Αν γράψω ότι η απόφαση του Κυριάκου για την Ντόρα ήταν μια ηγετική κίνηση, θα πείτε κάποιοι ότι “χαϊδεύουμε” τον Κυριάκο. Κάποιοι άλλοι θα υπερασπιστείτε την αυτόνομη πολιτική παρουσία της Ντόρας και κάποιοι άλλοι θα πείτε ότι ήταν στημένο.
Η ουσία δεν αλλάζει. Ο Κυριάκος πήρε μία δύσκολη, αλλά αναγκαία απόφαση. Κι έχει να πάρει μερικές ακόμη! Επίσης δύσκολες.
Είναι το σημείο εκείνο που ξεχωρίζει έναν αρχηγό κόμματος από έναν ηγέτη. Η δυνατότητά του να προχωράει παίρνοντας αποφάσεις, σπάζοντας αυγά. Το εύκολο για τον Κυριάκο...
θα ήταν να διαγράψει κάποιους από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους. Να ήταν αυτή η πρώτη του κίνηση. Δεν θα πρωτοτυπούσε. Ήταν της μόδας τα τελευταία χρόνια. Ο νικητής των εσωκομματικών εκλογών διέγραφε τον ηττημένο.
Ο Κυριάκος έκανε αυτό που θεωρούσε σωστό. Απέκλεισε την αδελφή του Ντόρα και τα άλλα μέλη της οικογένειάς του από την ανάληψη κυβερνητικών ή άλλων αξιωμάτων σε μία μελλοντική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και σίγουρα έχει κι άλλες καλές ιδέες για να αποκατασταθεί το κλίμα εμπιστοσύνης μεταξύ των πολιτών και του πολιτικού κόσμου. Κι έτσι πρέπει. Όταν κάποιος λέει ότι έρχεται για να τα αλλάξει όλα, θα πρέπει να αποδείξει ότι το εννοεί.
Ο Κυριάκος δεν προέρχεται από παρθενογένεση. Είναι γόνος μιας μεγάλης πολιτικής οικογένειας. Κι αυτό είναι το πλεονέκτημά του. Γνωρίζει καλά το σύστημα από μέσα. Δεν μπορεί να υποστηρίξει στο μέλλον ότι είχε αυταπάτες. Κι ο κόσμος αυτό το γνωρίζει. Γι' αυτό και ο Κυριάκος δεν πρόκειται να έχει περίοδο χάριτος. Ούτε για ένα λεπτό. Άδικο; Άδικο ή όχι, έτσι είναι η ζωή.
Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι μία έμπειρη πολιτικός. Είχε τις δικές της ευκαιρίες μέχρι σήμερα. Δεν τα κατάφερε, αλλά αυτό είναι ανθρώπινο. Δεν θα συμμετάσχει σε μία μελλοντική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Άδικο; Άδικο ή όχι, έτσι είναι η ζωή.
Πάμε στην ουσία!
Η παρτίδα δεν πρόκειται να σωθεί εύκολα!
Οι πολίτες έκαναν τις δικές τους επιλογές το 2015 και έφεραν στην εξουσία τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η ζημιά που έχει προκληθεί είναι μεγάλη και οι πιθανότητες να αποφύγουμε τα χειρότερα είναι πλέον περιορισμένες.
Μόνο ένας αποφασισμένος για όλα ηγέτης θα μπορούσε να καταφέρει να αλλάξει τους όρους του παιγνιδιού.
Μόνο ένας άνθρωπος που δεν θα δίσταζε να σπάσει αυγά, να τα βάλει με το κρατικοδίαιτο κεφάλαιο, με τις συντεχνίες και με τις μεγάλες οικογένειες της χώρας. Να φέρει, δηλαδή, Δικαιοσύνη, μοιράζοντας δάκρυα και αίμα.
Είναι ο μόνος δρόμος. Και η τελευταία πιθανότητα της χώρας να τα καταφέρει.
Όταν, λοιπόν, ο Κυριάκος υπόσχεται ότι είναι αυτός ο ηγέτης που χρειάζεται η χώρα, θα πρέπει να κάνει τις κινήσεις του. Να το αποδείξει. Ακόμη κι αν χρειαστεί να θυσιάσει την Ιφιγένεια. Όχι, δηλαδή, ότι στην Ντόρα θα ταίριαζε αυτός ο ρόλος. Αλλά τέλος πάντων, περί συμβολισμού ο λόγος κι απ' αυτή την πλευρά η Ντόρα ήταν η μόνη κίνηση που θα έπειθε το κοινό ότι ο Κυριάκος έχει απογαλακτιστεί πολιτικά από την οικογένεια Μητσοτάκη. Ότι είναι ο ηγέτης και όχι απλά ένα μέλος της γνωστής αυτής πολιτικής οικογένειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου