Le Monde: Γιατί απέτυχαν οι Podemos

Εχασαν το στοίχημα οι Podemos. Το κίνημα που προήλθε από τους «Αγανακτισμένους» είναι ο μεγάλος χαμένος των βουλευτικών εκλογών της 26ης Ιουνίου στην Ισπανία, γράφει η Le Monde σε κεντρικό της άρθρο.

Ο ηγέτης του, Πάμπλο Ιγκλέσιας, ήλπιζε ότι...

θα έβγαινε δεύτερος και ότι θα υπερκέραζε το Σοσιαλιστικό Kόμμα, όπως έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ με το ΠΑΣΟΚ: το περιθωριοποίησε. Για να το πετύχει αυτό ο Ιγκλέσιας είχε κάνει και τις απαραίτητες συμμαχίες. Είχε συνασπιστεί με τους κομμουνιστές του Izquierda unida με στόχο να καταγγείλουν την πολιτική λιτότητας και να κάνουν δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Καταλωνίας.

Τελικά, οι Podemos και οι σύμμαχοί τους δεν κέρδισαν παρά το 21,1% των ψήφων και 71 έδρες, ενώ τον περασμένο Δεκέμβριο είχαν φθάσει το 24,3%. Η ριζοσπαστική αριστερά αποκεφαλίστηκε από το PSOE, το Σοσιαλιστικό Kόμμα, το οποίο κέρδισε περισσότερες ψήφους (22,7%) αλλά έχασε έδρες (85 βουλευτές, η χειρότερη επίδοση στην ιστορία του).

Σε κάθε περίπτωση, το περιβόητο «sorpasso» που είχε προβλεφθεί κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας και το οποίο θα επέτρεπε στους Podemos να διεκδικήσουν την εξουσία, δεν συνέβη. «Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα, ελπίζαμε κάτι άλλο» αναγνώρισε ο ίδιος ο Πάμπλο Ιγκλέσιας.



Οι ψηφοφόροι δεν θέλησαν να φύγουν στην περιπέτεια

Μετά από χρόνια λιτότητας και αργής ανάκτησης της ανταγωνιστικότητας, οι Ισπανοί δεν θέλησαν να πετάξουν τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας που έκαναν ο σοσιαλιστής Θαπατέρο και ο Μαριάνο Ραχόι από το παράθυρο. Δεν θέλησαν επίσης να θέσουν σε αμφισβήτηση τις επώδυνες προσπάθειες που επέτρεψαν στην Ισπανία να ξαναβρεί τον δρόμο της ανάπτυξης (+3,2% για το ΑΕΠ και δημιουργία 600.000 θέσεων εργασίας το 2015).

Επίσης, δύο ημέρες μετά το Brexit, οι ψηφοφόροι δεν θέλησαν να φύγουν στην περιπέτεια με ένα δημοψήφισμα στην Καταλωνία. Στο εκλογικό σίριαλ της Ισπανίας, θετική ήταν η στάση του ηγέτη του PSOE Πέδρο Σάντσεζ, ο οποίος δέχτηκε τον περασμένο χειμώνα την αποστολή δημιουργίας κυβέρνησης. Απέτυχε λόγω της αδιαλλαξίας των Podemos, αλλά επέτρεψε στην Ισπανία να βγει από το θεσμικό αδιέξοδο και επέτρεψε στον βασιλιά Φελίπε να οδηγήσει τη χώρα σε νέες εκλογές.

Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν διαλύει την ανασφάλεια, αλλά μετά από έξι μήνες με κενό εξουσίας η Ισπανία πρέπει να κυβερνηθεί. Το μήνυμα που έστειλαν οι ψηφοφόροι είναι λειψό αλλά αρκετά καθαρό: η χώρα πρέπει να κυβερνηθεί από το Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ). Το κόμμα του Μαριάνο Ραχόι αύξησε τα ποσοστά του κατά 4,3 μονάδες και κέρδισε 33% των ψήφων και 137 βουλευτές, δηλαδή 14 περισσότερους από τις εκλογές του περασμένου Δεκεμβρίου.

Αυτό το νούμερο δεν αρκεί για να σχηματιστεί κυβέρνηση πλειοψηφίας, αλλά ο Ραχόι ελπίζει ότι θα στηριχθεί στους κεντρώους Ciudadanos και σε τοπικά κόμματα ώστε να σχηματίσει κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση μειοψηφίας δεν αποκλείεται, αφού ο σοσιαλιστής Πέδρο Σάντσεζ δήλωσε ότι το κόμμα του σκέπτεται «το γενικό συμφέρον».

Ο Μαριάνο Ραχόι διεκδίκησε αμέσως το δικαίωμα να κυβερνήσει, όπως είπε. Σίγουρα, αλλά η Ισπανία θα ένιωθε καλύτερα αν ο Ραχόι, ο οποίος ενσαρκώνει ένα βαθιά διεφθαρμένο κόμμα, εγκατέλειπε τη θέση του. Οι εκλογές απέδειξαν ότι η Ισπανία δεν είναι καταδικασμένη να μείνει ακυβέρνητη και ότι ο διπολισμός δεν εξαφανίστηκε προς όφελος ενός τετρακομματισμού μεταξύ κομμάτων που μισιούνται και είναι ανίκανα να δημιουργήσουν έναν σοβαρό σχηματισμό. Αλλά απέδειξαν ότι η χώρα χρειάζεται μια ανανέωση, ακόμη και στο στρατόπεδο της Δεξιάς.

Πηγή: iefimerida.gr