Ακόμη και πολύ περισσότερο από το 11% είναι το προς πώληση ποσοστό της ΕΥΔΑΠ που έχει μπει στο τραπέζι των ελληνο-γαλλικών συζητήσεων στο πλαίσιο της επίσκεψης Macron.
Τα νερά όχι μόνο κατέχουν κυρίαρχη θέση στο γαλλικό πακέτο διεκδικήσεων, αλλά σύμφωνα με τις πληροφορίες του Liberal, και παρά τα όσα λέγονται από επίσημα χείλη, οι συζητήσεις στο παρασκήνιο με κυβερνητικά στελέχη, αφορούν στη...
μελλοντική είσοδο εταιρείας στα νερά της Αθήνας που θα αναλάβει πιθανόν και το μάνατζμεντ μαζί με ποσοστό πολύ υψηλότερο του 11% που επισήμως πωλείται.
Στο τραπέζι έχουν πέσει για παράδειγμα σενάρια τύπου, το 51% στο Δημόσιο το 49% σε ιδιώτες ή να πουληθεί ισχυρό μειοψηφικό πακέτο συν το μάνατζμεντ, γεγονός που σύμφωνα με τις ίδιες πηγές δείχνει ότι δεν είναι "γραμμένο σε πέτρα" το σχέδιο που έχει μέχρι σήμερα εγκριθεί.
«Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχει αποφανθεί από το 2014 κατά της πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ κατά τρόπο ώστε το Δημόσιο να διατηρεί τον πλειοψηφικό έλεγχο του μετοχικού της κεφαλαίου, πουλώντας μόνο το 11%», είναι μαχητή, όπως εκτιμούν στο Liberal άνθρωποι με γνώση των διεργασιών.
Τα νερά όχι μόνο κατέχουν κυρίαρχη θέση στο γαλλικό πακέτο διεκδικήσεων, αλλά σύμφωνα με τις πληροφορίες του Liberal, και παρά τα όσα λέγονται από επίσημα χείλη, οι συζητήσεις στο παρασκήνιο με κυβερνητικά στελέχη, αφορούν στη...
μελλοντική είσοδο εταιρείας στα νερά της Αθήνας που θα αναλάβει πιθανόν και το μάνατζμεντ μαζί με ποσοστό πολύ υψηλότερο του 11% που επισήμως πωλείται.
Στο τραπέζι έχουν πέσει για παράδειγμα σενάρια τύπου, το 51% στο Δημόσιο το 49% σε ιδιώτες ή να πουληθεί ισχυρό μειοψηφικό πακέτο συν το μάνατζμεντ, γεγονός που σύμφωνα με τις ίδιες πηγές δείχνει ότι δεν είναι "γραμμένο σε πέτρα" το σχέδιο που έχει μέχρι σήμερα εγκριθεί.
«Η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχει αποφανθεί από το 2014 κατά της πλήρους ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ κατά τρόπο ώστε το Δημόσιο να διατηρεί τον πλειοψηφικό έλεγχο του μετοχικού της κεφαλαίου, πουλώντας μόνο το 11%», είναι μαχητή, όπως εκτιμούν στο Liberal άνθρωποι με γνώση των διεργασιών.
Όπως και να έχει η συζήτηση είναι ακόμη πρωτόλεια. Αν και διεξάγεται σε πολλαπλά επίπεδα, και με συμμετοχή συγκεκριμένων υπουργών, οι αποφάσεις δεν πρόκειται να ληφθούν παρά μετά την επίσκεψη Μακρόν, όταν και όποτε κρίνει η κυβέρνηση ότι μπορεί να διαχειριστεί επικοινωνιακά το θέμα των νερών. Το γεγονός ωστόσο ότι το γαλλικό ενδιαφέρον για την ΕΥΔΑΠ προέρχεται από τουλάχιστον τρεις εταιρείες, σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες, αποδεικνύει ότι οι Γάλλοι θέλουν με κάποιο τρόπο να αποκτήσουν ζωτικό χώρο στην Ελλάδα. Θεωρούν άλλωστε τους εαυτούς τους χαμένους επενδυτικά, ειδικά έναντι των Γερμανών που τους είχαν κερδίσει κατά κράτος στην μάχη των αεροδρομίων.
Ποιος τα συζητά όλα αυτά; Ο ΣΥΡΙΖΑ που το 2012-2013, υποστήριζε ότι «όπου πουλήθηκε εταιρεία ύδρευσης, η ποιότητα του νερού υποβαθμίστηκε, η τιμή του εκτοξεύτηκε, χιλιάδες άνθρωποι έχασαν την πρόσβαση σε αυτό, ενώ οι μετρήσεις της ποιότητας σταμάτησαν, επενδύσεις δεν έγιναν, και τα δίκτυα αχρηστεύτηκαν».
Τότε ο σημερινός Πρωθυπουργός κατέβαινε στους δρόμους φωνάζοντας «το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και η ιδιωτικοποίηση θα περάσει πάνω από το πτώμα μου». Τώρα, που η κυβέρνηση καλοβλέπει το σενάριο μια γαλλική εταιρεία να μπει στο νερό της Αθήνας, έπαψε άραγε αυτό να συνιστά κοινωνικό αγαθό; Προφανώς, ναι.
«Η μάχη του νερού, είναι μάχη για την Δημοκρατία»
«Η μάχη του νερού, είναι μάχη για την Δημοκρατία»
Η αλήθεια είναι ότι στην μάχη του ΣΥΡΙΖΑ να ανέβει στην εξουσία, το νερό χρησιμοποιήθηκε ως αμιγώς «επικοινωνιακό αγαθό», όχι κοινωνικό. Ως ένα εργαλείο, όπως και άλλα την περίοδο 2012-2014, προκειμένου το κόμμα να «καβαλήσει» την κοινωνική δυσαρέσκεια, και με υπεραπλουστεύσεις, ευχάριστες υποσχέσεις, και λαϊκισμούς να γίνει κυβέρνηση.
Το θέμα επομένως δεν είναι αν τα νερά θα πουληθούν τώρα, σε έξι μήνες ή σε ένα χρόνο. Αλλά ότι αυτός που φαίνεται πρόθυμος να πατήσει το κουμπί είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος πάνω στα νερά έχτισε την πολιτική του καριέρα, το πολιτικό του προφίλ.
«Δεν πωλούν μόνο την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ, έχουν ήδη υποθηκεύσει το νερό των λιμνών, των γεωτρήσεων, των μελλοντικών γεωτρήσεων, όλο τον υδάτινο πλούτο της χώρας», έλεγε το 2013 από την Θεσσαλονίκη για την τρόικα και την κυβέρνηση Σαμαρά, ο τότε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας. Δίπλα του ήταν και ο Τommaso Fattori, ιδρυτικό μέλος της καμπάνιας που οδήγησε στο δημοψήφισμα για τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού στην Ιταλία.
Διερωτόταν από την ίδια πάντα εκδήλωση ο κ. Τσίπρας «γιατί πρέπει να πουλήσουμε μια επιχείρηση (ΕΥΑΘ), που συνεχίζει να παράγει κέρδη, που έχει τεράστιο κοινωνικό όφελος», διεμήνυε ότι «το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό», και δεσμευόταν ότι «η μάχη για να σωθεί το νερό και για να αποτρέψουμε την νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, είναι μάχη που δίνουμε για την δημοκρατία».
Το θέμα επομένως δεν είναι αν τα νερά θα πουληθούν τώρα, σε έξι μήνες ή σε ένα χρόνο. Αλλά ότι αυτός που φαίνεται πρόθυμος να πατήσει το κουμπί είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος πάνω στα νερά έχτισε την πολιτική του καριέρα, το πολιτικό του προφίλ.
«Δεν πωλούν μόνο την ΕΥΑΘ και την ΕΥΔΑΠ, έχουν ήδη υποθηκεύσει το νερό των λιμνών, των γεωτρήσεων, των μελλοντικών γεωτρήσεων, όλο τον υδάτινο πλούτο της χώρας», έλεγε το 2013 από την Θεσσαλονίκη για την τρόικα και την κυβέρνηση Σαμαρά, ο τότε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας. Δίπλα του ήταν και ο Τommaso Fattori, ιδρυτικό μέλος της καμπάνιας που οδήγησε στο δημοψήφισμα για τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού στην Ιταλία.
Διερωτόταν από την ίδια πάντα εκδήλωση ο κ. Τσίπρας «γιατί πρέπει να πουλήσουμε μια επιχείρηση (ΕΥΑΘ), που συνεχίζει να παράγει κέρδη, που έχει τεράστιο κοινωνικό όφελος», διεμήνυε ότι «το νερό είναι αναπαλλοτρίωτο δημόσιο αγαθό», και δεσμευόταν ότι «η μάχη για να σωθεί το νερό και για να αποτρέψουμε την νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα, είναι μάχη που δίνουμε για την δημοκρατία».
Ορόσημο η περυσινή ΔΕΘ
Η αλήθεια είναι ότι η στροφή από την παρελκυστική στάση του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα νερά έχει συντελεστεί εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο. Ορόσημο μπορεί να θεωρηθεί η περυσινή ΔΕΘ. Τότε ήταν και η πρώτη φορά που ο Πρωθυπουργός παραδέχθηκε δημόσια ότι συζητά θέμα πώλησης μετοχών στις εταιρείες ύδρευσης. Ερωτηθείς τι σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση με την πώληση της ΕΥΑΘ, ο κ. Τσίπρας είχε απαντήσει ότι παραμένει «η δέσμευση για το δημόσιο χαρακτήρα της», συμπληρώνοντας ωστόσο ότι αυτό «δεν σημαίνει ότι δεν αναζητούμε επενδυτές ώστε να αναπτυχθεί η ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης προς όφελος του Δημοσίου». Τα λόγια του ουσιαστικά σήμαιναν ότι το πρόταγμα με το οποίο θα επιχειρήσει να περάσει όσο πιο ανώδυνα η κυβέρνηση την πώληση των νερών είναι το «προασπιζόμαστε το δημόσιο χαρακτήρα τους», αφού δεν πρόκειται να πουλήσουμε στις εταιρείες παρά μειοψηφικά ποσοστά.
Το σκεπτικό ήταν ότι αφού σήμερα το Δημόσιο ελέγχει το 61% της ΕΥΔΑΠ, ακόμη και αν το ΤΑΙΠΕΔ πουλήσει το 11% του μετοχικού της κεφαλαίου, δεν αλλάζει επί της ουσίας κάτι, αφού το υπόλοιπο 50% θα οδεύσει προς το υπερ-Ταμείο. Ένα όμως από τα εργαλεία αξιοποίησης που διαθέτει το τελευταίο είναι και εκείνο της πώλησης ποσοστών ΔΕΚΟ εφόσον κριθεί απαραίτητο. Παρά τις περί του αντιθέτου κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, η αλήθεια είναι ότι ουδείς μπορεί να αποκλείσει κάποια στιγμή στο μέλλον, να μειωθεί περαιτέρω το μερίδιο του Δημοσίου σε ΕΥΔΑΠ ή ΕΥΑΘ.
Οι πληροφορίες άλλωστε του Liberal λένε ότι στο τραπέζι της ελληνο-γαλλικής κουβέντας δεν βρίσκονται μόνο σενάρια για το 11%, αλλά για μεγαλύτερα πακέτα, καθώς σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, όταν ξεκινήσει στα σοβαρά η διαδικασία, η απόφαση του ΣτΕ δεν πρόκειται να αντέξει νομικά.
Στην ουσία η συζήτηση που ξεκινάει τώρα, θα έχει μεγάλο ορίζοντα. Το μομέντουμ σίγουρα υπάρχει λόγω της επίσκεψης Μακρόν, η υπόθεση ωστόσο των νερών θέλει καιρό για να αρχίσει να σχηματοποιείται, πολλώ δε μάλλον όταν ακόμη το ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει καν προσλάβει σύμβουλο για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Οι ζυμώσεις θα συνεχίζονται μέχρις ότου κρίνει η κυβέρνηση ότι έχει βρει το πιο ανώδυνο σενάριο, ώστε να μπορεί να πλασάρει στο κομματικό της ακροατήριο την πώληση των νερών, χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις.
Το σκεπτικό ήταν ότι αφού σήμερα το Δημόσιο ελέγχει το 61% της ΕΥΔΑΠ, ακόμη και αν το ΤΑΙΠΕΔ πουλήσει το 11% του μετοχικού της κεφαλαίου, δεν αλλάζει επί της ουσίας κάτι, αφού το υπόλοιπο 50% θα οδεύσει προς το υπερ-Ταμείο. Ένα όμως από τα εργαλεία αξιοποίησης που διαθέτει το τελευταίο είναι και εκείνο της πώλησης ποσοστών ΔΕΚΟ εφόσον κριθεί απαραίτητο. Παρά τις περί του αντιθέτου κυβερνητικές διαβεβαιώσεις, η αλήθεια είναι ότι ουδείς μπορεί να αποκλείσει κάποια στιγμή στο μέλλον, να μειωθεί περαιτέρω το μερίδιο του Δημοσίου σε ΕΥΔΑΠ ή ΕΥΑΘ.
Οι πληροφορίες άλλωστε του Liberal λένε ότι στο τραπέζι της ελληνο-γαλλικής κουβέντας δεν βρίσκονται μόνο σενάρια για το 11%, αλλά για μεγαλύτερα πακέτα, καθώς σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, όταν ξεκινήσει στα σοβαρά η διαδικασία, η απόφαση του ΣτΕ δεν πρόκειται να αντέξει νομικά.
Στην ουσία η συζήτηση που ξεκινάει τώρα, θα έχει μεγάλο ορίζοντα. Το μομέντουμ σίγουρα υπάρχει λόγω της επίσκεψης Μακρόν, η υπόθεση ωστόσο των νερών θέλει καιρό για να αρχίσει να σχηματοποιείται, πολλώ δε μάλλον όταν ακόμη το ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει καν προσλάβει σύμβουλο για την ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Οι ζυμώσεις θα συνεχίζονται μέχρις ότου κρίνει η κυβέρνηση ότι έχει βρει το πιο ανώδυνο σενάριο, ώστε να μπορεί να πλασάρει στο κομματικό της ακροατήριο την πώληση των νερών, χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις.
Οι πληροφορίες πάντως επιμένουν ότι και οι τρεις γαλλικές εταιρείες που καλοβλέπουν την ΕΥΔΑΠ, ενδιαφέρονται για το μάνατζμεντ. Σημειωτέον ότι ανάμεσα στους επιχειρηματίες που συνοδεύουν τον Μακρόν είναι ο πρόεδρος της εταιρείας ύδρευσης Suez Environnement, Jean-Louis Chaussade, και ο εκτελεστικός πρόεδρος της εταιρείας παραγωγής και διανομής ύδατος Saur, Louis-Roch Burgard.
Φωτογραφία: Mustafa Yalcin/Anadolu Agency/Getty Images/Ideal Images
Του Γιώργου Φιντικάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου