Φιλελέδες και γίδια

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.

Με τον επικήδειο Τσίπρα στην Αβάνα, όπου έβριζε τους ευρωπαίους “δυνάστες”, αυτούς που κρατούν τη χώρα του ζωντανή και πληρώνουν τις συντάξεις στον πληθυσμό της, η Ελλάδα απέδειξε ότι διατηρεί την ικανότητα να κάνει την πραγματικότητα, φάρσα.
Αυτός ο επικήδειος είχε κάτι το κωμικό. 
Δεν εξηγείται αλλιώς η ανιστόρητη...
σύγκριση που έκανε ο Ελληνας πρωθυπουργός του «Φιντέλ» με τον Κολοκοτρώνη και την ελληνική επανάσταση. Κατόρθωσε να μας κάνει να δακρύσουμε, αλλά από τα γέλια. Ρίξτε σανό στα γίδια που λένε και οι χρήστες των σόσιαλ μίντια.
Τι σχέση έχει μια απελευθερωτική εξέγερση, στα χνάρια του Διαφωτισμού, όπως η ελληνική επανάσταση του ’21, με μια ένοπλη εξέγερση που κατέληξε σε κομμουνιστική δικτατορία; Καμία, εκτός κι αν ο Ελληνας πρωθυπουργός διάβασε άλλα βιβλία από μας. Αλλά, θα μου πείτε, για την ελληνική αριστερά τα γεγονότα ποτέ δεν αποτέλεσαν εμπόδιο για ένα ασυνάρτητο ιστορικό αφήγημα.
Γίνεται, όμως, ιδιαίτερα προβληματικό για μια χώρα σαν την Ελλάδα που γέννησε τη δημοκρατία, να χρειάζεται να αποδεικνύουμε, και πάλι, τι είναι δικτατορία και τι δημοκρατικό καθεστώς.
Η αριστερή διανόηση στην Ελλάδα πιστεύει ακόμη ότι ο «Φιντέλ» ήταν οραματικός επαναστάτης και όχι ένας στυγνός δικτάτορας που επί μισό αιώνα κατήργησε τις εκλογές και έστειλε στο μπουντρούμι τους αντιπάλους του. Αλλά ως γνωστόν, ο «Φιντέλ» είχε κάνει εντατικά σεμινάρια στον σταλινισμό, στα ίδια που εθήτευσαν και αρκετοί από τους σημερινούς υπουργούς μας. Σωστά.

Τι να σκεφτεί κανείς όταν βλέπει τον Ελληνα πρωθυπουργό να φαντασιώνεται ακόμα, μετά από δύο χρόνια άγριων μνημονίων του ΣΥΡΙΖΑ, ότι θα ζωστεί τα φυσεκλίκια του Κάστρο για να πολεμήσει τους «δυνάστες» της Ευρώπης; Αυτούς δηλαδή που τον δανείζουν πολλά δις με μικρότερο επιτόκιο απ' ό,τι δανείζονται οι ίδιοι. Και ετοιμάζονται να ελαφρύνουν το χρέος για να πάρουμε ανάσα από τους φόρους που μας επέβαλε ο ίδιος ο Τσίπρας.
Εξοργίζει αυτή η αριστερή ανεμελιά: σε απειλεί ο Ερντογάν, έχεις φουντάρει το κυπριακό, κρέμεσαι από την Ευρώπη για τα εθνικά και το χρέος, κανένας ηγέτης στον πλανήτη δεν παίρνει το αεροπλάνο για την Αβάνα, κι όμως εσύ τρέχεις παρέα με τον Μοράλες και τον Μαδούρο να φωνάξεις τσιτάτα στην πλατεία Επανάστασης. 
Δεν είναι κωμική σειρά, είναι η ελληνική κυβέρνηση. 
Αλλά όταν θεωρείς πρότυπα τα νοσοκομεία της Κούβας και το εκφωνείς στον επικήδειο, δεν είναι φυσικό στη χώρα σου να έχεις υπουργό τον Πολάκη;
Αυτή η παρεξήγηση δεν έχει τελειωμό. 
Και πρέπει κάποιοι να εξηγήσουν στον κ. Τσίπρα ότι όταν έριξε την κυβέρνηση το 2015 δεν έταξε στους Ελληνες ιατροφαρμακευτική περίθαλψη Κούβας, σούπερ μάρκετ Βολιβίας και νόμισμα Μόσχας. 
Γιατί αν το είχε ομολογήσει, η περιπέτεια θα είχε άλλη έκβαση. Δύο χρόνια αργότερα, καταντάει φάρσα να τα επαναλαμβάνει λίγα χιλιόμετρα από την έδρα του ΔΝΤ,  την ώρα που εκλιπαρεί για στήριξη.

Πιθανόν, αυτό το ταξιδάκι στην Αβάνα να ήταν ένα «ύστατο χαίρε» ενόψει πολιτικών εξελίξεων. Ενα προσκύνημα στην χώρα των θαυμάτων όπου κατοικεί η φαντασιακή αριστερά. Σου λέει, θα υψώσουμε πάλι την παντιέρα ρόσα, δεν μας πτοούν οι ομαδικές απολύσεις που υπογράφουμε. Εξάλλου, θάρθουν άλλοι, οι κακοί ρεαλιστές, για να συμμαζέψουν το φιάσκο που προκαλέσαμε και να διορθώσουν την κατάσταση. Αυτοί που ο Πολάκης αποκαλεί ειρωνικά «φιλελέδες».

Σοφία Γιαννακά

Πηγή:iefimerida.gr