Από τη λάσπη και το ξενύχτι των ανθρώπων που τρέχουν εθελοντικά να βοηθήσουν πρόσφυγες μέχρι το γραφείο του διευθυντή Υποδοχής τους στο υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής με το μηνιαίο μισθό των 4.000 ευρώ, η Ανθή Καραγγελή διέγραψε ταχύτατα μια πορεία που προσφέρει ένα ολοκληρωμένο «success story» στο βιβλίο «Πώς να κάνετε καριέρα με τον ΣΥΡΙΖΑ».Το βιβλίο αυτό...
δεν έχει ακόμη εκδοθεί για να σπεύσουν οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι, αλλά κεφάλαιά του μπορεί κανείς από τώρα να τα διαβάσει είτε μέσα από ρεπορτάζ που δημοσιεύονται για μεμονωμένες περιπτώσεις είτε από αφηγήσεις που γίνονται, όμως μόνο μέσα σε κλειστά κομματικά γραφεία…
Η αποκάλυψη του «Ελεύθερου Τύπου» την περασμένη Πέμπτη ότι η κ. Καραγγελή έλαβε στο μισθό της αύξηση 50% με απόφαση του προϊσταμένου της υπουργού Γιάννη Μουζάλα (συνυπογράφει και ο αναπληρωτής Οικονομικών Γ. Χουλιαράκης) προκάλεσε αίσθηση για τα δεδομένα μιας χώρας όπου η ανεργία δεν πλήττει απλώς το ένα τρίτο του πληθυσμού αλλά οδηγεί κυρίως τους νέους (όπως η κ. Καραγγελή) σε θέσεις όπου αμείβονται με 400 ευρώ μικτά στην καλύτερη περίπτωση. Ακόμη μεγαλύτερη αίσθηση προκάλεσε η προσπάθεια του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής να απαντήσει λέγοντας ότι η είδηση είναι ψευδής και αβάσιμη διότι ο υπουργός δεν έδωσε αύξηση αλλά επανέφερε το μισθό στο προβλεπόμενο επίπεδο διότι είχε μειωθεί «εκ παραδρομής»! Ο κ. Μουζάλας, πάντως, δεν έσπευσε να ζητήσει συγγνώμη για την «παραδρομή», όπως έκανε παλιότερα με άλλες αφορμές.
Η συγκεκριμένη «παραδρομή», άλλωστε, μπορεί να μην ήταν καν τυχαία… Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Η Ανθή Καραγγελή σπούδασε νηπιαγωγός στα Γιάννενα και αποφοίτησε το 2005. Εκεί έκανε τα πρώτα βήματα ενασχόλησης με τους μετανάστες από την Αλβανία συμμετέχοντας στο Κέντρο Αποκατάστασης Θυμάτων Βασανιστηρίων. Διορίστηκε στο υπουργείο Παιδείας και έτσι βρέθηκε να εργάζεται στη Λέσβο. Το 2012 και καθώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει να «βλέπει» την εξουσία, η νυν διευθύντρια είναι πλέον γνωστή στο νησί ως ενεργό μέλος του κόμματος και ένας από τους πιο δραστήριους «αλληλέγγυους» που προσπαθούν να βοηθήσουν τους πρώτους πρόσφυγες που αρχίζουν να έρχονται από τη Συρία. Τελειώνει μεταπτυχιακό το 2014 στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με θέμα «Ευρωπαϊκές κοινωνίες και ευρωπαϊκή ολοκλήρωση».
Το 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ αναλαμβάνει την εξουσία και η Τασία Χριστοδουλοπούλου τα μεταναστευτικά. Το χαρτοφυλάκιο που δημιουργείται παραμένει όμως κενό, χωρίς αρμοδιότητες και εξουσίες. Από την άνοιξη, εκατοντάδες καρυδότσουφλα γεμάτα πρόσφυγες παλεύουν καθημερινά να περάσουν το Αιγαίο και η κυβέρνηση περιορίζεται να τους δείχνει το δρόμο προς την Ειδομένη. Αρχές καλοκαιριού, δημιουργούνται πρόχειροι καταυλισμοί στο Πεδίο του Αρεως, την πλατεία Βικτωρίας και όπου αλλού υπήρχε διαθέσιμος χώρος. Εδώ έλαμψε η ευκαιρία για τη δυναμική Ανθή…
Εμφανίζεται στους διαδρόμους του υπουργείου και εκτός από τις κατάλληλες κομματικές συστάσεις δηλώνει ευπειθώς έτοιμη να αναλάβει κάτι που ουδείς «συριζαίος αλληλέγγυος» πλησίαζε: Να οργανώσει τον καταυλισμό προσφύγων στον Ελαιώνα αλλά και όλα όσα η δημιουργία του απαιτούσε. Δηλαδή, να συνεργασθεί με διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου και κυρίως την Αστυνομία και την Κρατική Ασφάλεια, οι οποίες τότε προκαλούσαν ακόμη αλλεργία στα κομματικά στελέχη.Με την ίδια ευκολία, στους μήνες που ακολούθησαν, συνέχισε να συνεργάζεται με το Στρατό, ο οποίος ανέλαβε κατεπειγόντως να στήσει 40 δομές φιλοξενίας όταν τα σύνορα έκλεισαν τον Φεβρουάριο του 2016.
Για να γίνουν όλα τα παραπάνω, η κ. Καραγγελή παρέμεινε αποσπασμένη αρχικά στο γραφείο της κ. Χριστοδουλοπούλου και στη συνέχεια σε εκείνο του κ. Μουζάλα.
Συνέχιζε να πληρώνεται από το υπουργείο Παιδείας, λαμβάνοντας όμως σημαντικά ποσά ως «εκτός έδρας» και υπερωρίες, καθώς είχε αναλάβει ρόλο γενικού συντονιστή των δομών πανελλαδικώς.
Στη θέση που βρίσκεται εκείνη σήμερα, υπήρχε στέλεχος που είχε τοποθετηθεί από προηγούμενες κυβερνήσεις, ο Π. Νίκας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τον ήθελε αλλά δεν τον έδιωχνε κιόλας. Ο τρόπος απαλλαγής βρέθηκε όταν υπεγράφη η αποκαλούμενη «συμφωνία Ε.Ε.-Τουρκίας» και πέρασε κατεπειγόντως νόμος που καταργούσε την Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής και δημιουργούσε Υπηρεσία Υποδοχής σκέτο, τον Μάιο του 2016. Ο κ. Νίκας έμεινε χωρίς αντικείμενο μέχρι να οριστεί διάδοχός του, αλλά αυτό απεδείχθη πολύ δύσκολο. Χρειάστηκε να καρατομηθεί προηγουμένως ο γενικός γραμματέας Υποδοχής Οδυσσέας Βουδούρης, που παραιτήθηκε τον Σεπτέμβριο, αφού κατήγγειλε τον προϊστάμενό του υπουργό Μουζάλα για δημιουργία «περιβάλλοντος» που έκανε κουμάντο χωρίς διαφάνεια σε σειρά έργων και προμηθειών.
Στο διάστημα εκείνο, τον Ιούλιο ελήφθη και η «εκ παραδρομής» απόφαση που μείωνε το μισθό του Π. Νίκα ενώ πολλοί σχολίασαν ότι έγινε σκοπίμως για να τον εξαναγκάσει σε αποχώρηση. Οταν ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας επέλεξε να διώξει τον Οδ. Βουδούρη, ο Γ. Μουζάλας ένιωσε απελευθερωμένος και μέσα στον ορυμαγδό των καταγγελιών του υφισταμένου του, ανακοίνωσε την τοποθέτηση του «δικού του ανθρώπου», της κ. Καραγγελή.
Ηταν, άλλωστε, κάτι που ο κ. Μουζάλας τής είχε υποσχεθεί μήνες πριν, αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες που είχε κάνει αλλά και τον πόλεμο που είχε αρχίσει εκείνη να δέχεται. Εναν πόλεμο που πήγαζε κυρίως από τους αλληλέγγυους και ειδικά εκείνους της Λέσβου, που είχαν δει την πρώην «συντρόφισσά» τους να ανακηρύσσεται σε… γενικό δερβέναγα των προσφύγων και να εφαρμόζει τις πολιτικές που ζητούσε η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως η κράτησή τους στη Μόρια και η επιστροφή τους στην Τουρκία.
Κάποιος προσπάθησε να της θυμίσει τον Ιούνιο του 2015 όταν, εν μέσω της διαπραγμάτευσης που οδήγησε στο τρίτο Μνημόνιο, υπέγραφε (μεταξύ άλλων 600) διακήρυξη «κατά οποιασδήποτε συμφωνίας με τους δανειστές που θα περιλαμβάνει νέα μέτρα λιτότητας» διότι «στον κόσμο της Αριστεράς και των κινημάτων, δεν του αξίζει να παραμένει σε αυτή την παραλυτική αναμονή ούτε να ανεχτεί -πολύ περισσότερο να αναγκαστεί να υπερασπιστεί- μορφές μνημονιακής διολίσθησης».
Η κ. Καραγγελή είχε ήδη αποτινάξει το παρελθόν, αναλαμβάνοντας θέση στο νέο της γραφείο και ακολουθώντας κλασικές συνταγές της εξουσίας, όπως το να επιλέγεις για συνεργάτες μόνο όσους δεν σε απειλούν – κάτι που οδηγεί πολλούς ικανούς υπαλλήλους της Υπηρεσίας Υποδοχής να επιθυμούν μετάταξη αλλού.
Ηταν, άλλωστε, κάτι που ο κ. Μουζάλας τής είχε υποσχεθεί μήνες πριν, αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες που είχε κάνει αλλά και τον πόλεμο που είχε αρχίσει εκείνη να δέχεται. Εναν πόλεμο που πήγαζε κυρίως από τους αλληλέγγυους και ειδικά εκείνους της Λέσβου, που είχαν δει την πρώην «συντρόφισσά» τους να ανακηρύσσεται σε… γενικό δερβέναγα των προσφύγων και να εφαρμόζει τις πολιτικές που ζητούσε η Ευρωπαϊκή Ενωση, όπως η κράτησή τους στη Μόρια και η επιστροφή τους στην Τουρκία.
Κάποιος προσπάθησε να της θυμίσει τον Ιούνιο του 2015 όταν, εν μέσω της διαπραγμάτευσης που οδήγησε στο τρίτο Μνημόνιο, υπέγραφε (μεταξύ άλλων 600) διακήρυξη «κατά οποιασδήποτε συμφωνίας με τους δανειστές που θα περιλαμβάνει νέα μέτρα λιτότητας» διότι «στον κόσμο της Αριστεράς και των κινημάτων, δεν του αξίζει να παραμένει σε αυτή την παραλυτική αναμονή ούτε να ανεχτεί -πολύ περισσότερο να αναγκαστεί να υπερασπιστεί- μορφές μνημονιακής διολίσθησης».
Η κ. Καραγγελή είχε ήδη αποτινάξει το παρελθόν, αναλαμβάνοντας θέση στο νέο της γραφείο και ακολουθώντας κλασικές συνταγές της εξουσίας, όπως το να επιλέγεις για συνεργάτες μόνο όσους δεν σε απειλούν – κάτι που οδηγεί πολλούς ικανούς υπαλλήλους της Υπηρεσίας Υποδοχής να επιθυμούν μετάταξη αλλού.
Το μόνο που απέμενε ήταν η απόφαση Μουζάλα που «διόρθωνε την παραδρομή» και ανέβαζε το μισθό της στα 3.950 ευρώ.
Οσο για την ποιότητα του έργου που θα δικαιολογούσε έναν τέτοιο μισθό, μιλούν από μόνες τους οι εικόνες με τα παγωμένα αντίσκηνα στη Μόρια και οι θάνατοι εκεί προσφύγων που παραμένουν ανεξιχνίαστοι…
marketnews.gr
marketnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου