Έρχονται μποφόρ στα εθνικά θέματα

Επίσκεψη ήταν και πέρασε.
Χύθηκε πολύ δημοσιογραφικό μελάνι κατά την επεισοδιακή πρώτη μέρα. 

Ούτως ή άλλως, αυτό που προσδίδει αξία σε τέτοιες επισκέψεις δεν είναι οι «υπερήφανες απαντήσεις» Προέδρου και Πρωθυπουργού. 

Το επίμαχο είναι η σωστή προετοιμασία, ώστε να λειαίνουν αντιθέσεις και να ανιχνεύουν διόδους εξόδου από τον επικίνδυνο λαβύρινθο των διακρατικών αντιθέσεων.  

Αν υπάρξει χρεία «υπερήφανων απαντήσεων» εκ μέρους των οικοδεσποτών,  τότε η επίσκεψη εκλαμβάνεται, στην καλύτερη περίπτωση, ως...

μη γενομένη. Στη χειρότερη, δύναται να οδηγήσει στην εκτράχυνση των διακρατικών αντιθέσεων.

Ο Ερντογάν ήλθε, απήλθε, αλλά άφησε το αποτύπωμά του στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, εμβάλλοντας σε αυτές την συνθήκη της Λωζάννης. 

Αυτό κατεγράφη, και κατεγράφη από δικό μας ερασιτεχνισμό, καθώς δώσαμε πρόσβαρο βάρος σε μια απλή τηλεοπτική συνέντευξη. Την ανυψώσαμε σε… διπλωματικό βήμα, και θεωρήσαμε ότι έπρεπε να απαντήσουμε. Σαφώς θα έπρεπε αν ο επισκέπτης το έθετε δημοσίως. Δεν μάθαμε αν είχε τέτοια πρόθεση, γιατί προλάβαμε και τον ωθήσαμε εμείς στο βήμα!

Επίσης ο πρωθυπουργός πέτυχε αυτό που, φαινομενικώς, στόχευε: 

Να εντάξει εαυτόν στο ιστορικό κάδρο των ελληνοτουρκικών σχέσεων. «Επίσκεψη πρόεδρου της τουρκικής Δημοκρατίας επί πρωθυπουργού Τσίπρα», θα είναι ο τίτλος του σχετικού εδαφίου του μέλλοντος. Άλλη ουσία και σκοπιμότητα της πρόσκλησης Ερντογάν δεν διαφαίνεται.

Σε διαφορετικό μήκος κύματος Μαξίμου – ΥΠΕΞ για την Ιερουσαλήμ 

Το αντιφατικό της εξωτερικής πολιτικής διεφάνη ανάγλυφο και με τις διαφορετικές θέσεις που εξέφρασαν ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Εξωτερικών, για την απόφαση του Προέδρου Τραμπ να μεταφέρει την πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ.

Ενώ ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει 

«θεωρώ ότι είναι μια απόφαση που δεν συμβάλλει στην υπόθεση της ειρήνης σε μια περιοχή εύθραυστη, που ήδη φλέγεται από εντάσεις», 

ο Νίκος Κοντζιάς με ανακοίνωση του ΥΠΕΞ σημειώνει: 

«το καθεστώς της Ιερουσαλήμ μπορεί να διευθετηθεί μόνο μέσω διαπραγματεύσεων και με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των δύο μερών, με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο. Προς την κατεύθυνση αυτή η Ελλάδα υποστηρίζει τις προσπάθειες για την επανεξέταση άμεσων και ουσιαστικών διαπραγματεύσεων για την επίτευξη βιώσιμης λύσης δύο κρατών» 

και λοιπά συγκινητικά. 

Ουδεμία αντίθεση στην εμπρηστική απόφαση Τραμπ, και ουδείς συγχρονισμός με τη δήλωση του πρωθυπουργού!  

Σκόπια 

Καιρός να συντονιστούν – αν μπορούν – ως μέλη της ίδιας κυβέρνησης, γιατί ο  Χειμώνας έρχεται βαρύς στα θέματα εξωτερικής πολιτικής.

Σε δύο ημέρες ο ειδικός μεσολαβητής Μάθιου Νίμιτς και οι διαπραγματευτές Βασιλάκης και Ναουμόφσκι θα συναντηθούν στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να αρχίσουν οι συνομιλίες για το Σκοπιανό. 

Το κλίμα στο ΝΑΤΟ, είναι υπέρ της ένταξης των Σκοπίων στην Συμμαχία, κατά την σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου. 

Θα υπάρξει έντονη διελκυστίνδα για το όνομα καθώς η σύνθετη ονομασία έναντι όλων, γίνεται μεν αποδεκτή αλλά το προσδιοριστικό θα είναι πρόβλημα. Το «Ανω Μακεδονία» δεν το δέχεται η Βουλγαρία καθώς και τμήμα των βορειοελλαδιτών ελλήνων.  Το «Νέα Μακεδονία» προβάλει ως η πλέον ανώδυνη λύση.

Ωστόσο θα πρέπει διεξαχθεί  δημοψήφισμα στη γειτονική χώρα για την αλλαγή του συνταγματικού της ονόματος, κάτι που δεν προδικάζεται ως ευοίωνο. Υπάρχουν εθνικιστικοί και εθνοτικοί θύλακες (οπαδοί το Γκρούεφσκι  και αλβανικό στοιχείο ) στη γειτονική χώρα που θα αντιδράσουν, παρότι ο νέος πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ, όντας ευρωπαϊστής και συναινετικός, παρουσιάζεται πρόθυμος για αλλαγή.

Προσφάτως μάλιστα επιδόθηκε σε εθνική αυτοκριτική λέγοντας «πολλά χρόνια προκαλούμε την Ελλάδα. Τώρα αυτά έχουν σταματήσει» ενώ διαβεβαίωσε «θέλουμε να αλλάξουμε την τρέχουσα διεθνή ονομασία ΠΓΔΜ σε όλους τους Οργανισμούς, με τρόπο που να μπορεί να είναι αποδεκτό από την Ελλάδα αλλά και από τη «Μακεδονία».

Από ελληνικής πλευράς η Βουλή θα κληθεί να ψηφίσει, ώστε η ενδιάμεση συμφωνία να μετατραπεί σε μόνιμη. 

Σε αυτή την περίπτωση τι θα κάνει ο συγκυβερνήτης Πάνος που έχει δεσμευτεί ότι δεν θα ψηφίσει ονομασία που θα εμπεριέχει τη λέξη Μακεδονία; Μία βολική λύση θα ήταν να απόσχει και να ψηφίσουν τα υπόλοιπα κόμματα, όπως ας  πούμε έγινε με το Σύμφωνο Συμβίωσης. Γιατί να το κάνουν όμως; Για να δώσουν με τη δική τους ψήφο παράταση σε μια αποτυχημένη και δισυπόστατη κυβέρνηση, η οποία στο παρελθόν ενώ τους χρησιμοποίησε για να περάσει νομοθετήματα, ταυτόχρονα τους στιγμάτιζε ως «εσωτερική τρόικα»;

Αλβανία

Πέραν των Σκοπίων, η κυβέρνηση θα κληθεί να επιλύσει και το πρόβλημα της Αλβανίας, καθώς αναμένεται τον Μάρτιο η έκθεση προόδου της  Κομισιόν για την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Τι θα κάνει με τον αλυτρωτισμό της Γείτονος;

Να θυμίσουμε ότι πέρυσι η χώρα μας υπέστη οδυνηρή ήττα, καθώς η έκθεση δεν περιέλαβε καμιά αναφορά στις αλυτρωτικές θέσεις, τις οποίες υποδαυλίζει ο πρωθυπουργός Εντι Ράμα. Στην έκθεση επαινείτο μάλιστα ο έλληνας ΥΠΕΞ Νίκος Κοτζιάς, για την συμβολή του στον «μηχανισμό επίλυσης διμερών θεμάτων», στον οποίο όμως η αλβανική πλευρά έχει συμπεριλάβει  και το «τσάμικο», το οποίο για την Ελλάδα κατά τα άλλα δεν υπάρχει!

Φυσικά οι ατυχείς χειρισμοί της ελληνικής πλευράς δεν άρχισαν επί Κοτζιά. 

Ξεκινάει από το 2013, όταν η τότε κυβέρνηση συναίνεσε στο να δοθεί στην Αλβανία το καθεστώς  της υπό ένταξη χώρας, χωρίς να ζητηθεί κανένα αντάλλαγμα!

Τα μποφόρ είναι μπροστά μας.

Του Γιάννη Σιδέρη

liberal.gr