Τετάρτη 28 Αυγούστου 2019

Η αβάσταχτη έλξη του αριστερισμού…

Του Κώστα Στούπα
H κυβέρνηση δεν συζητά το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές δήλωσε χθες ο κ. Γεωργιάδης.
Πιο συγκεκριμένα "ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων μιλώντας στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ ρωτήθηκε αν το υπουργείο σκέπτεται να επιτρέψει το άνοιγμα των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του χρόνου. 
"Θέλω να είμαι απολύτως σαφής, όχι. Δεν υπάρχει καμία τέτοια συζήτηση στο υπουργείο Ανάπτυξης. Το θέμα των Κυριακών έχει ρυθμιστεί επαρκώς από την προηγούμενη κυβέρνηση", είπε ο Άδωνις Γεωργιάδης...”...
Όταν η ανεργία στη χώρα παραμένει επί χρόνια περί το 20% αποτελεί πράγματι δείγμα "αυτοπεποίθησης” και "αισιοδοξίας" για μια κυβέρνηση να επιμένει να έχει λόγο στην λεπτομερή ρύθμιση του ωραρίου των επιχειρήσεων.
Προσοχή, δεν μιλάμε για αύξηση των ωρών εργασίας αλλά για την προσαρμογή του ωραρίου εργασίας στις ανάγκες της επιχείρησης και της αγοράς.

Μια πολιτεία μπορεί να διασφαλίζει γενικούς κανόνες όπως το σύνολο των ωρών απασχόλησης κάθε εβδομάδα, τους κανόνες υγιεινής και ασφάλειας και την υποχρέωση της ασφαλιστικής και συνταξιοδοτικής κάλυψης κάθε ατόμου που εργάζεται ή επιχειρεί, όχι όμως πώς και πότε να λειτουργεί κάθε επιχείρηση.

Τι νόημα έχει να ασχολείται αν τα ρεπό θα είναι το Σαββατοκύριακο ή στην αρχή ή το μέσο της εβδομάδας;

Αυτοί που αντιδρούν περισσότερο στην απελευθέρωση του ωραρίου είναι οι μικρές επιχειρήσεις και όσοι έχουν εργασία. Για τους ανέργους η προτεραιότητα είναι η εξεύρεση πλήρους απασχόλησης, το αν θα ξεκουράζονται το Σαββατοκύριακο ή τα Δευτερότρητα είναι δευτερεύον.

Η αντίδραση των μικρών επιχειρήσεων έχει "αυτοκτονικά" χαρακτηριστικά καθώς ένα από τα λίγα ατού που τους έχουν απομείνει προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις μεγάλες αλυσίδες είναι η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου. Να μην ανοίγουν δηλαδή τις ώρες που είναι ανοιχτές οι μεγάλες αλυσίδες αλλά όταν αυτές είναι κλειστές…

Στη γειτονιά μου π.χ. έχει ένα μικρό σούπερ μάρκετ με 5-6 εργαζόμενους και δυο μεγάλα με μερικές δεκάδες το καθένα. Αν είναι ταυτόχρονα ανοιχτά όλα δεν έχω κανένα λόγο να πάω στο μικρό γιατί στα μεγάλα βρίσκω μεγαλύτερη ποικιλία και καλύτερες τιμές.

Μετά τις 9 μ.μ. καθημερινά ή τις Κυριακές δεν είναι κανένα ανοιχτό και έτσι αν έχεις ξεχάσει κάτι ή χρειαστείς κάτι απρόοπτα δεν υπάρχει επιλογή. Ελάχιστοι κάνουν τα ψώνια τους το βράδυ και γι' αυτό τις μεγάλες αλυσίδες δεν τις συμφέρει να κρατούν τα καταστήματα ανοιχτά μέχρι αργά.

Σε μια αγορά όμως με ελεύθερο ωράριο το μικρό κατάστημα θα μπορούσε να ανοίγει κυρίως τις ώρες που τα υπόλοιπα είναι κλειστά.

Το επιχείρημα όσων επιθυμούν ανελεύθερο ωράριο είναι πως έτσι προστατεύονται οι μικρές επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι από φαινόμενα επιπλέον απλήρωτων ωρών εργασίας.

Στις μικρές επιχειρήσεις αναφερθήκαμε. Η μεγαλύτερη απειλή για τους εργαζόμενους σε μια οικονομία είναι η υψηλή ανεργία. Όταν οι θέσεις εργασίας που προσφέρονται είναι πολύ λιγότερες από αυτές που ζητούνται κανένας κατώτατος μισθός και κανένα ωράριο απασχόλησης δεν μπορεί να προστατέψει τον εργαζόμενο.

Είναι φενάκη να πιστεύει κάποιος πως η επιθεώρηση εργασίας μπορεί να παρακολουθεί τις συνθήκες υπό τις οποίες εργάζεται κάθε εργαζόμενος. Αυτό που γίνεται είναι κάποιος δειγματοληπτικός έλεγχος και η δημοσιοποίηση κάποιων ηχηρών προστίμων προς άγραν του φιλοθεάμονος εκλογικού κοινού…

Αν μια κυβέρνηση έχει κάτι χρήσιμο να κάνει είναι να δημιουργήσει τις συνθήκες ενός επενδυτικού σοκ το οποίο θα μειώσει δραστικά την ανεργία. Αν πετύχει αυτό, η αύξηση των μισθών και η βελτίωση των συνθηκών εργασίας θα ακολουθήσουν από μόνες τους με τον βιώσιμο τρόπο που εξασφαλίζει μια οικονομία που αναπτύσσεται…

Οι κυβερνητικές ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας όταν αγνοούν τις μακροοικονομικές συνθήκες είναι θέμα χρόνου να διορθωθούν από τις δυνάμεις της αγοράς. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε τόσο υψηλή ανεργία και τόσο χαμηλούς μισθούς.

Πριν τριάντα περίπου χρόνια οι μισθοί στην Ελλάδα ήταν πολλαπλάσιοι από εκείνους της Ρουμανίας, της Τσεχίας και της Πολωνίας. Σήμερα μας έχουν φτάσει και μας έχουν ξεπεράσει. Αυτό συνέβη χάρη στην ιδεολογική και πολιτική κυριαρχία της αριστεράς μετά την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία το 1981 και την υποταγή της Νέας Δημοκρατίας σε αυτήν την αντίληψη.

Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να μην υπάρχει πλέον και να μεταμορφώθηκε σε ΣΥΡΙΖΑ για να επιβιώσει, η ιδεολογική κυριαρχία της αριστεράς όμως παραμένει αλώβητη και συνεχίζει να τραβάει τη χώρα στον βυθό...

kostas.stoupas@capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου