πρυτανικές αρχές δίνουμε βάρος στην πρόληψη, προσπαθούμε πάντα να εξαντλήσουμε τα δικά μας μέσα, όπως ο διάλογος και η πειθώς. Όταν επομένως μια πρυτανική αρχή φτάνει να κάνει έκκληση προς τις αστυνομικές αρχές, σημαίνει ότι έχει εξαντλήσει κάθε μέσο απ’ όσα έχει στην διάθεσή της. Προφανώς η κατάσταση στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο έχει ξεφύγει και έχει επιδεινωθεί τόσο πολύ, ώστε οι αξιόλογοι εκεί συνάδελφοι, αναγκάστηκαν να προβούν σε αυτή την έκκληση.
- Και παλαιότερα όμως είχε εξαντληθεί κάθε περιθώριο διάλογου, ωστόσο δεν είχαμε δει εκ μέρους των πρυτανικών αρχών, έκκληση στην πολιτεία για παρέμβαση. Μήπως υπήρχε ο φόβος ότι το αίτημα δεν θα εισακουστεί, επειδή η προηγούμενη πολιτική ηγεσία είχε διαφορετική αντίληψη πάνω στο θέμα;
- Σαφώς οι αντιλήψεις των πολιτικών κομμάτων πάνω στα θέματα αυτά αποκλίνουν έντονα, και υπάρχει μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Σας θυμίζω τι εισηγούνταν η επιτροπή Παρασκευόπουλου για την βία στα πανεπιστήμια, που κατέληγε στο συμπέρασμα, ούτς λίγο ούτε πολύ, ότι θα έπρεπε εμείς, τα πανπιστήμια, να διαχερισθούμε και να αποδεχθούμε ως ένα βαθμό αυτές τις καταστάσεις.
Να ξέρετε πάντως ότι επειδή έγινε μια παρέμβαση της αστυνομίας, δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν θα επαναληφθεί τις επόμενες ημέρες. Τα ζητήματα στα ελληνικά ΑΕΙ δεν αντιμετωπίζονται έτσι εύκολα, είναι δομικά, έχουν να κάνουν με πολλές παραμέτρους.
Είναι ωστόσο η πρώτη φορά έπειτα από χρόνια αδράνειας, που το κράτος έχει πάψει να δέχεται παθητικά, την επίθεση που υφίσταται. Τι έχει αλλάξει σήμερα σε σχέση με πέρυσι;
- Είναι το γεγονός ότι υπάρχει μια διαφορετική κυβέρνηση, με άλλη στάση απέναντι στο θέμα, με άλλη πολιτική βούληση, ενώ και η κατάσταση σε ορισμένες περιοχές της Αθήνας, έχει επιδεινωθεί πλήρως. Τέτοια είναι η ευρύτερη περιοχή γύρω από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο.
Εν ολίγοις υπάρχει πλέον από όλους μια μεγαλύτερη πολιτική βούληση, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τις πρυτανικές αρχές, προκειμένου να πάψουμε να ανεχόμαστε τέτοιες καταστάσεις ανομίας, είτε πρόκειται για ποινικά αδικήματα, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε παρουσία οργανωμένου εγκλήματος, είτε για άλλου είδους.
Ευτυχώς το πρόβλημα της βίας και της ανομίας δεν είναι το ίδιο παντού στην Ελλάδα. Σε άλλα ΑΕΙ, είναι πιο έντονο, λόγω κυρίως της γεωγραφικής τους θέσης, σε άλλα είναι μικρότερο, και σε κάποια σχεδόν ανύπαρκτο. Στην επαρχία για παράδειγμα, είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες λειτουργίας τους, όπως μπορώ να σας διαβεβαιώσω από την θητεία μου επί 13 χρόνια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Είναι κυρίως το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που σχετίζεται με το κεφάλαιο ανομία. Σας μεταφέρω εδώ μια προσωπική μου εμπειρία. Ήμουν πρόσφατα στην Κίνα, όπου επισκέφτηκα πολλά πανεπιστήμια και campus, όπου και είδα ένα άλλο κόσμο. Έναν κόσμο που σχεδιάζει για τα επόμενα 100 χρόνια, όταν εμείς ακόμη στην Ελλάδα ασχολούμαστε με ζητήματα που άλλες κοινωνίες, αδυνατούν να κατανοήσουν.
Επίσης, προ ημερών είχαμε μια εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το China Intercontinental Communication Center (CICC), ενόψει της επίσκεψης του Προέδρου της Κίνας Σι Τζινπινγκ.
Εκδηλώθηκε λοιπόν ενδιαφέρον από Κινέζους συνομιλητές μου να επισκεφτούν το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Τους άρεσε το πανεπιστήμιο, ωστόσο έμειναν έκπληκτοι από τις αφίσες που αντίκρισαν, γι’ αυτούς ήταν κάτι ξένο. Σκεφτείτε ότι τους ξένισαν, ακόμη και τα σφυροδρέπανα που είδαν...
- Θίγετε το θέμα της αφισορρύπανσης των πανεπιστημιακών χώρων, για το οποίο χρόνια τώρα διαβάζουμε ότι γίνονται προσπάθειες να μειωθεί. Πως μπορεί να μειωθεί αν όχι χωρίς παρέμβαση των πρυτανικών αρχών;
- Δυστυχώς παρά τα μέτρα που κατά καιρούς έχουμε λάβει, την συζήτηση που έχουμε κάνει με τις παρατάξεις, και το γεγονός ότι βάφουμε συχνά τους τοίχους του πανεπιστημίου, την επόμενη ημέρα αυτοί είναι και πάλι γεμάτοι από συνθήματα. Συζητάμε με τις παρατάξεις, τους έχουμε πει ότι πρέπει να έχουν και μια οικολογική συνείδηση, εκφράζοντας την απορία τι μήνυμα μπορεί να στέλνει όλη αυτή η σπατάλη με το χαρτί και την αφισορρύπανση, πολλώ δε μάλλον στην εποχή των ηλεκτρονικών μέσων. Σήμερα κανείς δεν επηρεάζεται από την αφίσα, η οποία αποτελεί ένα πολύ ξεπερασμένο μέσο προβολής και διάδοσης των ιδεών.
- Πέρα από το θέμα της αφίσας, πως βλέπετε την γενικότερη στάση των φοιτητικών παρατάξεων για τα θέματα που συζητάμε; Συμβαδίζουν οι παρατάξεις με την σημερινή εποχή όπου τα πάντα τριγύρω μας αλλάζουν;
- Ευτυχώς στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς έχουμε ένα θεσμοθετημένο διάλογο με τις παρατάξεις, και στις περισσότερες των περιπτώσεων, θα έλεγα ότι οι απόψεις μας ταυτίζονται ως προς το ρόλο του ιδρύματος, και την μελλοντική του πορεία.
Η γενικότερη ωστόσο θέση μου είναι ότι όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν. Ενώ ο μέσος φοιτητής είναι πολύ μπροστά, θα έλεγα ότι οι παρατάξεις έχουν μείνει πίσω. Εμείς θέλουμε να διεκδικούν περισσότερα κονδύλια για επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες, στην έρευνα των ΑΕΙ, στην πρακτική άσκηση των φοιτητών, στην καριέρρα τους, στην διαδύνδεση των πανεπιστημίων με την οικονομία, στο πρόγραμμα των σπουδών μας, στα μεταπτυχιακά μας. Θέλουμε από τις παρατάξεις να ζητούν πιο μοντέρνα πράγματα, θέλουμε να μας πιέζουν σε αυτά τα ζητήματα. Βλέπουμε ωστόσο ότι σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν ακόμη αναχρονιστικές αντιλήψεις.
https://www.liberal.gr/apopsi/aggelos-kotios-epitelous-uparchei-politiki-boulisi-gia-tin-anomia-sta-aei/273772
- Ολ' αυτά ωστόσο τα ευρήματα, και η κατάσταση στα ΑΕΙ, προφανώς και δεν τελούσαν εν αγνοία των πρυτανικών αρχών και της Συνόδου των Πρυτάνεων τα προηγούμενα χρόνια, σωστά; Το ρωτώ και με την παλαιότερη σας ιδιότητα, ως πρώην μέλος του Προεδρείου της Συνόδου των Πρυτάνεων…
- Έχουμε συζητήσει πάρα πολλές φορές τα παραπάνω ζητήματα, τόσο στις συνόδους, και στις συγκλήτους μας, όσο και σε διάφορες επιτροπές, όπως η επιτροπή Παρασκευόπουλου που εξέδωσε το γνωστό πόρισμα για την αντιμετώπιση της βίας στα πανεπιστήμια. Τα είχαμε συζητήσει κατ’ επανάληψη, πλην όμως τα φαινόμενα ανομίας στα ΑΕΙ δεν εξαλείφονται εύκολα, καθώς σχετίζονται με ευρύτερα κοινωνικά ζητήματα, ενώ από την άλλη, το πανεπιστήμιο συνεχίζει να θεωρείται ένας χώρος, με ελεύθερη πρόσβαση σε όλους. Είναι μια αντίληψη πολύ δημοφιλής και διαδεδομενη στην Ελλάδα, πρέπει να αλλάξει άμεσα αυτό.
- Τι δείχνει επομένως η επέμβαση της αστυνομίας; Είναι μόνο η ψήφιση του νόμου για την κατάργηση του ασύλου ή και η αποφασιστικότητα που δείχνει η κυβέρνηση στο συγκεκριμένο θέμα;
- Ίδιο νομικό πλαίσιο με το σημερινό για το άσυλο, είχαμε και το 2011 με το νόμο Διαμαντοπούλου, δίχως ωστόσο να επιλυθεί το πρόβλημα. Επομένως, από μόνη της η αλλαγή της νομοθεσίας δεν αρκεί για να αντιμετωπιστεί η βία. Ειναι η πολιτική βούληση που αλλάζει την εικόνα. Και σας διαβεβαιώνω ότι κανένα πρύτανης δεν είναι περιχαρής όταν φτάνει να παρέμβει η αστυνομία στο ίδρυμά του. Όταν συμβαίνει αυτό, σημαίνει ότι τα πράγματα έχουν οδηγηθεί εκτός ελέγχου.
Εμείς, ως πρυτανικές αρχές δίνουμε βάρος στην πρόληψη, προσπαθούμε πάντα να εξαντλήσουμε τα δικά μας μέσα, όπως ο διάλογος και η πειθώς. Όταν επομένως μια πρυτανική αρχή φτάνει να κάνει έκκληση προς τις αστυνομικές αρχές, σημαίνει ότι έχει εξαντλήσει κάθε μέσο απ’ όσα έχει στην διάθεσή της. Προφανώς η κατάσταση στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο έχει ξεφύγει και έχει επιδεινωθεί τόσο πολύ, ώστε οι αξιόλογοι εκεί συνάδελφοι, αναγκάστηκαν να προβούν σε αυτή την έκκληση.
- Και παλαιότερα όμως είχε εξαντληθεί κάθε περιθώριο διάλογου, ωστόσο δεν είχαμε δει εκ μέρους των πρυτανικών αρχών, έκκληση στην πολιτεία για παρέμβαση. Μήπως υπήρχε ο φόβος ότι το αίτημα δεν θα εισακουστεί, επειδή η προηγούμενη πολιτική ηγεσία είχε διαφορετική αντίληψη πάνω στο θέμα;
- Σαφώς οι αντιλήψεις των πολιτικών κομμάτων πάνω στα θέματα αυτά αποκλίνουν έντονα, και υπάρχει μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία. Σας θυμίζω τι εισηγούνταν η επιτροπή Παρασκευόπουλου για την βία στα πανεπιστήμια, που κατέληγε στο συμπέρασμα, ούτς λίγο ούτε πολύ, ότι θα έπρεπε εμείς, τα πανπιστήμια, να διαχερισθούμε και να αποδεχθούμε ως ένα βαθμό αυτές τις καταστάσεις.
Είναι ωστόσο η πρώτη φορά έπειτα από χρόνια αδράνειας, που το κράτος έχει πάψει να δέχεται παθητικά, την επίθεση που υφίσταται. Τι έχει αλλάξει σήμερα σε σχέση με πέρυσι;
- Είναι το γεγονός ότι υπάρχει μια διαφορετική κυβέρνηση, με άλλη στάση απέναντι στο θέμα, με άλλη πολιτική βούληση, ενώ και η κατάσταση σε ορισμένες περιοχές της Αθήνας, έχει επιδεινωθεί πλήρως. Τέτοια είναι η ευρύτερη περιοχή γύρω από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο.
Εν ολίγοις υπάρχει πλέον από όλους μια μεγαλύτερη πολιτική βούληση, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τις πρυτανικές αρχές, προκειμένου να πάψουμε να ανεχόμαστε τέτοιες καταστάσεις ανομίας, είτε πρόκειται για ποινικά αδικήματα, καθώς σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε παρουσία οργανωμένου εγκλήματος, είτε για άλλου είδους.
Ευτυχώς το πρόβλημα της βίας και της ανομίας δεν είναι το ίδιο παντού στην Ελλάδα. Σε άλλα ΑΕΙ, είναι πιο έντονο, λόγω κυρίως της γεωγραφικής τους θέσης, σε άλλα είναι μικρότερο, και σε κάποια σχεδόν ανύπαρκτο. Στην επαρχία για παράδειγμα, είναι τελείως διαφορετικές οι συνθήκες λειτουργίας τους, όπως μπορώ να σας διαβεβαιώσω από την θητεία μου επί 13 χρόνια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Είναι κυρίως το κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον που σχετίζεται με το κεφάλαιο ανομία. Σας μεταφέρω εδώ μια προσωπική μου εμπειρία. Ήμουν πρόσφατα στην Κίνα, όπου επισκέφτηκα πολλά πανεπιστήμια και campus, όπου και είδα ένα άλλο κόσμο. Έναν κόσμο που σχεδιάζει για τα επόμενα 100 χρόνια, όταν εμείς ακόμη στην Ελλάδα ασχολούμαστε με ζητήματα που άλλες κοινωνίες, αδυνατούν να κατανοήσουν.
Επίσης, προ ημερών είχαμε μια εκδήλωση που συνδιοργανώθηκε από το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το China Intercontinental Communication Center (CICC), ενόψει της επίσκεψης του Προέδρου της Κίνας Σι Τζινπινγκ.
Εκδηλώθηκε λοιπόν ενδιαφέρον από Κινέζους συνομιλητές μου να επισκεφτούν το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Τους άρεσε το πανεπιστήμιο, ωστόσο έμειναν έκπληκτοι από τις αφίσες που αντίκρισαν, γι’ αυτούς ήταν κάτι ξένο. Σκεφτείτε ότι τους ξένισαν, ακόμη και τα σφυροδρέπανα που είδαν...
- Θίγετε το θέμα της αφισορρύπανσης των πανεπιστημιακών χώρων, για το οποίο χρόνια τώρα διαβάζουμε ότι γίνονται προσπάθειες να μειωθεί. Πως μπορεί να μειωθεί αν όχι χωρίς παρέμβαση των πρυτανικών αρχών;
- Δυστυχώς παρά τα μέτρα που κατά καιρούς έχουμε λάβει, την συζήτηση που έχουμε κάνει με τις παρατάξεις, και το γεγονός ότι βάφουμε συχνά τους τοίχους του πανεπιστημίου, την επόμενη ημέρα αυτοί είναι και πάλι γεμάτοι από συνθήματα. Συζητάμε με τις παρατάξεις, τους έχουμε πει ότι πρέπει να έχουν και μια οικολογική συνείδηση, εκφράζοντας την απορία τι μήνυμα μπορεί να στέλνει όλη αυτή η σπατάλη με το χαρτί και την αφισορρύπανση, πολλώ δε μάλλον στην εποχή των ηλεκτρονικών μέσων. Σήμερα κανείς δεν επηρεάζεται από την αφίσα, η οποία αποτελεί ένα πολύ ξεπερασμένο μέσο προβολής και διάδοσης των ιδεών.
- Πέρα από το θέμα της αφίσας, πως βλέπετε την γενικότερη στάση των φοιτητικών παρατάξεων για τα θέματα που συζητάμε; Συμβαδίζουν οι παρατάξεις με την σημερινή εποχή όπου τα πάντα τριγύρω μας αλλάζουν;
- Ευτυχώς στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς έχουμε ένα θεσμοθετημένο διάλογο με τις παρατάξεις, και στις περισσότερες των περιπτώσεων, θα έλεγα ότι οι απόψεις μας ταυτίζονται ως προς το ρόλο του ιδρύματος, και την μελλοντική του πορεία.
Η γενικότερη ωστόσο θέση μου είναι ότι όλα αυτά πρέπει να αλλάξουν. Ενώ ο μέσος φοιτητής είναι πολύ μπροστά, θα έλεγα ότι οι παρατάξεις έχουν μείνει πίσω. Εμείς θέλουμε να διεκδικούν περισσότερα κονδύλια για επενδύσεις σε νέες τεχνολογίες, στην έρευνα των ΑΕΙ, στην πρακτική άσκηση των φοιτητών, στην καριέρρα τους, στην διαδύνδεση των πανεπιστημίων με την οικονομία, στο πρόγραμμα των σπουδών μας, στα μεταπτυχιακά μας. Θέλουμε από τις παρατάξεις να ζητούν πιο μοντέρνα πράγματα, θέλουμε να μας πιέζουν σε αυτά τα ζητήματα. Βλέπουμε ωστόσο ότι σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν ακόμη αναχρονιστικές αντιλήψεις.
https://www.liberal.gr/apopsi/aggelos-kotios-epitelous-uparchei-politiki-boulisi-gia-tin-anomia-sta-aei/273772
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου