Είναι χωρίς αμφιβολία το εφιαλτικότερο σενάριο, γιατί καταδικάζει την οικονομία σε έναν αργό και βασανιστικό θάνατο.
Επειδή η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ούτε πατριωτική ευθύνη διαθέτει, ούτε ενδιαφέρεται για την πορεία του ιδιωτικού τομέα, είναι επόμενο να αφήσει να σέρνεται μια νοσηρή κατάσταση, γιατί πιστεύει πως την εξυπηρετεί...
Αυτή η πολιτική συμπεριφορά αποτελεί ένα μάθημα σε όλους αυτούς που πίστευαν και εξακολουθούν να πιστεύουν πως «ο Τσίπρας σιγά-σιγά μαθαίνει. Βελτιώνεται».
Σε όλους αυτούς που ακόμα και σήμερα υπερασπίζονται όλα αυτά που έγιναν το καλοκαίρι του 2015, όταν σύσσωμη η Ευρωπαϊκή αντιπολίτευση παραδόθηκε άνευ όρων στον ηττημένο ΣΥΡΙΖΑ. Με αυτήν την άφρονα πολιτική τους έδωσαν στον Α.Τσίπρα άλλη μια τετραετία.
Και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα;
Φαίνεται πως θα είναι το ίδιο με αυτό που αποτόλμησαν τον Ιούνιο του 2015, αλλά δεν τους «βγήκε».
Τώρα έχουν αποκτήσει πείρα, έχουν στήσει τους μηχανισμούς τους στο κράτος και προετοιμάζονται για την μεγάλη σύγκρουση.
Να θυμίσω πως ο ενιαίος τότε ΣΥΡΙΖΑ έκανε την εκτίμηση πως με την αναγγελία του δημοψηφίσματος, τα διεθνή χρηματιστήρια θα κατέρρεαν και πανικόβλητοι οι εταίροι μας θα υποτάσσονταν στις απαιτήσεις του.
Φυσικά τίποτα από αυτά δεν έγινε.
Σήμερα νομίζω πως δεν μπλοφάρουν. Επειδή βρίσκονται σε απόγνωση αντιλαμβάνονται πως η μόνη περίπτωση να επανασυνδεθούν με τους ψηφοφόρους που απομακρύνθηκαν από κοντά τους, είναι η αναβίωση του κλίματος του 2015. Γιατί είναι δεδομένο πως ένα σημαντικό κομμάτι απογοητεύθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι γιατί κατάλαβε πως η φιλελεύθερη οικονομία είναι η μόνη λύση, αλλά γιατί πιστεύει, ακόμα, πως υπάρχει και άλλος δρόμος εκτός από αυτόν των μεταρρυθμίσεων, των ιδιωτικοποιήσεων και του εξορθολογισμού των κλάδων της Υγείας και της ασφάλισης.
Απόδειξη αυτής της διαπίστωσης είναι, πως το 20% περίπου του εκλογικού σώματος βρίσκεται σε κατάσταση αναμονής. Απομακρύνθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν προσχώρησε στην Νέα Δημοκρατία. Με αυτούς τους ανθρώπους θα προσπαθήσει να επανασυνδεθεί η ηγετική ομάδα του κόμματος, μέσω της ρήξης με τους εταίρους-δανειστές.
Άλλωστε δεν έχει και κανέναν λόγο να υπογράψει.
Γιατί να προσφέρει « δώρο» χωρίς «αντίδωρο»;
Το περιτύλιγμα των νέων μέτρων, που πιθανόν να του προτείνουν οι εταίροι, δεν μπορεί να πουληθεί στους «ιθαγενείς.» Δεν είναι ελκυστικό και, κυρίως, είναι εισπρακτέο στο άδηλο μέλλον.
Η προσπάθεια τους να δανειστεί η χώρα 3 δισεκατομμύρια από την Παγκόσμια Τράπεζα για να διορίσουν 300.000 στο δημόσιο, φανερώνει πως διαθέτουν μια στρεβλή αντίληψη για την ανάπτυξη, που είναι ασύμβατη με το οικονομικό μοντέλο που επικρατεί στην ευρωζώνη.
Στην πολιτική πρέπει να ξεχωρίζουμε κάθε φορά το μείζον από το έλασσον. Και αυτήν την στιγμή το μείζον είναι να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία και όχι να κλείσει την αξιολόγηση.
Όσοι από τον φιλελεύθερο χώρο θέλουν να τείνουν το χέρι τους στην συγκυβέρνηση, δεν πρέπει να λησμονούν πως αυτή ακριβώς η πολιτική οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία για άλλα τέσσερα χρόνια.
Και να μην λησμονούν επίσης πως η πάγια γραμμή των κυβερνώντων είναι να ψηφίζουν και να μην εφαρμόζουν.
Είναι μετρ στην εξαπάτηση, και την κωλυσιεργία την έχουν ανάγει σε «επιστήμη».
Ας τους αφήσουμε μόνους με τα μέτρα τους. Άλλωστε αυτοί τα έφεραν.
Του Σάκη Μουμτζή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου