Να κάνουν μία συναίνεση βρε αδελφέ!
Να δούμε τον Άδωνι με τον Πολάκη αγκαλιά;
Σύμφωνα με τον τελευταίο αστικό μύθο αυτό το αποτρέπουν οι «ακροδεξιοί νεοφιλελεύθεροι».
Όλο αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Το ήθελαν από το 2015, αν όχι από το 2012.
Τα ίδια σενάρια έρχονται και ξαναέρχονται στην επιφάνεια. Με εντυπωσιακή επιμονή. Το αξιοπερίεργο είναι ότι εκφράζονται μόνο από αυτή την πλευρά...
Είτε πρόκειται για καραμανλικούς (πρώην ή νυν είναι κάτι αδιευκρίνιστο) είτε για ανθρώπους που άλλαξαν αιφνιδίως άποψη για τα πράγματα, όπως ο κ. Μαραντζίδης.
Δεν ακούγονται από την άλλη πλευρά, τους άμεσα ενδιαφερόμενους.
Δεν έχουμε ακούσει μία δήλωση από στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ που να λέει «τι καλά θα ήταν να συνεννοηθούμε με τον Κυριάκο».
Εκείνο που ακούμε είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να συνεννοηθεί με την Νέα Δημοκρατία, αν έλειπε απ’ αυτή ο Κυριάκος, ο Άδωνις και το μισό κόμμα ακόμη!
Αυτό, φίλοι και φίλες, δεν λέγεται συναίνεση, αλλά πρόσκληση για την δημιουργία ενός νέου Δεξιού κόμματος.
Την ίδια ώρα οι εφημερίδες του καθεστώτος προβάλουν κάθε πικραμένο που θα ήθελε να ηγηθεί αυτού του κόμματος!
Η συναίνεση είναι γενικά ένα καλό πράγμα. Θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί το 2012, όταν ο Σαμαράς υπέστειλε την αντιμνημονιακή σημαία και αποφάσισε να συναινέσει με τον «προαιώνιο εχθρό», το ΠΑΣΟΚ και με την ανανεωτική αριστερά της ΔΗΜΑΡ και του Φώτη Κουβέλη.
Έξω από αυτό το τόξο που διαμορφώθηκε τότε ήταν η ακροδεξιά και ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας αρνήθηκε τότε να συναινέσει. Και μάλιστα σε οτιδήποτε. Αν είχε εφαρμόσει μια πιο ήπια αντιπολίτευση, η χώρα θα ήταν σήμερα σε μια τελείως διαφορετική κατάσταση.
Αλλά και στην συνέχεια! Ο Αλέξης Τσίπρας ακολούθησε πρακτικές ακραίου διχασμού σε όλη την διάρκεια της πρωθυπουργικής του θητείας.
Η αντιπολίτευση που πρόσφερε την συναίνεση αρκετές φορές κι εκείνος εκμεταλλεύτηκε το γεγονός για να της προξενήσει πολιτική ζημιά!
Δεν έχει υπάρξει άλλη φορά πολιτικός στην Ελλάδα με ανάλογη συμπεριφορά!
Και τι ακριβώς ζητούν οι αιτούντες την συναίνεση;
Να πάει ο Κυριάκος να… παρακαλέσει για κάτι που έχει ήδη προσφέρει αρκετές φορές;
Να πέσει γι αυτό στα πόδια του Αλέξη, ο οποίος θα… σκεφτεί αν θα το δεχτεί; Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει ζητήσει συναίνεση. Προσέξτε το αυτό!
Δεν υπάρχει αίτημα για συναίνεση.
Δεν έχει ζητήσει την βοήθεια της αντιπολίτευσης σε ένα θέμα.
Προς τι λοιπόν όλη αυτή η συζήτηση;
Προφανώς και υπάρχει μία λογική πίσω από αυτές τις… προτάσεις.
Είναι σαφές ότι η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι από μόνη της αρκετή για να μπορέσει η χώρα να αλλάξει σελίδα. Είναι πάντως μία καλή αρχή!
Υπάρχουν, ωστόσο, στελέχη από τον χώρο της πολιτικής και της αγοράς που αναζητούν ρόλο στην προοπτική μιας αδύναμης νίκης του Κυριάκου και στην λύση μιας Οικουμενικής κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα στον ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζουν όλο αυτό το σκηνικό με συμπάθεια.
Πρώτον, επειδή δημιουργεί τάσεις εσωστρέφειας σε ένα κομμάτι της αντιπολίτευσης.
Δεύτερον, πρόκειται αντικειμενικά για ένα «μαξιλαράκι» στις επιπτώσεις που θα έχει για τον ΣΥΡΙΖΑ και στα στελέχη του η εκλογική τους ήττα.
Αλήθεια, πόσο έτοιμος είναι πραγματικά ο Αλέξης Τσίπρας να συζητήσει περί συναίνεσης;
Σίγουρα αυτό σκεπτότανε όταν οργάνωνε τις κινήσεις του για το Μακεδονικό ή όταν επέτρεπε να συμβεί όλο αυτό που συνέβη με την Novartis.
Είναι ο ίδιος Τσίπρας του πρώτου εξαμήνου του 2015 και του άθλιου δημοψηφίσματος.
Είναι ο ίδιος Τσίπρας που ζήτησε την συναίνεση των κομμάτων για να περάσει το τρίτο μνημόνιο από την Βουλή και στην συνέχεια κατηγόρησε τους πολιτικούς του αντιπάλους ακριβώς γι αυτό, για την βοήθεια που του προσέφεραν!
Ποιος έχει εμπιστοσύνη στον Αλέξη Τσίπρα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου