Περί τραπεζών, κουρέματος και δραχμής

Σήμερα σας έχουμε ένα ποτ πουρί από παλιότερα άρθρα στο Liberal και το Πρώτο Θέμα, σε μια προσπάθεια να αποδείξουμε ότι η ανακάλυψη του τροχού εξακολουθεί και είναι μάταιος κόπος.

Τον έχουν ήδη ανακαλύψει άλλοι.

 

Κατά τον ίδιο τρόπο δεν χρειαζόταν να έχει κανείς απευθείας σύνθεση με την Πυθία για να αντιληφθεί πού θα οδηγούσε η πολιτική των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ...

Κι αν δεν τους βγει; Μαντέψτε την επόμενη επιλογή! (27/12/2016)

Για άλλη μία φορά το μοναδικό σχέδιο που υπάρχει είναι η έλλειψη σχεδίου. Εκείνο που πραγματικά βρίσκεται πάνω στο τραπέζι είναι ένα αφήγημα που θέλει το ΔΝΤ να αποχωρεί οικειοθελώς από το πρόγραμμα και τους Γερμανούς να δέχονται πλήρως το όραμα του Αλέξη Τσίπρα και του Ευκλείδη Τσακαλώτου για την Ευρώπη. Δηλαδή, για μια Ευρώπη χωρίς τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους. 

Δεν υπάρχει αμφιβολία! Το πρώτο εξάμηνο του 2017 θα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον από κάθε πλευρά. Ίσως και πιο συναρπαστικό από το πρώτο εξάμηνο του 2015. Τότε οι «δικοί μας» μάθαιναν τι σημαίνει διαπραγμάτευση και οι «άλλοι» τι σημαίνει να κάθεσαι στο ίδιο τραπέζι με τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν είμαστε σίγουροι τι ακριβώς αποκόμισε ο Αλέξης Τσίπρας από την εμπειρία της βαρουφάκειας περιόδου. Αν διαβάζουμε σωστά τα γεγονότα, πάντως, οι Γερμανοί πρέπει να έμαθαν αρκετά...

Η ελληνική κυβέρνηση έχει περιθώρια να τραβήξει τη «διαπραγμάτευση» μέχρι και τον Μάρτιο, ελπίζοντας ότι θα συμβεί κάτι στο διεθνές πολιτικό περιβάλλον που θα εξαναγκάσει τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε σε άτακτη υποχώρηση. Καλά το καταλάβατε! Η εθνοσωτήριος κυβέρνησή μας, η οποία είχε ποντάρει πολλά στις σχέσεις της με το σύστημα Χίλαρι, ρίχνει τώρα τα ρέστα της στη διακυβέρνηση Τραμπ. Αυτό είναι το καλό με μια αριστεροδεξιά κυβέρνηση. Μπορεί να μετακινείται με ιλιγγιώδη ταχύτητα από το ένα άκρο στο άλλο χωρίς να νιώθει ότι πρόδωσε κάποια από τις αρχές της...

Το ερώτημα είναι πώς τους προκύπτει η αισιοδοξία με τον Τραμπ. Και ακόμη περισσότερο, από πού προκύπτει η βεβαιότητά τους ότι η Γερμανία θα ανοίξει τα θησαυροφυλάκιό της και θα αρχίσει να μοιράζει επιδόματα σε αναξιοπαθούντες Ελληνες. 

Αν κάτι μας τρομάζει είναι οι συνέπειες μιας πιθανής λάθους εκτίμησης. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουν πέσει μέχρι σήμερα μέσα έστω σε μία πρόβλεψή τους! Προέβλεψαν ότι οι Ευρωπαίοι θα μας παρακαλούσαν να μας δώσουν δανεικά και ο Αλέξης κατέληξε να κλαίει γοερά στον ώμο της Μέρκελ, ζητώντας της σπαρακτικά να μας δώσει κατιτί να βγάλουμε τον μήνα. Προέβλεψαν ότι η Μέρκελ δεν θα έλεγε «όχι» στις προτάσεις Βαρουφάκη και φτάσαμε να ψηφίζουμε σε μια νύχτα ένα μνημόνιο χιλιάδων σελίδων. Πίστεψαν πολλές φορές ότι η ελληνική οικονομία θα απογειωνότανε σαν πύραυλος και το αποτέλεσμα είναι γνωστό και λυπηρό.

Ας ελπίσουμε αυτή τη φορά να έχουν δίκιο. Σύμφωνοι! Και τι θα γίνει αν τα πράγματα δεν εξελιχθούν σύμφωνα με τις προσδοκίες τους; Θα πάμε και πάλι σε μια βεβιασμένη κατάσταση που θα οδηγήσει σε νέα άτακτη υποχώρηση; Και αυτό είναι το καλό σενάριο. Διότι υπάρχει και το κακό σενάριο, που είναι το τέταρτο μνημόνιο και η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μιλάμε, δηλαδή, για περιβάλλον διπλού νομίσματος...

Συζητούν πλέον ανοικτά κούρεμα καταθέσεων και δραχμή (14/11/2016)

Η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών σημαίνει ότι θα κουρευτούν οι τραπεζικοί λογαριασμοί των εταιρειών του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα που εξακολουθούν να κατέχουν περισσότερα από 100.000 ευρώ. Για τους άλλους βλέπουμε. Δραχμή σημαίνει 70% αυτόματη μείωση των μισθών και των συντάξεων. Ποιος είπε ότι τα χειρότερα είναι πίσω μας;

Όσοι νομίζουν ότι οι εξελίξεις στις τράπεζες δεν τους αφορούν κάνουν λάθος. Η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση θα είναι ένα τσουνάμι θα διαλύσει και τα τελευταία ίχνη εμπιστοσύνης που υπάρχουν προς το τραπεζικό σύστημα και την ελληνική Οικονομία. Μέχρι χτες η προοπτική μιας τέτοιας εξέλιξης έμοιαζε μακρινή. Σήμερα μοιάζει να είναι ένα πολύ πιθανό σενάριο. Το συζητούν ανοικτά! Όσο οι τράπεζες δείχνουν αδυναμία να λύσουν το πρόβλημα των κόκκινων δανείων, τόσο πιο κοντά βρισκόμαστε στην τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση.

Η τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση θα είναι η πρώτη κίνηση που θα ρίξει το πρώτο τουβλάκι. Το πρώτο τουβλάκι θα παρασύρει το δεύτερο, εκείνο το τρίτο και ούτω καθεξής. Μέχρι να πέσει και το τελευταίο τουβλάκι σε αυτό το τόσο προβλέψιμο παιγνίδι ντόμινο.

Στο τέλος αυτής της βασανιστικής διαδρομής υπάρχει ένα νέο μνημόνιο, ακόμη πιο σκληρό από τα προηγούμενα. Θα είναι το μνημόνιο της δραχμής. Η υιοθέτηση ενός νέου νομίσματος είναι ο μόνος τρόπος για να καταφέρουν μία νέα εσωτερική υποτίμηση. Επειδή έτσι το βλέπουν. Επειδή αυτό τον δρόμο έχουν ακολουθήσει από την αρχή και αρνούνται να τον εγκαταλείψουν. Δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι έχουν κάνει λάθος. Προτιμούν να διαλύσουν την χώρα από το να συζητήσουν οποιαδήποτε άλλη λύση.

Από την αρχή επέλεξαν τον δρόμο της εσωτερικής υποτίμησης. Τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν και τώρα. Τους είναι πιο εύκολο να μειώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις στο ποσοστό της υποτίμησης του νέου νομίσματος από το να το κάνουν σήμερα με νόμισμα το ευρώ. Ξέρουν ότι αν βγουν και πουν ότι θα μειωθούν οι συντάξεις κατά 50% ή 70% με νόμισμα το ευρώ κι ότι μόνο έτσι θα «σωθούν» τα ασφαλιστικά ταμεία, θα ξεσηκωθούν και οι πέτρες. Θα είναι μία επίσημη παραδοχή της χρεοκοπίας. Η επόμενη «λογική» απόδραση είναι εκείνη της δραχμής. Με αυτό τον τρόπο δεν θα φταίνε εκείνοι για το μείον 50% ή 70%. Θα είναι μία «λογική αντίδραση της αγοράς». Έτσι θα πουν.  Είναι το τελευταίο τους οχυρό.

Η δραχμή δεν είναι μία αντισυστημική πρόταση, όπως προβάλλεται. Είναι η συνέχεια του project της «προσαρμογής» που ξεκίνησε το 2010.

Η Ελλάδα είναι μία κατεστραμμένη χώρα. Η επιλογή από την πρώτη στιγμή ήταν εκείνη της μείωσης των κρατικών δαπανών και της ταυτόχρονης αύξησης των επενδύσεων. Χάσαμε έξι πολύτιμα χρόνια και είναι αμφίβολο πλέον αν έχουμε άλλους έξι μήνες. Η καταστροφή που θα σημειωθεί αν εγκαταλείψουμε το ευρώ θα είναι άνευ προηγουμένου και θα κάνουμε πολλά χρόνια να σηκώσουμε κεφάλι. Οι πιθανότητες να γλιτώσουμε τα χειρότερα λιγοστεύουν μέρα με την ημέρα. Χρειαζόμαστε έναν μάγο που θα μπορέσει να καταπλήξει τα πλήθη. Να παγώσει τον χρόνο στην κλεψύδρα και να κάνει αληθινά θαύματα σε έναν κόσμο που έχει πάψει να πιστεύει στην δύναμη της φαντασίας και της δημιουργικότητας των ανθρώπων.

Τέταρτο μνημόνιο και τέταρτη ανακεφαλαιοποίηση (09/11/2015)

Το πρόβλημα είναι απλό! Θα μπορούσε κάλλιστα να έχει τεθεί σε μαθητές της τελευταίας τάξης του δημοτικού: χρειάζεστε 1 ευρώ για να αγοράσετε τυρόπιτα στο διάλειμμα από το κυλικείο. Δεν τα έχετε και δεν μπορείτε να τα δανειστείτε. Τι θα συμβεί; Η απάντηση είναι προφανής: «Θα πεινάσω»!

Η κυβέρνηση πιστεύει ότι χωρίς χρήματα θα εξακολουθήσει να είναι στη θέση της. Οτι θα μπορεί να πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Σαν να λέμε ότι τα παιδιά τα φέρνει ο πελαργός και τα χρήματα τα γεννούν τα ATMs.

Μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει η πρώτη αριστερή κυβέρνηση να γυρίσει τους Ελληνες ανάποδα για να πέσουν από τις τσέπες τους όσα ευρώ τούς έχουν απομείνει. Ο,τι και να κάνουν, πολύ δύσκολα θα βρουν 19 δισ. ευρώ! Τόσα τους λείπουν, τόσα ελπίζουν ότι θα μαζέψουν μέχρι το τέλος του 2015. Οσο για το 2016, τα σχέδια είναι ακόμη πιο φιλόδοξα! Νέοι φόροι μάς περιμένουν, ανάλογοι με τη νέα ζημιά που θα έχει προκαλέσει στα δημόσια έσοδα η αυτοτροφοδοτούμενη πτώση. Ο σκύλος συνεχίζει να κυνηγάει την ουρά του...

Καλά το καταλάβατε! Στο βάθος υπάρχει τέταρτο μνημόνιο και τέταρτη στη σειρά ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών! Θα φάει η μύγα σίδερο και το κουνούπι ατσάλι! Εδώ είχε χαλάσει ο κόσμος για το χαράτσι του Βαγγέλη και ετοιμάζονται να μαζέψουν μερικούς ακόμη ΕΝΦΙΑ. Φόροι και πάλι φόροι. Βέβαια, το είχε πει ο Αλέκος (ένας είναι ο Αλέκος): «Ο λαός μάς αγαπάει και γι’ αυτό θα πληρώσει κάτι παραπάνω». Αλλά αυτό δεν είναι απλά «κατιτίς παραπάνω». Είναι τα δάνεια της Αγγλίας.

Αλλά οι άνθρωποι δεν ανησυχούν. Τις έχουν έτοιμες τις λύσεις. Συζήτησαν με τους Γάλλους να τους δώσουμε περιουσιακά στοιχεία έναντι του χρέους μας. Να πάρουν οι Γάλλοι κανένα νησί και μερικά λιμάνια και να μας σβήσουν τα 10 δισ. ευρώ που τους οφείλουμε. Μεγάλη υπόθεση. Αυτό είναι deal. Οχι σαν εκείνα που πήγαν να κάνουν οι προδότες οι Σαμαροβενιζέλοι...

Φόρους δεν θα μαζέψουν! Οχι γιατί οι Ελληνες φορολογούμενοι θα κάνουν αντίσταση απέναντι σε ένα κράτος που με τους ματωμένους φόρους της μεσαίας τάξης διορίζει τις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών ως γραμματείς στα δικαστήρια και στη θέση τους παίρνει άλλες καθαρίστριες. Αλλά διότι οι Ελληνες φορολογούμενοι δεν έχουν πλέον άλλα λεφτά. Το σύστημα κινδυνεύει να καταρρεύσει επειδή δεν υπάρχουν χρήματα και δεν υπάρχει προοπτική να υπάρξουν δουλειές και εισοδήματα.

Η κυβέρνηση αυτή δεν πρόκειται να μακροημερεύσει αν και εφόσον συνεχίσει στην ίδια ρότα. Αν εχθρεύεται την επιχειρηματικότητα και δεν εγκαταλείψει τις ιδεοληψίες της Αριστεράς του 1950. Ο κόσμος μας δεν είναι χωρισμένος σε αριστερούς και δεξιούς, σε καπιταλιστές και σοσιαλιστές. Οι νέες διαχωριστικές γραμμές είναι μεταξύ των χωρών που επενδύουν, παράγουν και αναπτύσσονται και εκείνων που βυθίζονται στον βούρκο της ύφεσης, που με τη σειρά της φέρνει τον λαϊκισμό και τη διαφθορά. Ο μεγάλος εχθρός του λαού δεν είναι ο καπιταλιστής με το πούρο, αλλά η φτώχεια. Το ζητούμενο είναι η καινοτομία μέσα σε ένα περιβάλλον έντονα ανταγωνιστικό. Οποιος δεν επενδύσει στη γνώση θα χαθεί.

Εμείς ζούμε σε μια χώρα όπου οι άνθρωποι ακόμη πιστεύουν ότι αν δεν έχουν το ένα ευρώ για να αγοράσουν μία τυρόπιτα θα βρεθεί κάποιος να τους το δώσει. Κι αυτός ο κάποιος είναι το κράτος. Η κυβέρνηση δεν κινδυνεύει να πέσει επειδή υπάρχει κρίση, αλλά διότι δεν αποτελεί τη λύση σε αυτή την κρίση. Επειδή η κρίση αυτή είναι κυρίως πολιτική και επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κι αυτός μέρος του προβλήματος, όπως ήταν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η Ελλάδα κινδυνεύει να υποστεί μία ήττα μεγαλύτερη και από εκείνη της μικρασιατικής καταστροφής. Οσο δεν λύνεται το πολιτικό πρόβλημα, όσο οι πολιτικές δυνάμεις παραμένουν δέσμιες στο άρμα του λαϊκισμού, τόσο πιο κοντά βρισκόμαστε στο ατύχημα. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι αν θα αντέξουμε τις συνέπειες ενός τέτοιου γεγονότος...

Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr