Κοίταξα δίπλα μου, την ώρα που οι συμπολεμιστές κερδίζαμε σπιθαμή προς σπιθαμή την πορεία μας προς την Βουλή των Ελλήνων.
Παραλίγο να μην τον γνωρίσω! Τον πρόδωσε το κόκκινο σακίδιο και η μπλούζα με την στάμπα της Σκάρλετ.
Ο Ευκλείδης, ο δικός μας Ευκλείδης ήταν εκεί!
Στην διαδήλωση των Ελλήνων φιλελέδων για το ευρώ!
Ο Ευκλείδης επέστρεψε…
Ο Ευκλείδης ήταν πάντα δικό μας παιδί...
Ίσως να φταίει ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας τους Γιάννη Στουρνάρα και το γεγονός ότι εκείνος, ο Ευκλείδης, ένας άκακος αστός, συγκατοίκησε σε νεαρά ηλικία με τον σοσιαλιστή Γιάννη.
Ο Γιάννης προσπάθησε να τον παρασύρει στα άβατα της σοσιαλιστικής επανάστασης και ο Ευκλείδης το πίστεψε…
Επιτέλους, ο δικός μας Ευκλείδης, ήταν και πάλι μαζί μας.
Έπειτα από τόσα χρόνια άγονης περιπλάνησης στα αδιέξοδα στενά της ριζοσπαστικής Αριστεράς, αποφάσισε και πάλι να επιστρέψει σε εκείνα που γνώριζε καλά, στα ιδανικά της τάξης του.
Ήταν εκείνος που είχε απειλήσει ευθέως τους ευρωπαίους ομολόγους του:
« Ή θα κάνετε τώρα πίσω ή θα βγω έξω και θα πω σε όλους ότι είστε όργανα του διεθνούς καπιταλισμού, και υπηρέτες του σιωνισμού. Ίσως και Μασόνοι. Γι αυτό το τελευταίο δεν είμαι απολύτως σίγουρος, αλλά κάποιος άλλος το είπε προχτές. Πιθανότατα ο σύντροφος Πάνος.
Μισό λεπτό να πάρω ένα τηλέφωνο στην Αθήνα να βεβαιωθώ και θα επιστρέψω».
Οι συνομιλητές του κοιταζόντουσαν μεταξύ τους άφωνοι. Με ανοικτό το στόμα. Όλα μπορούσαν να τα ανεχτούν, αλλά εκείνο του «διεθνούς καπιταλισμού» τους ήταν πολύ βαρύ για να το καταπιούν ολόκληρο, αμάσητο…
Μία άλλη φορά κι ενώ το αδιέξοδο της διαπραγμάτευσης ήταν δεδομένο, ο Ευκλείδης βρήκε έναν άλλο τρόπο να τους «απειλήσει»:
«Μην με πιέζετε πολύ, διότι θα παραιτηθώ και θα πέσει η κυβέρνηση. Κι αν πέσει η κυβέρνηση θα με δείτε στους δρόμους να διαδηλώνω».
Δεν τον είχαν πάρει στα σοβαρά.
Ένας απρεπής, μάλιστα, έβαλε δυνατά τα γέλια και τραντάχτηκε η αίθουσα. Ήταν μία μοιραία κίνηση που θα άλλαζε την ροή των γεγονότων.
Η Ιστορία γράφεται πολλές φορές από τέτοια «μικρά περιστατικά». Που να ήξερε εκείνη την ώρα τι θα προκαλούσε με εκείνο του το γέλιο!
Και να τώρα ήταν στον δρόμο και διαδήλωνε.
Όχι όμως στο μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν μαζί μας, όχι με τους αχάριστους που δεν ήξεραν τι παλικάρι μας είχαν κλέψει.
Ο Ευκλείδης ήταν ο συμπολεμιστής που χρόνια τώρα μας έλειπε.
Ένα θανάσιμο όπλο στα χέρια κάθε παράταξης.
Ένας αγνός ήρωας, ικανός να αλλάξει τους συσχετισμούς δυνάμεων την κρίσιμη ώρα.
Σε μία κυβέρνηση, σε μία διαδήλωση, σε μία συζήτηση στο καφέ.
Κάπως έτσι έμαθα εκείνη την ημέρα σε εκείνη την διαδήλωση τι έκρυβε, επιτέλους, το κόκκινο σακίδιο…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου