Είναι γεγονός πως το ΚΚΕ απολαμβάνει πλήρως τις ελευθερίες ενός πολιτικού συστήματος που αγωνίζεται να ανατρέψει.
Μάλιστα πολλές φορές, με την δράση του, κάνει κατάχρηση των δικαιωμάτων που δίνει σε όλους τους Έλληνες το δημοκρατικό μας Σύνταγμα.
Με απλά λόγια παρανομεί.
Το αξιοπερίεργο είναι πως το πρότυπο αυτού του κόμματος εξακολουθεί να είναι το Σοβιετικό καθεστώς και μάλιστα στην πιο εγκληματική του μορφή.
Την διακύβερνηση του Στάλιν...
Ως γνωστόν, μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, η επίσημη θέση του ΚΚΕ είναι πως αυτή η πτώση οφείλεται στην ρεβιζιονιστική στροφή που έγινε μετά τον θάνατο του Στάλιν, καθώς το καθεστώς έχασε την επαναστατική του πνοή.
Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν, οι υποστηρικτές ενός βάρβαρου και απάνθρωπου καθεστώτος στο οποίο επικρατούσε ο τρόμος, εκμεταλλεύονται τους θεσμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας, για να επιβάλλουν καθεστώς παρόμοιο με αυτό που έχουν ως πρότυπο.
Ευτυχώς ο Ελληνικός λαός, τους έχει καθηλωμένους στο 5%.
Όμως, ας φαντασθούμε για λίγο διαδηλωτές να επιτίθενται και να κτυπούν αστυνομικούς επί Σοβιετικού καθεστώτος. Και δημοσιογράφο του Πρακτορείου TASS να εκθειάζει αυτές τις επιθέσεις.
Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω πού θα βρίσκονταν οι διαδηλωτές και πού ο δημοσιογράφος. Κι όμως στην πατρίδα μας, αυτοί που αγωνίζονται για να γίνει η Ελλάδα μια «λαϊκή δημοκρατία» ξυλοκοπούν, ατιμώρητοι, τους αστυνομικούς και δημοσιογράφος, που αμείβεται από τους Έλληνες φορολογούμενους, επιχαίρει γι΄αυτούς τους ξυλοδαρμούς.
Το πιο ανησυχητικό απ΄όλα όμως, είναι μια γενική αφασία. Σαν να μην συνέβη τίποτα. Σαν να μην καταλύθηκε, για πολλοστή φορά, από το ΚΚΕ η έννομη τάξη.
Η εξήγηση είναι μια. Η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία ενσωμάτωσε τις παραβατικές δράσεις της Αριστεράς. Τις θεωρεί κάτι το φυσιολογικό. Σαν χρέος των αστικών πολιτικών δυνάμεων απέναντι στην Αριστερά.
Η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία θεωρεί «δημοκρατικό κεκτημένο» τις επιθέσεις κατά αστυνομικών, τις καταλήψεις δημοσίων αλλά και ιδιωτικών χώρων, τις βιαιοπραγίες κατά πολιτών που δεν επιθυμούν να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις στελεχών της Αριστεράς και κυρίως του ΚΚΕ.
Όλοι αυτοί όμως που αποδέχτηκαν με συμπλεγματικό τρόπο την «κουλτούρα της ανοχής», δεν αντιλαμβάνονται, ακόμα και σήμερα, πως τραυματίζουν βάναυσα τους θεσμούς του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Η de facto εκχώρηση του δικαιώματος άσκησης βίας-- που στις συντεταγμένες χώρες αποτελεί προνόμιο του Κράτους-- σε ομάδες της Αριστεράς και στο ΚΚΕ αποθρασύνει τους δράστες, όπως δείχνει η μεταπολιτευτική μας εμπειρία, ενώ καταλύει τους θεσμούς.
Παράδειγμα: O βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μπογδάνος δημοσιοποίησε, ως όφειλε, το όνομα του κομμουνιστή καρατέκα. Συνεπώς, οι δικαστικές αρχές γνωρίζουν ποιος είναι αυτός που έδωσε το πισώπλατο, βάρβαρο κτύπημα στον άνδρα των ΜΑΤ.
Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr
Με απλά λόγια παρανομεί.
Το αξιοπερίεργο είναι πως το πρότυπο αυτού του κόμματος εξακολουθεί να είναι το Σοβιετικό καθεστώς και μάλιστα στην πιο εγκληματική του μορφή.
Την διακύβερνηση του Στάλιν...
Ως γνωστόν, μετά την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων, η επίσημη θέση του ΚΚΕ είναι πως αυτή η πτώση οφείλεται στην ρεβιζιονιστική στροφή που έγινε μετά τον θάνατο του Στάλιν, καθώς το καθεστώς έχασε την επαναστατική του πνοή.
Αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν, οι υποστηρικτές ενός βάρβαρου και απάνθρωπου καθεστώτος στο οποίο επικρατούσε ο τρόμος, εκμεταλλεύονται τους θεσμούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας, για να επιβάλλουν καθεστώς παρόμοιο με αυτό που έχουν ως πρότυπο.
Ευτυχώς ο Ελληνικός λαός, τους έχει καθηλωμένους στο 5%.
Όμως, ας φαντασθούμε για λίγο διαδηλωτές να επιτίθενται και να κτυπούν αστυνομικούς επί Σοβιετικού καθεστώτος. Και δημοσιογράφο του Πρακτορείου TASS να εκθειάζει αυτές τις επιθέσεις.
Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω πού θα βρίσκονταν οι διαδηλωτές και πού ο δημοσιογράφος. Κι όμως στην πατρίδα μας, αυτοί που αγωνίζονται για να γίνει η Ελλάδα μια «λαϊκή δημοκρατία» ξυλοκοπούν, ατιμώρητοι, τους αστυνομικούς και δημοσιογράφος, που αμείβεται από τους Έλληνες φορολογούμενους, επιχαίρει γι΄αυτούς τους ξυλοδαρμούς.
Το πιο ανησυχητικό απ΄όλα όμως, είναι μια γενική αφασία. Σαν να μην συνέβη τίποτα. Σαν να μην καταλύθηκε, για πολλοστή φορά, από το ΚΚΕ η έννομη τάξη.
Η εξήγηση είναι μια. Η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία ενσωμάτωσε τις παραβατικές δράσεις της Αριστεράς. Τις θεωρεί κάτι το φυσιολογικό. Σαν χρέος των αστικών πολιτικών δυνάμεων απέναντι στην Αριστερά.
Η μεταπολιτευτική μας δημοκρατία θεωρεί «δημοκρατικό κεκτημένο» τις επιθέσεις κατά αστυνομικών, τις καταλήψεις δημοσίων αλλά και ιδιωτικών χώρων, τις βιαιοπραγίες κατά πολιτών που δεν επιθυμούν να συμμορφωθούν με τις αποφάσεις στελεχών της Αριστεράς και κυρίως του ΚΚΕ.
Όλοι αυτοί όμως που αποδέχτηκαν με συμπλεγματικό τρόπο την «κουλτούρα της ανοχής», δεν αντιλαμβάνονται, ακόμα και σήμερα, πως τραυματίζουν βάναυσα τους θεσμούς του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Η de facto εκχώρηση του δικαιώματος άσκησης βίας-- που στις συντεταγμένες χώρες αποτελεί προνόμιο του Κράτους-- σε ομάδες της Αριστεράς και στο ΚΚΕ αποθρασύνει τους δράστες, όπως δείχνει η μεταπολιτευτική μας εμπειρία, ενώ καταλύει τους θεσμούς.
Παράδειγμα: O βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Μπογδάνος δημοσιοποίησε, ως όφειλε, το όνομα του κομμουνιστή καρατέκα. Συνεπώς, οι δικαστικές αρχές γνωρίζουν ποιος είναι αυτός που έδωσε το πισώπλατο, βάρβαρο κτύπημα στον άνδρα των ΜΑΤ.
Του Σάκη Μουμτζή
liberal.gr
Και για να μη ξεχνιόμαστε...
Την εφαρμόζουν αυτή την δήλωση με την οποία νομιμοποιήθηκαν;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου