Το συμπέρασμα ήταν αυτό που από την αρχή είχε φανεί.
Η ΝΔ βγήκε κερδισμένη από τα συλλαλητήρια ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ στην βιασύνη του να στρέψει το θέμα μακριά από την Μακεδονία αναγκάστηκε να κάψει ένα χαρτί που προετοίμαζε για μήνες...
Η διαφορά έμεινε κοντά στο 10% με αλλαγές την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ στην Βόρεια Ελλάδα που ισοφάρισε ότι κέρδισε από την Novartis στην υπόλοιπη χώρα και την αντισυστημική ψήφο.
Την ψήφο που πήγε κατά κύριο λόγο στην Χρυσή Αυγή, βασισμένοι στο «όλοι τα παίρνουνε». Ένα «κουμπί» που αν νοιώσει ότι χάνει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει πρόβλημα να πατήσει δημιουργώντας ένα νέο κίνημα των Αγανακτισμένων.
Με ένα νέο κίνημα Αγανακτισμένων εναντίον της διαφθοράς των πολιτικών ο ΣΥΡΙΖΑ θα διακινδυνεύσει να τον πάρει και τον ίδιο η μπάλα έχοντας όμως την πίστη ότι υπάρχει ένα 20% ψηφοφόρων που του φτάνει μια δικαιολογία για να του τα συγχωρέσει όλα. Το 20% που του συγχώρεσε όταν από αριστερό κόμμα των συνιστωσών μεταμορφώθηκε σε βαθύ ΠΑΣΟΚ και θα του συγχωρέσει και πάλι αν από κόμμα εξουσίας γίνει ξανά αντισυστημικό. Υπάρχουν όμως προβλήματα.
Το καλοκαίρι του 2011 οι Αγανακτισμένοι της πλατείας Συντάγματος πίστευαν ότι το πρόβλημα της Ελλάδας μπορούσε να λυθεί με το σκίσιμο των μνημονίων. Αμφιβάλω σήμερα ότι υπάρχει κάποιος να το πιστεύει. Οπότε η όποια αναβίωση της πλατείας θα είναι κίνημα διαμαρτυρίας κατά των «κακών πολιτικών που τα παίρνουνε και θέλουνε να ξεπουλήσουν την Μακεδονία». Ένα κίνημα που το Άνω Σύνταγμα, ο τόπος των χρυσαυγιτών θα έχει τον πρώτο λόγο.
Το καλό είναι ότι η πολιτική που ακολούθησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στα συλλαλητήρια δεν άφησε την Χρυσή Αυγή να αλωνίζει στο Μακεδονικό. Αφήνοντας τα στελέχη να πηγαίνουν αν το επιθυμούν αλλά χωρίς να υιοθετεί την οργάνωση των συλλαλητηρίων ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έκανε την ΝΔ υπεύθυνη για κάθε πλαστική περικεφαλαία και κάθε ακραίο σύνθημα χωρίς όμως και να την φέρνει απέναντι στα 2/3 των Ελλήνων που δεν θέλανε το «Μακεδονία» στο όνομα της ΠΓΔΜ. Το κακό είναι ότι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα της Μακεδονίας σε συνδυασμό με την Novartis βοήθησε τα αντισυστημικά κόμματα και ειδικά την Χρυσή Αυγή, που για πρώτη φορά πλησιάζει το 10% πηγαίνοντας να γίνει το καθαρά τρίτο κόμμα. Για να σταματήσει η πορεία της Χρυσής Αυγής χρειάζεται αλλαγή στον τρόπο που το κόμμα καλύπτεται από τα Μέσα.
Για τον μέσο έλληνα η Χρυσή Αυγή είναι τόσο άγνωστη όσο το Britain First. Εκτός από τα βασικά, ότι ο Μιχαλολιάκος είναι ο αρχηγός του, ο Κασιδιάρης κάτι σαν υπαρχηγός και ο Παππάς και ο Λαγός είναι οι «μούρες» τα υπόλοιπα για τον Τύπο είναι σαν να γίνονται στην Λιθουανία. Οι λόγοι είναι δύο. Ο πρώτος πιστεύοντας κάθε προβολή είναι καλή προβολή ο ελληνικός Τύπος αρνήθηκε να καλύψει την Χρυσή Αυγή στην ελπίδα ότι θα μειώσει την δύναμη της. Ο δεύτερος προσωπικός αφού μετά την πρώτη συνέντευξη Τύπου και τα «εγέρθητω» (sic) όταν μπήκε στην αίθουσα ο Μιχαλολιάκος λίγοι ήταν που είχαν την διάθεση να καλύψουν το συγκεκριμένο ρεπορτάζ. Ασε που θα τους έβγαινε το όνομα ότι είναι ναζιστές.
Το αποτέλεσμα ήταν η Χ.Α να είναι γνωστή από μία δύο επιθέσεις, από την Δίκη για την δολοφονία του Φύσσα και από τους τσαμπουκάδες στην Βουλή. Διατηρώντας την εικόνα του αντισυστημικού κόμματος, που θα απαλλάξει την Ελλάδα από τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Κάτι που δεν μοιάζει να πειράζει ένα 10% των ψηφοφόρων, Δεν είναι εύκολο αλλά υπάρχει ανάγκη η Χρυσή Αυγή να καλυφθεί όπως κάθε άλλο κόμμα. Ετσι ώστε οι κομματικές διαμάχες να γίνουν γνωστές και να αφαιρέσουν την αίγλη του μονολιθικού αντισυστημικού κόμματος που θα καθαρίσει την Ελλάδα από τους διεφθαρμένους πολιτικούς. Κάτι που για το 10% των ελλήνων ψηφοφόρων μοιάζει σημαντικό έστω αν μαζί τους «απαλλάξει» την Ελλάδα, από τους Εβραίους, τους ξένους, τους κομουνιστές, του ανθέλληνες και μισή ντουζίνα ακόμα αλά καρτ κατηγορίες πολιτών.
Του Αντώνη Πανούτσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου