Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κεντροαριστερά

Μετά τον υπερσυντηρητικό Αντώνη Σαμαρά και τον... κιμπάρη Βαγγέλη Μεϊμαράκη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι με διαφορά ο πλέον μετριοπαθής αρχηγός που είχε ποτέ η Νέα Δημοκρατία τα τελευταία χρόνια.

Η εκλογή του δημιουργεί πονοκεφάλους στα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της Αντιπολίτευσης τα οποία εύλογα και κυνικά θα προτιμούσαν μια μίζερη Νέα Δημοκρατία υπό τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που θα τους άφηνε ανοιχτό το γήπεδο του μεσαίου χώρου.
Τέσσερα βασικά σχόλια:
-Ο Κυριάκος Μητσοτάκης τόλμησε να κάνει αυτό που οι μεταρρυθμιστές υπουργοί της κυβέρνησης Παπανδρέου δίστασαν να κάνουν το 2012. Πήγε κόντρα στον «ιδιοκτήτη» Καραμανλή όταν αντίστοιχα Ραγκούσης, Διαμαντοπούλου και Γερουλάνος επέλεξαν να μην αμφισβητήσουν τον Βαγγέλη Βενιζέλο, με τον Γιώργο Παπανδρέου επίσης να μην τους βοηθά. Τέτοια ευκαιρία τελικά δεν ξαναβρήκαν.
-Θα εκπλαγώ αν το Ποτάμι κατέβει ξανά αυτόνομο σε εκλογές. Μου μοιάζει φοβερά φυσιολογική εξέλιξη η μετακόμιση Θεοχάρη, Λυμπεράκη και Αμυρά στη Ν.Δ του Κυριάκου Μητσοτάκη, όπως αντίστοιχα και η «επιστροφή» Δανέλλη, Ψαριανού και Λυκούδη στη Δημοκρατική Συμπαράταξη.
-Παράξενα τα νέα δεδομένα για τη Δημοκρατική Συμπαράταξη. Σίγουρα θα φύγουν κάποιοι ψηφοφόροι προς τον Κυριάκο αλλά από την άλλη η εξαφάνιση του Ποταμιού θα προκαλέσει μια κάποια συσπείρωση του εναπομείναντος χώρου της Κεντροαριστεράς. Το ερώτημα είναι τι σημαίνει πια Κεντροαριστερά, το οποίο προσωπικά δυσκολεύομαι κάπως να απαντήσω. Για παράδειγμα, η κ. Γεννηματά δήλωσε ότι τη χωρίζει άβυσσος με τις απόψεις του Κυριάκου Μητσοτάκη. Με τις απόψεις του Αντώνη Σαμαρά συμφωνούσε περισσότερο;
-Δύσκολα θα καταφέρει να πιάσει ξανά το 3% και η Ένωση Κεντρώων. Λογικά ο Βασίλης Λεβέντης θα ολοκληρώσει την «αρπαχτή» και θα συνδυάσει τη μοναδική κοινοβουλευτική παρουσία του και με κάποιο υπουργικό χαρτοφυλάκιο.

Ηθικό δίδαγμα:

Όποιος ποντάρει στη στασιμότητα και στην αδράνεια, κάποια στιγμή χάνει. 

Ιστορία γράφουν οι παρόντες και οι ψηφοφόροι δεν μπορούν να περιμένουν για πάντα τον Μεσσία. 

Αν πάνε όλοι μαζί χωρίς ελιτισμούς και αστερίσκους, ίσως προλαβαίνουν ακόμα να διασωθούν. Διαφορετικά, θα καταστούν οριστικά κι αμετάκλητα ανεπίκαιροι.

parapolitiki.com