Η διολίσθηση του επιτοκίου των τρίμηνων εντόκων γραμματίων κάτω από το "μηδέν” (- 0,02%) ήρθε ενωρίτερα, ακόμα και για τους πλέον αισιόδοξους στο επιτελείο διαχείρισης του δημόσιου χρέους.
Η έκδοση του εντόκου γραμματίου είχε "σιωπηρά” σχεδιαστεί σε συνδυασμό με την επανέκδοση του δεκαετούς ομολόγου, έτσι ώστε να "πετύχει” δύο στόχους.
Ο ένας αφορούσε στην αντικατάσταση μέρους του χρέους που έληγε με έντοκο γραμμάτιο την Τετάρτη με μακροπρόθεσμο χρέος (δεκαετές) και
ο άλλος ήταν η περαιτέρω συμπίεση του κόστους εξυπηρέτησης, τόσο στο...
κομμάτι της αναχρηματοδότησης με το τρίμηνο έντοκο, όσο και στο κομμάτι (μεγαλύτερο) που ο στόχος ήταν να αναχρηματοδοτηθεί με την επανέκδοση του δεκαετούς του Μαρτίου.
κομμάτι της αναχρηματοδότησης με το τρίμηνο έντοκο, όσο και στο κομμάτι (μεγαλύτερο) που ο στόχος ήταν να αναχρηματοδοτηθεί με την επανέκδοση του δεκαετούς του Μαρτίου.
Και οι δύο στόχοι... ξεπεράστηκαν, καθώς η "δίψα” της αγοράς συμπίεσε το κόστος του δεκαετούς στο 1,5%, ενώ έσπρωξε το τρίμηνο κάτω από το μηδέν...
Ελάχιστοι θα μπορούσαν να "φανταστούν” πριν από έναν χρόνο ότι λίγους μήνες πριν κλείσει το 2019, οι αγορές θα "πλήρωναν” για να αποκτήσουν το δικαίωμα να δανείσουν το ελληνικό δημόσιο, του οποίου το χρέος παραμένει σε "non investment grade” διαβάθμιση πιστοληπτικής ικανότητας... Και μάλιστα σε ένα περιβάλλον οικονομικής επιδείνωσης και γεωπολιτικών αναταραχών, ακόμα και στη γειτονιά μας.
Η αίσθηση της ικανοποίησης γι' αυτή τη "μοναδικότητα” της θέσης που βρίσκεται το ελληνικό δημόσιο χρέος, ήτοι να δανείζεται με αρνητικό επιτόκιο παραμένοντας σε βαθμίδα non investment grade, αναμένεται να ενισχυθεί τους επόμενους μήνες. Και το σημαντικότερο, αναμένεται να επεκταθεί στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, καθώς, αφ' ενός η ενεργοποίηση του "Ηρακλή” στον τραπεζικό τομέα, που αφορά στην δυνατότητα συρρίκνωσης του ποσοστού των Npls – Npes στους τραπεζικούς ισολογισμούς και αφ' εταίρου η σχεδόν ταυτόχρονη "εγκριση” του σχεδίου προϋπολογισμού για το 2020 και η ολοκλήρωση της 4ης αξιολόγησης, δρομολογούν -σύμφωνα με τις πληροφορίες του capital.gr- την επίσπευση της αναβάθμισης από τους οίκους αξιολόγησης.
H διαδικασία προεξόφλησης του δανείου του ΔΝΤ, η οποία αναμένεται να ανακοινωθεί και επισήμως στη διάρκεια των διαδικασιών της ετήσιας Συνόδου του ΔΝΤ, θα ολοκληρώσει την εικόνα αυτή, διαμορφώνοντας εξαιρετικά θετικές συνθήκες για την ενεργοποίηση του σχεδιασμού περαιτέρω αναδιάρθρωσης του δημοσίου και του ιδιωτικού χρέους, μέσα στους πρώτους μήνες του 2020.
Τα άσχημα νέα πίσω από την μεγάλη ευκαιρία
Το παράδοξο βέβαια αυτής της πρωτοφανούς για το ελληνικό δημόσιο χρέος "εικόνας” και προοπτικής, είναι ότι η εξαιρετικά θετική και πρωτοφανής αντίδραση των αγορών σε κάθε έκδοση ελληνικού χρέους, έχει πίσω της ένα εξαιρετικά ανησυχητικό περιβάλλον.
Ένα περιβάλλον επιταχυνόμενης οικονομικής επιβράδυνσης στην Ευρωζώνη, με ορατή την απειλή ύφεσης, σε συνδυασμό με την, για πρώτη φορά από την κρίση του 2008, "ταυτόχρονη” και εκ νέου επιθετική, παρέμβαση των Κεντρικών Τραπεζών (EKT – Fed) με πολιτικές νομισματικής χαλάρωσης και μείωσης των επιτοκίων.
Ειδικά για την Ευρωζώνη, η επιθετική παρέμβαση Ντράγκι, στις 12 Σεπτέμβρη, με νέα μείωση των ήδη αρνητικών επιτοκίων, με νέο πρόγραμμα QE II, με νέο πρόγραμμα δανείων TLTROs III και με προαγγελία για επ' αόριστον ποσοτική χαλάρωση, έχει δημιουργήσει ένα περιβάλλον ισχυρότατης ζήτησης.
Ζήτησης για κάθε τίτλο χρέους, ειδικά κρατικό, που επιτρέπει, έστω και την ελάχιστη απόδοση, ή ακόμα, έστω και την αποφυγή μεγαλύτερης "ζημίας”, σε επενδύσεις χαρτοφυλακίου...
Δεν έχει περάσει παρά ελάχιστος χρόνος από την ημέρα που οι Έλληνες κυβερνητικοί αξιωματούχοι, αλλά και οι Έλληνες τραπεζίτες, άκουσαν από το στόμα του Ντράγκι, στην Αθήνα, "συστάσεις”, για να εκμεταλλευτούν αυτό το μοναδικό "παράθυρο” ευκαιρίας, του οποίου ο χρονικός ορίζοντας δεν θα είναι για πάντα..
Του Γ. Αγγέλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου