Ο Σούλτς, ο Γκάμπριελ, ο Αλέξης και η Φώφη

Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες εδώ και καιρό προσπαθούν να υιοθετήσουν τον Αλέξη.

Μάλιστα μετά την υπογραφή του τρίτου μνημονίου πίστεψαν πως το πέτυχαν. Μάλλον δεν είχαν αντιληφθεί με ποιόν είχαν μπλέξει. Είχαν αυταπάτες, όπως θα έλεγε και ο «προστατευόμενος» τους. Έτσι, έπεσαν...

από τα σύννεφα το βράδυ των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2015 όταν είδαν στην εξέδρα τον Αλέξη να πανηγυρίζει με τον καταϊδρωμένο – κυριολεκτικά και μεταφορικά – Πάνο. Περίμεναν ο ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει κυβέρνηση με το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ, όπως είχαν αυτοί υποδείξει.

Παρ΄όλη την απογοήτευση τους οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες δεν αποθαρρύνθηκαν. Συνέχιζαν να πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση αλλά αυτήν την φορά οι πιέσεις δεν στρεφόταν μόνον προς τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και προς το ΠΑΣΟΚ. Δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να αντιληφθούν πως η κυβερνητική συνεργασία που αυτοί επεδίωκαν απαιτούσε πολιτικούς συμβιβασμούς, που η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν διατεθειμένη να κάνει. Επί πλέον, το ΠΑΣΟΚ είχε στις τάξεις του πολιτικούς που τα στελέχη, αλλά κυρίως η βάση του ΣΥΡΙΖΑ, τα θεωρούσε πρωτεργάτες των μνημονιακών πολιτικών και παρασκηνιακά έθεταν ως απαραίτητο όρο για οποιαδήποτε συνεννόηση, την εκδίωξη τους από το Κίνημα. Μάλιστα, έγινε γνωστό πως προσπάθησαν να εξοντώσουν πολιτικά τον Β. Βενιζέλο ζητώντας από τον Γ. Παπακωνσταντίνου να τον εμπλέξει ποινικά στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ.

Το ΠΑΣΟΚ, υπό την Φώφη Γεννηματά, σταδιακά άρχισε να τηρεί  ίσες αποστάσεις από Νέα Δημοκρατία και ΣΥΡΙΖΑ θεωρώντας την συγκυβέρνηση του με τον Α. Σαμαρά σαν ένα αναπόφευκτο λάθος, που δεν πρέπει να επαναληφθεί. Έτσι ήρθε στην επιφάνεια η πολιτική πρόταση για κυβέρνηση  πλατιάς συμφωνίας στην οποίαν θα συμμετέχει και η Νέα Δημοκρατία. Τα αδιέξοδα που προκύπτουν από αυτήν την πολιτική γραμμή είναι ορατά δια γυμνού οφθαλμού, καθώς κανένας δεν μπορεί να υποχρεώσει ένα κόμμα να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση αν αυτό δεν το επιθυμεί και κυρίως, η πρόταση αυτή της Φώφης Γεννηματά παραβλέπει τον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων στην Βουλή. Δηλαδή αυτή η ευρεία κυβέρνηση θα συγκροτηθεί κατά ευγενική παραχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ, που θα παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού.

Σε αυτήν την πολιτική της η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ  εντάσσει και την θέση της για τον εκλογικό νόμο, όπως  την διατύπωσε με ανακοίνωση της την 1Η Ιουλίου. Δηλαδή θέτει ως προϋπόθεση για την υπερψήφιση του και την δημιουργία συναινετικού κλίματος, απαραίτητου για τον σχηματισμό κυβερνήσεων συνεργασίας. Είναι φανερό πως με την ανακοίνωσή του αυτή το ΠΑΣΟΚ καθιστά σαφές πως δεν θα ψηφίσει την κυβερνητική πρόταση. Είναι γνωστό πως στην κοινοβουλευτική ομάδα του Κινήματος αρκετοί βουλευτές, πιεζόμενοι και από τους ψηφοφόρους τους, δεν προτίθενται να συμπράξουν στους σχεδιασμούς του Α. Τσίπρα, καθώς αντιλαμβάνονται πως ο εκλογικός νόμος είναι το έλασσον. Το μείζον είναι πως καθίσταται ο καταρρέων ΣΥΡΙΖΑ ρυθμιστής των εξελίξεων για πολλά χρόνια.

Έτσι, η Φώφη Γεννηματά πρέπει να διαχειρισθεί και την ενότητα του κόμματος της αλλά και την επικείμενη εκλογή, από την βάση, του ηγέτη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Γνωρίζει πως το εναπομείναν ΠΑΣΟΚ είναι βαθύτατα αντί - ΣΥΡΙΖΑ και συνεπώς οποιαδήποτε στήριξη της στον Α. Τσίπρα, πέραν των εσωκομματικών εντάσεων, θα της δημιουργήσει πρόβλημα και σε αυτήν την διαδικασία.

Οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, από την άλλη πλευρά, δεν μπορούν να κατανοήσουν την φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ, την αντίληψη που έχει για την πολιτική, τους στόχους του και πώς αυτός αντιλαμβάνεται τις συνεργασίες. Δεν γνωρίζουν πως ο Αλέξης λέει στον κάθε συνομιλητή του αυτό που θέλει να ακούσει. Κοινώς, δεν υποψιάζονται πως είναι ένας καλός «παραμυθάς.»

Αλλά  όταν υπάρχουν ακόμα Έλληνες  πολιτικοί και διανοούμενοι  που δεν έχουν καταλάβει όλα αυτά, γιατί να τα καταλάβουν οι Γερμανοί;

Του Σάκη Μουμτζή

liberal.gr