Μπροστά σε διπλό κίνδυνο βρίσκεται η Αθήνα, αν όπως όλα δείχνουν το Eurogroup επικυρώσει το σχέδιο, που έχει τις ευλογίες του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και του ΔΝΤ, προβλέποντας την αναστολή χρηματοδότησης και εκπόνησης Ανάλυσης Βιωσιμότητας Χρέους από το Ταμείο...
Όπως εξηγούν πηγές, με άμεση γνώση των διαβουλεύσεων για το Χρέος, από τη στιγμή η ένταξη στο QE θα πρέπει να θεωρείται μάλλον αδύνατη- θα πρέπει η ΕΚΤ να λάβει μια πολιτική κατά βάση απόφαση, σημειώνουν οι ίδιες πηγές- η ελληνική πλευρά θα πρέπει να αλλάξει στρατηγική και να εστιάσει στις δυνατότητες επιστροφής στις αγορές χωρίς την «ομπρέλα» της ΕΚΤ. Ωστόσο, αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια ημέρα στην άλλη και η εκτίμηση είναι ότι θα χρειαστούν περίπου έξι μήνες για να «περάσει» αυτό το αφήγημα προς τα έξω, υπό την προϋπόθεση, μάλιστα, ότι δεν θα υπάρξουν άλλου είδους αναταράξεις και θα εφαρμοστούν κατά γράμμα όλα έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση με τους πιστωτές της.
Κι εδώ υπάρχουν δύο κίνδυνοι. Κατ’ αρχάς, αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι οι τεχνοκράτες (staff) του ΔΝΤ επιθυμούν να αποχωρήσουν από το ελληνικό πρόγραμμα κι απλώς διευκολύνουν τη γερμανική κυβέρνηση αναβάλλοντας την απόφαση ως το Φθινόπωρο, τότε η έξοδος του Ταμείου θα συμπέσει χρονικά με την περίοδο που η Ελληνική Δημοκρατία θα επιχειρεί να χτυπήσει την πόρτα των αγορών. Κι επειδή η εκτίμηση είναι ότι αυτή η έξοδος θα είναι θορυβώδης, με σαφείς αιχμές για τη βιωσιμότητα του ελληνικού Χρέους, που καθιστούν αδύνατη τη συμμετοχή του Ταμείου, οι αρνητικές επιπτώσεις στην προσπάθεια έστω δοκιμαστικής έκδοσης είναι προφανείς.
Κι εδώ υπάρχουν δύο κίνδυνοι. Κατ’ αρχάς, αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις ότι οι τεχνοκράτες (staff) του ΔΝΤ επιθυμούν να αποχωρήσουν από το ελληνικό πρόγραμμα κι απλώς διευκολύνουν τη γερμανική κυβέρνηση αναβάλλοντας την απόφαση ως το Φθινόπωρο, τότε η έξοδος του Ταμείου θα συμπέσει χρονικά με την περίοδο που η Ελληνική Δημοκρατία θα επιχειρεί να χτυπήσει την πόρτα των αγορών. Κι επειδή η εκτίμηση είναι ότι αυτή η έξοδος θα είναι θορυβώδης, με σαφείς αιχμές για τη βιωσιμότητα του ελληνικού Χρέους, που καθιστούν αδύνατη τη συμμετοχή του Ταμείου, οι αρνητικές επιπτώσεις στην προσπάθεια έστω δοκιμαστικής έκδοσης είναι προφανείς.
Εάν, πάλι, το ΔΝΤ πειστεί από το Βερολίνο και τη νέα γερμανική κυβέρνηση, να παραμείνει και εμπλακεί ενεργά στο ελληνικό πρόγραμμα, η εκτίμηση είναι ότι αυτό θα γίνει με την υπόσχεση νέων μεταρρυθμίσεων εκ μέρους της Ελλάδας, έτσι ώστε να βγαίνουν οι αριθμοί του Ταμείου. Τόσο ο Π. Τόμσεν, όσο και ο Β. Σόιμπλε έχουν ήδη προϊδεάσει γι’ αυτήν την εξέλιξη, ζητώντας πιο τολμηρές παρεμβάσεις στο Δημόσιο, στην αγορά εργασίας- ήδη το ΔΝΤ έχει εγείρει ενστάσεις ακόμα και για τις φρεσκοψηφισμένες διατάξεις περί συλλογικών συμβάσεων- στις αγορές προϊόντων- υπηρεσιών και στο πεδίο των ιδιωτικοποιήσεων.
Σημειωτέον ότι το ελληνικό πρόγραμμα θα θεωρηθεί με πολιτικούς όρους ως ολοκληρωμένο επιτυχώς, μόνο αν η Ελλάδα είναι σε θέση να σταθεί μόνη της στις αγορές από το δεύτερο εξάμηνο του 2018 και μετά, παρά το ότι οι δανειακές της ανάγκες είναι περιορισμένες. Με αυτό ακριβώς το σκεπτικό αναθερμαίνεται το σενάριο της Ενισχυμένης Προληπτικής Πιστωτικής Γραμμής από τον ESM, η οποία βάσει του Κανονισμού του παρέχεται μόνο κατόπιν Μνημονίου (MoU) και σε συνεννόηση με το ΔΝΤ.
Πηγή: iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου