Άρθρο του πυραγού Γιάννη Σταμούλη για τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007 στη χθεσινή εκδήλωση παρουσίασης του βιβλίου «Οι Ασύμμετρες Πυρκαγιές του 2007, στην Ελλάδα»:
Όταν έχεις γράψει ένα βιβλίο για τις «ασύμμετρες πυρκαγιές του καλοκαιριού του 2007» και απέναντί σου είναι ο Κ. Καραμανλής, ο πρωθυπουργός της χώρας εκείνες τις μέρες, το ενδιαφέρον για την υποδοχή του είναι στα ύψη...
Γιατί το πύρινο έγκλημα που σάρωσε την χώρα εκείνο το καλοκαίρι, με τόσους νεκρούς συμπολίτες μας, τόση μεγάλη καταστροφή σε περιουσίες αλλά και στον εθνικό φυσικό πλούτο, έγραψε μια τρομακτική σελίδα στην νεώτερη ιστορία της πατρίδας μας.
Οι πυρκαγιές που κατέκαψαν την πατρίδα μας, ξεπέρασαν την στενή «επιχειρησιακή» αντιμετώπισή τους, ως απλή απειλή της πολιτικής προστασίας της χώρας και αναδείχθηκαν σε μείζονα απειλή κατά της ίδιας της προστασίας της πολιτικοκοινωνικής συνοχής της πατρίδας μας και της ασφάλειας της.
Γεγονότα και αναλύσεις, που την ώρα της καταστροφής δύσκολα μπορείς να αναγνώσεις.
Σήμερα όμως χρόνια μετά, μελετώντας απλά και μόνο τις ανοικτές πηγές, και αυτό κάναμε με το Ν.Διαμαντή στο βιβλίο μας, εντοπίσαμε σημεία προβληματισμού για να συντεθεί από τον ιστορικό του μέλλοντος το παζλ της μεγάλης εκείνης τραγωδίας.
Σήμερα πλέον, με την ασφάλεια του χρονικής απόστασης, μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε, π.χ. εκείνο το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Το ΒΗΜΑ», όπου πάνω από τον κεντρικό τίτλο
«Η Αθήνα σε κλοιό φωτιάς και καπνού» υπάρχει μια άλλη είδηση με μικρότερα γράμματα «Αμερικάνικη δυσφορία για τον νέο αγωγό αερίου».
Σήμερα μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε το διάγγελμα του Κ.Καραμανλή της 25ης Αυγούστου 2007, όπου δίνει την χροιά της απειλής:
«Η Πολιτεία βρίσκεται σε συναγερμό. Καλώ όλους τους πολίτες να συμμετέχουν ενεργά, με τις όποιες δυνάμεις διαθέτει ο καθένας, στη συλλογική μάχη. Μια μάχη που πρέπει να κερδηθεί για το καλό της πατρίδας μας.»
Σήμερα μπορούμε να ξαναδιαβάσουμε τις δηλώσεις της 27ης Αυγούστου 2007 του σημαντικού Μίκη Θεοδωράκη, που μεταξύ άλλων σημείωνε:
"Είναι όμως φανερό, ότι πρόκειται για ένα σατανικό σχέδιο. Οι εμπρηστές ξεκίνησαν εδώ και τρεις μήνες, όταν άναψαν σε μια μόνο μέρα 1.064 φωτιές σε όλη την χώρα και συνεχίζουν μέχρι και σήμερα, με δεκάδες νέες φωτιές κάθε μέρα. Τα κίνητρά τους δεν μπορεί να είναι οικονομικά (οικοπεδοφάγοι) ή ψυχολογικά (πυρομανείς). Υπάρχουν φυσικά κι αυτοί. Όμως δεν είναι αυτοί ο πυρήνας του προβλήματος… Η ανάλυση των δεδομένων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν κεντρικό εγκέφαλο, ένα επιτελείο, που όπως ένας στρατηγός, χαράζει τις «μάχες» επάνω σε χάρτη".
Επίσης όταν ζούσαμε τις τραγικές στιγμές του 2007 δεν ξέραμε, ότι τέσσερα χρόνια αργότερα θα κυκλοφορούσε σε πρωτοσέλιδο δηλώσεις του πρώην Τούρκου Πρωθυπουργού Μεσούτ Γιλμάζ να μιλά για πυρπόληση δασών στην Ελλάδα.
Δεν ξέραμε ότι μερικά χρόνια μετά, υπηρεσίες πληροφοριών και μελέτες ασφαλείας, θα αποκάλυπταν ότι οι εμπρησμοί δασών στην Ευρώπη, είχε τεθεί στο οπλοστάσιο των ακραίων θρησκευτικών τρομοκρατών.
Δεν ξέραμε για το σχέδιο «Πυθία».
Δεν ξέραμε ότι μερικά χρόνια μετά, υπηρεσίες πληροφοριών και μελέτες ασφαλείας, θα αποκάλυπταν ότι οι εμπρησμοί δασών στην Ευρώπη, είχε τεθεί στο οπλοστάσιο των ακραίων θρησκευτικών τρομοκρατών.
Δεν ξέραμε για το σχέδιο «Πυθία».
Αυτό που ξέραμε για την μεγάλη καταστροφή ήταν ότι στο σύνολο των δασικών πυρκαγιών του 2007, το 51,75% είναι άγνωστης αιτίας, ενώ στο σύνολο των αγροτικών πυρκαγιών το ποσοστό της άγνωστης αιτίας ανέρχεται στο 53,41%.
Αυτό που ξέραμε είναι ότι από τον Ιούνιο του 2007, οι φονικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν, δολοφόνησαν απλούς πολίτες, κατέστρεψαν το βιός πλουσίων και φτωχών, κατέκαψαν τον εθνικό φυσικό πλούτο, στόχευσαν τους φορείς της πολιτικής εξουσίας, προκάλεσαν τρόμο στο σύνολο των συμπολιτών μας.
Ο χαρακτήρας των εμπρησμών αυτών, ξεπέρασε το σύνηθες, συγκρότησε μια «στρατηγική εγκληματικής δράσης» λαμβάνοντας το αντικειμενικό κριτήριο του πολιτικού εγκλήματος.
Η πύρινη λαίλαπα δημιούργησε ανείπωτο τρόμο, που όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητής Π. Α. Παπαδάτος «δεν είναι ο φυσιολογικός τρόμος που προκαλεί αυτόματα μια εγκληματική πράξη, αλλά μια ακόμη πιο έντονη τρομοκράτηση, ειδικά επιδιωκόμενη και που αποβλέπει σε κάποιο περαιτέρω σκοπό, κυρίως πολιτικό.»
www.newdemocracy.gr
Αυτό που ξέραμε είναι ότι από τον Ιούνιο του 2007, οι φονικές πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν, δολοφόνησαν απλούς πολίτες, κατέστρεψαν το βιός πλουσίων και φτωχών, κατέκαψαν τον εθνικό φυσικό πλούτο, στόχευσαν τους φορείς της πολιτικής εξουσίας, προκάλεσαν τρόμο στο σύνολο των συμπολιτών μας.
Ο χαρακτήρας των εμπρησμών αυτών, ξεπέρασε το σύνηθες, συγκρότησε μια «στρατηγική εγκληματικής δράσης» λαμβάνοντας το αντικειμενικό κριτήριο του πολιτικού εγκλήματος.
Η πύρινη λαίλαπα δημιούργησε ανείπωτο τρόμο, που όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο καθηγητής Π. Α. Παπαδάτος «δεν είναι ο φυσιολογικός τρόμος που προκαλεί αυτόματα μια εγκληματική πράξη, αλλά μια ακόμη πιο έντονη τρομοκράτηση, ειδικά επιδιωκόμενη και που αποβλέπει σε κάποιο περαιτέρω σκοπό, κυρίως πολιτικό.»
Λες νά ξερε κάτι παραπάνω ο Πολύδωρας ;
ΑπάντησηΔιαγραφή