Οι νέες εξαγγελίες για «κοινωνικό μέρισμα» 1 δισ. ευρώ σε 1 εκατομμύριο «αδικημένους» του μνημονίου θυμίζουν πολύ τις πρακτικές κάποιων όψιμων μεγαλοεπιχειρηματιών του Τύπου.
Οι επιχειρηματίες αυτοί, αφού πρώτα αγόρασαν υπερχρεωμένα συγκροτήματα ΜΜΕ και μείωσαν τους μισθούς στο προσωπικό, στη συνέχεια μοίρασαν από χίλια ευρώ μπόνους στους εργαζόμενους για να δείξουν τη μεγαλοθυμία τους...
Το ίδιο προσπαθούν να επαναλάβουν και στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: Κάνουν τους κιμπάρηδες με τα λεφτά των άλλων. Ενώ υφάρπαξαν συνειδητά μεγάλο μέρος από το εισόδημα της μεσαίας τάξης με τους υπέρογκους φόρους, τις εισφορές και τη γενικευμένη απληρωσιά προς τον ιδιωτικό τομέα σπεύδουν τώρα να τάξουν από ένα χιλιάρικο σε κάθε «αδύναμο πολίτη» τον Δεκέμβριο.
Η κυβέρνηση απεμπόλησε συνειδητά τη θετική ρύθμιση του τρίτου μνημονίου για χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα και επεδίωξε με κάθε τρόπο να υπερβεί κατά πολύ τους στόχους μόνο και μόνο για να μπορεί να ντύνεται κάθε χρόνο Άγιος Βασίλης μοιράζοντας δώρα που στην πραγματικότητα έχει κλέψει από άλλους.
Από το 2015 μέχρι το τέλος του 2017 η χώρα είχε αναλάβει τη δέσμευση να παράγει πρωτογενή πλεονάσματα συνολικού ύψους 4 δισ. ευρώ (-0,2% το 2015, +0,5% το 2016 και +1,75% το 2017). Αντ’ αυτού, με τα αλεπάλληλα φορολογικά μέτρα, τη συμπίεση των επενδυτικών δαπανών και την κατακόρυφη αύξηση των οφειλών του Δημοσίου, η χώρα θα έχει πετύχει συνολικά πλεονάσματα 12 δισ. ευρώ (0,2% το 2015, 4% το 2016 και 2,5% το 2017) εκ των οποίων θα έχει μοιράσει μόλις το 1,5 δισ. ευρώ σε παροχές.
Η επιλογή να στερηθεί πολύτιμων πόρων η οικονομία δεν έγινε για να αναδιανεμηθεί το εισόδημα προς όφελος συνολικά της ανάκαμψης, αλλά για να καρπωθεί μικροπολιτικά κέρδη η ίδια η κυβέρνηση κάνοντας τον γαλαντόμο ευεργέτη σε μια χρεοκοπημένη χώρα. Ακόμη και τώρα που η συζήτηση αφορά στον τρόπο που θα διανεμηθεί το 1 δισ. ευρώ της υπεραπόδοσης του 2017, στόχος δεν είναι να αξιοποιηθεί το αχρείαστο πλεόνασμα ως μέσο για να ενισχυθεί η παραγωγή, να πέσει η ανεργία ή να μειωθούν οι επιβαρύνσεις, αλλά να μπορούν να ψηφοθηρούν οι υπουργοί και οι βουλευτές, υποσχόμενοι έκτακτες παροχές σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες.
Εδώ, όμως, υπάρχει ένα σημαντικό πρόβλημα. Η ζημιά που προκαλείται από την πολιτική της υπερφορολόγησης ώστε να παραχθούν πολύ νωρίτερα από τον συμπεφωνημένο χρόνο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, έχει προκαλέσει ανυπολόγιστη ζημιά στην οικονομία και στα basilidon. εισοδήματα. Η ζημιά αυτή αποτυπώθηκε στην ύφεση της διετίας 2015-2016 και στην ισχνή ανάκαμψη της φετινής χρονιάς, που είναι μια απόδειξη ότι ο φαύλος κύκλος επεκτείνεται.Υπάρχουν τριών ειδών σκοπιμότητες πίσω από το δήθεν «κοινωνικό πρόσωπο» της κυβέρνησης που μετέτρεψε από κατάρα σε ευλογία τα θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα.
Η πρώτη είναι η καθαρά ψηφοθηρική. Πέρυσι ήταν οι συνταξιούχοι που μοιράστηκαν χωρίς άλλες εισοδηματικές προϋποθέσεις το υπερβάλλον πλεόνασμα της χρονιάς. Το οξύμωρο είναι πως για να μοιραστεί έκτακτο επίδομα, εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι εν αναμονή συνταξιούχοι «πάγωσαν» στην ουρά αναμονής, ενώ την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ψήφιζε νέες περικοπές συντάξεων κατά 22% από τον Ιανουάριο του 2019.
Η δεύτερη σκοπιμότητα είναι επικοινωνιακή. Η κυβέρνηση αξιοποιεί τα πλεονάσματα που πηγάζουν από την βαριά φορολογία, για να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να ισχυριστεί ότι η οικονομία «πετάει». Προς επίρρωση των παραπάνω ο Νίκος Παππάς δήλωσε ότι «τα πράγματα στη χώρα πηγαίνουν καλύτερα και γι' αυτό είμαστε σε θέση να μοιράσουμε το πλεόνασμα στους ανθρώπους που το έχουν ανάγκη».
Η τρίτη σκοπιμότητα έχει να κάνει με την παγίδα που μεθοδικά στήνεται στην επόμενη κυβέρνηση η οποία και θα κληθεί ουσιαστικά να διαχειριστεί τη δέσμευση Τσίπρα προς τους δανειστές για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ την πενταετία 2018-2022.
Η σημερινή κυβέρνηση μεθόδευσε τα πράγματα κατά τρόπο ώστε η υπεραπόδοση των πλεονασμάτων και οι παροχές, να έχουν ημερομηνία λήξης πριν τις επόμενες εκλογές. Τα υπερβολικά πολλά δημοσιονομικά μέτρα που είχαν ως αποτέλεσμα να αυξηθούν οι φόροι κατά 4 δισ. ευρώ στην παραγωγή και την κατανάλωση, να μειωθούν οι αμοιβές εξαρτημένης εργασίας κατά 1 δισ. ευρώ και να καθηλωθεί το ΑΕΠ, επαρκούν το πολύ μέχρι τα μέσα του 2018.
Από εκεί και μετά γαία πυρί μειχθήτω. Πιθανόν δεν θα είναι καν δικό τους πρόβλημα αν από το 2018 δεν υπάρχουν άλλα λεφτά για παροχές ή δεν θα βγαίνουν οι στόχοι με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί ο «κόφτης» ή να εφαρμοστούν νωρίτερα οι περικοπές στις συντάξεις και στο αφορολόγητο.
Κατά κάποιο τρόπο το επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός ότι δεν πιστεύει πως από του χρόνου είναι εφικτός ο στόχος για πλεόνασμα 3,5%. Στην τελευταία συνέντευξή του (Εφημερίδα των Συντακτών) δήλωσε ότι «ποτέ δεν πίστεψε στα θαύματα για τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα. Όταν έρθει η ώρα μπορούμε από άλλη θέση να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα»…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου