Πολύ μελάνι χύθηκε τις τελευταίες μέρες για το χάσμα που χωρίζει Σουνίτες και Σιίτες το οποίο πολλοί υποστηρίζουν ότι κρύβεται πίσω από την τελευταία ανάφλεξη μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ιράν με αφορμή την εκτέλεση του Σιίτη κληρικού Αλ Νιμρ από το Ριάντ.
Η αλήθεια είναι ότι η εκτέλεση ήταν απλά η θρυαλλίδα και ότι... η κρίση αυτή στις σχέσεις των δύο χωρών λίγο έως καθόλου έχει να κάνει με τη θρησκεία. Οι δύο χώρες βιώνουν το δικό τους Ψυχρό Πόλεμο παλεύοντας για την κυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή από την Ανατολική Ασία ακόμη και στη Βόρεια Αφρική. Εξάλλου η πολιτική σπάνια έχει να κάνει με τη θρησκεία.Τα γεγονότα και οι πράξεις των δύο χωρών αποδεικνύουν το γεγονός αυτό. Για παράδειγμα η Σαουδική Αραβία δεν στηρίζει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα πιθανότατα το μεγαλύτερο σουνιτικό κίνημα σε όλο τον αραβικό κόσμο και έχει ταχθεί στο πλευρό της κυβέρνησης Σίσι στην Αίγυπτο.
Από την άλλη πλευρά το Ιράν υποστηρίζει δυνάμεις και κινήματα που μοιράζονται το όραμά του ανεξαρτήτως θρησκείας. Είναι ένας από τους λόγους που έχει καλύτερες σχέσεις με την Χριστιανή – Ορθόδοξη Αρμενία παρά το Αζερμπαϊτζάν όπου κυριαρχεί το σιιτικό στοιχείο. Επιπλέον, το Ιράν έχει πολύ στενές σχέσεις με πολλές αριστερές κυβερνήσεις της Λατινικής Αμερικής. Ο Ούγο Τσάβες είχε αναπτύξει στενούς δεσμούς με την ιρανική ηγεσία.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το χαρτί της θρησκείας δεν χρησιμοποιείται για γεωπολιτικούς λόγους και η Σαουδική Αραβία προσπάθησε να το κάνει όταν προσπάθησε ανεπιτυχώς να ηγηθεί μιας Ισλαμικής Συμμαχίας κατά της Τρομοκρατίας που θα απομόνωνε το Ιράν.
Ωστόσο σε αυτή την περίπτωση το κίνητρο για την ανάφλεξη μπορεί να είναι τελείως διαφορετικό. Το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα και πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι κάνει περικοπές στον Προϋπολογισμό και αυξήσεις έμμεσων φόρων. Εν μέρει αυτό οφείλεται και στη μείωση των τιμών του πετρελαίου. Μόλις, ξέσπασε η κρίση η τιμές του πετρελαίου πήραν πάλι την ανιούσα προκαλώντας ανησυχία σε πολλές ξένες κυβερνήσεις.
Η κόντρα των δύο περιπλέκει και τις εξελίξεις στη Συρία. Ενώ αναμενόταν με μεγάλη αγωνία οι διαπραγματεύσεις με στόχο τον τερματισμό του πολέμου και την ήττα του ISIS, τώρα αυτόςο στόχος τίθεται σε κίνδυνο. Η αλήθεια είναι ότι ο γεωπολιτικός ανταγωνισμός ανάμεσα στη Σαουδική Αραβίας δεν θα σταματήσει μέχρι να κλείσουν οριστικά τα μέτωπα σε Ιράκ, Συρία και Υεμένη καθώς η Σαουδική Αραβία φοβάται τη δημιουργία ενόςάξονα που θα συνέδεε την Τεχεράνη, τη Βαγδάτη και τη Σαναά με τη Βηρυτό και τη Δαμασκό. Μία άλλη πηγή ανησυχίας για τη Σαουδική Αραβία είναι η επαναπροσέγγιση μεταξύ Ιράν και ΗΠΑ που αλλάζει τι ισορροπίες στην περιοχή. Γι’ αυτό πρέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ληφθούν πρωτοβουλίες για αποκλιμάκωση κυρίως από τιςΗΠΑ και την Ευρωπαϊκή Ένωση που έχουν πολλά να χάσουν από την διαιώνιση αυτήςτηςδιαμάχης επί μακρόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου