ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΛΥΣΗ της ομιλίας Μητσοτάκη: Η Ηθική της υπευθυνότητας

Η πολιτική είναι ανθρώπινο επάγγελμα. Ασκείται από ανθρώπους και αφορά ανθρώπους. 

Τις ιστορίες των ανθρώπων – νέων, άνεργων, αγροτών, δημοσίων υπαλλήλων, ντελιβεράδων, επιχειρηματιών - φώτισε το βράδυ του Σαββάτου στο Βελλίδειο ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε μια διαφορετική, αλλά καλά ζυγισμένη παρέμβαση.
Ο πρόεδρος της ΝΔ πέρασε από το συναίσθημα στον ρεαλισμό και από τις προσωπικές αναφορές  στις...
εξαγγελίες συγκεκριμένων νομοσχεδίων (για την αναδιοργάνωση της κυβέρνησης και του κράτους, την απλοποίηση των διαδικασιών για τις επενδύσεις και ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο για τουλάχιστον μια πενταετία) για να σκιαγραφήσει το δικό του σχέδιο για την επάνοδο της χώρας στην κανονικότητα. (Σημειολογικά, δεν είναι τυχαίο που στο όραμα του Μητσοτάκη για το μέλλον χώρεσαν ελάχιστες λέξεις για τα πεπραγμένα της κυβέρνησης….)

Ποια κανονικότητα; Αυτή  που δεν θα επιβάλλει στους νέους να φεύγουν, δεν θα διαλύει την ραχοκοκαλιά της μεσαίας τάξης, δεν θα δίνει ελεημοσύνη και επιδόματα αντί προοπτικής για το μέλλον. «Στη σύγχρονη Ελλάδα κοινωνική πολιτική πρέπει να είναι κατά κύριο λόγο η εξασφάλιση δουλειάς», είπε σε μια αποστροφή του λόγου του δίνοντας τον τόνο μιας βαθιά πολιτικής ομιλίας. 

Η ανάπτυξη δεν θα έρθει από Μεσσίες. Θα προκύψει από ένα σχέδιο μεταρρυθμίσεων – προανήγγειλε δε μεταρρυθμίσεις στο κράτος με αντάλλαγμα χαμηλότερα πλεονάσματα ως πρόταση προς τους εταίρους- με το οποίο η χώρα θα κάνει τις υπερβάσεις της για να μπορέσει να κάνει άλμα πιο γρήγορο απ΄τη φθορά. 
Μές΄από επιβράβευση των άξιων, τη χορήγηση κινήτρων  στους επιχειρηματίες που είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις και στους εργαζομένους τους, την απλοποίηση των διαδικασιών για τις επενδύσεις. 
Μές΄από σύγχρονα, αυτόνομα και εξωστρεφή πανεπιστήμια, όπου οι φοιτητοπατέρες δεν θα έχουν θέση. 
Ο κ. Μητσοτάκης προανήγγειλε μάλιστα την επανίδρυση της ΔΑΠ και δεσμεύθηκε ότι σημαία της ΝΔ δεν θα ξανακολληθεί σε ελληνικό Πανεπιστήμιο…

Η βασική φιλοσοφία της παρέμβασης ήταν ότι η χώρα πρέπει να αφήσει πίσω τον κακό της εαυτό και να ξαναβρεί το νήμα του μέτρου και της λογικής. Ο Μητσοτάκης το περιέγραψε. Θύμισε ότι δημόσιο δεν είναι και κρατικό και ότι είπε ότι αν ένα δημόσιο αγαθό παρέχεται καλύτερα από τον ιδιωτικό τομέα, δεν πρέπει να αποτελεί ταμπού (έφερε ως παράδειγμα την αλλαγή αξονικών τομογράφων με συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα).  

Η χώρα, δηλαδή οι πολίτες της, πρέπει να αντισταθούν στην κανονικοποίηση της μιζέριας, της ηττοπάθειας και της παρακμής. Τίποτα δεν είναι προδιαγεγραμμένο. 
Η ηθική της υπευθυνότητας που περιέγραψε ο Μητσοτάκης δεν αφορά μόνο τους πολιτικούς που ασκούν εξουσία. Αφορά εξίσου τον επιχειρηματία που κρατά τα χρήματά του στην Ελβετία και κάνει βόλτες με το σκάφος του στο Αιγαίο και τον δημόσιο υπάλληλο που δεν δέχεται την αξιολόγηση. 
Τις σπουδαίες χώρες τις χτίζουν οι πολλοί, είπε σε μια  αποστροφή του λόγου του ο κ. Μητσοτάκης. Τις χτίζουν οι νέοι και οι εκπρόσωποι της μεσαίας τάξης – όσοι απέμειναν και όσοι έχουν φτωχοποιηθεί – στους οποίους κατεξοχήν απευθύνθηκε διαμηνύοντας ότι δεν θα συμβιβαστεί με τη φορολογική εξόντωση των Ελλήνων. Εντέλει, τις χτίζουν όλοι αυτοί που βαρέθηκαν να θεωρούν ότι «το μεγαλύτερο διαβατήριο για την επιτυχία είναι διαβατήριο». Αριστεροί, δεξιοί, ή κεντρώοι, δεν έχει και μεγάλη σημασία. Αρκεί να μην είναι «λαθρεπιβάτες».

ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΑ ΠΕΛΩΝΗ
Καθημερινή