Υπάρχει ο μύθος ότι η ενεργειακή πολιτική Καραμανλή ήταν φιλορωσική και αντιαμερικανική.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο ανακριβές από αυτό.
Είναι άλλο πράγμα να εκλαμβάνει κανείς μια πολιτική ως αντιαμερικανική και άλλο το να είναι.
Στην πραγματικότητα , η κυβέρνηση Καραμανλή ήταν υποχρεωμένη να αναζητήσει και άλλους ενεργειακούς διαδρόμους εναλλακτικούς από τον αζέρικο-τουρκικό που της πρότειναν ως μόνη επιλογή οι ΗΠΑ .
Φαντάζεται κανείς την Ελλάδα ενεργειακά εξαρτημένη από έναν αγωγό που θα διερχόταν μόνο από την Τουρκία ; ...
Φαντάζεται κανείς Έλληνα πρωθυπουργό να παρακαλά ομόλογο του του Τούρκο να ανοίξει την ροή φυσικού αερίου από την Τουρκία σε περίπτωση μιας εθνικής κρίσης ;
Ήταν υποχρεωμένος ο τότε πρωθυπουργός να αναζητήσει εναλλακτικούς δρόμους.
Η πολιτική αυτή λοιπόν δεν ήταν ούτε αντιαμερικανική ούτε φιλορωσική. Ήταν εθνική πολιτική. Ήταν πολιτική διασφάλισης του εθνικού συμφέροντος.
Και αν θέλετε να το αναλύσουμε περαιτέρω να το κάνουμε : Ήταν και η πολιτική που ενέταξε οριστικά και τελεσίδικα την πατρίδα μας στον παγκόσμιο ενεργειακό χάρτη , έστω από την άλλη πλευρά του λόφου .
Αποκλείεται οι Αμερικανοί να ακύρωναν την κατασκευή του αγωγού φυσικού αερίου '' Ναμπούκο '' που διερχόταν από Βουλγαρία-Σκόπια-Αλβανία αν η Ελλάδα δεν μετείχε αποφασιστικά στο σχέδιο για τον ρώσικο αγωγό φυσικού αερίου South Stream .
Αν περνά ο TAP από ελληνικό έδαφος σήμερα και όχι από Σκοπιανό -Αλβανικό -στην οριζόντια χάραξη του -αυτό οφείλεται στην απειλή διέλευσης του ρωσικού αγωγού .
Ο South Stream μας έβαλε λοιπόν στον ενεργειακό χάρτη !
Και ο Άγιος φοβέρα θέλει.
Η πολιτική Καραμανλή δεν ήταν λοιπόν φιλορωσική ή αντιαμερικανική, ήταν εθνική και πατριωτική. Ήταν όμως κατά βάθος και κάτι άλλο : Αντι-τουρκική.
Η διέλευση του ρώσικου αγωγού πετρελαίου και φυσικού αερίου παρέκαμπτε τα Δαρδανέλια.
Θα ακύρωνε την γεωπολιτική σημασία τους αν προχωρούσε. Θα αύξανε το ειδικό γεωπολιτικό βάρος της Αθήνας σε περίπτωση που προχωρούσε το έργο .
Θα περιόριζε δραματικά την σημασία της Τουρκίας.
Πέραν των τεράστιων οικονομικών πλεονεκτημάτων για την εθνική οικονομία και τα δημόσια οικονομικά μας , φαντάζεται κανείς ότι θα μπορούσε κανείς να επιβάλλει την παρουσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου σε μια χώρα με τεράστιο γεωπολιτικό και ενεργειακό βάρος ;
Θα τολμούσε να θέσει κανείς ζήτημα κηδεμονίας ή επιτροπείας ;
Αστειευόμαστε φυσικά. Αλλά δυστυχώς στην πατρίδα μας ένα τμήμα του κατεστημένου λατρεύει να αγαπά τον μικροελλαδισμό.
Το δόγμα εξωτερικής πολιτικής που σε αφήνει να κάνεις μόνο ότι σου επιτρέπουν οι άλλοι.
Την αντίληψη ότι δεν μπορούμε να κοιτάξουμε πέρα από την σκιά μας .
Γι αυτό η στρατηγική αυτή επιλογή πολεμήθηκε με ένταση τόσο απέξω όσο και από μέσα.
Με τις γνωστές πρωτοσέλιδες προειδοποιήσεις για ασύμμετρο πόλεμο από τους γνωστούς πρόθυμους των Αθηνών.
Έτσι χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία για το Έθνος .
Μια ευκαιρία που θα βοηθούσε καταλυτικά την πατρίδα να σταθεί ανεξάρτητη και κυρίαρχη στα πόδια της με τις δικές της δυνάμεις .Όχι με δανεικά από τις αγορές και από τους πάτρωνες.
Σήμερα με την απόσταση του χρόνου που βοηθά να καθαρίζει ο ορίζοντας βλέπουμε ότι η κυβέρνηση στην Καραμανλή ήταν μπροστά από την εποχή της. Και να μην το ομολογούν , στα χνάρια της πατούν σήμερα οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας .
Στο νομοθετικό πλαίσιο για την απελευθέρωση των αγορών φυσικού αερίου ,στον αναπτυξιακό νόμο που άνοιξε 40.000 θέσεις εργασίας και έφερε 10.459 επενδύσεις, στο Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων , στην απελευθέρωση του ωραρίου των καταστημάτων, στη προστασία των δικαιωμάτων του καταναλωτή .
Αλλά υπάρχουν και άλλοι τομείς που τους ξεχνούν όσοι μιλούν κατά του Καραμανλή τελευταία .
Επιτρέψτε μου να τις θυμίσω :
Σήμερα όλοι μιλούν για την διατήρηση του νόμου για την προστασία της πρώτης κατοικίας από πλειστηριασμούς.
Κανείς δεν λέει όμως ποιος ψήφισε αυτόν τον διορατικό νόμο , τον 3714/2008 μόλις διέγνωσε ότι οι επιπτώσεις της διεθνούς κρίσης μπορεί να αγγίξουν τα ελληνικά νοικοκυριά. Κανείς δεν λέει ποιος έσωσε τα σπίτια των Ελλήνων.
Σήμερα όλοι μιλούν για την προστασία των καταθέσεων μέχρι 100.000 ευρώ. Kανείς όμως δεν λέει ποια κυβέρνηση πρώτη σε όλη την Ευρώπη εγγυήθηκε τις καταθέσεις των Ελλήνων σε αυτό το ύψος προκαλώντας την δυσφορία των εταίρων αρχικώς .
Σήμερα όλοι ζητούν να μην αγγίξει η κυβέρνηση τον κουμπαρά για το ασφαλιστικό που γέμισε λεφτά για τις επόμενες γενιές από τις ιδιωτικοποιήσεις της περιόδου 2007-2009 . Κανείς δεν λέει ποιος έφτιαξε αυτόν τον κουμπαρά το 2008 που ονομάζεται ΑΚΑΓΕ ( Ταμείο Αλληλεγγύης Γενεών ) .
Ποιος εγγυήθηκε τις συντάξεις των Ελλήνων. Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν την στρατηγική σημασία της Εγνατίας Οδού στο διαμετακομιστικό εμπόριο, είναι φιλέτο προς ιδιωτικοποίηση.
Λησμονούν να πουν όμως ποιος την σχεδίασε και επί των ημερών ποίου ολοκληρώθηκε .
Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν ότι η είσοδος της Cosco στο λιμάνι του Πειραιά όχι απλώς άνοιξε θέσεις εργασίας και διασφάλισε την θέση της Ελλάδος στο παγκόσμιο εμπόριο αλλά μετέτρεψε την Κίνα σε βασικό σύμμαχο της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Κανείς δεν λέει όμως ποιος έκανε την μεταρρύθμιση αυτή θωρακίζοντας την παραμονή μας στην ευρωζώνη.
Σήμερα κάποιοι δηλώνουν περίλυποι για την πώληση της Finance Bank από την Εθνική Τράπεζα αλλά όταν ο Τάκης Αράπογλου αγόραζε την τουρκική τράπεζα κάποιοι απειλούσαν τον τότε πρωθυπουργό με ειδικό δικαστήριο !
Σήμερα κάποιοι -και από την κεντροδεξιά δυστυχώς - κάνουν δηλώσεις ικανοποίησης για την επικείμενη σύσταση της ευρωπαικής ακτοφυλακής που θα προστατέψει τα θαλάσσια σύνορα μας στο Αιγαίο.
Ντρέπονται όμως να πουν ποιας κυβέρνησης ήταν πάγιο αίτημα σε όλες τις Συνόδους Κορυφής της ΕΕ από το 2004-2009 και λίγο έλειψε να υλοποιηθεί μετά από συμφωνία με τον Πρόεδρο Σαρκοζί.
Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν πως το κύμα των τουριστών από την Ρωσία ενισχύει τον τουρισμό μας.
Κανείς δεν λέει όμως ποιος κατάργησε τις βίζες , άνοιξε αυτή την αγορά και επισκέφθηκαν την Ελλάδα εκατομμύρια τουρίστες από το 2008 μέχρι σήμερα.
Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν πως διαφορετική θα ήταν η εικόνα της χώρας αν προχωρούσε η συνταγματική μεταρρύθμιση του 2006 για την αναθεώρηση των άρθρων 16 -24 και την καθιέρωση της ψήφου των Αποδήμων.
Αλλά ξεχνούν ακόμη και όταν επαναφέρουν την πρόταση στον δημόσιο διάλογο να πουν ποιος την κατέθεσε.
Σήμερα κάποιοι περιοδεύουν στο Ίδρυμα Νιάρχος , στο Μουσείο Φιξ και στο Μουσείο Ακροπόλεως αλλά δεν έχουν την γενναιότητα όταν κάνουν δηλώσεις να πουν ποιος έβαλε στις ράγες και ολοκλήρωσε αυτά τα έργα.
Αφού λοιπόν υπάρχει τόσο μεγάλη συλλογική αμνησία για την περίοδο εκείνη και όλοι ξεχνούν, ε ας πούμε εμείς τα πράγματα με το όνομα τους.
-Η προστασία της πρώτης κατοικίας από τους πλειστηριασμούς
-η εγγύηση των καταθέσεων
-ο κουμπαράς για το ασφαλιστικό,
-η Cosco
, η Ευρωπαική Ακτοφυλακή
- η Εγνατία Οδός
- το Ίδρυμα Νιάρχος, τα Μουσεία Φιξ -Ακροπόλεως
- η ψήφος των Αποδήμων , τέλος η υπονομευθείσα από ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ συνταγματική μεταρρύθμιση
Όλα κυρίες και κύριοι έχουν υπογραφή : Κυβέρνηση Καραμανλή. Καραμανλής για την ακρίβεια.
Με πληροφορίες από ομιλά του Μανώλη Κοττάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου