Ο ένας μετά τον άλλον οι πολιτικοί μεγάλων χωρών βγαίνουν για να μας διαβεβαιώσουν ότι οι τράπεζές τους σκάνε από υγεία.
Είναι αλήθεια ότι αυτός είναι ένας πραγματικός λόγος για να αρχίσει κανείς να ανησυχεί.
Η «υγεία» πρέπει να είναι η πιο επικίνδυνη ασθένεια στις μέρες μας. Σας διαβεβαιώνω ότι αν σκάσει η ιστορία, τότε όλες οι προηγούμενες τρομακτικές χρηματοοικονομικές κρίσεις θα μοιάζουν με παιδικά πάρτι…
Αλλά ακόμη κι αν δεν σκάσει τώρα, άμεσα, είναι βέβαιο ότι έχουμε να κάνουμε μόνο με το πότε θα συμβεί το κακό. Ο τρόπος που οι τράπεζες χειρίζονται τα χρήματα του κόσμου είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο. Κι η ευθύνη των Κεντρικών Τραπεζών και των κυβερνήσεων είναι τόσο μεγάλη που αγγίζει τα όρια του εγκλήματος, αν δεν τα φτάνει ή ακόμη και τα ξεπερνάει…
Όλοι γνωρίζουν! Πολλές μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού έχουν μοχλεύσει τόσες φορές τα κεφάλαιά τους που είναι σχεδόν απίθανο να επιβιώσουν μακροπρόθεσμα, όταν παίζουν στο διεθνές χρηματοοικονομικό καζίνο. Είναι καταδικασμένες να εκτεθούν και να χαθούν έτσι τα χρήματα των καταθετών τους. Η μόχλευση είναι το μεγάλο πρόβλημα. Τα σύγχρονα χρηματοοικονομικά προϊόντα είναι η αχίλλειος πτέρνα του καπιταλισμού.
Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι και μετά από την πυρηνική καταστροφή θα έχουμε και πάλι καπιταλισμό! Το ερώτημα είναι τι είδους καπιταλισμό θα έχουμε. Και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις μιας τέτοιας κρίσης στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο.
Μας λένε ότι έχουν ισχυρά όπλα για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Κι αναφέρονται στη δυνατότητά τους να κάνουν υπερωρίες τα τυπογραφεία! Αλλά εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα! Στην Πίστη. Αν σκάσει μία πολύ μεγάλη γερμανική ή γαλλική τράπεζα, το πρόβλημα δεν θα λυθεί με περισσότερα ευρώ. Θα χρειαστεί να γραφτούν οι κανόνες και πάλι από την αρχή. Αν στο μεταξύ έχει καταφέρει η Ευρώπη των γραφειοκρατών να ξεφύγει από τους χειρότερους εφιάλτες της…
Δίχως να υποστηρίζει κανείς ότι υπήρξαμε καλοί άνθρωποι στον σύντομο βίο μας, νομίζουμε ότι έφτασε πλέον το πλήρωμα του χρόνου για να επιστρέψουμε μερικά διαμαρτυρημένα γραμμάτια σε όλους εκείνους τους ευλαβείς χριστιανούς του πλούσιου Βορρά που μας κουνούσαν συνεχώς το δάκτυλο. Πόσο καλός χριστιανός μπορεί να είναι κάποιος, όταν επιτρέπει μία τόσο μεγάλη κλοπή; Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τη μόχλευση κατά δεκάδες φορές των κεφαλαίων μιας τράπεζας; Είναι σαν να επιτρέπει το κράτος τη ρώσικη ρουλέτα. Ναι, δεν θα πεθάνει απαραίτητα εκείνος που θα τραβήξει πρώτος τη σκανδάλη. Αλλά σίγουρα θα πεθάνει εκείνος που θα παίζει μόνος του το παιγνίδι και θα είναι υποχρεωμένος να τραβήξει τόσες φορές τη σκανδάλη όσες και οι θαλάμες του όπλου…
Και η λύση; Ο χρυσός αγαπητοί μου! Χρυσός και μάλιστα σε φυσική μορφή. Να τον πιάνετε, να τον χαϊδεύετε, να τον χαζεύετε. Όλα τα άλλα μπορεί να αποδειχτούν ένα απόλυτο τίποτα!
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Όλοι γνωρίζουν! Πολλές μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού έχουν μοχλεύσει τόσες φορές τα κεφάλαιά τους που είναι σχεδόν απίθανο να επιβιώσουν μακροπρόθεσμα, όταν παίζουν στο διεθνές χρηματοοικονομικό καζίνο. Είναι καταδικασμένες να εκτεθούν και να χαθούν έτσι τα χρήματα των καταθετών τους. Η μόχλευση είναι το μεγάλο πρόβλημα. Τα σύγχρονα χρηματοοικονομικά προϊόντα είναι η αχίλλειος πτέρνα του καπιταλισμού.
Προσωπικά δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία ότι και μετά από την πυρηνική καταστροφή θα έχουμε και πάλι καπιταλισμό! Το ερώτημα είναι τι είδους καπιταλισμό θα έχουμε. Και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις μιας τέτοιας κρίσης στην Ευρώπη και στον υπόλοιπο κόσμο.
Μας λένε ότι έχουν ισχυρά όπλα για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Κι αναφέρονται στη δυνατότητά τους να κάνουν υπερωρίες τα τυπογραφεία! Αλλά εδώ ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα! Στην Πίστη. Αν σκάσει μία πολύ μεγάλη γερμανική ή γαλλική τράπεζα, το πρόβλημα δεν θα λυθεί με περισσότερα ευρώ. Θα χρειαστεί να γραφτούν οι κανόνες και πάλι από την αρχή. Αν στο μεταξύ έχει καταφέρει η Ευρώπη των γραφειοκρατών να ξεφύγει από τους χειρότερους εφιάλτες της…
Δίχως να υποστηρίζει κανείς ότι υπήρξαμε καλοί άνθρωποι στον σύντομο βίο μας, νομίζουμε ότι έφτασε πλέον το πλήρωμα του χρόνου για να επιστρέψουμε μερικά διαμαρτυρημένα γραμμάτια σε όλους εκείνους τους ευλαβείς χριστιανούς του πλούσιου Βορρά που μας κουνούσαν συνεχώς το δάκτυλο. Πόσο καλός χριστιανός μπορεί να είναι κάποιος, όταν επιτρέπει μία τόσο μεγάλη κλοπή; Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τη μόχλευση κατά δεκάδες φορές των κεφαλαίων μιας τράπεζας; Είναι σαν να επιτρέπει το κράτος τη ρώσικη ρουλέτα. Ναι, δεν θα πεθάνει απαραίτητα εκείνος που θα τραβήξει πρώτος τη σκανδάλη. Αλλά σίγουρα θα πεθάνει εκείνος που θα παίζει μόνος του το παιγνίδι και θα είναι υποχρεωμένος να τραβήξει τόσες φορές τη σκανδάλη όσες και οι θαλάμες του όπλου…
Και η λύση; Ο χρυσός αγαπητοί μου! Χρυσός και μάλιστα σε φυσική μορφή. Να τον πιάνετε, να τον χαϊδεύετε, να τον χαζεύετε. Όλα τα άλλα μπορεί να αποδειχτούν ένα απόλυτο τίποτα!
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου