Και ότι – αν ω μη γένοιτο – έπρεπε να χωρίσετε ακόμα και αν το διαζύγιο ήταν φιλικό θα έπρεπε να πάει στην εκκλησία, ένας παππάς της αρχιεπισκοπής που είχε δώσει όρκο αποχής να σας συστήσει να τα βρείτε και ...
να συνεχίσετε νόμιμα να το κάνετε. Αν επιστρέφατε και λέγατε «ζαμέ των ποτών» έπρεπε να πάτε στο δικαστήριο που εκείνη την εποχή δεν αναγνώριζε συναινετικό διαζύγιο. Άρχιζε λοιπόν η κωμωδία.
Το ζευγάρι πήγαινε στο δικαστήριο με τον δικηγόρο. Αν το διαζύγιο είχε συμφωνηθεί να βγει με υπαιτιότητα της γυναίκας ο δικηγόρος ρωτούσε τον μάρτυρα. «Του μαγείρευε;». «Όχι» απαντούσε με αποστροφή ο μάρτυρας. «Τον προσέβαλε μπροστά στους φίλους του;». «Ναι» απαντούσε με βδελυγμία. «Του είχε πετάξει τα ρούχα στον δρόμο;». «Πολλάκις» προσέθετε με αγανάκτηση. Και ο βαριεστημένος πρόεδρος του δικαστηρίου, που από το πρωί είχε ακούσει την ίδια ιστορία μισή ντουζίνα φορές, βλέποντας ότι είχε αρχίσει να εξαντλείται το ρεπερτόριο του μάρτυρα τον διέκοπτε και έβγαζε το διαζύγιο. Δίνοντας την ευκαιρία και στους δύο να ξεκινήσουν μια νέα ζωή και να κάνουν το ίδιο λάθος για δεύτερη φορά.
Το 1981 με την πρώτη τετραετία του ΠΑΣΟΚ τον πολιτικό γάμο και το συναινετικό διαζύγιο η διαδικασία έγινε πιο εύκολη αλλά η υφή της σχέσης περισσότερο αμφίβολη.
Την είχε πάει στην εκκλησιά να χορέψουν τον χορό του Ησαΐα ή τους ένωσε ο Μπέης κάτω από τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ;
Με το σύμφωνο συμβίωσης η κατάσταση μπλέχτηκε ακόμα πιο πολύ. Πως λέγονται αυτοί που έχουν κάνει σύμφωνο συμβίωσης; Το ερώτημα έγινε μια σοβαρή προσπάθεια να απαντηθεί με την συνέντευξη της Μπέττυς Μπαζιάνα στην Έφη Μαρίνου, στην Εφημερίδα των Συντακτών.
Διαβάζεις το αγέρωχο κλείσιμο της πρώτης παραγράφου που η Μπέττυ Μπαζιάνα δηλώνει «…Αν ξέρετε κάποιον από τον ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε χρήματα στην πλάτη του ελληνικού λαού να μου το πείτε. Πρώτη εγώ θα βγω στους δρόμους» και η αγωνία σε τρώει. Πως η συντάκτρια θα την γράψει ;
«Η Μπέττυ Μπαζιάνα»; Το ξαναέγραψε πιο πριν. «Η Μπέττυ»; Κολλητηλίκι «Η Μπαζιάνα»; Σαν να έχουνε κάνει μαζί στρατό. «Η Μπέττυ, η Μπαζιάνα». ΠΑΣΟΚ. «Η σύντροφος του πρωθυπουργού»; Θα ήταν το ίδιο και αν συζούσαν. «Η κοπέλα του»; Είναι σαν να πηγαίνουνε ακόμα λύκειο. «Η κοπελιά του»; Είναι σαν να δουλεύει σε τσιπουράδικο. «Η γκόμενα του» ; Ακούγεται τεχνικό. «Το αμόρε του;». Έχει να ακουστεί από τότε που η Μούσχουρη τραγουδούσε με το Τρίο Ατενέ. «Μια που τα φτιάξανε»; Περιστασιακό.
Έχουμε λοιπόν το μεγάλο πρόβλημα. Στα ελληνικά, στην πιο πλούσια, την μοναδική νοηματική γλώσσα του κόσμου που ο Ζολώτας έβγαλε λόγο στα ξένα όχι μόνο χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ελληνικές λέξεις αλλά πετυχαίνοντας και να μην τον καταλάβει κανένας δεν υπάρχει όρος που να προσδιορίζει το μέλος ενός συμφώνου συμβίωσης. Εγκαταλείψτε τις φιλελέ εμμονές σας. Αποστασιοποιηθείτε, μπείτε στην θέση της συντάκτριας και σκεφτείτε πως θα αποκαλούσατε την Μπέττυ. Συμφωνημένη; Συμβαλλομένη; Συμβαλλομένη με τον νόμο υπ’ αριθ. 4356, για να γίνεται specific και να μην πιστέψει κάποιος ότι η Μπέττυ και ο Αλέξης έχουν συνάψει σύμβαση έργου ή παρακαταθήκη; Και όπως εσείς δεν βρήκατε λύση δεν βρήκε και η καλή συντάκτρια της ΕφΣυν. «Η σύζυγος του πρωθυπουργού».
Όλη η επανάσταση με την επιθυμία να συναντήσει τον Φιντέλ, όλος ο Ράιχ και η ψυχανάλυση με το λίμπιντο και την εξουσία, όλη η οργή που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε την κυβέρνηση αλλά όχι την εξουσία καταργήθηκαν με τέσσερις λέξεις «η σύζυγος του πρωθυπουργού».
Πιο μοντέρνα από το να είχε δώσει την συνέντευξη η Αμαλία Καραμανλή στην Ελένη Βλάχου, πιο εναλλακτική από το να είχε μιλήσει η Δάφνη Σημίτη στην Φωφώ Βασιλακάκη η συνέντευξη της Μπέτυ Μπαζιάνα δεν ήταν παρά μια ακόμα συνέντευξη συζύγου πρωθυπουργού. Του οποίου το κόμμα βρίσκεται σε δύσκολη θέση και χρειάζεται να ρίξει ένα από τα τελευταία του φύλλα στο τραπέζι. Καλός αντιπερισπασμός για ένα σαββατοκύριακο. Λίγος για να γυρίσει την παρτίδα.
Του Αντώνη Πανούτσου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου